SIEWERT FRIEDRICH GOTTHOLD, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | {{ | + | {{web}} |
| − | '''FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT''' (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), | + | '''FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT''' (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]]. Syn [[SIEWERT BENJAMIN GOTTHOLD | Benjamina Gottholda Siewerta]] (14 X 1743 Gdańsk – 13 I 1811 Gdańsk). Uczeń elementarnej [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]], od 1788 [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. W latach 1793–1794 jako stypendysta gdańskiej Fundacji Diesseldorfów ([[DIESSELDORF JOHANN GOTTFRIED | Johann Gottfried Diesseldorf]]) studiował prawo na uniwersytecie w Halle. W 1797 roku był radcą sądowym w Gdańsku, od 1801 sędzią tutejszego miejskiego i powiatowego sądu pruskiego. Utrzymywał kontakty z uniwersytetem w Halle, gdzie publikował swoje prace: Das Pfenningzins- und Strohwischrecht (1802), Materialien zur wissenschaftlichen Erklärung der neuesten allgemeinen preußischen Landesgesetze (z. 1–8, 1800–1807). W latach 1807–1813 był senatorem [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]], w okresie 1814–1815 i 1826–1837 [[SYNDYK MIEJSKI | syndykiem miejskim]]. W latach 1815–1826 pracował też jako adwokat i notariusz. Od 1837 roku do emerytury w 1842 pełnił funkcję burmistrza Gdańska, będąc zastępcą nadburmistrza [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH | Joachima Heinricha Weickhmanna]]. Od 1840 roku, z powodu podeszłego wieku nadburmistrza, przejmował na bieżąco nadzór nad działalnością magistratu i miejskich zakładów. Między innymi w latach 1840–1841 nadzorował prace przy przebudowie dawnej Wielkiej Sali Wety w [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratuszu Głównego Miasta]] na salę posiedzeń [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta]] w stylu neogotyckim, wzorowanej na refektarzu w pokrzyżackim zamku malborskim. Był członkiem [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w Gdańsku. <br/><br/> |
| + | 20 VIII 1797 roku w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] zawarł związek małżeński z Julianną Sophią Nicolai; w 1800 roku jego drugą małżonką była Julia Eleonora Sophia (zm. przed 1845), córka Ernsta Ferdinanda Kleina (1744 Wrocław – 1810 Berlin), od 1791 profesora prawa uniwersytetu w Halle, od profesora 1800 w Berlinie. Synowie z drugiego małżeństwa po ukończeniu gdańskiego [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]] zostali prawnikami: Eugeniusz (ur. 1801) był w 1858 sędzią, Karl Maximilian (1802 – 19 IX 1882) przez wiele lat sekretarzem Sądu Handlowo-Morskiego w Gdańsku (Königliches Commerz- und Admiralitäts-Collegium). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:38, 18 paź 2016
FRIEDRICH GOTTHOLD SIEWERT (17 III 1773 Gdańsk – 24 XI 1846 Gdańsk), burmistrz. Syn Benjamina Gottholda Siewerta (14 X 1743 Gdańsk – 13 I 1811 Gdańsk). Uczeń elementarnej szkoły mariackiej, od 1788 Gimnazjum Akademickiego. W latach 1793–1794 jako stypendysta gdańskiej Fundacji Diesseldorfów ( Johann Gottfried Diesseldorf) studiował prawo na uniwersytecie w Halle. W 1797 roku był radcą sądowym w Gdańsku, od 1801 sędzią tutejszego miejskiego i powiatowego sądu pruskiego. Utrzymywał kontakty z uniwersytetem w Halle, gdzie publikował swoje prace: Das Pfenningzins- und Strohwischrecht (1802), Materialien zur wissenschaftlichen Erklärung der neuesten allgemeinen preußischen Landesgesetze (z. 1–8, 1800–1807). W latach 1807–1813 był senatorem I Wolnego Miasta Gdańska, w okresie 1814–1815 i 1826–1837 syndykiem miejskim. W latach 1815–1826 pracował też jako adwokat i notariusz. Od 1837 roku do emerytury w 1842 pełnił funkcję burmistrza Gdańska, będąc zastępcą nadburmistrza Joachima Heinricha Weickhmanna. Od 1840 roku, z powodu podeszłego wieku nadburmistrza, przejmował na bieżąco nadzór nad działalnością magistratu i miejskich zakładów. Między innymi w latach 1840–1841 nadzorował prace przy przebudowie dawnej Wielkiej Sali Wety w Ratuszu Głównego Miasta na salę posiedzeń Rady Miasta w stylu neogotyckim, wzorowanej na refektarzu w pokrzyżackim zamku malborskim. Był członkiem Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w Gdańsku.
20 VIII 1797 roku w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zawarł związek małżeński z Julianną Sophią Nicolai; w 1800 roku jego drugą małżonką była Julia Eleonora Sophia (zm. przed 1845), córka Ernsta Ferdinanda Kleina (1744 Wrocław – 1810 Berlin), od 1791 profesora prawa uniwersytetu w Halle, od profesora 1800 w Berlinie. Synowie z drugiego małżeństwa po ukończeniu gdańskiego Gimnazjum Miejskiego zostali prawnikami: Eugeniusz (ur. 1801) był w 1858 sędzią, Karl Maximilian (1802 – 19 IX 1882) przez wiele lat sekretarzem Sądu Handlowo-Morskiego w Gdańsku (Königliches Commerz- und Admiralitäts-Collegium).
