FISCHER LORENZ FRIEDRICH, pastor kościołów św. Bartłomieja i NMP
| < Poprzednie | Następne > |
LORENZ FRIEDRICH FISCHER (Laurentius Fridericus, Lavrent Frider) (7 I (VI / 17 IX) 1737 Neuteich (Nowy Staw) – 13 V 1782 Gdańsk), magister filozofii, teolog, drugi pastor kościoła św. Bartłomieja. Prawnuk Laurentiusza Fischera (24 X 1634 Bütow (Bytów) – 28 I 1677 Gdańsk), wyświęconego 1659 w Elblągu, od 1660 kaznodziei w Nowym Stawie (w miejsce swego zmarłego w 1659 ojca, także Laurentiusa), od marca 1672 diakona przy kościele św. Trójcy i polskiego kaznodziei kaplicy św. Anny w Gdańsku, wnuk Johanna Lorenza (3 III 1662 Nowy Staw - pochowany 6 II 1720 w kaplicy św. Jakuba kościoła NMP), immatrykulowanego na semestr letni 1681 uniwersytetu w Rostocku, wyświęconego 2 X 1684, po czym kaznodziei w Saalfeld (Zalewo), od 1685 w Katzennase (Kaczynos koło Szawałdu na Żuławach), od 16 VIII 1698 diakona przy
kościele św. Jana w Gdańsku i jednocześnie od 1699 kaznodziei w Domu Poprawy (Zuchthaus) na Zamczysku, od 1705 kaznodziei w Domu Dobroczynności (Spendhaus), od 10 II 1709 drugiego pastora w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP), teścia Gottfrieda Lengnicha. Syn Michaela Friedricha (ur. 1692 Malbork), od 1705 ucznia gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, od 1709 studenta w Wittenberdze i jego poślubionej w 1720 nieznanego imienia małżonki.
W latach 1749–1753 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, promowany w Wittenberdze 18 X 1758, dalsze studia odbył od 1759 w Jenie. Zweryfikowany przez Ministerium Duchowne w Gdańsku jako kaznodzieja 9 X 1761. Od 18 V 1764 drugi pastor kościoła św. Bartłomieja, od 1770 do śmierci drugi pastor kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP).
Autor i współautor publikacji, m.in. Oratio de laude christianorum ex obtrectationibus orta (Jena 1759), Medulla librorum symbolicorum (Jena 1760), Dissertatio theologica circularis de viribvs liberi arbitrii… (Gedani 1756), Kurzer Weg zur richtigen Erkenntnis des Heils zur Grundlage bey seinen Haus-Katechisationen (Danzig 1768).
Od 1764 mąż poślubionej w Gdańsku wdowy Luise Christine Klein (pochowana 30 IX 1779 w wieku 51 lat w kościele NMP pod płytą nagrobną nr 44), córki pastora Jacoba Horna. Pochowany 25 V 1782 przy żonie.
Bibliograia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 4, 6, 10, 11, 13, 29, 33.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation an den evangelischen Kirchen in Westpreuszen angestellten Predigern, Königsberg 1834, s. 37, 38, 44, 55, 58, 62, 75, 177, 186, 206, 208.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Bd. 1, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 2, 246, 454.
