DANIELEWICZ GABRIELA, dziennikarka, pisarka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Gabriela_Danielewicz.jpg |thumb| Gabriela Danielewicz, 2021]] | [[File: Gabriela_Danielewicz.jpg |thumb| Gabriela Danielewicz, 2021]] | ||
| − | '''GABRIELA DANIELEWICZ''' (ur. 25 V 1939 Gdańsk), dziennikarka, pisarka, dokumentalistka dziejów Polonii gdańskiej. Córka dyplomaty Stanisława (pracownika [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku]]). Lata II wojny światowej spędziła w Nowym Sączu, od 1945 z rodziną ponownie w Gdańsku.<br/><br/> | + | '''GABRIELA DANIELEWICZ''' (ur. 25 V 1939 Gdańsk), dziennikarka, pisarka, dokumentalistka dziejów Polonii gdańskiej. Córka dyplomaty Stanisława (1 V 1903 – 13 XI 1956 Gdańsk), pracownika [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku]], oraz Anny (22 XII 1902 Nowy Sącz – 1 XII 1991 Gdańsk). Lata II wojny światowej spędziła w Nowym Sączu, skąd pochodziła jej matka, od 1945 z rodziną ponownie w Gdańsku.<br/><br/> |
| − | Po ukończeniu w 1955 [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącego]], w latach 1955–1960 odbyła studia historyczne i socjologiczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracując, ukończyła w 1968 podyplomowe studia dziennikarstwa i historii w Warszawie oraz w 1974 bibliotekoznawstwo w Gdańsku. Od roku 1961 pracowała w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]]; w latach 1961–1963 w Dziale Informacji Naukowej gdańskiego Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych, w 1965–1969 w gdańskim Miastoprojekcie, w 1969–1985 w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] jako | + | Po ukończeniu w 1955 [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcącego]], w latach 1955–1960 odbyła studia historyczne i socjologiczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracując, ukończyła w 1968 podyplomowe studia dziennikarstwa i historii w Warszawie oraz w 1974 bibliotekoznawstwo w Gdańsku. Od roku 1961 pracowała w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]]; w latach 1961–1963 w Dziale Informacji Naukowej gdańskiego Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych, w 1965–1969 w gdańskim Miastoprojekcie, w 1969–1985 w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] jako kierowniczka biblioteki naukowej, 1985–1989 w Instytucie Nauk Społecznych [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]].<br/><br/> |
| − | Jednocześnie uprawiała dziennikarstwo, promując postacie zasłużonych, a zapomnianych gdańszczan i Pomorzan (także Małopolan). Po przejściu na rentę w 1988 poświęciła się twórczości pisarskiej. Opublikowała ponad 300 artykułów popularnonaukowych i opracowała tyleż audycji radiowych, wydała 19 książek z dziedziny literatury faktu dotyczących Gdańska i Sopotu. Pierwszą, ''Polki w Wolnym Mieście Gdańsku'' (1985), napisała wspólnie z Marią Koprowską i [[WALICKA MIROSŁAWA, dziennikarka | Mirosławą Walicką]], następne, samodzielne, to | + | Jednocześnie uprawiała dziennikarstwo, promując postacie zasłużonych, a zapomnianych gdańszczan i Pomorzan (także Małopolan). Po przejściu na rentę w 1988 poświęciła się twórczości pisarskiej. Opublikowała ponad 300 artykułów popularnonaukowych i opracowała tyleż audycji radiowych, wydała 19 książek z dziedziny literatury faktu dotyczących Gdańska i Sopotu. Pierwszą, ''Polki w Wolnym Mieście Gdańsku'' (1985), napisała wspólnie z Marią Koprowską i [[WALICKA MIROSŁAWA, dziennikarka | Mirosławą Walicką]], następne, samodzielne, to m.in. ''Portrety dawnych gdańszczan (od X do XX w.)'' (1994), ''W kręgu Polonii gdańskiej'' (1996), ''Pod dachami gdańskich kamieniczek'' (1999), ''Pamięci powojennego Gdańska-Wrzeszcza'' (2009), ''Gdańsk-Wrzeszcz, co odszedł w przeszłość'' (2010).<br/><br/> |
W 2007 uhonorowana [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]], w 2021 odznaką „ Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2002 (za całokształt pracy twórczej), 2009 (dla uczczenia jubileuszu 70. rocznicy urodzin) i w 2018 (za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 80. urodzin) otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2013 nagrodę specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureatka nagrody wojewody nowosądeckiego i Tarczy Herbowej Nowego Sącza. Mieszka we Wrzeszczu. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 2007 uhonorowana [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medalem Księcia Mściwoja II]], w 2021 odznaką „ Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2002 (za całokształt pracy twórczej), 2009 (dla uczczenia jubileuszu 70. rocznicy urodzin) i w 2018 (za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 80. urodzin) otrzymała [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]], w 2013 nagrodę specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureatka nagrody wojewody nowosądeckiego i Tarczy Herbowej Nowego Sącza. Mieszka we Wrzeszczu. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:22, 9 kwi 2024
GABRIELA DANIELEWICZ (ur. 25 V 1939 Gdańsk), dziennikarka, pisarka, dokumentalistka dziejów Polonii gdańskiej. Córka dyplomaty Stanisława (1 V 1903 – 13 XI 1956 Gdańsk), pracownika Komisariatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku, oraz Anny (22 XII 1902 Nowy Sącz – 1 XII 1991 Gdańsk). Lata II wojny światowej spędziła w Nowym Sączu, skąd pochodziła jej matka, od 1945 z rodziną ponownie w Gdańsku.
Po ukończeniu w 1955 II Liceum Ogólnokształcącego, w latach 1955–1960 odbyła studia historyczne i socjologiczne na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracując, ukończyła w 1968 podyplomowe studia dziennikarstwa i historii w Warszawie oraz w 1974 bibliotekoznawstwo w Gdańsku. Od roku 1961 pracowała w „Dzienniku Bałtyckim”; w latach 1961–1963 w Dziale Informacji Naukowej gdańskiego Centralnego Biura Konstrukcji Okrętowych, w 1965–1969 w gdańskim Miastoprojekcie, w 1969–1985 w Instytucie Morskim jako kierowniczka biblioteki naukowej, 1985–1989 w Instytucie Nauk Społecznych Politechniki Gdańskiej.
Jednocześnie uprawiała dziennikarstwo, promując postacie zasłużonych, a zapomnianych gdańszczan i Pomorzan (także Małopolan). Po przejściu na rentę w 1988 poświęciła się twórczości pisarskiej. Opublikowała ponad 300 artykułów popularnonaukowych i opracowała tyleż audycji radiowych, wydała 19 książek z dziedziny literatury faktu dotyczących Gdańska i Sopotu. Pierwszą, Polki w Wolnym Mieście Gdańsku (1985), napisała wspólnie z Marią Koprowską i Mirosławą Walicką, następne, samodzielne, to m.in. Portrety dawnych gdańszczan (od X do XX w.) (1994), W kręgu Polonii gdańskiej (1996), Pod dachami gdańskich kamieniczek (1999), Pamięci powojennego Gdańska-Wrzeszcza (2009), Gdańsk-Wrzeszcz, co odszedł w przeszłość (2010).
W 2007 uhonorowana Medalem Księcia Mściwoja II, w 2021 odznaką „ Zasłużony dla Kultury Polskiej”. W 2002 (za całokształt pracy twórczej), 2009 (dla uczczenia jubileuszu 70. rocznicy urodzin) i w 2018 (za całokształt pracy twórczej oraz z okazji 80. urodzin) otrzymała Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury, w 2013 nagrodę specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Laureatka nagrody wojewody nowosądeckiego i Tarczy Herbowej Nowego Sącza. Mieszka we Wrzeszczu.
