KLENCZON KRZYSZTOF, gitarzysta, wokalista, kompozytor

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Zespół Niebiesko-Czarni: Krzysztof Klenczon (z lewej), Mihaj Burano, Janusz Popławski, 1964
Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966
Tramwaj imienia Krzysztofa Klenczona, 2011

KRZYSZTOF KLENCZON (14 I 1942 Pułtusk – 7 IV 1981 Chicago), gitarzysta i wokalista rockowy, kompozytor. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Szczytnie (1959). Rozpoczął studia z budowy dróg i mostów na Politechnice Gdańskiej, jednak po kilku miesiącach z nich zrezygnował. W 1960 rozpoczął naukę w Studium Nauczycielskim (SN) w Gdańsku-Oliwie w specjalności nauczyciela wychowania fizycznego. Poznał tam Karola Wargina; wspólnie z nim odbył pierwsze próby muzyczne. W 1962 na I Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie jego duet z Warginem znalazł się w czołowej trójce wykonawców.

Naukę w SN ukończył w 1962. Rozpoczął pracę jako nauczyciel wychowania fizycznego we wsi na Mazurach. Po zaledwie kilku dniach Franciszek Walicki, kierownik zespołu Niebiesko-Czarni, zaproponował mu powrót na Wybrzeże.

Wrócił do Trójmiasta i szybko awansował do grona wyróżniających się muzyków polskiego bigbitu. W latach 1962–1964 był gitarzystą Niebiesko-Czarnych. Razem z grupą w grudniu 1963 występował przez dwa tygodnie w paryskiej Olimpii. Od lipca 1964 współpracował z zespołem Pięciolinie. Następnie współtworzył Grupę X, w styczniu 1965, po głosowaniu nad nazwą zespołu, przekształconą w Czerwone Gitary. W tym zespole występował w latach 1965–1970; nagrał z nim trzy płyty długogrające. Powstały wówczas jego najbardziej znane utwory, między innymi: Historia jednej znajomości, Biały krzyż, Kwiaty we włosach, Matura. W 1970, po odejściu z Czerwonych Gitar, założył zespół Trzy Korony (między innymi utwory Port, 10 w skali Beauforta), rozwiązany w 1972, po nagraniu jednej płyty długogrającej. W tym samym roku wyemigrował do USA, gdzie sporadycznie występował na scenie, zarabiając na życie między innymi jako menedżer w firmie sprzątającej i jako taksówkarz. W USA nagrał płytę The Show Never Ends (1977).

W Polsce koncertował ponownie w 1978 i 1979. 26 II 1981, w trakcie powrotu z koncertu na rzecz polskich dzieci w jednym z klubów w Chicago, miał wypadek samochodowy. W wyniku odniesionych obrażeń muzyk nieco ponad miesiąc później zmarł. 28 IV 2011 jego imię nadano ulicy przy targu w Sopocie-Wyścigach, nieopodal miejsca, gdzie w latach 60. XX wieku działał legendarny klub Non Stop, a 4 X 2011 gdańskiemu tramwajowi Pesa Swing 120NaG nr 1039. JAK

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania