NOWAK SŁAWOMIR RYSZARD, polityk
| < Poprzednie | Następne > |
SŁAWOMIR RYSZARD NOWAK (ur. 11 XII 1974 Gdańsk), działacz polityczny. W 2000 absolwent Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego (politologia) i Wydziału Administracyjnego Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni (zarządzanie). W 1994 jako student założył firmę reklamową, w latach 1999–2002 był prezesem agencji reklamowej Signum Promotion, w 2002 wiceprezesem Radia Gdańsk.
W latach 1993–1994 członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego, po połączeniu z Unią Demokratyczną w 1994 Unii Wolności (UW), był rzecznikiem prasowym partii w okręgu gdańskim. W okresie 1998–2002 (przez dwie kadencje) pełnił funkcję szefa młodzieżówki UW, Stowarzyszenia Młodzi Demokraci, w 2001 podpisał umowę stowarzyszeniową z Platformą Obywatelską (PO). W 2001 z ramienia PO bez powodzenia ubiegał się o mandat posła do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP) IV kadencji (otrzymał 2130 głosów), został posłem w 2004, przejmując mandat po wybranym do Parlamentu Europejskiego Januszu Lewandowskim (ze zwolnionego miejsca zrezygnowali wcześniej Aleksander Hall, starosta kwidzyński Leszek Czarnobaj, prezydent Tczewa Zenon Odya). W 2005 wybrany posłem z okręgu gdańskiego do Sejmu RP V kadencji (2005–2007) oraz w 2007 do Sejmu RP VI kadencji.
16 XI 2007 został sekretarzem stanu w kancelarii premiera Donalda Tuska i szefem jego gabinetu politycznego. 7 X 2009 podał się do dymisji, od 21 X 2009 do 5 VIII 2010 był wiceprzewodniczącym klubu parlamentarnego PO. W roku 2010 szef sztabu wyborczego Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich. 29 IX 2010 powołany na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta do spraw kontaktów z Rządem i Parlamentem, tego dnia złożył mandat poselski. Od 22 V 2010 przewodniczący Regionu Pomorskiego PO, ponownie wybrany 27 X 2013. W 2011 wybrany posłem (z okręgu gdańskiego) do Sejmu RP VII kadencji z ramienia PO (otrzymał 65 629 głosów), 25 X 2011 odwołany z funkcji w Kancelarii Prezydenta. Od 18 XI 2011 minister transportu, budownictwa i gospodarki morskiej w rządzie D. Tuska. 15 XI 2013 podał się do dymisji po tym, jak w związku z zarzutami dotyczącymi nieprawidłowości w oświadczeniach majątkowych prokurator generalny zapowiedział złożenie do Sejmu wniosku o uchylenie mu immunitetu poselskiego. 27 XI 2013 odwołany ze stanowiska ministra przez Prezydenta RP. Po przedstawieniu zarzutów przez prokuratora 9 I 2014 na własną prośbę został zawieszony w prawach członka PO (na okres trzech miesięcy) i zrezygnował z przewodniczenia Regionowi Pomorskiemu tej partii. 14 VI 2014, po ujawnieniu przez tygodnik „Wprost” taśm z nagraniami jego rozmów w sprawie zatrzymania kontroli finansów jego żony przez organy skarbowe, złożył rezygnację z członkostwa w PO. Po wyroku sądu w sprawie nieprawidłowości w oświadczeniach majątkowych i skazaniu na karę grzywny tego samego dnia, 27 XI 2014, złożył mandat poselski, ze skutkiem od 2 I 2015.
Od października 2016 był pełniącym obowiązki dyrektora Państwowej Agencji Dróg Ukrainy Ukrawtodor. W 2016 przyjął obywatelstwo ukraińskie. W tym samym, 2016 był członkiem Rady Nadzorczej Grupy Zarządzającej Pomerania (pośrednio kontrolowanej przez Zarząd Województwa Pomorskiego), w październiku był współzałożycielem spółki Europe Partners zajmującej się doradztwem w zakresie działalności gospodarczej, public relations i pozyskiwaniem pracowników. W 2018 uhonorowany Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury.
We wrześniu 2019 oskarżony przez Ukraińską Narodową Agencję do spraw Zapobiegania Korupcji o złożenie nieprawdziwego oświadczenia majątkowego, w październiku ustąpił z funkcji w Ukrawtodorze. W wyniku polsko-ukraińskiego śledztwa w lipcu 2020 aresztowany w Polsce pod zarzutem korupcji, przyjmowania korzyści majątkowych za zlecenia budowy dróg na Ukrainie. Za poręczeniem majątkowym w wysokości 1 mln zł opuścił areszt w kwietniu 2021. ,
