NIEBIESKO-CZARNI

Z Encyklopedia Gdańska
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania

< Poprzednie Następne >
Niebiesko–Czarni: od lewej: częściowo widoczny, grający na gitarze, Krzysztof Klenczon, w głębi profilem, odchodzący, Marek Szczepkowski, z przodu profilem Piotr Janczerski, w głębi z gitarą Janusz Popławski, na perkusji Jerzy Kowalski, z przodu Bernard Dornowski i Czesław Niemen, klub „Non-Stop” Sopot 1963
Helena Majdaniec podczas występu z zespołem Niebiesko-Czarni, 1964
Mihaj Burano podczas występu z zespołem Niebiesko-Czarni, 1964
Zespół Niebiesko-Czarni, 1987

NIEBIESKO-CZARNI, zespół instrumentalno-wokalny powstały w Gdyni z inicjatywy Franciszka Walickiego i Jerzego Kosseli. Pierwszy koncert odbył się 24 III 1962 w Klubie Studentów Wybrzeża Żak. W tym samym roku grupa wygrała I Konkurs Młodych Talentów w Szczecinie, a rok później reprezentowała polską muzykę młodzieżową w paryskiej Olympii.

Niebiesko-Czarni to pierwsza polska formacja, która wystąpiła w klasycznym rockowym składzie: trzy gitary elektryczne i perkusja. Jako pierwsi w Polsce nagrali też longplay z muzyką rockową (Niebiesko-Czarni, 1966). Byli także pierwszym polskim zespołem rockowym, który wystąpił na żywo na falach Radia Luksemburg (1967). Skomponowali, wystawili i nagrali rock-operę Naga, zaprezentowaną później na około 150 koncertach w kraju i za granicą. Skład zespołu ulegał wielokrotnym zmianom personalnym, przewinęło się przez niego kilkudziesięciu muzyków i wokalistów, między innymi Ada Rusowicz, Helena Majdaniec, Czesław Niemen, Krzysztof Klenczon, Michaj Burano, Janusz Popławski, Wojciech Korda, Andrzej Nebeski, Zbigniew Bernolak. Część z nich po odejściu z Niebiesko-Czarnych założyła własne zespoły.

Grupa rozwiązana w 1976 kilkakrotnie reaktywowała się na okazjonalne koncerty. Najsłynniejszy z nich odbył się w Sopocie 11 i 12 VII 1987 w ramach imprezy Old Rock Meeting; zespół świętował na nim ćwierćwiecze swojego powstania. CR

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania