VOEGEDING OTTO DIETRICH, lekarz
| < Poprzednie | Następne > |
OTTO DIETRICH VOEGEDING (VÖGEDING) (1635 Lipawa w Kurlandii (obecnie Liepaja (Łotwa)) – 30 IV 1700 Gdańsk), lekarz miejski, fizyk miejski. Wnuk Hermanna, ławnika w Ravensbergu (Westfalia), syn Johanna, burmistrza Lipawy i Ursuli, córki Wilhelma Varenhorsta, rajcy w Lipawie. W latach 1654–1658 uczeń Gimnazjum Akademickiego; dzięki pomocy materialnej rektora Johanna Maukischa od 1660 studiował w Królewcu chemię, anatomię, matematykę i geografię. Studia chemiczne kontynuował w Sztokholmie, Lipsku i Lejdzie. Odbył podróż edukacyjną po Niemczech, Niderlandach, Anglii i Danii. 24 XI 1674 na uniwersytecie w Harderwijk (Holandia) otrzymał doktorat z medycyny.
Od 1675 w Gdańsku, w 1687 fizyk (lekarz) miejski. W Królewcu i Gdańsku publikował wiersze okolicznościowe, w Gdańsku m.in. z okazji powrotu z kuracji zdrowotne Jochanna Fabritius (1674), ślubu Andreasa Knöffeliego (1582) czy Michaela Rupprechta (1686), z powodu śmierci Joachima Pastoriusa (1655), lekarza Christiana Rudencika (1678), komendanta miejskich wojsk Joachima von Sydowa (1686), lekarza Johanna Gabriela Schmiedta (syna Johanna Fabritiusa (Schmiedta) (1686). Był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy 2 X 1678 w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Anną z domu Rommer (zm. 28 VI 1685), po raz drugi tamże 18 I 1687 z Cahteriną z domu Reich. Testamentem z 19 IV 1700 przeznaczył 3000 florenów na rzecz funduszu stypendialnego. Według regulaminu z 5 IX 1701 o rozdziale środków decydowało Collegium Professorum, strona administracyjna fundacji należała do Aerarium pauperum studiosorum. Co roku przyznawano dwa stypendia uczniom pierwszej (najwyższej) klasy (primy), ten sam uczeń mógł je otrzymać dwukrotnie. Pierwsze stypendium z tego legatu przyznano 6 XI 1701 (otrzymali je
Michael Schilberg z Gdańska (75 florenów), zapisany w październiku 1693 do trzeciej klasy Gimnazjum Akademickiego, od 1704 student teologii na uniwersytecie w Rostocku, oraz Johann Christian Reimer z Królewca (50 florenów), zapisany w kwietniu 1701 do ostatniej klasy (primy)) Gimnazjum, ostatnie przynano w 1800. Skorzystało z niego kilkudziesięciu stypendystów (m.in. Gottfried Ernst Groddeck, Christian Sendel).
Pochowany 12 V 1700 w kościele NMP, kazanie pogrzebowe wygłosił rektor Gimnazjum Akademickiego Samuel Schelwig. W druku kazania, z podanym życiorysem zmarłego, dołączono żałobne utowry autorstwa gdańskich leakrzy: Israela Conradiego, Johanna Christopha Gottwalda, Adriana Söhnera, Nathanaela Gerlacha, Johanna Ernsta Steinhardta, a także duchownych, Michaela Hanscha, Johannesa Laurentiusa Fischera jr., Michaela Kempina, Ephraima Praetoriusa, Gottlieba Schelwiga.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 180.
Kotarski Edmund, Fundacje stypendialne w dawnym Gdańsku, w: Fundacje i fundatorzy w średniowieczu i epoce nowożytnej, red. Edward Opaliński i Tomasz Wiślicz, Warszawa 2000, s. 115–116.
Kotarski Edmund, Gdańska poezja okolicznościowa XVIII wieku, Gdańsk 1997, s. 162.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 4, 497.
