MACUR KAZIMIERZ, architekt
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Kazimierz Macur, przekrój i model rekonstrukcji hełmu Ratusza Głównego Miasta, 1948.JPG|thumb|Kazimierz Macur, przekrój i model rekonstrukcji hełmu Ratusza Głównego Miasta, 1948]] | [[File:Kazimierz Macur, przekrój i model rekonstrukcji hełmu Ratusza Głównego Miasta, 1948.JPG|thumb|Kazimierz Macur, przekrój i model rekonstrukcji hełmu Ratusza Głównego Miasta, 1948]] | ||
| − | '''KAZIMIERZ MACUR''' (17 II 1915 Łuczaj, Wileńszczyzna – 30 I 2001 Gdańsk), inżynier architekt. W latach 1933–1937 pobierał nauki w prestiżowej Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie. W 1937–1938 ukończył kurs podchorążych rezerwy przy 77. Pułku Piechoty w Lidzie. W okresie 1938–1939 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie; wykonywał zlecone przez ówczesnego wileńskiego konserwatora zabytków [[BOROWSKI JAN | Jana Borowskiego]] (25 II 1890 – 25 X 1966 Gdańsk) pierwsze prace inwentaryzacyjne przy obiektach zabytkowych (w tym przy ruinach zamku w Trokach). Uczestnik kampanii wrześniowej (1–17 IX 1939), w 1940–1944 pracował w przedsiębiorstwach wileńskich (m.in. w Biurze Projektów Przemysłowych, Urzędzie Ochrony Zabytków Kultury), współpracował ze Związkiem Walki Zbrojnej. W latach 1945–1946 technik budowlany w Inspektoracie Oświaty Rolniczej we Włocławku. W Gdańsku od roku 1946, na nalegania J. Borowskiego. W 1948–1952 studiował w gdańskiej wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1947–1951 pracował w Pracowni Konserwatorskiej przy Konserwatorze Wojewódzkim, w 1951–1979 w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków]], wieloletni kierownik zespołu w pracowni projektowej. W 1968 roku ukończył kurs konserwatorski w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1984 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]), w 1995 został laureatem Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] za rok 1994 w dziedzinie konserwacji zabytków. Do jego najważniejszych zrealizowanych gdańskich projektów należały: rekonstrukcja hełmu na wieży [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] wraz z figurą króla Zygmunta Augusta; zabytkowych wnętrz ratusza oraz odbudowa [[BASZTY | baszt]]: Jacek, Łabędź, Na Zamurzu, Słomianej, [[DOM TOWARZYSTWA PRZYRODNICZEGO | Domu Towarzystwa Przyrodniczego]] na siedzibę [[MUZEUM ARCHEOLOGICZNE | Muzeum Archeologicznego]], [[ZIELONA BRAMA | Zielonej Bramy]], kamieniczek przy ul. Dzianej 8-11, [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | św. Bartłomieja]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]], sklepień w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]], architektoniczna rekonstrukcja pieca z [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]]. Na zlecenie ks. [[JANKOWSKI HENRYK | Henryka Jankowskiego]] opracował w 1971 roku projekt odbudowy i rekonstrukcji [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościoła św. Brygidy]] (wraz z hełmem na wieży). Inne prace dotyczyły odbudowy zabytków na Pomorzu, w tym zamków w Malborku i Bytowie, na Warmii i Mazurach. Jego pamięci, jako zasłużonego dla odbudowy zabytków Gdańska po zniszczeniach II wojny światowej, poświęcona była wystawa zorganizowana w 2004 w [[DOM UPHAGENA | Domu Uphagena]] przez [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historyczne Miasta Gdańska]]. {{author: ZFM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''KAZIMIERZ MACUR''' (17 II 1915 Łuczaj, Wileńszczyzna – 30 I 2001 Gdańsk), inżynier architekt. W latach 1933–1937 pobierał nauki w prestiżowej Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie. W 1937–1938 ukończył kurs podchorążych rezerwy przy 77. Pułku Piechoty w Lidzie. W okresie 1938–1939 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie; wykonywał zlecone przez ówczesnego wileńskiego konserwatora zabytków [[BOROWSKI JAN | Jana Borowskiego]] (25 II 1890 – 25 X 1966 Gdańsk) pierwsze prace inwentaryzacyjne przy obiektach zabytkowych (w tym przy ruinach zamku w Trokach). Uczestnik kampanii wrześniowej (1–17 IX 1939), w 1940–1944 pracował w przedsiębiorstwach wileńskich (m.in. w Biurze Projektów Przemysłowych, Urzędzie Ochrony Zabytków Kultury), współpracował ze Związkiem Walki Zbrojnej. W latach 1945–1946 technik budowlany w Inspektoracie Oświaty Rolniczej we Włocławku. W Gdańsku od roku 1946, na nalegania J. Borowskiego. W 1948–1952 studiował w gdańskiej wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1947–1951 pracował w Pracowni Konserwatorskiej przy Konserwatorze Wojewódzkim, w 1951–1979 w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków]], wieloletni kierownik zespołu w pracowni projektowej. W 1968 roku ukończył kurs konserwatorski w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1984 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]), w 1995 został laureatem Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] za rok 1994 w dziedzinie konserwacji zabytków. Do jego najważniejszych zrealizowanych gdańskich projektów należały: rekonstrukcja hełmu na wieży [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] wraz z figurą króla Zygmunta Augusta; zabytkowych wnętrz ratusza oraz odbudowa [[BASZTY | baszt]]: Jacek, Łabędź, Na Zamurzu, Słomianej, [[DOM TOWARZYSTWA PRZYRODNICZEGO | Domu Towarzystwa Przyrodniczego]] na siedzibę [[MUZEUM ARCHEOLOGICZNE W GDAŃSKU | Muzeum Archeologicznego]], [[ZIELONA BRAMA | Zielonej Bramy]], kamieniczek przy ul. Dzianej 8-11, [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | św. Bartłomieja]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARBARY | św. Barbary]], sklepień w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]], architektoniczna rekonstrukcja pieca z [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]]. Na zlecenie ks. [[JANKOWSKI HENRYK | Henryka Jankowskiego]] opracował w 1971 roku projekt odbudowy i rekonstrukcji [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościoła św. Brygidy]] (wraz z hełmem na wieży). Inne prace dotyczyły odbudowy zabytków na Pomorzu, w tym zamków w Malborku i Bytowie, na Warmii i Mazurach. Jego pamięci, jako zasłużonego dla odbudowy zabytków Gdańska po zniszczeniach II wojny światowej, poświęcona była wystawa zorganizowana w 2004 w [[DOM UPHAGENA | Domu Uphagena]] przez [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historyczne Miasta Gdańska]]. {{author: ZFM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:52, 5 sty 2015
KAZIMIERZ MACUR (17 II 1915 Łuczaj, Wileńszczyzna – 30 I 2001 Gdańsk), inżynier architekt. W latach 1933–1937 pobierał nauki w prestiżowej Państwowej Szkole Technicznej w Wilnie. W 1937–1938 ukończył kurs podchorążych rezerwy przy 77. Pułku Piechoty w Lidzie. W okresie 1938–1939 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych uniwersytetu w Wilnie; wykonywał zlecone przez ówczesnego wileńskiego konserwatora zabytków Jana Borowskiego (25 II 1890 – 25 X 1966 Gdańsk) pierwsze prace inwentaryzacyjne przy obiektach zabytkowych (w tym przy ruinach zamku w Trokach). Uczestnik kampanii wrześniowej (1–17 IX 1939), w 1940–1944 pracował w przedsiębiorstwach wileńskich (m.in. w Biurze Projektów Przemysłowych, Urzędzie Ochrony Zabytków Kultury), współpracował ze Związkiem Walki Zbrojnej. W latach 1945–1946 technik budowlany w Inspektoracie Oświaty Rolniczej we Włocławku. W Gdańsku od roku 1946, na nalegania J. Borowskiego. W 1948–1952 studiował w gdańskiej wieczorowej Szkole Inżynierskiej, w 1947–1951 pracował w Pracowni Konserwatorskiej przy Konserwatorze Wojewódzkim, w 1951–1979 w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków, wieloletni kierownik zespołu w pracowni projektowej. W 1968 roku ukończył kurs konserwatorski w Katedrze Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1984 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska ( nagrody miasta Gdańska), w 1995 został laureatem Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za rok 1994 w dziedzinie konserwacji zabytków. Do jego najważniejszych zrealizowanych gdańskich projektów należały: rekonstrukcja hełmu na wieży Ratusza Głównego Miasta wraz z figurą króla Zygmunta Augusta; zabytkowych wnętrz ratusza oraz odbudowa baszt: Jacek, Łabędź, Na Zamurzu, Słomianej, Domu Towarzystwa Przyrodniczego na siedzibę Muzeum Archeologicznego, Zielonej Bramy, kamieniczek przy ul. Dzianej 8-11, kościoła św. Katarzyny, św. Bartłomieja, św. Barbary, sklepień w kościele św. Piotra i Pawła, architektoniczna rekonstrukcja pieca z Dworu Artusa. Na zlecenie ks. Henryka Jankowskiego opracował w 1971 roku projekt odbudowy i rekonstrukcji kościoła św. Brygidy (wraz z hełmem na wieży). Inne prace dotyczyły odbudowy zabytków na Pomorzu, w tym zamków w Malborku i Bytowie, na Warmii i Mazurach. Jego pamięci, jako zasłużonego dla odbudowy zabytków Gdańska po zniszczeniach II wojny światowej, poświęcona była wystawa zorganizowana w 2004 w Domu Uphagena przez Muzeum Historyczne Miasta Gdańska.
