DETKO JERZY, lekkoatleta, muzyk jazzowy
| < Poprzednie | Następne > |
JERZY DETKO (ur. 8 VIII 1939 Warszawa), lekkoatleta (wieloboista), muzyk jazzowy, klarnecista, saksofonista, wokalista. Syn Mieczysława (1 I 1912 Warszawa – 8 III 1984 Gdańsk, pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim) i Genowefy. Ukończył Technikum Wychowania Fizycznego (TWF) oraz Studium Nauczycielskie Wychowania Fizycznego w Gdańsku (zob. Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu im. Jędrzeja Śniadeckiego). Zawodnik Klubu Sportowego Wybrzeże Gdańsk. Czołowy zawodnik w Polsce w latach 60. XX wieku w dziesięcioboju: trzykrotny mistrz Polski (1963, 1965, 1968), dwukrotny wicemistrz (1966, 1967) oraz brązowy medalista (1964, 1969). Pierwszy w powojennej historii polski zawodnik, który (według ówczesnej punktacji) przekroczył w dziesięcioboju granicę 7000 zdobytych punktów (Mistrzostwa Polski w Szczecinie 1965: 7050 punktów) Trzykrotnie poprawiał rekord Polski, doprowadzając go do wyniku 7324 punkty (11 VI 1967, Białogard), co było najlepszym wynikiem w jego karierze (według obecnej punktacji: 7150 punktów). Reprezentant Polski na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie (1966), gdzie zajął 13. miejsce. W 1968 wystąpił w meczu reprezentacji Polski z Włochami, zajmując 4. miejsce.
Już w czasie nauki w TWF stworzył zespół muzyczny, w którym grali między innymi Jerzy Klockowski, Michał Bidas i Karol Wargin, późniejszy długoletni kierownik Studium Języków Obcych AWFiS; w 1962 w duecie z Krzysztofem Klenczonem laureat I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie. Karierę klarnecisty i saksofonisty jazzowego rozpoczął w 1970 w gdańskim klubie studenckim "Kwadratowa", występując między innymi z Helmutem Nadolskim. W 1971 założył zespół Decathlon (greckie: „dziesięciobój”) Dixieland Jazz Band, z którym koncertował na festiwalach jazzowych w Polsce (wyróżniony między innymi w 1972 i 1974 na „Old Jazz Meeting”) i w Finlandii. W 1980 zmienił nazwę zespołu na łatwiejszy do zapamiętania Detko Band, który zdobył popularność między innymi dzięki programom TV (np. „Herbatka u Tadka”). Grupa jest swingującym big bandem grającym standardy jazzu tradycyjnego, happy jazz, pop i światową muzykę taneczną, od Glenna Millera poczynając, poprzez The Beatles, na własnych aranżacjach współczesnych przebojów (także muzyki rockowej) kończąc. Występował z zespołem między innymi na festiwalach jazzowych zagranicznych (np. w Sztokholmie i Kaliningradzie), a także na Międzynarodowym Festiwalu Jazzu Tradycyjnego Old Jazz Meeting „Złota Tarka” (odbywającego się do 1973 w warszawskiej „Stodole”, od 1974 w Amfiteatrze im. Louisa Armstronga w Iławie) czy Sopot Molo Jazz Festiwal, którego wspólnie z Przemysławem Dyakowskim był szefem programowym (1996–2014), a jego zespół od początku, od 1996, otwiera ten festiwal w tradycyjnym pochodzie nowoorleańskim przez Sopot, często wraz z grupą Sami Swoi.
Od 1974 nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół Metalowych (Pomorskiej Szkole Rzemiosł), od 2001 także kierownik Studium Wychowania Fizycznego Gdańskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. Brał udział w Mistrzostwach Polski Weteranów, między innymi w 1997 wygrał skok o tyczce w grupie wiekowej 55-59 lat. Uczestniczy w działalności charytatywnej, między innymi współinicjator utworzenia Fundacji "Uśmiech Dziecka" (1995). Dwukrotny laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2001, 2006). Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007), Medalem księcia Mściwoja II „za całokształt działalności sportowej i artystycznej promującej Gdańsk” (2013). Kandydat do tytułu Homo Popularis dwutygodnika „Wieczór Pomorze” za rok 2018. Żonaty z Jolantą, ojciec Adama, saksofonisty, konferansjera, właściciela firmy doradczej LA CASA.
