ADAMOWICZ PIOTR, dziennikarz, poseł
| Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Piotr_Adamowicz.jpg|thumb|Piotr Adamowicz, 2019]] | [[File:Piotr_Adamowicz.jpg|thumb|Piotr Adamowicz, 2019]] | ||
| − | '''PIOTR ADAMOWICZ''' (ur. 26 VI 1961 Elbląg), dziennikarz. Brat [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]]. Od 1979 związany z [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchem Młodej Polski]]. W latach 1980–1981 pracownik Komisji Krajowej „Solidarności” w Gdańsku ([[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]), w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] od 5 | + | '''PIOTR ADAMOWICZ''' (ur. 26 VI 1961 Elbląg), dziennikarz. Brat [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN, prezydent Gdańska | Pawła Adamowicza]]. Od 1979 związany z [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchem Młodej Polski]]. W latach 1980–1981 pracownik Komisji Krajowej „Solidarności” w Gdańsku ([[SOLIDARNOŚĆ | Solidarność]]), w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] od 5 stycznia do 16 sierpnia 1982 internowany w Zakładzie Karnym w Iławie i w Kwidzynie. W latach 80. XX wieku współpracownik podziemnej Solidarności, kolporter niezależnych wydawnictw, do 1987 bez stałego zatrudnienia, w latach 1987–1989 pracownik techniczny w [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskim Towarzystwie Naukowym]].<br/><br/> |
| − | W latach 1988–1990 gdański korespondent Agence France Presse, współpracował też z agencjami: Reuters (1991–1993), DPA, ANSA, telewizją NBC. W latach 1990–1993 gdański korespondent „Życia Warszawy”, 1993–2010 „Rzeczpospolitej”, 1990–1993 współpracownik [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazety Gdańskiej” (II)]]. Autor biogramów w książce ''Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–1989'' pod redakcją Jana Skórzyńskiego, współautor z [[DRZYCIMSKI ANDRZEJ | Andrzejem Drzycimskim]] i [[KINASZEWSKI ADAM | Adamem Kinaszewskim]] ''Gdańsk według Wałęsy'' (2008). Współautor autobiografii [[WAŁĘSA DANUTA MIROSŁAWA | Danuty Wałęsy]] ''Marzenia i tajemnice'' (2011).<br/><br/> | + | W latach 1988–1990 gdański korespondent Agence France Presse, współpracował też z agencjami: Reuters (1991–1993), DPA, ANSA, telewizją NBC. W latach 1990–1993 gdański korespondent „Życia Warszawy”, 1993–2010 „Rzeczpospolitej”, 1990–1993 współpracownik [[GAZETA GDAŃSKA (II) | „Gazety Gdańskiej” (II)]]. Autor biogramów w książce ''Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–1989'' pod redakcją Jana Skórzyńskiego, współautor z [[DRZYCIMSKI ANDRZEJ, dziennikarz, działacz opozycji demokratycznej | Andrzejem Drzycimskim]] i [[KINASZEWSKI ADAM, dziennikarz | Adamem Kinaszewskim]] ''Gdańsk według Wałęsy'' (2008). Współautor autobiografii [[WAŁĘSA DANUTA MIROSŁAWA | Danuty Wałęsy]] ''Marzenia i tajemnice'' (2011).<br/><br/> |
| − | Uczestnik projektu badawczego Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk „Solidarność – struktury organizacyjne i ruch społeczny 1980–1989” pod kierunkiem Andrzeja Friszkego. Pełnomocnik [[BORUSEWICZ BOGDAN | Bogdana Borusewicza]], [[HALL ALEKSANDER JAN, polityk, minister | Aleksandra Halla]], [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA | Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej]], [[GRZYWACZEWSKI MACIEJ, działacz opozycji demokratycznej | Macieja Grzywaczewskiego]], [[LIS BOGDAN | Bogdana Lisa]], Małgorzaty i [[TUSK DONALD FRANCISZEK, premier | Donalda]] Tusków oraz Danuty i [[WAŁĘSA LECH | Lecha]] Wałęsów do kontaktów z Instytutem Pamięci Narodowej.<br/><br/> | + | Uczestnik projektu badawczego Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk „Solidarność – struktury organizacyjne i ruch społeczny 1980–1989” pod kierunkiem Andrzeja Friszkego. Pełnomocnik [[BORUSEWICZ BOGDAN, polityk, honorowy obywatel Gdańska | Bogdana Borusewicza]], [[HALL ALEKSANDER JAN, polityk, minister | Aleksandra Halla]], [[RYBICKA-GRZYWACZEWSKA BOŻENA, działaczka opozycji demokratycznej | Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej]], [[GRZYWACZEWSKI MACIEJ, działacz opozycji demokratycznej | Macieja Grzywaczewskiego]], [[LIS BOGDAN, radny, poseł, honorowy obywatel miasta Gdańska | Bogdana Lisa]], Małgorzaty i [[TUSK DONALD FRANCISZEK, premier | Donalda]] Tusków oraz Danuty i [[WAŁĘSA LECH, prezydent Polski | Lecha]] Wałęsów do kontaktów z Instytutem Pamięci Narodowej.<br/><br/> |
| − | W 2019 wybrany został z listy Koalicji Obywatelskiej posłem do Sejmu RP IX kadencji, w wyborach otrzymał 41 | + | W 2019 wybrany został z listy Koalicji Obywatelskiej posłem do Sejmu RP IX kadencji, w wyborach otrzymał 41 795 głosów. W 2009 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Dwukrotnie nagrodzony w dorocznym konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:02, 27 lis 2022
PIOTR ADAMOWICZ (ur. 26 VI 1961 Elbląg), dziennikarz. Brat Pawła Adamowicza. Od 1979 związany z Ruchem Młodej Polski. W latach 1980–1981 pracownik Komisji Krajowej „Solidarności” w Gdańsku ( Solidarność), w stanie wojennym od 5 stycznia do 16 sierpnia 1982 internowany w Zakładzie Karnym w Iławie i w Kwidzynie. W latach 80. XX wieku współpracownik podziemnej Solidarności, kolporter niezależnych wydawnictw, do 1987 bez stałego zatrudnienia, w latach 1987–1989 pracownik techniczny w Gdańskim Towarzystwie Naukowym.
W latach 1988–1990 gdański korespondent Agence France Presse, współpracował też z agencjami: Reuters (1991–1993), DPA, ANSA, telewizją NBC. W latach 1990–1993 gdański korespondent „Życia Warszawy”, 1993–2010 „Rzeczpospolitej”, 1990–1993 współpracownik „Gazety Gdańskiej” (II). Autor biogramów w książce Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–1989 pod redakcją Jana Skórzyńskiego, współautor z Andrzejem Drzycimskim i Adamem Kinaszewskim Gdańsk według Wałęsy (2008). Współautor autobiografii Danuty Wałęsy Marzenia i tajemnice (2011).
Uczestnik projektu badawczego Instytutu Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk „Solidarność – struktury organizacyjne i ruch społeczny 1980–1989” pod kierunkiem Andrzeja Friszkego. Pełnomocnik Bogdana Borusewicza, Aleksandra Halla, Bożeny Rybickiej-Grzywaczewskiej, Macieja Grzywaczewskiego, Bogdana Lisa, Małgorzaty i Donalda Tusków oraz Danuty i Lecha Wałęsów do kontaktów z Instytutem Pamięci Narodowej.
W 2019 wybrany został z listy Koalicji Obywatelskiej posłem do Sejmu RP IX kadencji, w wyborach otrzymał 41 795 głosów. W 2009 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Dwukrotnie nagrodzony w dorocznym konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
