KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO
| Linia 19: | Linia 19: | ||
|- | |- | ||
| 1674–1695 | | 1674–1695 | ||
| − | | Georg | + | | Georg Kühle |
|- | |- | ||
| 1696–1713 | | 1696–1713 | ||
| Linia 69: | Linia 69: | ||
| Emil Hinz | | Emil Hinz | ||
|- | |- | ||
| − | | | + | | 1937–1941 |
| − | | | + | | Günther Stobbies |
| + | |- | ||
| + | | 1938–1945 | ||
| + | | Peter Hofmann | ||
|- | |- | ||
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | | class="authorEgTab" | {{author: MrGl}} | ||
|} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | |} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Aktualna wersja na dzień 18:11, 1 wrz 2024
,_Uje%C5%9Bcisko.jpg)
KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO (St. Georg), Ujeścisko (nieistniejący). Pierwsza wzmianka o parafii St. Georg, kościele i jego pastorze pochodzi z 1647. Budowa świątyni trwała od 1648 do 1663. Był to typowy kościół wiejski o konstrukcji ryglowej o wymiarach około 45 × 20 m z małą absydą od wschodu i małą zakrystią w południowej przybudówce. Około 1663 dobudowana została od zachodu kwadratowa wieża z drewnianych bali (o przekroju 50 cm), wysokości około 20 m, kryta czterospadowym dachem. W południowej przybudówce z 1773 obok zakrystii od strony głównej drogi (obecnie ul. Cedrowa, róg ul. Warszawskiej) znajdowało się boczne wejście do kościoła. Całość dachu kryta była przed 1945 ceramiczną dachówką. W 1860 otynkowany, w tej formie zewnętrznej dotrwał do zniszczenia w marcu 1945.
Dla pastora zbudowano po 1647 pierwszą ryglową plebanię, kolejne nowe wznoszono w latach 1701 i 1876. Ostatnia, parterowa z czerwonej cegły, dotrwała do dziś jako dom mieszkalny. Zmianom ulegało także wyposażenie kościoła. Już w XVII wieku musiał posiadać ambonę, organy lub dzwony. Organistami najczęściej byli wiejscy nauczyciele czy sołtysi. W 1804 powstała nowa kazalnica, w 1817 i 1828 zakupiono dwa nowe dzwony, w 1874 – nowe organy. Do kościoła przylegał cmentarz parafialny. Po II wojnie światowej nieodbudowany. Obecnie nieczynny, w ruinie.
Luterańska parafia św. Jerzego, oprócz wsi Ujeścisko, obejmowała swym zasięgiem okoliczne wsie, w tym przed 1900: Emaus, Zakoniczyn, Szadółki, Pieklisko, Zabornię, majątek w Krzyżownikach, folwark Trzy Lipy, Migowo.
| 1647–1653 | Balthasar Ernst Hettenbach |
| 1653–1665 | Melchior Janichius |
| 1666–1673 | Benedictus Böhm |
| 1674–1695 | Georg Kühle |
| 1696–1713 | Detlaus Bethmann |
| 1713–1715 | Johann Salomon Richter |
| 1715–1759 | Heinrich Gerber (ojciec kaznodziei Johanna Gerbera) |
| 1759–1788 | Jacob Friedrich Karsburg |
| 1788–1795 | Johann Jacob Knack |
| 1795–1808 | Johann Erdmann Felskau |
| 1808–1831 | Johann Ernst Andreá |
| 1832–1847 | Franz Alexander Mischke |
| 1847–1856 | Julius August Dagobert Sachsze |
| 1857 | vacat |
| 1858–1873 | Paul Heinrich Harms |
| 1873–1876 | Daniel Andreas Uebe |
| 1877–1881 | Arthur Leonhard Wessel |
| 1882–1885 | Karl Theodor Kahle |
| 1886–1902 | Andreas Ernst Gottlieb Weihe |
| 1903–1936 | Emil Hinz |
| 1937–1941 | Günther Stobbies |
| 1938–1945 | Peter Hofmann |
