RICHTER JOHANN SALOMON, pastor kościołów św. Jerzego i św. Michała
| < Poprzednie | Następne > |
JOHANN SALOMON (Samuel) RICHTER (14 VI 1680 Gdańsk – 21 XI 1749 Gdańsk), pastor. Syn Carla Gottfrieda, rajcy Tczewa, notariusza w Gdańsku, i nieznanej z imienia jego pierwszej żony. Brat Gottlieba Richtera, pastora gdańskiego kościoła św. Katarzyny. Po wczesnej utracie rodziców pozostawał pod opieką Jakoba Wittinga (Wittich) (3 II 1659 Gdańsk – 15 II 1723 Löblau (Lublewo)), od 1699 pastora w Lublewie. Od 1709 pastor w Rębielczu (Rambeltsch), od 9 IX 1713 kościoła św. Jerzego w Ujeścisku (Wonneberg), od 1715 do śmierci kościoła św. Michała w szpitalu Wszystkich Bożych Aniołów. M.in. swój wiersz żałobny dołączył do kazania wygłoszonego po śmierci w 1723 Adelgundy, żony burmistrza Johanna Gotffrieda von Diesseldorfa, przez pastora kościoła Najświętszej Marii Panny Joachima Weickhmanna.
W 1709 w kościele św. Trójcy ożenił się z Adelgundą, córką Hermanna Honnelo, z którą miał troje dzieci, ochrzczonych w Rębielczu: Annę Elisabeth (ur. 13 XI 1710 Rębielcz), od 1729 poślubioną w Gdańsku żonę Hermanna Bordewischa (19 VII 1696 Gdańsk – 20 VI 1761 Gdańsk), magistra teologii, od 1728 pastora w Wossitz (Osice na Żuławach), od 1729 diakona w kościele św. Trójcy, Adelgundę (ur. 27 I 1713 Rębielcz, ochrzczona 2 II 1713, matką chrzestną była wdowa Anna Garbrecht, matka Christiana, w 1737 adiutanta generała von Kleista) i Daniela Hermanna Richtera, pastora kościoła św. Bartłomieja.
Bibliografia:
Prätorius Ephraim, Dantziger-Lehrer Gedächtniβ ..., Danzig und Leipzig, 1760, s. 62, 68, 69.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation…, Königsberg 1834, s. 89, 137.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. 4, 55.
