WERYFIKACJA DZIENNIKARZY
Linia 27: | Linia 27: | ||
|- | |- | ||
| Ryszard Grabowski | | Ryszard Grabowski | ||
− | | Biuro Informacji Prasowej | + | | [[BIURO INFORMACJI PRASOWEJ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” | Biuro Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”]] (BIPS) |
|- | |- | ||
− | | Andrzej Zarębski | + | | [[ZARĘBSKI ANDRZEJ| Andrzej Zarębski]] |
− | | szef serwisu | + | | szef serwisu [[BIURO INFORMACJI PRASOWEJ NSZZ „SOLIDARNOŚĆ” | Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność”]] BIPS |
|- | |- | ||
| [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF | Krzysztof Wyszkowski]] | | [[WYSZKOWSKI KRZYSZTOF | Krzysztof Wyszkowski]] |
Wersja z 17:59, 14 mar 2022
WERYFIKACJA DZIENNIKARZY. Po ogłoszeniu stanu wojennego 13 XII 1981, władze wojskowe i polityczne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej rozpoczęły w styczniu 1982 roku weryfikację pracowników mediów pod względem lojalności wobec władz partyjno-rządowych, popularnie zwaną „czystką”. Represje likwidowały odradzający się pluralizm mediów, zapoczątkowany działaniem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Miały umożliwić zbudowanie jednolitego frontu propagandy, wspierającego stan wojenny i atakującego Solidarność oraz wszystkich przeciwników wojskowej dyktatury. Skala prześladowań, jakie spadły na dziennikarzy, była największa tam, gdzie przemiany po sierpniu 1980 zaszły najdalej. Do takich miejsc zaliczał się Gdańsk.
W całym kraju przeprowadzono 10 tysięcy rozmów weryfikacyjnych, ich negatywne skutki dotknęły (średnio) 10% środowiska dziennikarskiego, natomiast w Gdańsku jedną trzecią. Usunięto z zawodu, zdegradowano i objęto różnymi zakazami 79 osób, w tym: 17 z tygodnika „Czas”; 15 z Telewizji Polskiej Gdańsk
(pięciu z obsługi technicznej); 15 z tygodnika „Samorządność”; 12 z „Głosu Wybrzeża”; siedmiu z „Wieczoru Wybrzeża”; pięciu z Radia Gdańsk; trzech z „Dziennika Bałtyckiego”; dwóch z „Ilustrowanego Kuriera Polskiego” (oddział gdański); jednego z „Głosu Stoczniowca”; jednego ze „Słowa Powszechnego” (oddział gdański); jednego z „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” (oddział gdański). Czterech dziennikarzy zostało internowanych ( Andrzej Drzycimski, Grzegorz Fortuna, Adam Kinaszewski, Adam Żytkowiak Polskie Radio Gdańsk), a dwóch ( Marian Terlecki, Mariusz Wilk) ścigano listami gończymi.
Represyjny charakter weryfikacji w Gdańsku przypieczętowała likwidacja najbardziej niepokornych wobec władzy tytułów prasowych: „Czasu” i „Samorządności”, co spowodowało utratę miejsc pracy przez 61 osób. Czystki w mediach trwały do połowy 1982 roku. Dotknęły w Polsce ponad tysiąc dziennikarzy. Rozwiązano 21 redakcji. Zlikwidowano też Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, które w latach 1980–1981 dążyło do poszerzenia granic wolności słowa oraz zmiany modelu środków przekazu, narzuconego przez komunizm.
Dziennikarze zawodowi | |
---|---|
Andrzej Drzycimski | redaktor „Wrocławskiego Tygodnika Katolickiego” |
Adam Kinaszewski | TVP Gdańsk |
Adam Żytkowiak | Polskie Radio Gdańsk |
Dziennikarze prasy informacyjnej Solidarności | |
Grzegorz Fortuna | „Samorządność” |
Ryszard Grabowski | Biuro Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność” (BIPS) |
Andrzej Zarębski | szef serwisu Biura Informacji Prasowej NSZZ „Solidarność” BIPS |
Krzysztof Wyszkowski | sekretarz redakcji „Tygodnika Solidarność” |
Wiesław Główczyński | pracownik UG, redaktor Biuletynu Informacyjnego „Spojrzenia” |
Tadeusz Urbaniak | redaktor „Węzła” (Zarząd Portu Gdynia) |
Joanna Wojciechowicz | BIPS, zwolniona w lipcu 1982 roku w innym obozie |