BÜCHER FRIEDRICH CHRISTIAN, profesor Gimnazjum Akademickiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Bücher_Friedrich_Christian_1.jpg |thumb| Friedrich Christian Bücher, według Johanna Gottfrieda Krügnera]] | [[File: Bücher_Friedrich_Christian_1.jpg |thumb| Friedrich Christian Bücher, według Johanna Gottfrieda Krügnera]] | ||
| − | + | [[File: 1_Friedrich_Christian_Bucher.jpg |thumb| Friedrich Christian Bücher, według Johanna Gottfrieda Krügnera]] | |
'''FRIEDRICH CHRISTIAN BÜCHER''' (1651 Schlieben (Saksonia) – 3 III 1714 Gdańsk), profesor [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], diakon [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]. Syn Konrada Davida, pastora w Schlieben, superidendenta, w 1645 uczestnika toruńskiego ''Colloquium charitativum'', zjazdu katolików z [[LUTERANIE | luteranami]] w sprawie próby uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego.<br/><br/> | '''FRIEDRICH CHRISTIAN BÜCHER''' (1651 Schlieben (Saksonia) – 3 III 1714 Gdańsk), profesor [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], diakon [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]]. Syn Konrada Davida, pastora w Schlieben, superidendenta, w 1645 uczestnika toruńskiego ''Colloquium charitativum'', zjazdu katolików z [[LUTERANIE | luteranami]] w sprawie próby uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego.<br/><br/> | ||
W 1672 ukończył studia w Wittenberdze, od listopada 1677 do maja 1681 był adiunktem na tamtejszym Wydziale Filozoficznym. W 1681 zaproszony został do Gdańska, 2 lipca objął stanowisko profesora filozofii, etyki oraz stanowisko bibliotekarza w Gimnazjum Akademickim. Od 1685 był diakonem w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]]. W 1691 odrzucił propozycję objęcia katedry w Wittenberdze. <br/><br/> | W 1672 ukończył studia w Wittenberdze, od listopada 1677 do maja 1681 był adiunktem na tamtejszym Wydziale Filozoficznym. W 1681 zaproszony został do Gdańska, 2 lipca objął stanowisko profesora filozofii, etyki oraz stanowisko bibliotekarza w Gimnazjum Akademickim. Od 1685 był diakonem w [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]]. W 1691 odrzucił propozycję objęcia katedry w Wittenberdze. <br/><br/> | ||
Wersja z 12:51, 20 paź 2024
FRIEDRICH CHRISTIAN BÜCHER (1651 Schlieben (Saksonia) – 3 III 1714 Gdańsk), profesor Gimnazjum Akademickiego, diakon kościoła św. Katarzyny. Syn Konrada Davida, pastora w Schlieben, superidendenta, w 1645 uczestnika toruńskiego Colloquium charitativum, zjazdu katolików z luteranami w sprawie próby uzyskania jedności wiary i pokoju religijnego.
W 1672 ukończył studia w Wittenberdze, od listopada 1677 do maja 1681 był adiunktem na tamtejszym Wydziale Filozoficznym. W 1681 zaproszony został do Gdańska, 2 lipca objął stanowisko profesora filozofii, etyki oraz stanowisko bibliotekarza w Gimnazjum Akademickim. Od 1685 był diakonem w kościele św. Katarzyny. W 1691 odrzucił propozycję objęcia katedry w Wittenberdze.
Nawiązując do dawnych poglądów teologa i pastora kościoła św. Katarzyny, Hermanna Rathmanna, wszedł w spór z rektorem Gimnazjum i pastorem kościoła św. Trójcy Samuelem Schelwigiem. W 1701 gdańska Rada Miejska zmuszona była interweniować w toczoną między nimi ostrą polemikę. Był przeciwnikiem poglądów głoszonych przez angielskiego filozofa Thomasa Hobbesa (1588–1679), twórcy kontraktualizmu, uważając, że prezentuje on relatywizm etyczny, podważając tym samym naturalny porządek społeczny. Krytykował również kartezjańskie pojęcie Absolutu.
Autor kazań pogrzebowych, m.in. Johanna Michaela Falcka (brata Nathanaela Gottfrieda. Autor okazjonalnych wiersz, m.in. drukowanych w zbiorze po śmierci astronoma i rektora szkoły św. Jana Friedricha Büthnera, po śmierci profesora Johanna Petera Titiusa (1689), czy burmistrza Christiana Schrödera
(1701).
Ojciec Christiana Bernharda Büchera. Jego samego żegnał mową pogrzebową pastora kościoła św. Katarzyny Johannes Falck.
