REYGER GOTTFRIED, rajca, burgrabia
| < Poprzednie | Następne > |
GOTTFRIED REYGER (29 IX 1639 Gdańsk – 12 IX 1717 Gdańsk), rajca, burgrabia królewski w Gdańsku. Wnuk przybyłego do Gdańska około 1590 z Rewla (Tallin) kupca Arnolda (pochowany 24 V 1609 w gdańskim kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)). Syn ławnika (od 1642), rajcy (od 1652) i sędziego (w 1654) gdańskiego Głównego Miasta Arnolda (11 VI 1600 Gdańsk – 27 IX 1654 Gdańsk, pochowany w kościele NMP, żegnany wierszami żałobnymi rektora szkoły mariackiej Jakoba Zetzkiusa oraz związanego ze szkołą św. Piotra i Pawła Johannes Georga Moeresiusa) oraz poślubionej mu 9 VII 1636 w kościele NMP Doroty (pochowana 3 X 1639 w kościele NMP w wieku 30 lat), córki burmistrza Andreasa Borckmanna, wdowy po Friedrichu Peine (zm. 18 I 1635). Brat Doroty (pochowana 27 III 1658 w kościele NMP w wieku 20 lat), od 12 XI 1656 żony lekarza Christiana Hannemanna (zm. 1679).
Od października 1655 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1660 studiował w Królewcu i w Lejdzie, w 1662 w Strasburgu i Padwie. Po powrocie do Gdańska kupiec, na Głównym Mieście w 1673 z Kwartału Kogi wybrany do Trzeciego Ordynku, w 1683 mistrz tego Kwartału. Od 1698 ławnik, od 1696 rajca, w 1699 sędzia, w 1716 mianowany przez króla burgrabią gdańskim. Od 1706 do śmierci pełnił funkcję protobibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej, której testamentem przekazał później własny księgozbiór. Zaprzyjaźniony z profesorem Gimnazjum Akademickiego Johannem Peterem Titiusem, napisał utwór żałobny po śmierci w 1669 jego pierwszej żony, Anny z domu Borckmann i po jego śmierci w 1689 (by później ożenić się z wdową po nim Aurelią). Żałobny wiersz poświęcił także swojej zmarłej siostrze Dorocie oraz Andreasowi Thurau (pochowany 5 X 1657 w wieku 32 lat w kościele NMP), synowi ciotki Barbary z domu Borckmann.
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 24 IV 1672 w kościele NMP z Katheriną Elisabethą (zm. 22 III 1692), córką Dawida Sielmana. Po raz drugi w tym samym kościele poślubił 5 X 1694 Aurelię (zm. 7 VI 1708 Gdańsk), córkę budowniczego Georga Strakowskiego, wdowę właśnie po Johannie Peterze Titiusie (zm. 1689). Ojciec dziesięciorga dzieci, m.in. córek 1/ Anny Katheriny (4 II 1683 Gdańsk – 30 IX 1718 Gdańsk), od 4 I 1717 żony przyrodnika Jacoba Theodora Kleina i 2/ Justiny Dorothei (pochowana 6 XI 1749 w wieku 70 lat), od 22 IV 1704 po ślubie w kościele NMP żony Samuela Bulgrina (pochowany tamże 8 I 1737 w wieku 64 lat w grobie odziedziczonym w 1726 po Adrianie von der Linde), oraz synów 3/ Arnolda (chrzest 5 IV 1673 w kościele NMP – 3 II 1728, pochowany tamże), w sierpniu 1691 zapisanego do ostatniej klasy (primy) Gimnazjum Akademickiego (1692), następnie studenta uniwersytetu w Królewcu (1696), od 1715 ławnika gdańskiego Starego Miasta, który 21 maja tego roku wystarał się o potwierdzenie kupieckiego obywatelstwa Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli), 4/ kupca Gottfrieda (1675 – pochowany 27 II 1744), z bratem Arnoldem w tym samym czasie zapisanym do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego (ojca botanika i astronoma Gottfrieda Reygera juniora), 5/ Constantina (chrzest 19 III 1680 – 1740), od 14 XI 1719 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), żonatego od 5 X 1719 z Anną Elisabethą (pochowana w kościele NMP 3 IX 1720 w wieku 26 lat), córką Salomona Schumanna i ponownie 27 I 1729 z Adelgundą Concordią, córką Benedicta Schmidta, 6/ Friedricha, późniejszego burmistrza Gdańska. W dzieciństwie zmarli: 7/ nieznana z imienia córka (pochowana 2 IV 1682 w wieku 6 lat), 8/ David Gabriel (chrzest 20 IX 1677), 9/ Gabriel (chrzest 23 III 1688), 10/ Carl (chrzest 17 I 1690), 11/ Florentina Constancia (chrzest 2 VII 1685).
Pochowany, tak jak wszyscy członkowie jego rodziny, w kościele NMP.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 405; t. VII, s. 518.
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 184, 259.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 393.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 247–249.
