HOPPE SAMUEL JOACHIM, uczony

< Poprzednie

Następne >

Samuel Joachim Hoppe

Strona tytułowa rozprawy Samuela Joachima Hoppego, którą kończył naukę w gdańskim Gimnazjum Akademickim, 1707

SAMUEL JOACHIM HOPPE (Hoppius) (25 XII 1684 Salzwedel koło Magdeburga – 12/13 V 1754 Gdańsk), uczony. Syn burmistrza Joachima Hoppego (Hoppiusa). W księdze wpisów uczniów gdańskiego Gimnazjum Akademickiego figuruje jako zapisany we wrześniu 1688 do początkuącej (piatej) klasy gdańskiego, co ze względu na jego wiek (cztery lata) może budzić podejrzenia o pomyłkę w dacie rocznej. Gimnazjum ukończył w 1707 przygotowanym pod kierunkiem Gabriela Groddecka dziełem bibliograficznym, wymieniającym około 1000 pozycji związanych z historią Polski De scriptoribus historiae Polonicae schediasma literarium (1707). Pracę tę należy uznać za pierwszą polską bibliografię specjalistyczną.

W 1703 studiował na uniwersytecie w Królewcu, w latach 1707–1711 teologię na uniwersytecie w Rostocku. W 1711 ukazało się drugie wydanie jego bibliografii, dołączone do wydania I tomu dzieła Jana Długosza Historia polonica, z uzupełnieniami m.in. Vallentina Schlieffa. W 1715 otrzymał stanowisko diakona przy kościele św. Katarzyny, w 1720 został diakonem i kaznodzieją w kościele Najświętszej Marii Panny. PP























Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 254.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 250.