SCHUMANN SAMUEL FRIEDRICH, burmistrz Gdańska
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: | + | [[File: 1_Samuel_Friedrich_Schumann.jpg |thumb| Samuel Friedrich Schumann]] |
| − | + | ||
'''SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN''' (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem burmistrza [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] [[SCHUMANN JACOB ERNST, burmistrz Gdańska | Jacoba Ernsta Schumanna]] i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885). <br/><br/> | '''SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN''' (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Był synem burmistrza [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] [[SCHUMANN JACOB ERNST, burmistrz Gdańska | Jacoba Ernsta Schumanna]] i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885). <br/><br/> | ||
Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był [[SYNDYK MIEJSKI | syndykiem]] w [[RADA MIEJSKA | Zarządzie Miasta Gdańska]]. Po nagłej śmierci [[JACOBI CARL GEORG ADOLPH, burmistrz Gdańska | Carla Jacobiego]] od grudnia 1846 do emerytury w grudniu 1862 był gdańskim burmistrzem, zastępcą nadburmistrzów [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Joachima Heinricha von Weickhmanna]] i [[GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Karla Augusta Groddecka]]. <br/><br/> | Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był [[SYNDYK MIEJSKI | syndykiem]] w [[RADA MIEJSKA | Zarządzie Miasta Gdańska]]. Po nagłej śmierci [[JACOBI CARL GEORG ADOLPH, burmistrz Gdańska | Carla Jacobiego]] od grudnia 1846 do emerytury w grudniu 1862 był gdańskim burmistrzem, zastępcą nadburmistrzów [[WEICKHMANN JOACHIM HEINRICH, nadburmistrz Gdańska | Joachima Heinricha von Weickhmanna]] i [[GRODDECK KARL AUGUST, nadburmistrz Gdańska, były patron ulicy | Karla Augusta Groddecka]]. <br/><br/> | ||
Wersja z 12:54, 15 mar 2023
SAMUEL FRIEDRICH SCHUMANN (11 IV 1795 Gdańsk – 24 XII 1876 Gdańsk), burmistrz Gdańska. Był synem burmistrza I Wolnego Miasta Gdańska Jacoba Ernsta Schumanna i Renaty Agaty (1782 – 19 II 1840), córki rajcy Michaela von Groddecka. Miał liczne rodzeństwo, między innymi braci Gabriela Ernsta (1787–1818), Ludwiga Wilhelma (1793–1851), urzędnika podatkowego, siostry Louisę Agatę (1785–1810), po mężu Mischke, i Johannę Renatę (1805–1885).
Nauki szkolne odbył w Gdańsku, w latach 1813–1814 służył jako ochotnik w wojsku pruskim. Od 1815 studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i Getyndze. W latach 1820–1826 był asesorem sądowym w Wejherowie, Gdańsku i Malborku. Po egzaminie państwowym 1 XII 1826 został sędzią powiatowym w Tczewie. Od 12 X 1836 był syndykiem w Zarządzie Miasta Gdańska. Po nagłej śmierci Carla Jacobiego od grudnia 1846 do emerytury w grudniu 1862 był gdańskim burmistrzem, zastępcą nadburmistrzów Joachima Heinricha von Weickhmanna i Karla Augusta Groddecka.
W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, wcześniej do Towarzystwa Biblijnego i Towarzystwa Pokoju, wspierającego stypendiami ubogich studentów z Gdańska i Pomorza.
Mieszkał od 1835 w kamienicy przy Brotbänkengasse 43 (ul. Chlebnicka), nabytej od wdowy po Johannie Carlu Gnuschke i sprzedanej w 1862. Od 1827 był żonaty z Marią Johanną Drebs (1810 Gdańsk – 1900 Słupsk), która przeżyła wszystkich swoich synów. Najstarszy Franz Drebs von Schumann (1828 Tczew – 1893), w 1846 absolwent Gimnazjum Miejskiego, był w 1858 sędzią w Malborku, po 1870 prezesem sądu w jednym z miast Prus Wschodnich, w 1884 w Gdańsku. Friedrich Drebs von Schumann (1832 – 9 XII 1856), w 1850 także absolwent gdańskiego Gimnazjum Miejskiego, w 1856 pracował jako lekarz stażysta w szpitalu miejskim w Gdańsku, gdzie zaraził się tyfusem i zmarł. Heinrich Drebs von Schumann (1836 – 5 VII 1867), w 1855 tak jak bracia absolwent Gimnazjum Miejskiego, po studiach prawniczych w Berlinie był sędzią, zmarł w Zgorzelcu. Handlem w Gdańsku zajmowali się synowie Otto Oswald Drebs von Schumann (1834–1879) i Gustav Drebs von Schumann (1850–1884).
Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Zbawiciela.
