WIECZORKIEWICZ HENRYK, dziennikarz, działacz gdańskiej Polonii

'''HENRYK WIECZORKIEWICZ''' (22 VI 1886 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), dziennikarz, działacz narodowy. Po ukończeniu w 1904 roku gimnazjum w Poznaniu uczył się zawodu drukarza w poznańskim dzienniku ludowym „Postęp”, od końca tegoż roku pracował w Inowrocławiu w „Dzienniku Kujawskim”, także jako reporter i publicysta. W latach 1906–1912 w zakładach wydawniczych w Mikołowie na Śląsku, w 1909 ukończył w Katowicach Instytut Handlowy. W Gdańsku od początku 1913 roku; pomagał [[KWIATKOWSKI JAN | Janowi Kwiatkowskiemu]] w pracach organizacyjnych i redakcyjnych polskiej [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazety Gdańskiej”]]. W „Gazecie Gdańskiej” pracował do roku 1926 (redaktor odpowiedzialny za dział gospodarczy i lokalny). Od maja 1926 do 1 IX 1939 wicedyrektor Zakładów Graficznych „Drukarnia Gdańska” ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]) na Oruni, przy Stadtgebiet 12 (Trakt św. Wojciecha 57). Pisywał do różnych polskich pism, aktywnie działał w polskich stowarzyszeniach na terenie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). W latach 1918–1920 działał w Narodowym Stronnictwie Robotników i w Polskim Stronnictwie Ludowym Pomorza, w II WMG w [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]], [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminie Polskiej Związku Polaków]], Towarzystwie Czytelni Ludowych. W 1934 wiceprezes Związku Pracowników Kupieckich – Polaków, współorganizator i prezes[[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskiego Zrzeszenia Pracy]]. W okresie 1934–1939 kierował filią oliwską Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków, był członkiem Tajnej Organizacji Wojskowej. Od sierpnia 1939 mieszkał w Gdyni-Orłowie. Aresztowany 14 IX 1939, przetrzymywany w przejściowym obozie dla jeńców cywilnych w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], następnie w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]]. Rozstrzelany w masowej egzekucji w pobliżu obozu. W listopadzie 1946 prochy ekshumowano, 7 IV 1947 złożono na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]. Patron ulicy na Zaspie. <br/><br/> Żonaty od 1925 roku z Ireną z domu Morawską (5 IV 1896 Gniezno – 21 XII 1986 Gdańsk), nauczycielką prywatną w Subkowych pod Tczewem, członkinią [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], delegatką do spraw ochronek w Gdańsku, organizatorką wieczornic dla Polonii gdańskiej w Domu Polskim w Oliwie, od 1935 roku kierowniczką oliwskiej filii Koła Pracy Kobiet przy Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, odznaczoną Złotym Krzyżem Zasługi (1958), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim OOP, odznaką Za Zasługi dla Gdańska, pochowana na cmentarzu komunalnym w Oliwie. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]