NAWROCKA EWA, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
| < Poprzednie | Następne > |
EWA WANDA NAWROCKA (26 VI 1942 Stanisławów, obecnie Ukraina – 28 I 2024 Heidelberg (Niemcy)), teoretyk literatury, historyk teatru, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Córka Mieczysława Nawrockiego (10 IV 1900 Kniahinin Góra koło Stanisławowa – 4 V 1968 Gdańsk) i Cecylii Marii z domu Czerwińskiej (18 II 1900 – 9 X 1973 Gdańsk). Ojciec w latach 1945–1950 był zastępcą naczelnika Wojewódzkiego Wydziału Kultury w Gdańsku, współorganizatorem powojennego życia artystycznego na terenie Wybrzeża. Wspierał zespół teatralny Iwo Galla, od sezonu 1948/1949 do końca życia był aktorem, reżyserem i scenografem Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
W Gdańsku z rodziną od sierpnia 1945. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego (1956–1960) i studiów polonistycznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku (1960–1965). Pracę magisterską obroniła pod kierunkiem prof. Marii Janion. Od 1965 asystentka w Instytucie Filologii Polskiej (IFP) WSP (od 1970 przekształconej w UG). Od 1974 doktor w oparciu o rozprawę Idee i obrazy mistycznej twórczości Juliusza Słowackiego (promotor: prof. Maria Janion), Od 2004, na podstawie dorobku i rozprawy Osoba w podróży. Podróże Marii Dąbrowskiej, doktor habilitowana, od tego roku profesor UG (uczelniany). W latach 2005–2011 kierowała Zakładem Teorii Literatury IFP UG, w 2012–2012 Katedrą Teorii Literatury i Krytyki Artystycznej. Od 2012 na emeryturze.
Autorka m.in. Dramaty mistyczne Juliusza Słowackiego (w: Dramat i teatr romantyczny, Wrocław 1992); Szekspir Słowackiego (w: Od Shakespeare’a do Szekspira, Gdańsk 1993); O opowiadaniach Brunona Schulza (1994), rozprawy o koncepcji historii literatury Jarosława Marka Rymkiewicza: O czym kłamią i dlaczego historycy literatury? (w: Kłamstwo w literaturze, Kielce 1996); opolskiej prapremierze „Nosorożca” Eugène’a Ionesco: Nie poddam się! (w: Pół wieku Teatru Wybrzeże. Przedstawienia (Gdańsk 1998); List to nie słowo. O listach Słowackiego do matki (w: Sztuka pisania. O liście polskim w wieku XIX, Białystok 2000); Buchalteria i duchowość (Słowacki i pieniądze) (w: Pieniądz w literaturze i kulturze, Gdańsk 2000); Juliusz Słowacki od aniołów (w: Mickiewicz–Słowacki−Krasiński. Romantyczne uwarunkowania i współczesne konteksty, Łowicz 2001); Nawłoć w Ałma Acie (w: W „antykwariacie anielskich ekstrawagancji”. O twórczości Aleksandra Wata, Lublin 2002); Cóż to za nowy wiatr…? Literatura pomorska w latach 1989-2000 (w: Literatura Wybrzeża po roku 1980, Pelplin 2004); Polski Hamlet nad Bałtykiem (w: Gry w Szekspira. Współczesna recepcja Szekspira w krajach nadbałtyckich, Gdańsk 2004; książka dwujęzyczna polsko-angielska), Słowacki – wielki nieobecny (Gdańsk 2018). Współredaktorka (z Martą Gibińską i Jackiem Fabiszakiem) pracy Czytanie Szekspira (interpretacje wszystkich dramatów Szekspira piórami autorów polskich wykonane) (Gdańsk 2004).
Członkini Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej (2004–2007), wiceprezeska Polskiego Towarzystwa Szekspirowskiego, członkini zarządu Fundacji im. Stanisławy Fleszarowej-Muskat. Członkini komisji konkursowych (m.in. komisji w sprawie przyznania Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001, Nagrody Teatralnej Marszałka Województwa Pomorskiego w 2018, przewodnicząca komisji konkursowej Gdańskiego Konkursu Literackiego im. Bolesława Faca w latach 2020–2021). Podczas konferencji „Wściekłość i oburzenie. Obrazy rewolty w kulturze współczesnej”, która odbyła się 17–18 IV 2012 w IFP UG, wygłosiła referat Wszyscy jesteśmy przestępcami. Wystąpienie odbiło się szerokim echem jako bezkompromisowy apel o ratowanie poziomu uniwersyteckiego kształcenia. Zostało opublikowane drukiem Jednak książki („Gdańskie Czasopismo Humanistyczne” 2014, nr 1), a nagranie wystąpienia na platformie YouTube do grudnia 2023 obejrzało 37 000 widzów.
Laureatka Nagrody Specjalnej Marszałka Województwa Pomorskiego dla Osób Zasłużonych dla Kultury za rok 2019, za wieloletnią obecność w pomorskim życiu akademickim, teatralnym i literackim. Matka Marcina Pilcha (ur. 1970), inżyniera architekta, Krzysztofa Pilcha (ur. 1977), politologa i Marty Dill (ur. 1978), germanistki i filmoznawczyni. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
Bibliografia:
Akta osobowe Działu Kadr Uniwersytetu Gdańskiego.
Informacje Ewy Nawrockiej.
Szczepuła Barbara, Prof. Ewa Nawrocka o życiu i literaturze Stanisławy Fleszarowej-Muskat, „Dziennik Bałtycki”, „Rejsy” 10 IV 2014.
https://towarzystwoszekspirowskie.pl/index.php/pl/.
https://salonkulturalny.eu/nawrocka-ewa-prof-ug-dr-hab/.
