PAWŁOWICZ ZYGMUNT, biskup pomocniczy gdański
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''ZYGMUNT PAWŁOWICZ''' (18 XI 1927 Gdańsk-Wrzeszcz – 18 III 2010 Gdańsk), biskup pomocniczy gdański. Syn Józefa, urzędnika [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcji Kolei]] Państwowych w Gdańsku i Leokadii z domu Jadzińskiej. Od 1934 do 1939 roku mieszkał w Nowym Porcie, uczył się w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]]. W sierpniu 1939 roku zamieszkał z rodzicami w Chełmży, gdzie po wojnie ukończył Gimnazjum Państwowe i w 1947 Państwowe Liceum Ogólnokształcące. W 1952 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, uzyskując 20 września tego roku święcenia kapłańskie.<br/><br/> | '''ZYGMUNT PAWŁOWICZ''' (18 XI 1927 Gdańsk-Wrzeszcz – 18 III 2010 Gdańsk), biskup pomocniczy gdański. Syn Józefa, urzędnika [[DYREKCJA KOLEI | Dyrekcji Kolei]] Państwowych w Gdańsku i Leokadii z domu Jadzińskiej. Od 1934 do 1939 roku mieszkał w Nowym Porcie, uczył się w [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskim]]. W sierpniu 1939 roku zamieszkał z rodzicami w Chełmży, gdzie po wojnie ukończył Gimnazjum Państwowe i w 1947 Państwowe Liceum Ogólnokształcące. W 1952 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, uzyskując 20 września tego roku święcenia kapłańskie.<br/><br/> | ||
| − | Od 27 IX 1952 do 21 II 1953 był wikariuszem w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | Świętej Rodziny]] na [[STOGI | Stogach]], otrzymał administracyjny nakaz opuszczenia Gdańska. W okresie 1–21 III 1953 był wikariuszem w kościele [[KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO | Podwyższenia Krzyża Świętego]] na [[CHEŁM | Chełmie]], następnie w kościołach poza Gdańskiem: 21 III – 22 V 1953 św. Mikołaja w Wielu, 22 V – 8 VII 1953 Przemienienia Pańskiego w Nowym Dworze Gdańskim, 8 VII 1953 – 1 IX 1957 Najświętszej Marii Panny (NMP) | + | Od 27 IX 1952 do 21 II 1953 był wikariuszem w kościele [[KOŚCIÓŁ ŚWIĘTEJ RODZINY | Świętej Rodziny]] na [[STOGI | Stogach]], otrzymał administracyjny nakaz opuszczenia Gdańska. W okresie 1–21 III 1953 był wikariuszem w kościele [[KOŚCIÓŁ PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO | Podwyższenia Krzyża Świętego]] na [[CHEŁM | Chełmie]], następnie w kościołach poza Gdańskiem: 21 III – 22 V 1953 św. Mikołaja w Wielu, 22 V – 8 VII 1953 Przemienienia Pańskiego w Nowym Dworze Gdańskim, 8 VII 1953 – 1 IX 1957 Najświętszej Marii Panny (NMP) Gwiazdy Morza w Sopocie. Po powrocie do Gdańska od 1 IX 1957 do 15 VIII 1958 był wikariuszem w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele Trójcy Świętej]] w [[OLIWA | Oliwie]]. Od 15 VIII 1958 do 30 IX 1964 był notariuszem Kurii Biskupiej Gdańskiej i jednocześnie od 20 XII 1960 15 IV 1961 ponownie wikariuszem w kościele NMP Gwiazdy Morza w Sopocie.<br/><br/> |
W 1962 roku ukończył studia z teologii fundamentalnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od 1 X 1964 do 1 VII 1966 był administratorem kościoła Serca Jezusowego w Stegnie. Związany następnie z [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno) | kościołem św. Antoniego]] w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]]: w okresie 1 VII 1966 – 15 V 1968 wikariusz, 15 V 1968 – 6 VI 1969 administrator, 6 VI 1969 – 1 IX 1985 proboszcz. W 1973 został kapelanem Jego Świątobliwości papieża Pawła VI. Od 1974 wykładał teologię fundamentalną i religiologię w diecezjalnym [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskim Seminarium Duchownym]], w 1975 został cenzorem ksiąg religijnych. Od 1976 doktor teologii (na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie), sędzia prosynodalny, w 1978 wizytator księży dziekanów, przewodniczący komisji do spraw Sztuki i Budownictwa Sakralnego, od 1985 doktor habilitowany (na ATK).<br/><br/> | W 1962 roku ukończył studia z teologii fundamentalnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od 1 X 1964 do 1 VII 1966 był administratorem kościoła Serca Jezusowego w Stegnie. Związany następnie z [[KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno) | kościołem św. Antoniego]] w [[BRZEŹNO | Brzeźnie]]: w okresie 1 VII 1966 – 15 V 1968 wikariusz, 15 V 1968 – 6 VI 1969 administrator, 6 VI 1969 – 1 IX 1985 proboszcz. W 1973 został kapelanem Jego Świątobliwości papieża Pawła VI. Od 1974 wykładał teologię fundamentalną i religiologię w diecezjalnym [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskim Seminarium Duchownym]], w 1975 został cenzorem ksiąg religijnych. Od 1976 doktor teologii (na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie), sędzia prosynodalny, w 1978 wizytator księży dziekanów, przewodniczący komisji do spraw Sztuki i Budownictwa Sakralnego, od 1985 doktor habilitowany (na ATK).<br/><br/> | ||
10 VIII 1985 mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]], konsekrowany 7 IX 1985 w | 10 VIII 1985 mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]], konsekrowany 7 IX 1985 w | ||
| − | [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. Od 25 III 1992 biskup pomocniczy w [[ARCHIDIECEZJA GDAŃSKA | archidiecezji gdańskiej]], urząd pełnił do 2005 (w 2003 uzyskał zgodę papieża Jana Pawła II na przedłużenie o dwa lata). Był też diecezjalnym wikariuszem generalnym (1985), prepozytem kapituły katedralnej (1987), przewodniczącym | + | [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. Od 25 III 1992 biskup pomocniczy w [[ARCHIDIECEZJA GDAŃSKA | archidiecezji gdańskiej]], urząd pełnił do 2005 (w 2003 uzyskał zgodę papieża Jana Pawła II na przedłużenie o dwa lata). Był też diecezjalnym wikariuszem generalnym (1985), prepozytem kapituły katedralnej (1987), przewodniczącym Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej, przewodniczącym do spraw Katechizacji i członkiem Rady kapłańskiej i Kolegium Konsultorów.<br/><br/> |
Był przewodniczącym Komisji ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Episkopatu Polski. Od 1990 roku z ramienia Episkopatu zajmował się problemem sekt w Polsce. Autor książek i artykułów z zakresu teologii i religioznawstwa, w tym kilku prac o działalności sekt religijnych. Od 1 V 2005 na emeryturze. Pochowany w krypcie biskupiej w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. {{author: AH}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Był przewodniczącym Komisji ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Episkopatu Polski. Od 1990 roku z ramienia Episkopatu zajmował się problemem sekt w Polsce. Autor książek i artykułów z zakresu teologii i religioznawstwa, w tym kilku prac o działalności sekt religijnych. Od 1 V 2005 na emeryturze. Pochowany w krypcie biskupiej w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej. {{author: AH}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:25, 27 gru 2019
ZYGMUNT PAWŁOWICZ (18 XI 1927 Gdańsk-Wrzeszcz – 18 III 2010 Gdańsk), biskup pomocniczy gdański. Syn Józefa, urzędnika Dyrekcji Kolei Państwowych w Gdańsku i Leokadii z domu Jadzińskiej. Od 1934 do 1939 roku mieszkał w Nowym Porcie, uczył się w Gimnazjum Polskim. W sierpniu 1939 roku zamieszkał z rodzicami w Chełmży, gdzie po wojnie ukończył Gimnazjum Państwowe i w 1947 Państwowe Liceum Ogólnokształcące. W 1952 ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, uzyskując 20 września tego roku święcenia kapłańskie.
Od 27 IX 1952 do 21 II 1953 był wikariuszem w kościele Świętej Rodziny na Stogach, otrzymał administracyjny nakaz opuszczenia Gdańska. W okresie 1–21 III 1953 był wikariuszem w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego na Chełmie, następnie w kościołach poza Gdańskiem: 21 III – 22 V 1953 św. Mikołaja w Wielu, 22 V – 8 VII 1953 Przemienienia Pańskiego w Nowym Dworze Gdańskim, 8 VII 1953 – 1 IX 1957 Najświętszej Marii Panny (NMP) Gwiazdy Morza w Sopocie. Po powrocie do Gdańska od 1 IX 1957 do 15 VIII 1958 był wikariuszem w kościele Trójcy Świętej w Oliwie. Od 15 VIII 1958 do 30 IX 1964 był notariuszem Kurii Biskupiej Gdańskiej i jednocześnie od 20 XII 1960 15 IV 1961 ponownie wikariuszem w kościele NMP Gwiazdy Morza w Sopocie.
W 1962 roku ukończył studia z teologii fundamentalnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od 1 X 1964 do 1 VII 1966 był administratorem kościoła Serca Jezusowego w Stegnie. Związany następnie z kościołem św. Antoniego w Brzeźnie: w okresie 1 VII 1966 – 15 V 1968 wikariusz, 15 V 1968 – 6 VI 1969 administrator, 6 VI 1969 – 1 IX 1985 proboszcz. W 1973 został kapelanem Jego Świątobliwości papieża Pawła VI. Od 1974 wykładał teologię fundamentalną i religiologię w diecezjalnym Gdańskim Seminarium Duchownym, w 1975 został cenzorem ksiąg religijnych. Od 1976 doktor teologii (na Akademii Teologii Katolickiej (ATK) w Warszawie), sędzia prosynodalny, w 1978 wizytator księży dziekanów, przewodniczący komisji do spraw Sztuki i Budownictwa Sakralnego, od 1985 doktor habilitowany (na ATK).
10 VIII 1985 mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym diecezji gdańskiej, konsekrowany 7 IX 1985 w
kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku. Od 25 III 1992 biskup pomocniczy w archidiecezji gdańskiej, urząd pełnił do 2005 (w 2003 uzyskał zgodę papieża Jana Pawła II na przedłużenie o dwa lata). Był też diecezjalnym wikariuszem generalnym (1985), prepozytem kapituły katedralnej (1987), przewodniczącym Archidiecezjalnej Rady Duszpasterskiej, przewodniczącym do spraw Katechizacji i członkiem Rady kapłańskiej i Kolegium Konsultorów.
Był przewodniczącym Komisji ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi Episkopatu Polski. Od 1990 roku z ramienia Episkopatu zajmował się problemem sekt w Polsce. Autor książek i artykułów z zakresu teologii i religioznawstwa, w tym kilku prac o działalności sekt religijnych. Od 1 V 2005 na emeryturze. Pochowany w krypcie biskupiej w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej.
