UGWU LARRY OKEY, dyrektor Nadbałtyckiego Centrum Kultury
| Linia 9: | Linia 9: | ||
Od 2004 dyrektor Nadbałtyckiego Centrum Kultury, od 2011 członek Rady Fundacji Gdańsk oraz członek Zarządu „Culture Action Europe” (Polityczna Platforma na Rzecz Kultury i Sztuki) przy Unii Europejskiej w Brukseli, od 2012 członek Rady Intercultural Europe w Brukseli.<br/><br/> | Od 2004 dyrektor Nadbałtyckiego Centrum Kultury, od 2011 członek Rady Fundacji Gdańsk oraz członek Zarządu „Culture Action Europe” (Polityczna Platforma na Rzecz Kultury i Sztuki) przy Unii Europejskiej w Brukseli, od 2012 członek Rady Intercultural Europe w Brukseli.<br/><br/> | ||
Z zespołem Ikenga Drummers wydał CD ''Lustereczko'' (2005), z zespołem Biafro ''No more bloodshed'' (2010). Współwykonawca nagrań do wydawnictw: ''Nie mam jaj'' – płyta ''Polovirus'' zespołu Kury (1997), ''Rewizor'' - Leszka Możdżera (2002), ''Irena moja miłość'' albumu ''Wolne miasto'' Leszcze (2001), ''Larry the rebel of love'' albumu ''Melisa'' - Przemka Dyakowskiego (2009), ''Alili'' z płyty ''Smolik'' Andrzeja Smolika (2001); ''Wszystkie strony świata'' na płycie ''Dża ludzie'' zespołu Izrael (2008); ''Moja Afryka'' z płyty ''Moja Afryka'' Tomasza Łosowskiego (2005); ''Region Łódź'' z płyty ''Region Łódź'' Ireneusza Wojtczaka (2010); ''A'freak-an Project'' Wojciecha Staroniewicza (2011).<br/><br/> | Z zespołem Ikenga Drummers wydał CD ''Lustereczko'' (2005), z zespołem Biafro ''No more bloodshed'' (2010). Współwykonawca nagrań do wydawnictw: ''Nie mam jaj'' – płyta ''Polovirus'' zespołu Kury (1997), ''Rewizor'' - Leszka Możdżera (2002), ''Irena moja miłość'' albumu ''Wolne miasto'' Leszcze (2001), ''Larry the rebel of love'' albumu ''Melisa'' - Przemka Dyakowskiego (2009), ''Alili'' z płyty ''Smolik'' Andrzeja Smolika (2001); ''Wszystkie strony świata'' na płycie ''Dża ludzie'' zespołu Izrael (2008); ''Moja Afryka'' z płyty ''Moja Afryka'' Tomasza Łosowskiego (2005); ''Region Łódź'' z płyty ''Region Łódź'' Ireneusza Wojtczaka (2010); ''A'freak-an Project'' Wojciecha Staroniewicza (2011).<br/><br/> | ||
| − | Przyczynił się do odbudowy i rewitalizacji gotyckiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. W 2004 wybrany przez [[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]] Radiową Osobowością Roku, w 2007 nagrodzony Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", „Gryfem Pomorskim" przez wojewodę pomorskiego, „Herbem Gdańska" przez prezydenta Miasta Gdańska, w 2008 odznaczony "Złotą Żyrafą" za styl wspierania nauki przez czasopismo „Twój Styl". Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury | + | Przyczynił się do odbudowy i rewitalizacji gotyckiego [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. W 2004 wybrany przez [[RADIO GDAŃSK | Radio Gdańsk]] Radiową Osobowością Roku, w 2007 nagrodzony Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", „Gryfem Pomorskim" przez wojewodę pomorskiego, „Herbem Gdańska" przez prezydenta Miasta Gdańska, w 2008 odznaczony "Złotą Żyrafą" za styl wspierania nauki przez czasopismo „Twój Styl". Laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE| Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”]] (za 2009) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2010, 2012). Stypendysta Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska w 2016 roku. |
W 2017 powstał o nim i o ks. [[NIEDAŁTOWSKI KRZYSZTOF| Krzysztofie Niedałtowskim]] film [[DOBOSZ-KINASZEWSKA HENRYKA | Henryki Dobosz-Kinaszewskiej]] i Oskar Piotr Martina, z muzyką [[TRZASKA MIKOŁAJ | Mikołaja Trzaski]], „Czarni”, ukazujący ich działalność jako animatorów Centrum św. Jana.<br/><br/> | W 2017 powstał o nim i o ks. [[NIEDAŁTOWSKI KRZYSZTOF| Krzysztofie Niedałtowskim]] film [[DOBOSZ-KINASZEWSKA HENRYKA | Henryki Dobosz-Kinaszewskiej]] i Oskar Piotr Martina, z muzyką [[TRZASKA MIKOŁAJ | Mikołaja Trzaski]], „Czarni”, ukazujący ich działalność jako animatorów Centrum św. Jana.<br/><br/> | ||
Żonaty z Barbarą Polkowską-Ugwu, absolwentką (1987) Wydziału Architektury Wnętrz gdańskiej [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych]], zajmującą się tkaniną unikatową, ojciec Toni (ur. 1990), z wykształcenia architekta krajobrazu, fotomodelki. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Żonaty z Barbarą Polkowską-Ugwu, absolwentką (1987) Wydziału Architektury Wnętrz gdańskiej [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych]], zajmującą się tkaniną unikatową, ojciec Toni (ur. 1990), z wykształcenia architekta krajobrazu, fotomodelki. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:04, 18 kwi 2021
LARRY OKEY UGWU (ur. 26 I 1958 Enugu Ezike, Nigeria), muzyk, poeta, pedagog, prawnik, aktor, prezenter telewizyjny, animator kultury, instruktor tańca afro dance, dyrektor Nadbałtyckiego Centrum Kultury. W 1976 roku uzyskał maturę w Anglican Grammar School w Nsukka, tam w 1979 absolwent teatrologii w St. Cyprian’s Teacher Training College, w latach 1979–1981 nauczyciel języka angielskiego i literatury angielskiej w Nsukka High School. W Polsce od 1982, w 1988 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 2011 uzyskał europejski dyplom Konsultanta Kultury.
W 1983 roku wraz z Janem i Michałem Erszkowskimi oraz Jackiem Staniszewskim współzałożyciel sopockiego zespołu International Roots Reggae Band. W 1984 wraz z Cezarym Hesse i Mieczysławem Bednarkiem współzałożyciel oraz wokalista zespołu Polish Ham, w 1985 z Tomaszem Szczecińskim zespołu Sun’s Vibration (z którym koncertował między innymi w Teatrze Wybrzeże), w 1996 zespołu Bi-afro wykonującego muzykę eksperymentalną, będącą połączeniem muzyki afrykańskiej z europejską: afrojazz, afroreggae, jazz, styl balladowy. Od 1997 lider zespołu etnicznego Ikenga Drummers, którego ideą jest integracja kultur (muzyka etniczna, polski folk na podkładzie twórczości drugiego co do liczebności nigeryjskiego ludu Igbo (Ibo)). W latach 1998–2008 współpracował między innymi z Ryszardem „Tymonem” Tymańskim, Leszkiem Możdżerem, Andrzejem Smolikiem, Zbigniewem Namysłowskim, Przemysławem Dyakowskim, Tomaszem Łosowskim, Ireneuszem Wojtczakiem, Wojciechem Staroniewiczem, Cezarym Paciorkiem, Piotrem Maniem oraz zespołami Leszcze i Izrael. Zajmował się również komponowaniem muzyki i pisaniem tekstów piosenek.
W 1999 roku zagrał główną rolę Huda w musicalu Hair w Teatrze Muzycznym w Gdyni. W 2001 na gdyńskiej scenie grał także Spodka w musicalu Sen nocy letniej w reżyserii Wojciecha Kościelniaka i z muzyką Leszka Możdżera. W 2005 w Teatrze Polskim we Wrocławiu zagrał rolę Ogrodnika w spektaklu muzycznym o życiu Elvisa Presleya „Gorączka” dla Polskiej TV w reżyserii Wojciecha Kościelniaka. W Teatrze Wybrzeże zagrał Majora w spektaklu Fanta$y (2006, reż. Jan Klata). Występował gościnnie w serialach telewizyjnych, między innymi: Lokatorzy (1999–2005), Ranczo (2006–2012), Odwróceni (2007); grał w filmach Gwiazdka w Złotopolicach (1999), Segment 76 (2002), Trzeci (2004), W stepie szerokim (2007).
Uczestnik, pomysłodawca i organizator szeregu akcji charytatywnych, między innymi od 2000 festiwalu Muzyka przeciwko przemocy i nietolerancji, w 2002 współtwórca Pomorskiego Stowarzyszenia Integracji Kultur i Sztuki „Jeden Świat” w Sopocie, w 2003 roku we współpracy z UPC Telewizją Kablową i National Geographic Channel realizator projektu dla dzieci i młodzieży Tęczowa Akademia Przygody, przybliżającego kulturę i tradycję afrykańską. Pomysłodawca odbywającego się od 2007 festiwalu muzycznego „Metropolia jest OKEY!”.
Od 2004 dyrektor Nadbałtyckiego Centrum Kultury, od 2011 członek Rady Fundacji Gdańsk oraz członek Zarządu „Culture Action Europe” (Polityczna Platforma na Rzecz Kultury i Sztuki) przy Unii Europejskiej w Brukseli, od 2012 członek Rady Intercultural Europe w Brukseli.
Z zespołem Ikenga Drummers wydał CD Lustereczko (2005), z zespołem Biafro No more bloodshed (2010). Współwykonawca nagrań do wydawnictw: Nie mam jaj – płyta Polovirus zespołu Kury (1997), Rewizor - Leszka Możdżera (2002), Irena moja miłość albumu Wolne miasto Leszcze (2001), Larry the rebel of love albumu Melisa - Przemka Dyakowskiego (2009), Alili z płyty Smolik Andrzeja Smolika (2001); Wszystkie strony świata na płycie Dża ludzie zespołu Izrael (2008); Moja Afryka z płyty Moja Afryka Tomasza Łosowskiego (2005); Region Łódź z płyty Region Łódź Ireneusza Wojtczaka (2010); A'freak-an Project Wojciecha Staroniewicza (2011).
Przyczynił się do odbudowy i rewitalizacji gotyckiego kościoła św. Jana. W 2004 wybrany przez Radio Gdańsk Radiową Osobowością Roku, w 2007 nagrodzony Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis", „Gryfem Pomorskim" przez wojewodę pomorskiego, „Herbem Gdańska" przez prezydenta Miasta Gdańska, w 2008 odznaczony "Złotą Żyrafą" za styl wspierania nauki przez czasopismo „Twój Styl". Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (za 2009) oraz Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2010, 2012). Stypendysta Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska w 2016 roku.
W 2017 powstał o nim i o ks. Krzysztofie Niedałtowskim film Henryki Dobosz-Kinaszewskiej i Oskar Piotr Martina, z muzyką Mikołaja Trzaski, „Czarni”, ukazujący ich działalność jako animatorów Centrum św. Jana.
Żonaty z Barbarą Polkowską-Ugwu, absolwentką (1987) Wydziału Architektury Wnętrz gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych, zajmującą się tkaniną unikatową, ojciec Toni (ur. 1990), z wykształcenia architekta krajobrazu, fotomodelki.
