BENTZMANN GOTTFRIED, burmistrz Gdańska
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''GOTTFRIED BENTZMANN''' (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn Petera Bentzmanna (7 V 1616 Gdańsk – 16 V 1693 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1678), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1687) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] i poślubionej mu 24 VIII 1653 Reginy, córki Cyriaka Bolsteina (Bottenstein) (zm. 1667). Od września 1676 uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], następnie studiował na uniwersytetach w 1683 w Królewcu, w 1687 we Frankfurcie nad Odrą, w 1691 w Sienie. Po powrocie do Gdańska zajmował się działalnością kupiecką, angażując kapitały w handel morski. <br/><br/> | '''GOTTFRIED BENTZMANN''' (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Syn Petera Bentzmanna (7 V 1616 Gdańsk – 16 V 1693 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1678), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1687) [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] i poślubionej mu 24 VIII 1653 Reginy, córki Cyriaka Bolsteina (Bottenstein) (zm. 1667). Od września 1676 uczył się w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]], następnie studiował na uniwersytetach w 1683 w Królewcu, w 1687 we Frankfurcie nad Odrą, w 1691 w Sienie. Po powrocie do Gdańska zajmował się działalnością kupiecką, angażując kapitały w handel morski. <br/><br/> | ||
| − | Od 1694 wchodził w skład [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], reprezentował [[KWARTAŁY | Kwartał Wysoki]], którego od 1701 był kwatermistrzem. Od 1705 był ławnikiem, od 1710 seniorem tego gremium. Od 1712 był rajcą, w 1717 [[SĘDZIA | sędzią]]. Od 1723 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1724, 1728 i 1732, drugiego w 1723, 1727 i 1731, trzeciego w 1726, 1730 i 1734, czwartego w 1725, 1729 i 1733. W 1726 i 1729 był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. Od 1721 pełnił również funkcję przełożonego [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | szpitala Wszystkich Bożych Aniołów]]. <br/><br/> | + | Od 1694 wchodził w skład [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], reprezentował [[KWARTAŁY | Kwartał Wysoki]], którego od 1701 był kwatermistrzem. Od 1705 był ławnikiem, od 1710 seniorem tego gremium. Od 1712 był rajcą, w 1717 [[SĘDZIA | sędzią]]. Od 1723 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1724, 1728 i 1732, drugiego w 1723, 1727 i 1731, trzeciego w 1726, 1730 i 1734, czwartego w 1725, 1729 i 1733. W 1726 i 1729 był [[BURGRABIOWIE | burgrabią]] królewskim w Gdańsku. Od 1721 pełnił również funkcję przełożonego [[SZPITAL WSZYSTKICH BOŻYCH ANIOŁÓW | szpitala Wszystkich Bożych Aniołów]], w 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej [[SIEDLCE | Siedlcami]]. <br/><br/> |
Jeszcze jako rajca angażował się na zlecenie [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska w działalność dyplomatyczną związaną z toczącą się wojną północną (1701–1721), zręcznie lawirując pomiędzy mocarstwami biorącymi w niej udział, starając się przy tym o zachowanie niezależnego statusu miasta. Był członkiem delegacji gdańsko-polskiej (wraz z biskupem warmińskim Teodorem Potockim i podskarbim koronnym Janem Jerzym Przebendowskim) wysłanej na rozmowy 2 V 1716 z marszałkiem Borysem Szeremietiewem, dowódcą wojsk rosyjskich operujących w pobliżu Gdańska. Poselstwo dotyczyło żądań cara rosyjskiego Piotra I Wielkiego między innymi zerwania przez Gdańsk kontaktów handlowych ze Szwecją, kontroli ruchu statków w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]] przez wojska rosyjskie oraz wystawienia floty kaperskiej przeciwko Szwedom. <br/><br/> | Jeszcze jako rajca angażował się na zlecenie [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] Gdańska w działalność dyplomatyczną związaną z toczącą się wojną północną (1701–1721), zręcznie lawirując pomiędzy mocarstwami biorącymi w niej udział, starając się przy tym o zachowanie niezależnego statusu miasta. Był członkiem delegacji gdańsko-polskiej (wraz z biskupem warmińskim Teodorem Potockim i podskarbim koronnym Janem Jerzym Przebendowskim) wysłanej na rozmowy 2 V 1716 z marszałkiem Borysem Szeremietiewem, dowódcą wojsk rosyjskich operujących w pobliżu Gdańska. Poselstwo dotyczyło żądań cara rosyjskiego Piotra I Wielkiego między innymi zerwania przez Gdańsk kontaktów handlowych ze Szwecją, kontroli ruchu statków w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]] przez wojska rosyjskie oraz wystawienia floty kaperskiej przeciwko Szwedom. <br/><br/> | ||
Po raz pierwszy ożenił się 10 IX 1693 z Eleonorą (zm. X 1710), córką Johanna Rennera, 23 II 1712 poślubił Constantię, córkę Johanna Colloeta, wdowę po Ernście Ludwigu Gutzlaffie (zm. 1709), rajcy (od 1704) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Z obu związków doczekał się pięciorga potomstwa, z czego czworga z pierwszego małżeństwa. W dzieciństwie zmarło dwóch synów o imieniu Gottfried i córka Florentina, córka Eleonora została żoną Nathanaela Friedricha Pegelaua, najmłodszy syn Johann (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk) był ławnikiem (od 1728) i rajcą (od 1738), głównie jednak poświęcił się prowadzeniu działalności handlowej, był ojcem między innymi burmistrza [[BENTZMANN JOHANN | Johanna Bentzmanna]]. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Po raz pierwszy ożenił się 10 IX 1693 z Eleonorą (zm. X 1710), córką Johanna Rennera, 23 II 1712 poślubił Constantię, córkę Johanna Colloeta, wdowę po Ernście Ludwigu Gutzlaffie (zm. 1709), rajcy (od 1704) [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Z obu związków doczekał się pięciorga potomstwa, z czego czworga z pierwszego małżeństwa. W dzieciństwie zmarło dwóch synów o imieniu Gottfried i córka Florentina, córka Eleonora została żoną Nathanaela Friedricha Pegelaua, najmłodszy syn Johann (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk) był ławnikiem (od 1728) i rajcą (od 1738), głównie jednak poświęcił się prowadzeniu działalności handlowej, był ojcem między innymi burmistrza [[BENTZMANN JOHANN | Johanna Bentzmanna]]. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:18, 25 wrz 2021
GOTTFRIED BENTZMANN (5 XII 1665 Gdańsk – 30 V 1734 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Syn Petera Bentzmanna (7 V 1616 Gdańsk – 16 V 1693 Gdańsk), ławnika (od 1678), rajcy (od 1687) Głównego Miasta i poślubionej mu 24 VIII 1653 Reginy, córki Cyriaka Bolsteina (Bottenstein) (zm. 1667). Od września 1676 uczył się w Gimnazjum Akademickim, następnie studiował na uniwersytetach w 1683 w Królewcu, w 1687 we Frankfurcie nad Odrą, w 1691 w Sienie. Po powrocie do Gdańska zajmował się działalnością kupiecką, angażując kapitały w handel morski.
Od 1694 wchodził w skład Trzeciego Ordynku, reprezentował Kwartał Wysoki, którego od 1701 był kwatermistrzem. Od 1705 był ławnikiem, od 1710 seniorem tego gremium. Od 1712 był rajcą, w 1717 sędzią. Od 1723 był burmistrzem. Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1724, 1728 i 1732, drugiego w 1723, 1727 i 1731, trzeciego w 1726, 1730 i 1734, czwartego w 1725, 1729 i 1733. W 1726 i 1729 był burgrabią królewskim w Gdańsku. Od 1721 pełnił również funkcję przełożonego szpitala Wszystkich Bożych Aniołów, w 1723 był jednym z tzw. "Panów Siedleckich" ("Schidlitzsche Herren"), czyli prowizorem zarządzającym w imieniu Rady Miejskiej Siedlcami.
Jeszcze jako rajca angażował się na zlecenie Rady Miejskiej Gdańska w działalność dyplomatyczną związaną z toczącą się wojną północną (1701–1721), zręcznie lawirując pomiędzy mocarstwami biorącymi w niej udział, starając się przy tym o zachowanie niezależnego statusu miasta. Był członkiem delegacji gdańsko-polskiej (wraz z biskupem warmińskim Teodorem Potockim i podskarbim koronnym Janem Jerzym Przebendowskim) wysłanej na rozmowy 2 V 1716 z marszałkiem Borysem Szeremietiewem, dowódcą wojsk rosyjskich operujących w pobliżu Gdańska. Poselstwo dotyczyło żądań cara rosyjskiego Piotra I Wielkiego między innymi zerwania przez Gdańsk kontaktów handlowych ze Szwecją, kontroli ruchu statków w Wisłoujściu przez wojska rosyjskie oraz wystawienia floty kaperskiej przeciwko Szwedom.
Po raz pierwszy ożenił się 10 IX 1693 z Eleonorą (zm. X 1710), córką Johanna Rennera, 23 II 1712 poślubił Constantię, córkę Johanna Colloeta, wdowę po Ernście Ludwigu Gutzlaffie (zm. 1709), rajcy (od 1704) Starego Miasta Gdańska. Z obu związków doczekał się pięciorga potomstwa, z czego czworga z pierwszego małżeństwa. W dzieciństwie zmarło dwóch synów o imieniu Gottfried i córka Florentina, córka Eleonora została żoną Nathanaela Friedricha Pegelaua, najmłodszy syn Johann (24 VIII 1698 Gdańsk – 21 XII 1748 Gdańsk) był ławnikiem (od 1728) i rajcą (od 1738), głównie jednak poświęcił się prowadzeniu działalności handlowej, był ojcem między innymi burmistrza Johanna Bentzmanna.
