KWARTAŁY
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Rhete_Georg.jpg|thumb|Wizerunek gdańskich chorągwi kwaternych z pracy [[MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny| Adam Jacoba Martiniego]], ''Kurtze Beschreibung...'', 1646, po lewej przy każdej chorągwi podano imię i nazwisko kapitana, porucznika i chorążego]] | [[File:Rhete_Georg.jpg|thumb|Wizerunek gdańskich chorągwi kwaternych z pracy [[MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny| Adam Jacoba Martiniego]], ''Kurtze Beschreibung...'', 1646, po lewej przy każdej chorągwi podano imię i nazwisko kapitana, porucznika i chorążego]] | ||
[[File:Fontanna Czterech Kwartałów u zbiegu ulic św. Ducha i Grobla I.JPG|thumb|Fontanna Czterech Kwartałów u zbiegu ulic św. Ducha i Grobla I]] | [[File:Fontanna Czterech Kwartałów u zbiegu ulic św. Ducha i Grobla I.JPG|thumb|Fontanna Czterech Kwartałów u zbiegu ulic św. Ducha i Grobla I]] | ||
| − | '''KWARTAŁY''', jednostki topograficzno-administracyjne [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]]. w XV–XVIII wieku utworzone po [[BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416 | buncie z 1416]] w celu kontroli pospólstwa przez [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]]. Obszar miasta podzielono na cztery strefy (kwartały), każdy podporządkowano jednemu z czterech burmistrzów i kilku rajcom. Granice wytyczono wzdłuż osi ul. św. Ducha oraz ul. Słodowników, Ławniczą, Kramarską, Podkramarską, Groblą I–IV, U Furty. Trzy od razu otrzymały nazwy od bram znajdujących się na ich terenie: kwartał Bramy Kogi (Koggentorquartier), później Kogi (Koggenquartier), obejmujący okolice [[DŁUGI TARG | Długiego Targu]]; kwartał Bramy Szerokiej (Breitetorquartier), później Szeroki (Breitequartier), obejmujący okolice kościoła św. Mikołaja i kwartał Bramy Wysokiej (Hohetorquartier), później Wysoki (Hohequartier), obejmujący okolice [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], czwarty początkowo nazwano kwartałem Świętego Ducha (Heiligengeistquartier) od leżącego na tym terenie szpitala, później Rybackim (Fischerquartier, od Targu Rybnego), obejmujący okolice [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. <br/><br/>Po utworzeniu w 1526 nowej reprezentacji pospólstwa – tzw. stu mężów (Hundertmänner, [[TRZECI ORDYNEK | Trzeci Ordynek]]), powoływano do niej po 25 osób z każdego kwartału. Wśród nich musiało być po dwóch starszych, a od 1677 także dwóch rzemieślników z cechów głównych (niekoniecznie zamieszkujących w kwartałach), czyli szewców, rzeźników, kowali i piekarzy. Stąd kwartał Kogi zwano też kwartałem szewców, kwartał Rybacki – rzeźników, kwartał Szeroki – kowali i kwartał Wysoki – piekarzy. Wybrani spoza cechów (kupcy, właściciele posesji, browarów itd.) musieli być mieszkańcami kwartału. Wyjątkowo powoływano żonatych posiadaczy obywatelstwa miejskiego, niespokrewnionych w ramach jednego kwartału. Początkowo wyboru dokonywała Rada Miejska, po 1677 prezentowano jej kandydatów do wyboru. Do 1571 Radzie Miejskiej przysługiwało prawo odwołania przedstawicieli kwartału ze składu Trzeciego Ordynku. Na czele kwartału stał mistrz (Quartiermeister) i zastępca, decyzje zapadały większością głosów, przy kworum 16 obecnych (na 25). Na czele zdolnych do służby mieszkańców ([[STRAŻE OBYWATELSKIE | straże obywatelskie]], [[STRAŻE NOCNE | straże nocne]]) z 10 domów stali rotmistrzowie. Od 1575 kwartały w ramach Trzeciego Ordynku zbierały się na wspólne posiedzenia z Radą i Ławą Miejską dwa razy w roku. Wraz z rozrostem miasta, kwartały były poszerzane, np. ordynacja Augusta III z 20 VII 1750 rozszerzała bazę rekrutacyjną kwartału Rybackiego o [[DŁUGIE OGRODY | Długie Ogrody]]. Wedle tej ordynacji, nieprzyjęcie wyboru do Trzeciego Ordynku groziło pozbawieniem praw obywatelskich, co świadczy o spadku atrakcyjności tej funkcji w XVIII wieku. Jako piąty kwartał 15 VII 1807 władze francuskie włączyły do Trzeciego Ordynku [[STARE MIASTO | Stare Miasto]]. Na uroczystości i wojny każdy kwartał wystawiał po jednym regimencie (kolory chorągwi: Kogi – czerwony, Wysokiego – biały, Szerokiego – niebieski i Rybackiego – pomarańczowy | + | '''KWARTAŁY''', jednostki topograficzno-administracyjne [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]]. w XV–XVIII wieku utworzone po [[BUNT MIESZCZAN GDAŃSKICH W 1416 | buncie z 1416]] w celu kontroli pospólstwa przez [[RADA MIEJSKA | Radę Miejską]]. Obszar miasta podzielono na cztery strefy (kwartały), każdy podporządkowano jednemu z czterech burmistrzów i kilku rajcom. Granice wytyczono wzdłuż osi ul. św. Ducha oraz ul. Słodowników, Ławniczą, Kramarską, Podkramarską, Groblą I–IV, U Furty. Trzy od razu otrzymały nazwy od bram znajdujących się na ich terenie: kwartał Bramy Kogi (Koggentorquartier), później Kogi (Koggenquartier), obejmujący okolice [[DŁUGI TARG | Długiego Targu]]; kwartał Bramy Szerokiej (Breitetorquartier), później Szeroki (Breitequartier), obejmujący okolice kościoła św. Mikołaja i kwartał Bramy Wysokiej (Hohetorquartier), później Wysoki (Hohequartier), obejmujący okolice [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], czwarty początkowo nazwano kwartałem Świętego Ducha (Heiligengeistquartier) od leżącego na tym terenie szpitala, później Rybackim (Fischerquartier, od Targu Rybnego), obejmujący okolice [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. <br/><br/>Po utworzeniu w 1526 nowej reprezentacji pospólstwa – tzw. stu mężów (Hundertmänner, [[TRZECI ORDYNEK | Trzeci Ordynek]]), powoływano do niej po 25 osób z każdego kwartału. Wśród nich musiało być po dwóch starszych, a od 1677 także dwóch rzemieślników z cechów głównych (niekoniecznie zamieszkujących w kwartałach), czyli szewców, rzeźników, kowali i piekarzy. Stąd kwartał Kogi zwano też kwartałem szewców, kwartał Rybacki – rzeźników, kwartał Szeroki – kowali i kwartał Wysoki – piekarzy. Wybrani spoza cechów (kupcy, właściciele posesji, browarów itd.) musieli być mieszkańcami kwartału. Wyjątkowo powoływano żonatych posiadaczy obywatelstwa miejskiego, niespokrewnionych w ramach jednego kwartału. Początkowo wyboru dokonywała Rada Miejska, po 1677 prezentowano jej kandydatów do wyboru. Do 1571 Radzie Miejskiej przysługiwało prawo odwołania przedstawicieli kwartału ze składu Trzeciego Ordynku. Na czele kwartału stał mistrz (Quartiermeister) i zastępca, decyzje zapadały większością głosów, przy kworum 16 obecnych (na 25). Na czele zdolnych do służby mieszkańców ([[STRAŻE OBYWATELSKIE | straże obywatelskie]], [[STRAŻE NOCNE | straże nocne]]) z 10 domów stali rotmistrzowie. Od 1575 kwartały w ramach Trzeciego Ordynku zbierały się na wspólne posiedzenia z Radą i Ławą Miejską dwa razy w roku. Wraz z rozrostem miasta, kwartały były poszerzane, np. ordynacja Augusta III z 20 VII 1750 rozszerzała bazę rekrutacyjną kwartału Rybackiego o [[DŁUGIE OGRODY | Długie Ogrody]]. Wedle tej ordynacji, nieprzyjęcie wyboru do Trzeciego Ordynku groziło pozbawieniem praw obywatelskich, co świadczy o spadku atrakcyjności tej funkcji w XVIII wieku. Jako piąty kwartał 15 VII 1807 władze francuskie włączyły do Trzeciego Ordynku [[STARE MIASTO | Stare Miasto]]. Na uroczystości i wojny każdy kwartał wystawiał po jednym regimencie (kolory chorągwi: Kogi – czerwony, Wysokiego – biały, Szerokiego – niebieski i Rybackiego – pomarańczowy). Regimenty składały się z 12 chorągwi, na czele z kapitanami, porucznikami i chorążymi, ci ostatni opiekowali się inną dla każdej jednostki chorągwią. Regimenty zostały rozwiązane ostatecznie w 1807 przez Francuzów w początkach istnienia [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]]. Kompetencje kwartałów w ramach Trzeciego Ordynku były ograniczone do konsultowania uchwał Rady Miejskiej, po 1545 ich zgoda była coraz częściej wymagana. Spisane uchwały kwartałów przedstawiane były Radzie Miejskiej przez mistrza. <BR><BR> |
Kwartały w Gdańsku symbolizowała studnia Czterech Kwartałów, usytuowana na ich styku, u zbiegu ul. św. Ducha i Grobli (obecnie na wprost [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]]). Nad studnią górowały cztery blaszane postacie, złączone w kształcie krzyża, patrzące w stronę swojego kwartału, w środku znajdowała się flaga Gdańska. W XIX wieku każda z blaszanych postaci trzymała sztandar z nazwą odpowiedniego kwartału. Rozebrano ją między 1853 a 1860. Pomysł jej odbudowy zgłoszono w 2002, podczas obchodów 10-lecia spółki [[SAUR NEPTUN GDAŃSK | Saur Neptun Gdańsk SA]]. W 2005 ogłoszono konkurs na jej odbudowę w formie fontanny, | Kwartały w Gdańsku symbolizowała studnia Czterech Kwartałów, usytuowana na ich styku, u zbiegu ul. św. Ducha i Grobli (obecnie na wprost [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicy Królewskiej]]). Nad studnią górowały cztery blaszane postacie, złączone w kształcie krzyża, patrzące w stronę swojego kwartału, w środku znajdowała się flaga Gdańska. W XIX wieku każda z blaszanych postaci trzymała sztandar z nazwą odpowiedniego kwartału. Rozebrano ją między 1853 a 1860. Pomysł jej odbudowy zgłoszono w 2002, podczas obchodów 10-lecia spółki [[SAUR NEPTUN GDAŃSK | Saur Neptun Gdańsk SA]]. W 2005 ogłoszono konkurs na jej odbudowę w formie fontanny, | ||
rok później powstał projekt techniczny. Zwyciężył projekt Ewy Koprowskiej-Szulc i Lucyny Kujawy, absolwentek gdańskiej [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]], które w latach 2007–2008 wykonały naturalnej wielkości rzeźby czterech lwów (jak cztery kwartały). Otwarcia sterowanej komputerowo fontanny, z zamontowanymi w posadzce szklanymi kwadratami w kolorach białym, żółtym (błędnie zamiast pomarańczowego), czerwonym i niebieskim (z błędnym rozmieszczeniem w stosunku do położenia historycznych kwartałów) oraz z czterema lwami z brązu, dokonano 6 IX 2009. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | rok później powstał projekt techniczny. Zwyciężył projekt Ewy Koprowskiej-Szulc i Lucyny Kujawy, absolwentek gdańskiej [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych]], które w latach 2007–2008 wykonały naturalnej wielkości rzeźby czterech lwów (jak cztery kwartały). Otwarcia sterowanej komputerowo fontanny, z zamontowanymi w posadzce szklanymi kwadratami w kolorach białym, żółtym (błędnie zamiast pomarańczowego), czerwonym i niebieskim (z błędnym rozmieszczeniem w stosunku do położenia historycznych kwartałów) oraz z czterema lwami z brązu, dokonano 6 IX 2009. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 20:52, 3 lis 2024
KWARTAŁY, jednostki topograficzno-administracyjne Głównego Miasta Gdańska. w XV–XVIII wieku utworzone po buncie z 1416 w celu kontroli pospólstwa przez Radę Miejską. Obszar miasta podzielono na cztery strefy (kwartały), każdy podporządkowano jednemu z czterech burmistrzów i kilku rajcom. Granice wytyczono wzdłuż osi ul. św. Ducha oraz ul. Słodowników, Ławniczą, Kramarską, Podkramarską, Groblą I–IV, U Furty. Trzy od razu otrzymały nazwy od bram znajdujących się na ich terenie: kwartał Bramy Kogi (Koggentorquartier), później Kogi (Koggenquartier), obejmujący okolice Długiego Targu; kwartał Bramy Szerokiej (Breitetorquartier), później Szeroki (Breitequartier), obejmujący okolice kościoła św. Mikołaja i kwartał Bramy Wysokiej (Hohetorquartier), później Wysoki (Hohequartier), obejmujący okolice kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, czwarty początkowo nazwano kwartałem Świętego Ducha (Heiligengeistquartier) od leżącego na tym terenie szpitala, później Rybackim (Fischerquartier, od Targu Rybnego), obejmujący okolice kościoła św. Jana.
Po utworzeniu w 1526 nowej reprezentacji pospólstwa – tzw. stu mężów (Hundertmänner, Trzeci Ordynek), powoływano do niej po 25 osób z każdego kwartału. Wśród nich musiało być po dwóch starszych, a od 1677 także dwóch rzemieślników z cechów głównych (niekoniecznie zamieszkujących w kwartałach), czyli szewców, rzeźników, kowali i piekarzy. Stąd kwartał Kogi zwano też kwartałem szewców, kwartał Rybacki – rzeźników, kwartał Szeroki – kowali i kwartał Wysoki – piekarzy. Wybrani spoza cechów (kupcy, właściciele posesji, browarów itd.) musieli być mieszkańcami kwartału. Wyjątkowo powoływano żonatych posiadaczy obywatelstwa miejskiego, niespokrewnionych w ramach jednego kwartału. Początkowo wyboru dokonywała Rada Miejska, po 1677 prezentowano jej kandydatów do wyboru. Do 1571 Radzie Miejskiej przysługiwało prawo odwołania przedstawicieli kwartału ze składu Trzeciego Ordynku. Na czele kwartału stał mistrz (Quartiermeister) i zastępca, decyzje zapadały większością głosów, przy kworum 16 obecnych (na 25). Na czele zdolnych do służby mieszkańców ( straże obywatelskie, straże nocne) z 10 domów stali rotmistrzowie. Od 1575 kwartały w ramach Trzeciego Ordynku zbierały się na wspólne posiedzenia z Radą i Ławą Miejską dwa razy w roku. Wraz z rozrostem miasta, kwartały były poszerzane, np. ordynacja Augusta III z 20 VII 1750 rozszerzała bazę rekrutacyjną kwartału Rybackiego o Długie Ogrody. Wedle tej ordynacji, nieprzyjęcie wyboru do Trzeciego Ordynku groziło pozbawieniem praw obywatelskich, co świadczy o spadku atrakcyjności tej funkcji w XVIII wieku. Jako piąty kwartał 15 VII 1807 władze francuskie włączyły do Trzeciego Ordynku Stare Miasto. Na uroczystości i wojny każdy kwartał wystawiał po jednym regimencie (kolory chorągwi: Kogi – czerwony, Wysokiego – biały, Szerokiego – niebieski i Rybackiego – pomarańczowy). Regimenty składały się z 12 chorągwi, na czele z kapitanami, porucznikami i chorążymi, ci ostatni opiekowali się inną dla każdej jednostki chorągwią. Regimenty zostały rozwiązane ostatecznie w 1807 przez Francuzów w początkach istnienia I Wolnego Miasta Gdańska. Kompetencje kwartałów w ramach Trzeciego Ordynku były ograniczone do konsultowania uchwał Rady Miejskiej, po 1545 ich zgoda była coraz częściej wymagana. Spisane uchwały kwartałów przedstawiane były Radzie Miejskiej przez mistrza.
Kwartały w Gdańsku symbolizowała studnia Czterech Kwartałów, usytuowana na ich styku, u zbiegu ul. św. Ducha i Grobli (obecnie na wprost Kaplicy Królewskiej). Nad studnią górowały cztery blaszane postacie, złączone w kształcie krzyża, patrzące w stronę swojego kwartału, w środku znajdowała się flaga Gdańska. W XIX wieku każda z blaszanych postaci trzymała sztandar z nazwą odpowiedniego kwartału. Rozebrano ją między 1853 a 1860. Pomysł jej odbudowy zgłoszono w 2002, podczas obchodów 10-lecia spółki Saur Neptun Gdańsk SA. W 2005 ogłoszono konkurs na jej odbudowę w formie fontanny,
rok później powstał projekt techniczny. Zwyciężył projekt Ewy Koprowskiej-Szulc i Lucyny Kujawy, absolwentek gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych, które w latach 2007–2008 wykonały naturalnej wielkości rzeźby czterech lwów (jak cztery kwartały). Otwarcia sterowanej komputerowo fontanny, z zamontowanymi w posadzce szklanymi kwadratami w kolorach białym, żółtym (błędnie zamiast pomarańczowego), czerwonym i niebieskim (z błędnym rozmieszczeniem w stosunku do położenia historycznych kwartałów) oraz z czterema lwami z brązu, dokonano 6 IX 2009.
