FALCK NATHANAEL GOTTFRIED, pastor kościoła w Sobieszewie
| < Poprzednie | Następne > |
NATHANAEL GOTTFRIED FALCK (Falk) (6 III 1688 Gdańsk – 29 V 1770), pastor kościoła w Sobieszewie ( kościół Matki Boskiej Saletyńskiej). Syn pastora gdańskiego kościoła św. Katarzyny Johannesa Falcka.
Od 1700 student medycyny w Rostocku, opublikował m.in. dysertację napisaną pod kierunkiem Johanna Nicolausa Quistorpa Thesium Pontificiarum à Plagiario Anonymo A.C.M. DC. XCVII. vulgatarum, Per Antitheses Orthodoxas, rejectarum Qvaternarius (Rostochii, 1700), wznowioną i poszerzoną o tezy innych autorów (np. Johanna Fechta, Zachariasa Grade i Nicolausa Schwiegeraua) w 1711. Już w Gdańsku wydrukował swoją mowę pożegnalną z zakończenia studiów w Rostocku 24 V 1708: De Luminibus & Columinibus Rerumpublicarum… (Gedani, [ca. 1713]). W 1712 dołączył swój utwór żałobny (obok m.in. rektora Gimnazjum Akademickiego Samuela Schelwiga i pastora kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) Joachima Weickhmanna) do drukowanego kazania, jakie podczas pogrzebu jego brata Johanna Michaela wygłosił diakon kościoła św. Katarzyny Friedrich Christian Bücher (ojciec późniejszego pastora tego kościoła, Christiana Bernharda Büchera).
W 1712 zweryfikowany został przez gdańskie Ministerium Duchowne jako kaznodzieja. Od 16 VI 1715 do emerytury 10 XII 1762 był pastorem w Sobieszewie (Bohnsack). Za jego czasów w tamtejszym kościele w 1725 naprawiono organy, w 1728 zbudowano zakrystię, w 1734, z finansową pomocą burmistrza Abrahama Groddecka (przekazał 3000 florenów), usunięto szkody powstałe w wyniku oblężenia Gdańska przez wojska rosyjsko-saskie, w 1741 powstał nowy ołtarz wykonany przez gdańskiego rzeźbiarza Martina Steina, w 1742 dzięki wsparciu finansowemu burmistrza Johanna Wahla odremontowano stary zegar z kościoła św. Jana i zamontowano na kościelnej wieży, w 1745 wzniesiono od południa kaplicę.
20 VIII 1716 poślubił w Gdańsku, w kościele NMP Concordię (ochrzczona 25 III 1697 w kościele NMP – pochowana tamże pod płytą nagrobną nr 171 wraz z ojcem 14 VII 1731), córkę z drugiego małżeństwa Johanna Königa (zm. 5 IX 1719) i Constantii z domu Hinüber (1663–1709). Ojciec 1/ Nathanaela Gottfrieda jr. (około 1724 – pochowany 6 II 1758 w kościele NMP w grobie Königów), od 1752 żonatego z Constantią Elisabeth (ich z kolei syn Nathanael Beniamin 27 IV 1786 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli)); 2/ Johanna Gottfrieda (ur. około 1726), od 1746 studenta medycyny w Jenie, od 1747 w Getyndze (Göttingen), doktoryzowanego tamże 31 XII 1754 obroną pracy Dissertatio inauguralis medica de epilepsia seu convulsivis motibus virginum …; 3/ Christiana Beniamina, który 14 V 1767 uzyskał kupieckie obywatelstwo Gdańska
jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli); oraz być może 4/ Ludwiga Jakoba (ur. około 1730), od 1751 studenta w Lejdzie (Leyden), oraz 5/ Carla Gottfrieda (ur. około 1732), od 1755 studenta w Leyden.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 445.
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ…, Danzig und Leipzig, 1760, s. 55, 83.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 90.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 1, 119, 161, Bd. 3, 121.
