FRIESE CHRISTIAN, burgrabia gdański
| < Poprzednie | Następne > |
CHRISTIAN FRIESE (3 VII 1701 Stralsund – 22 I 1782 Gdańsk), burgrabia gdański. Przybył ze Stralsundu i 4 III 1735 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska. Zajmował się pośrednictwem w handlu (komisant). W 1738 został kwatermistrzem Kwartału Wysokiego. W okresie sporów o zakres władzy między Radą Miejską a Trzecim Ordynkiem i wspierającym go królem Augustem III Wettynem, powołany został w 1749 w skład ośmioosobowej delegacji Trzeciego Ordynku (m.in. wraz późniejszym burmistrzem Danielem Gralathem I), skierowanej do prac w komisji mającej za zadanie rewizję dotychczasowego wilkierza i opracowanie nowego. W marcu 1750 był wśród 14 kandydatów Trzeciego Ordynku, spośród których Rada Miejska miała dokonać wyboru czterech na stanowisko rajców i trzech na stanowisko ławników Głównego Miasta. Nie został wówczas wybrany.
W 1752, po powołaniu w skład Rady Miejskiej Gotthilfa Wernicka, ponownie został wysunięty jako jeden z czterech kandydatów Trzeciego Ordynku na opróżnione tym awansem miejsce ławnika. Tym razem objął ten urząd. Gratulował mu wierszem awansu ówczesny uczeń Gimnazjum Akademickiego Johann Daniel Steffen (1734–1799), późniejszy (od 1772) kaznodzieja w Lazarecie przy Bramie Oliwskiej. W 1756 był członkiem Rady Wojennej i wielu deputacji (komisji), m.in. ds. Kamlarii czy hali ( Dworu św. Jerzego, w którym stemplowano sukno). W 1759 został powołany w skład Rady Miejskiej, w 1771 i 1778 powoływany był przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na urząd gdańskiego burgrabiego. W 1774 był jednym z tzw. Panów Szpitalnych, z ramienia miasta sprawujących kontrolę nad szpitalami, w 1779 był prowizorem (opiekunem) kościoła w Lazarecie.
8 II 1735 ożenił się w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Dorotheą Constantiną (pochowana tamże 30 IV 1789 w wieku 79 lat), córką kupca Christiana Jacoba Hadreschlieffa (1672–1750). Ojciec 1/ Christiana (4 XI 1735 – 12 IX 1789) (szczegóły przy jego z kolei syny, Johannie Carlu Friese), 2/ Karla Joachima (10 III 1739 Gdańsk – 2 III 1795), od 13 X 1762 posiadającego potwierdzone kupieckie obywatelstwa Gdańska ((jako tzw. Bürger-Kind), ławnika (od 1779) i rajcy (od 1792), właściciela kamienicy przy Langgasse 374 (ul. Długa 16), żonatego z Renatą Charlottą, córką lekarza Johann Leonhard Weickhmann (jego z kolei córka, Christiana Augusta Friese, była żoną senatora I WMG Wilhelma Ernsta Friedricha Soermannsa), oraz 3/ Johanna Theodora (1745–1790), który od 6 X 1778 również posiadał kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind).
Pochowany został 14 II 1782 w kościele NMP, w grobie nr 182, który zakupił w 1772.
Bibliografia:
Das jetzte-lebende Dantzig, Dantzig 1756 i dalsze.
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 87, 444, VIII, s. 246.
Cieślak Edmund, Konflikty polityczne i społeczne w Gdańsku w połowie XVIII wieku, Wrocław 1972 (przez indeks).
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 189, 219.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 107.
