SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD, organista, kompozytor
| < Poprzednie | Następne > |
BENJAMIN GOTTHOLD SIEWERT (14 X 1743 Gdańsk – 13 I 1811 Gdańsk), organista, kompozytor. Syn Jacoba (1704 – 25 XI 1789 Gdańsk), mistrza sukiennika i dzwonnika kościoła św. Bartłomieja, pochowanego z w tym kościele, gdzie również 13 V 1793 spoczęła jego matka. Uczeń Johanna B.Ch. Freislicha. Początkowo kupiec. W 1767 został tenorzystą w kapeli wokalno-instrumentalnej kościoła św. Jana. 18 IV 1769 uzyskał obywatelstwo Gdańska. Z powodu pruskiej blokady handlowej Gdańska (1772) jego kupieckie interesy zakończyły się bankructwem, objął stanowisko nauczyciela i organisty w Koźlinach (Güttland; Żuławy Gdańskie). 20 I 1782 został powołany na stanowisko kapelmistrza w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, był ostatnim zatrudnionym na tym stanowisku.
Od 1765 notowany jako kompozytor ( kantaty Christus ist des Gesetzes Ende, Treulich will ich Gott bitten). W 1774 Rada Miejska zamówiła u niego kantatę dla kościoła św. Bartłomieja. W przekazach rękopiśmiennych zachowało się jedynie siedem jego kantat,
powstałych w latach 1765–1774 w stylu późnobarokowym, ze znacznymi wpływami klasycyzmu, z czego trzy w kolekcji kościoła św. Jana: Hört, Israel hat dennoch Gott zum Trost, Gelobet sey der Herr der Gott Israel, Den die Engel droben mit Gesange loben. Ocalały także drukowane teksty sześciu kantat elekcyjnych (Kürkantaten, Kürtag) z okresu 1782–1792. Wszystkie utwory przechowywane są w Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej.
Istnieją także informacje o innych jego kompozycjach, zarówno religijnych (spis inwentarzowy kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1826 wykazuje także dwadzieścia dwie msze i kantaty), jak i świeckich (utwory okolicznościowe, pieśni solowe z fortepianem; jego pieśni pojawiają się w latach 1783–1784 w dwóch wydaniach zbioru Gesänge zum Vergnügen beym Clavier zu Singen, mehrenteils im Volkston).
Wszystkie zachowane utwory, choć pochodzą z wczesnego okresu jego twórczości, odznaczają się sprawnością warsztatową i bogatą inwencją melodyczną. Można w nich znaleźć także wpływy polskie: rytmy mazurowe i polonezowe. Żonaty był z Cathariną Louisą, ojciec Juliany Louisy (ur. 23 X 1770) i burmistrza Friedricha Gottholda Siewerta.
