REYGER GOTTFRIED, rajca, burgrabia
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Burgrabia_Reyger_Gottfried.jpg |thumb| Gottfried Reyger, według rysunku [[KLEIN DANIEL, malarz | Daniela Kleina]] rytował Anton Balthasar, 1718]] | [[File: Burgrabia_Reyger_Gottfried.jpg |thumb| Gottfried Reyger, według rysunku [[KLEIN DANIEL, malarz | Daniela Kleina]] rytował Anton Balthasar, 1718]] | ||
| − | '''GOTTFRIED REYGER''' (29 IX 1639 Gdańsk – 12 IX 1717 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca]], [[BURGRABIOWIE | burgrabia]] królewski w Gdańsku. Wnuk przybyłego do Gdańska około 1590 z Rewla (Tallin) kupca Arnolda ( | + | '''GOTTFRIED REYGER''' (29 IX 1639 Gdańsk – 12 IX 1717 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | rajca]], [[BURGRABIOWIE | burgrabia]] królewski w Gdańsku. Wnuk przybyłego do Gdańska około 1590 z Rewla (Tallin) kupca Arnolda (pochowany 24 V 1609 w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP)). Syn [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (od 1642), rajcy (od 1652) i [[SĘDZIA | sędziego]] (w 1654) gdańskiego [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Arnolda (11 VI 1600 Gdańsk – 27 IX 1654 Gdańsk, pochowany w kościele NMP, żegnany wierszem żałobnym rektora [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] Jakoba Zetzkiusa) oraz poślubionej mu 9 VII 1636 w kościele NMP Doroty (pochowana 3 X 1639 w kościele NMP w wieku 30 lat), córki burmistrza [[BORCKMANN ANDREAS (I), burmistrz Gdańska | Andreasa Borckmanna]], wdowy po Friedrichu Peine (zm. 18 I 1635). Brat Doroty pochowana 27 III 1658 w kościele NMP w wieku 20 lat), od 12 XI 1656 żony lekarza Christiana Hannemanna (zm. 1679). <br/><br/> |
Od 1655 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1660 studiował w Królewcu i w Lejdzie, w 1662 w Strasburgu i Padwie. Po powrocie do Gdańska kupiec, na Głównym Mieście w 1673 z [[KWARTAŁY | Kwartału Kogi]] wybrany do [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], w 1683 mistrz tego Kwartału. Od 1698 ławnik, od 1696 rajca, w 1699 sędzia, w 1716 mianowany przez króla burgrabią gdańskim. Od 1706 do śmierci pełnił funkcję [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | protobibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej]], której testamentem przekazał później własny księgozbiór. Zaprzyjaźniony z profesorem Gimnazjum Akademickiego [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johannem Peterem Titiusem]], napisał utwór żałobny po śmierci w 1669 jego pierwszej żony, Anny z domu Borckmann (by później ożenić się z wdową po nim Aurelią).<br/><br/> | Od 1655 uczeń gdańskiego [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], w 1660 studiował w Królewcu i w Lejdzie, w 1662 w Strasburgu i Padwie. Po powrocie do Gdańska kupiec, na Głównym Mieście w 1673 z [[KWARTAŁY | Kwartału Kogi]] wybrany do [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], w 1683 mistrz tego Kwartału. Od 1698 ławnik, od 1696 rajca, w 1699 sędzia, w 1716 mianowany przez króla burgrabią gdańskim. Od 1706 do śmierci pełnił funkcję [[BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA | protobibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej]], której testamentem przekazał później własny księgozbiór. Zaprzyjaźniony z profesorem Gimnazjum Akademickiego [[TITIUS JOHANN PETER, profesor Gimnazjum Akademickiego | Johannem Peterem Titiusem]], napisał utwór żałobny po śmierci w 1669 jego pierwszej żony, Anny z domu Borckmann (by później ożenić się z wdową po nim Aurelią).<br/><br/> | ||
| − | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 24 IV 1672 w kościele NMP z Katheriną Elisabethą (zm. 22 III 1692), córką Dawida Sielmana. Po raz drugi w tym samym kościele poślubił 5 X 1694 Aurelię (zm. 7 VI 1708 Gdańsk), córkę budowniczego [[STRAKOWSKI GEORG, budowniczy | Georga Strakowskiego]], wdowę właśnie po Johannie Peterze Titiusie (zm. 1689). Ojciec dziesięciorga dzieci, | + | Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 24 IV 1672 w kościele NMP z Katheriną Elisabethą (zm. 22 III 1692), córką Dawida Sielmana. Po raz drugi w tym samym kościele poślubił 5 X 1694 Aurelię (zm. 7 VI 1708 Gdańsk), córkę budowniczego [[STRAKOWSKI GEORG, budowniczy | Georga Strakowskiego]], wdowę właśnie po Johannie Peterze Titiusie (zm. 1689). Ojciec dziesięciorga dzieci, m.in. Anny Katheriny (4 II 1683 Gdańsk – 30 IX 1718 Gdańsk), od 4 I 1717 żony przyrodnika [[KLEIN JACOB THEODOR, prawnik, przyrodnik | Jacoba Theodora Kleina]] i Justiny Dorothei (pochowana 6 XI 1749 w wieku 70 lat), od 22 IV 1704 żony Samuela Bulgrina (zm. 1737), oraz synów Arnolda (chrzest 5 IV 1673 w kościele NMP – 3 II 1728, pochowany tamże), ucznia Gimnazjum Akademickiego (1692) i uniwersytetu w Królewcu (1696), od 1715 ławnika gdańskiego [[STARE MIASTO | Starego Miasta]], kupca Gottfrieda (1675 – pochowany 27 II 1744) (ojca botanika i astronoma [[REYGER GOTTFRIED, botanik, astronom | Gottfrieda Reygera juniora]]), Constantina (chrzest 19 III 1680 – 1740), żonatego od 5 X 1719 z Anną Elisabethą (pochowana w kościele NMP 3 IX 1720 w wieku 26 lat), córką Salomona Schumanna i ponownie 27 I 1729 z Adelgundą Concordią, córką Benedicta Schmidta, [[REYGER FRIEDRICH, burmistrz Gdańska | Friedricha]], późniejszego burmistrza Gdańska. W dzieciństwie zmarli: nieznana z imienia córka (pochowana 2 IV 1682 w wieku 6 lat), David Gabriel (chrzest 20 IX 1677), Gabriel (chrzest 23 III 1688), Carl (chrzest 17 I 1690), Florentina Constancia (chrzest 2 VII 1685).<br/><br/> |
| + | Pochowany, tak jak wszyscy członkowie jego rodziny, w kościele NMP. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:58, 26 maj 2023
GOTTFRIED REYGER (29 IX 1639 Gdańsk – 12 IX 1717 Gdańsk), rajca, burgrabia królewski w Gdańsku. Wnuk przybyłego do Gdańska około 1590 z Rewla (Tallin) kupca Arnolda (pochowany 24 V 1609 w gdańskim kościele Najświętszej Marii Panny (NMP)). Syn ławnika (od 1642), rajcy (od 1652) i sędziego (w 1654) gdańskiego Głównego Miasta Arnolda (11 VI 1600 Gdańsk – 27 IX 1654 Gdańsk, pochowany w kościele NMP, żegnany wierszem żałobnym rektora szkoły mariackiej Jakoba Zetzkiusa) oraz poślubionej mu 9 VII 1636 w kościele NMP Doroty (pochowana 3 X 1639 w kościele NMP w wieku 30 lat), córki burmistrza Andreasa Borckmanna, wdowy po Friedrichu Peine (zm. 18 I 1635). Brat Doroty pochowana 27 III 1658 w kościele NMP w wieku 20 lat), od 12 XI 1656 żony lekarza Christiana Hannemanna (zm. 1679).
Od 1655 uczeń gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, w 1660 studiował w Królewcu i w Lejdzie, w 1662 w Strasburgu i Padwie. Po powrocie do Gdańska kupiec, na Głównym Mieście w 1673 z Kwartału Kogi wybrany do Trzeciego Ordynku, w 1683 mistrz tego Kwartału. Od 1698 ławnik, od 1696 rajca, w 1699 sędzia, w 1716 mianowany przez króla burgrabią gdańskim. Od 1706 do śmierci pełnił funkcję protobibliotekarza Biblioteki Rady Miejskiej, której testamentem przekazał później własny księgozbiór. Zaprzyjaźniony z profesorem Gimnazjum Akademickiego Johannem Peterem Titiusem, napisał utwór żałobny po śmierci w 1669 jego pierwszej żony, Anny z domu Borckmann (by później ożenić się z wdową po nim Aurelią).
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się 24 IV 1672 w kościele NMP z Katheriną Elisabethą (zm. 22 III 1692), córką Dawida Sielmana. Po raz drugi w tym samym kościele poślubił 5 X 1694 Aurelię (zm. 7 VI 1708 Gdańsk), córkę budowniczego Georga Strakowskiego, wdowę właśnie po Johannie Peterze Titiusie (zm. 1689). Ojciec dziesięciorga dzieci, m.in. Anny Katheriny (4 II 1683 Gdańsk – 30 IX 1718 Gdańsk), od 4 I 1717 żony przyrodnika Jacoba Theodora Kleina i Justiny Dorothei (pochowana 6 XI 1749 w wieku 70 lat), od 22 IV 1704 żony Samuela Bulgrina (zm. 1737), oraz synów Arnolda (chrzest 5 IV 1673 w kościele NMP – 3 II 1728, pochowany tamże), ucznia Gimnazjum Akademickiego (1692) i uniwersytetu w Królewcu (1696), od 1715 ławnika gdańskiego Starego Miasta, kupca Gottfrieda (1675 – pochowany 27 II 1744) (ojca botanika i astronoma Gottfrieda Reygera juniora), Constantina (chrzest 19 III 1680 – 1740), żonatego od 5 X 1719 z Anną Elisabethą (pochowana w kościele NMP 3 IX 1720 w wieku 26 lat), córką Salomona Schumanna i ponownie 27 I 1729 z Adelgundą Concordią, córką Benedicta Schmidta, Friedricha, późniejszego burmistrza Gdańska. W dzieciństwie zmarli: nieznana z imienia córka (pochowana 2 IV 1682 w wieku 6 lat), David Gabriel (chrzest 20 IX 1677), Gabriel (chrzest 23 III 1688), Carl (chrzest 17 I 1690), Florentina Constancia (chrzest 2 VII 1685).
Pochowany, tak jak wszyscy członkowie jego rodziny, w kościele NMP.
