WIECZORKIEWICZ HENRYK, dziennikarz, działacz gdańskiej Polonii
(EG – uzupełnienie wersji EG) |
m (mail BŚ 02.04.17) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Wieczorkiewicz Henryk.JPG|thumb|Henryk Wieczorkiewicz]] | [[File: Wieczorkiewicz Henryk.JPG|thumb|Henryk Wieczorkiewicz]] | ||
| − | '''HENRYK WIECZORKIEWICZ''' (22 VI 1886 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), dziennikarz, działacz narodowy. Po ukończeniu w 1904 roku gimnazjum w Poznaniu uczył się zawodu drukarza w poznańskim dzienniku ludowym „Postęp”, od końca tegoż roku pracował w Inowrocławiu w „Dzienniku Kujawskim”, także jako reporter i publicysta. W latach 1906–1912 w zakładach wydawniczych w Mikołowie na Śląsku, w 1909 ukończył w Katowicach Instytut Handlowy. W Gdańsku od początku 1913 roku; pomagał [[KWIATKOWSKI JAN | Janowi Kwiatkowskiemu]] w pracach organizacyjnych i redakcyjnych polskiej [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazety Gdańskiej”]]. W „Gazecie Gdańskiej” pracował do roku 1926 (redaktor odpowiedzialny za dział gospodarczy i lokalny). Od maja 1926 do 1 IX 1939 wicedyrektor Zakładów Graficznych „Drukarnia Gdańska” ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]) na Oruni, przy Stadtgebiet 12 (Trakt św. Wojciecha 57). Pisywał do różnych polskich pism, aktywnie działał w polskich stowarzyszeniach na terenie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). W latach 1918–1920 działał w Narodowym Stronnictwie Robotników i w Polskim Stronnictwie Ludowym Pomorza, w II WMG w [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]], [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminie Polskiej Związku Polaków]], Towarzystwie Czytelni Ludowych. W 1934 wiceprezes Związku Pracowników Kupieckich – Polaków, współorganizator i prezes[[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskiego Zrzeszenia Pracy]]. W okresie 1934–1939 kierował filią oliwską Towarzystwa Byłych | + | '''HENRYK WIECZORKIEWICZ''' (22 VI 1886 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), dziennikarz, działacz narodowy. Po ukończeniu w 1904 roku gimnazjum w Poznaniu uczył się zawodu drukarza w poznańskim dzienniku ludowym „Postęp”, od końca tegoż roku pracował w Inowrocławiu w „Dzienniku Kujawskim”, także jako reporter i publicysta. W latach 1906–1912 w zakładach wydawniczych w Mikołowie na Śląsku, w 1909 ukończył w Katowicach Instytut Handlowy. W Gdańsku od początku 1913 roku; pomagał [[KWIATKOWSKI JAN | Janowi Kwiatkowskiemu]] w pracach organizacyjnych i redakcyjnych polskiej [[GAZETA GDAŃSKA (I) | „Gazety Gdańskiej”]]. W „Gazecie Gdańskiej” pracował do roku 1926 (redaktor odpowiedzialny za dział gospodarczy i lokalny). Od maja 1926 do 1 IX 1939 wicedyrektor Zakładów Graficznych „Drukarnia Gdańska” ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]) na Oruni, przy Stadtgebiet 12 (Trakt św. Wojciecha 57). Pisywał do różnych polskich pism, aktywnie działał w polskich stowarzyszeniach na terenie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG). W latach 1918–1920 działał w Narodowym Stronnictwie Robotników i w Polskim Stronnictwie Ludowym Pomorza, w II WMG w [[GMINA POLSKA | Gminie Polskiej]], [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminie Polskiej Związku Polaków]], Towarzystwie Czytelni Ludowych. W 1934 wiceprezes Związku Pracowników Kupieckich – Polaków, współorganizator i prezes[[POLSKIE ZRZESZENIE PRACY | Polskiego Zrzeszenia Pracy]]. W okresie 1934–1939 kierował filią oliwską Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków, był członkiem Tajnej Organizacji Wojskowej. Od sierpnia 1939 mieszkał w Gdyni-Orłowie. Aresztowany 14 IX 1939, przetrzymywany w przejściowym obozie dla jeńców cywilnych w [[VICTORIASCHULE | Victoriaschule]], następnie w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]]. Rozstrzelany w masowej egzekucji w pobliżu obozu. W listopadzie 1946 prochy ekshumowano, 7 IV 1947 złożono na [[CMENTARZ NA ZASPIE | cmentarzu na Zaspie]]. Patron ulicy na Zaspie. <br/><br/> Żonaty z Ireną (z domu Morawską, zmarłą w roku 1986 w Gdańsku), członkinią [[GDAŃSKA MACIERZ SZKOLNA (1921–1939) | Gdańskiej Macierzy Szkolnej]], delegatką do spraw ochronek w Gdańsku, organizatorką wieczornic dla Polonii gdańskiej w Domu Polskim w Oliwie. {{author: EG}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:43, 16 maj 2017
HENRYK WIECZORKIEWICZ (22 VI 1886 Poznań – 22 III 1940 Stutthof), dziennikarz, działacz narodowy. Po ukończeniu w 1904 roku gimnazjum w Poznaniu uczył się zawodu drukarza w poznańskim dzienniku ludowym „Postęp”, od końca tegoż roku pracował w Inowrocławiu w „Dzienniku Kujawskim”, także jako reporter i publicysta. W latach 1906–1912 w zakładach wydawniczych w Mikołowie na Śląsku, w 1909 ukończył w Katowicach Instytut Handlowy. W Gdańsku od początku 1913 roku; pomagał Janowi Kwiatkowskiemu w pracach organizacyjnych i redakcyjnych polskiej „Gazety Gdańskiej”. W „Gazecie Gdańskiej” pracował do roku 1926 (redaktor odpowiedzialny za dział gospodarczy i lokalny). Od maja 1926 do 1 IX 1939 wicedyrektor Zakładów Graficznych „Drukarnia Gdańska” ( drukarstwo i drukarnie) na Oruni, przy Stadtgebiet 12 (Trakt św. Wojciecha 57). Pisywał do różnych polskich pism, aktywnie działał w polskich stowarzyszeniach na terenie II Wolnego Miasta Gdańska (WMG). W latach 1918–1920 działał w Narodowym Stronnictwie Robotników i w Polskim Stronnictwie Ludowym Pomorza, w II WMG w Gminie Polskiej, Związku Polaków, Gminie Polskiej Związku Polaków, Towarzystwie Czytelni Ludowych. W 1934 wiceprezes Związku Pracowników Kupieckich – Polaków, współorganizator i prezes Polskiego Zrzeszenia Pracy. W okresie 1934–1939 kierował filią oliwską Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków, był członkiem Tajnej Organizacji Wojskowej. Od sierpnia 1939 mieszkał w Gdyni-Orłowie. Aresztowany 14 IX 1939, przetrzymywany w przejściowym obozie dla jeńców cywilnych w Victoriaschule, następnie w obozie Stutthof. Rozstrzelany w masowej egzekucji w pobliżu obozu. W listopadzie 1946 prochy ekshumowano, 7 IV 1947 złożono na cmentarzu na Zaspie. Patron ulicy na Zaspie.
Żonaty z Ireną (z domu Morawską, zmarłą w roku 1986 w Gdańsku), członkinią Gdańskiej Macierzy Szkolnej, delegatką do spraw ochronek w Gdańsku, organizatorką wieczornic dla Polonii gdańskiej w Domu Polskim w Oliwie.
