FREDER CONSTANTIN, burmistrz Gdańska
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Jako wybitny znawca gdańskiego prawa był autorem niezachowanej i nigdy nieogłoszonej drukiem rozprawki poświęconej kwestiom dziedziczenia i spadkobrania. Pisał również łacińskie wiersze okolicznościowe, przygotował m.in. utwory żałobny po śmierci [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]] (1684) i [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] (1689). <br/><br/> | Jako wybitny znawca gdańskiego prawa był autorem niezachowanej i nigdy nieogłoszonej drukiem rozprawki poświęconej kwestiom dziedziczenia i spadkobrania. Pisał również łacińskie wiersze okolicznościowe, przygotował m.in. utwory żałobny po śmierci [[HEWELIUSZ JAN, astronom | Jana Heweliusza]] (1684) i [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johanna Petera Titiusa]] (1689). <br/><br/> | ||
Rezydował w rodzinnej kamienicy przy Langgasse 29 (ul. Długa). 12 V 1671 ożenił się w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Elisabeth (pochowana tamże 2 X 1720 w wieku 70 lat), córką kupca Joachima (Jorgen) Bartholdiego (zm. 1667). Ojciec ośmiorga dzieci: siedmiu córek (Elisabeth, Constantia, Adelgunde, Renate Elisabeth, Florentina, Concordia i Agathe Constantia) oraz jednego (za to pierworodnego) syna Heinricha (11 III 1675 Gdańsk – 26 XII 1735 Gdańsk), od 13 X 1705 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), ławnika (od 1718), rajcę (od 1723), na którym w linii męskiej wymarła gdańska rodzina Frederów. Dzięki mariażom córek był skoligacony z gdańskimi rodzinami patrycjuszowskimi Dilgerów i Ferberów. <br/><br/> | Rezydował w rodzinnej kamienicy przy Langgasse 29 (ul. Długa). 12 V 1671 ożenił się w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) z Elisabeth (pochowana tamże 2 X 1720 w wieku 70 lat), córką kupca Joachima (Jorgen) Bartholdiego (zm. 1667). Ojciec ośmiorga dzieci: siedmiu córek (Elisabeth, Constantia, Adelgunde, Renate Elisabeth, Florentina, Concordia i Agathe Constantia) oraz jednego (za to pierworodnego) syna Heinricha (11 III 1675 Gdańsk – 26 XII 1735 Gdańsk), od 13 X 1705 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), ławnika (od 1718), rajcę (od 1723), na którym w linii męskiej wymarła gdańska rodzina Frederów. Dzięki mariażom córek był skoligacony z gdańskimi rodzinami patrycjuszowskimi Dilgerów i Ferberów. <br/><br/> | ||
| − | Został pochowany 4 X 1707 w rodowej krypcie w kościele NMP. Jego portret graficzny z 1709, dołączony do druku kazania pogrzebowego autorstwa [[SCHÜTZ CASPAR, sekretarz Rady Miejskiej | Caspara Schütza]], wykonał rytownik [[KLEIN DANIEL, malarz | Daniel Klein]]. Żegnał go okolicznościowym wierszem żałobnym rektor [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]] Johann Ernst Schröder. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Został pochowany 4 X 1707 w rodowej krypcie w kościele NMP. Jego portret graficzny z 1709, dołączony do druku kazania pogrzebowego autorstwa [[SCHÜTZ CASPAR, sekretarz Rady Miejskiej | Caspara Schütza]], wykonał rytownik [[KLEIN DANIEL, malarz | Daniel Klein]]. Żegnał go okolicznościowym wierszem żałobnym rektor [[SZKOŁA ŚW. KATARZYNY | szkoły św. Katarzyny]] Johann Ernst Schröder. {{author: DK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 191. | ||
Wersja z 22:16, 7 lut 2024
CONSTANTIN FREDER (30 I 1643 Gdańsk – 15 IX 1707 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem burmistrza Heinricha Fredera i Reginy z domu Wieder. W lutym 1659, wraz z bratem Georgiem, zapisany został do Gimnazjum Akademickiego, w 1665 studiował na uniwersytecie w Tybindze. Od końca 1668 do lata 1669 odbył podróż po Francji (opanował język francuski), następnie przebywał w Niderlandach, w Utrechcie, Groningen i Emden, do Gdańska wrócił w 1670.
5 II 1671 otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska jako tzw. Bürger-Kind (dziecko gdańskich obywateli).
Od 1672 był członkiem Trzeciego Ordynku jako przedstawiciel Kwartału Rybackiego, na którego czele (jako kwatermistrz) stanął już rok później. Od 1677 był ławnikiem, od 1683 rajcą, w 1686 sędzią. Godność burmistrza piastował od 1700 (gratulował mu grzecznościowym wierszem profesor Gimnazjum Akademickiego Christoph Behr (1643–704)). Urząd pierwszego burmistrza pełnił w 1701 i 1704, drugiego – w 1700, trzeciego – w 1706 i 1707, czwartego – w 1702, 1703 i 1705. Był protoscholarchą. W 1702 i 1708 był burgrabią królewskim w Gdańsku. Przez kilka miesięcy (nie dokończył kadencji z powodu śmierci) sprawował obowiązki zarządcy posiadłości wiejskich miasta na Żuławach Gdańskich.
Jako wybitny znawca gdańskiego prawa był autorem niezachowanej i nigdy nieogłoszonej drukiem rozprawki poświęconej kwestiom dziedziczenia i spadkobrania. Pisał również łacińskie wiersze okolicznościowe, przygotował m.in. utwory żałobny po śmierci Jana Heweliusza (1684) i Johanna Petera Titiusa (1689).
Rezydował w rodzinnej kamienicy przy Langgasse 29 (ul. Długa). 12 V 1671 ożenił się w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) z Elisabeth (pochowana tamże 2 X 1720 w wieku 70 lat), córką kupca Joachima (Jorgen) Bartholdiego (zm. 1667). Ojciec ośmiorga dzieci: siedmiu córek (Elisabeth, Constantia, Adelgunde, Renate Elisabeth, Florentina, Concordia i Agathe Constantia) oraz jednego (za to pierworodnego) syna Heinricha (11 III 1675 Gdańsk – 26 XII 1735 Gdańsk), od 13 X 1705 posiadającego kupieckie obywatelstwo Gdańska (jako tzw. Bürger-Kind), ławnika (od 1718), rajcę (od 1723), na którym w linii męskiej wymarła gdańska rodzina Frederów. Dzięki mariażom córek był skoligacony z gdańskimi rodzinami patrycjuszowskimi Dilgerów i Ferberów.
Został pochowany 4 X 1707 w rodowej krypcie w kościele NMP. Jego portret graficzny z 1709, dołączony do druku kazania pogrzebowego autorstwa Caspara Schütza, wykonał rytownik Daniel Klein. Żegnał go okolicznościowym wierszem żałobnym rektor szkoły św. Katarzyny Johann Ernst Schröder.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 191.
