TERLECKI JÓZEF, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
Linia 4: | Linia 4: | ||
Od listopada 1942 do kwietnia 1945 przebywał na robotach przymusowych w niemieckim Köthen, gdzie pracował w firmie budowlanej w Köthen. W 1945 uzyskał eksternistycznie maturę w I Gimnazjum i Liceum w Sopocie. W 1948 ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] w Gdańsku, magister fizyki. W 1956 absolwent Wydziału Łączności [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), magister inżynier łączności. W latach 1947–1996 pracował w AMG, od 1961 doktor (na Wydziale Chemicznym PG), od 1970 doktor habilitowany (w Instytucie Badań Jądrowych w Warszawie), od 1978 profesor nadzwyczajny, od 1988 profesor zwyczajny. W latach 1968-1995 kierownik Zakładu i Katedry Fizyki i Biofizyki i zastępca dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej AMG. Od 1996 na emeryturze. <br/><br/> | Od listopada 1942 do kwietnia 1945 przebywał na robotach przymusowych w niemieckim Köthen, gdzie pracował w firmie budowlanej w Köthen. W 1945 uzyskał eksternistycznie maturę w I Gimnazjum i Liceum w Sopocie. W 1948 ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] w Gdańsku, magister fizyki. W 1956 absolwent Wydziału Łączności [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), magister inżynier łączności. W latach 1947–1996 pracował w AMG, od 1961 doktor (na Wydziale Chemicznym PG), od 1970 doktor habilitowany (w Instytucie Badań Jądrowych w Warszawie), od 1978 profesor nadzwyczajny, od 1988 profesor zwyczajny. W latach 1968-1995 kierownik Zakładu i Katedry Fizyki i Biofizyki i zastępca dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej AMG. Od 1996 na emeryturze. <br/><br/> | ||
Autor i współautor prac dotyczących biofizyki, fizyki ciekłych dielektryków, między innymi ''Elementy biofizyki dla studentów Oddziału Stomatologicznego Akademii Medycznej w Gdańsku'' (Gdańsk 1996), twórca dwóch patentów. Współautor programów nauczania biofizyki w akademiach medycznych. Twórca nowej metody pomiaru jonów i odkrycia szybkich jonów ujemnych. Zorganizował w AMG laboratoria izotopowe II kategorii, biospektroskopii i biofizyki doświadczalnej. <br/><br/> | Autor i współautor prac dotyczących biofizyki, fizyki ciekłych dielektryków, między innymi ''Elementy biofizyki dla studentów Oddziału Stomatologicznego Akademii Medycznej w Gdańsku'' (Gdańsk 1996), twórca dwóch patentów. Współautor programów nauczania biofizyki w akademiach medycznych. Twórca nowej metody pomiaru jonów i odkrycia szybkich jonów ujemnych. Zorganizował w AMG laboratoria izotopowe II kategorii, biospektroskopii i biofizyki doświadczalnej. <br/><br/> | ||
− | Członek Komisji Biofizyki Komitetu Fizyki Medycznej Polskiej Akademii Nauk, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], Polskiego Towarzystwa Fizycznego, którego oddziałowi gdańskiemu przewodniczył w latach 1963–1965 ([[POLSKIE TOWARZYSTWO FIZYCZNE. ODDZIAŁ GDAŃSKI | Polskie Towarzystwo Fizyczne. Oddział Gdański]]). Należał także do Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej, był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego oraz przewodniczącym oddziału gdańskiego. Współorganizator XVII i XXVIII Zjazdu Fizyków Polskich w Gdańsku w 1961 i 1984. W latach 1997–2001 prezes Klubu Seniora GUMED-u. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim | + | Członek Komisji Biofizyki Komitetu Fizyki Medycznej Polskiej Akademii Nauk, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], Polskiego Towarzystwa Fizycznego, którego oddziałowi gdańskiemu przewodniczył w latach 1963–1965 ([[POLSKIE TOWARZYSTWO FIZYCZNE. ODDZIAŁ GDAŃSKI | Polskie Towarzystwo Fizyczne. Oddział Gdański]]). Należał także do Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej, był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego oraz przewodniczącym oddziału gdańskiego. Współorganizator XVII i XXVIII Zjazdu Fizyków Polskich w Gdańsku w 1961 i 1984. W latach 1997–2001 prezes Klubu Seniora GUMED-u. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1979) i Krzyżem Oficerskim (1995) Orderu Odrodzenia Polski, otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Fizycznego. <br/><br/> |
− | Żonaty był z nauczycielką Urszulą z domu Kowalska (2 VII 1923 – 29 VI 2005), ojciec Grażyny i [[TERLECKI MARIAN, reżyser, producent filmowy| Mariana Terleckiego]]. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty był z nauczycielką Urszulą z domu Kowalska (2 VII 1923 – 29 VI 2005), ojciec Grażyny i [[TERLECKI MARIAN, reżyser, producent filmowy| Mariana Terleckiego]]. Pochowany na [[CMENTARZE W OLIWIE | Cmentarzu Komunalnym w Oliwie]]. {{author: WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
+ | '''Bibliografia''': <br/> | ||
+ | Krajewski P., ''Józef Terlecki'', w: ''Ludzie Akademii Medycznej w Gdansku'', t. 17, Gdańsk 2015, s. 111–124. |
Aktualna wersja na dzień 12:31, 5 lip 2024
JÓZEF TERLECKI (26 I 1925 Bąkowice, woj. lwowskie – 18 XII 2006 Gdańsk), fizyk, biofizyk, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Syn Michała (14 VIII 1896 – 3 X 1973) i Katarzyny z domu Grzebień (3 XII 1898 – 23 XII 1981).
Od listopada 1942 do kwietnia 1945 przebywał na robotach przymusowych w niemieckim Köthen, gdzie pracował w firmie budowlanej w Köthen. W 1945 uzyskał eksternistycznie maturę w I Gimnazjum i Liceum w Sopocie. W 1948 ukończył Wydział Matematyczno-Fizyczny Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku, magister fizyki. W 1956 absolwent Wydziału Łączności Politechniki Gdańskiej (PG), magister inżynier łączności. W latach 1947–1996 pracował w AMG, od 1961 doktor (na Wydziale Chemicznym PG), od 1970 doktor habilitowany (w Instytucie Badań Jądrowych w Warszawie), od 1978 profesor nadzwyczajny, od 1988 profesor zwyczajny. W latach 1968-1995 kierownik Zakładu i Katedry Fizyki i Biofizyki i zastępca dyrektora Instytutu Biologii Molekularnej AMG. Od 1996 na emeryturze.
Autor i współautor prac dotyczących biofizyki, fizyki ciekłych dielektryków, między innymi Elementy biofizyki dla studentów Oddziału Stomatologicznego Akademii Medycznej w Gdańsku (Gdańsk 1996), twórca dwóch patentów. Współautor programów nauczania biofizyki w akademiach medycznych. Twórca nowej metody pomiaru jonów i odkrycia szybkich jonów ujemnych. Zorganizował w AMG laboratoria izotopowe II kategorii, biospektroskopii i biofizyki doświadczalnej.
Członek Komisji Biofizyki Komitetu Fizyki Medycznej Polskiej Akademii Nauk, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Polskiego Towarzystwa Fizycznego, którego oddziałowi gdańskiemu przewodniczył w latach 1963–1965 ( Polskie Towarzystwo Fizyczne. Oddział Gdański). Należał także do Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej, był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego oraz przewodniczącym oddziału gdańskiego. Współorganizator XVII i XXVIII Zjazdu Fizyków Polskich w Gdańsku w 1961 i 1984. W latach 1997–2001 prezes Klubu Seniora GUMED-u. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1979) i Krzyżem Oficerskim (1995) Orderu Odrodzenia Polski, otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
Żonaty był z nauczycielką Urszulą z domu Kowalska (2 VII 1923 – 29 VI 2005), ojciec Grażyny i Mariana Terleckiego. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Oliwie.
Bibliografia:
Krajewski P., Józef Terlecki, w: Ludzie Akademii Medycznej w Gdansku, t. 17, Gdańsk 2015, s. 111–124.