MEISSNER JOHANN HEINRICH, rzeźbiarz
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MEISSNER JOHANN HEINRICH na MEISSNER JOHANN HEINRICH, rzeźbiarz) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File: Ambona_kościoła_NMP.jpg |thumb| Wnętrze kościoła Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, z lewej rokokowa ambona wykonana w latach 1762–1764 przez Johanna Heinricha Meissnera, zniszczona w 1945; grafika [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN | Juliusa Gottharda Gretha]], 1851]] | + | [[File: Ambona_kościoła_NMP.jpg |thumb| Wnętrze kościoła Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, z lewej rokokowa ambona wykonana w latach 1762–1764 przez Johanna Heinricha Meissnera, zniszczona w 1945; grafika [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN, artysta plastyk | Juliusa Gottharda Gretha]], 1851]] |
| − | [[File:Johann Carl Schultz, Dwór Artusa w Gdańsku, 1845–1850.JPG|thumb|Dwór Artusa w Gdańsku, Johann Carl Schultz, 1845–1850, w głębi widoczna rzeźba Augusta III wykonana przez Johanna Heinricha Meissnera]] | + | [[File:Johann Carl Schultz, Dwór Artusa w Gdańsku, 1845–1850.JPG|thumb|Dwór Artusa w Gdańsku, [[SCHULTZ JOHANN CARL, artysta malarz, pedagog | Johann Carl Schultz]], 1845–1850, w głębi widoczna rzeźba Augusta III wykonana przez Johanna Heinricha Meissnera]] |
[[File:Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, ''Wenus'', lata 60. XVIII wieku]][[File:Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, ''Omfale'', lata 60. XVIII wieku]] | [[File:Johann Heinrich Meissner, Wenus, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, ''Wenus'', lata 60. XVIII wieku]][[File:Johann Heinrich Meissner, Omfale, lata 60. XVIII wieku.JPG|thumb|Johann Heinrich Meissner, ''Omfale'', lata 60. XVIII wieku]] | ||
'''JOHANN HEINRICH MEISSNER''' (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku, jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. W Gdańsku od 1726, początkowo z pracownią przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]] na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], od 1755 na [[DŁUGIE OGRODY | Długich Ogrodach]]. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej, hebanie, orzechu i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, statuetkach wyobrażających ludzi, postacie biblijne, mitologiczne i alegoryczne, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I z zamku królewieckiego, w Gdańsku zaś z rzeźby Augusta III (zaginiona), która stanęła w 1755 w [[DWÓR ARTUSA |Dworze Artusa]].<br/><br/> | '''JOHANN HEINRICH MEISSNER''' (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku, jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. W Gdańsku od 1726, początkowo z pracownią przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościele św. Katarzyny]] na [[STARE MIASTO | Starym Mieście]], od 1755 na [[DŁUGIE OGRODY | Długich Ogrodach]]. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej, hebanie, orzechu i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, statuetkach wyobrażających ludzi, postacie biblijne, mitologiczne i alegoryczne, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I z zamku królewieckiego, w Gdańsku zaś z rzeźby Augusta III (zaginiona), która stanęła w 1755 w [[DWÓR ARTUSA |Dworze Artusa]].<br/><br/> | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie zachował się wykonany przez niego piaskowy obelisk (sarkofag, herb i biust) Georga von Hülsena (1673–1737), podkomorzego Augusta II Mocnego, ufundowany w 1760 przez jego synów. Wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kościele NMP, wykonanej w 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez Meissnera, zachował się do czasu jej zniszczenia w 1945 jeden z nielicznych w Gdańsku herbów polskich (inne w czasach hitlerowskich usuwano z miejsc publicznych). Wykonał także figury dla ołtarza głównego katedry we Fromborku. Sięgał często po tematykę mitologiczną osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus).<br/><br/> | w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie zachował się wykonany przez niego piaskowy obelisk (sarkofag, herb i biust) Georga von Hülsena (1673–1737), podkomorzego Augusta II Mocnego, ufundowany w 1760 przez jego synów. Wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kościele NMP, wykonanej w 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez Meissnera, zachował się do czasu jej zniszczenia w 1945 jeden z nielicznych w Gdańsku herbów polskich (inne w czasach hitlerowskich usuwano z miejsc publicznych). Wykonał także figury dla ołtarza głównego katedry we Fromborku. Sięgał często po tematykę mitologiczną osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus).<br/><br/> | ||
Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gdańskiego, głównie zdobienia [[PRZEDPROŻA | przedproży]]. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX wieku przeniesione koło kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się do dziś; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1. Wykonał figury do fontanny w Dworze II w [[STRZYŻA | Strzyży]], posiadłości gdańskiego kupca Franza Rottenburga. Zachowały się między innymi trzy kontrakty z 1742 i 1743, jakie na wykonanie do 1745 10 rzeźb ogrodowych w rezydencji przy Długich Ogrodach 9 zawarł z nim starosta bratiański Tomasz Czapski.<br/><br/> | Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gdańskiego, głównie zdobienia [[PRZEDPROŻA | przedproży]]. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX wieku przeniesione koło kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się do dziś; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1. Wykonał figury do fontanny w Dworze II w [[STRZYŻA | Strzyży]], posiadłości gdańskiego kupca Franza Rottenburga. Zachowały się między innymi trzy kontrakty z 1742 i 1743, jakie na wykonanie do 1745 10 rzeźb ogrodowych w rezydencji przy Długich Ogrodach 9 zawarł z nim starosta bratiański Tomasz Czapski.<br/><br/> | ||
| − | Od 1726 mąż Anny Marii Giesebrecht, z którą miał sześcioro dzieci. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 1726 mąż Anny Marii Giesebrecht, z którą miał sześcioro dzieci. Według niektórych przekazów zmarł w ubóstwie z powodu rozrzutnego trybu życia. Pochowany na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA | Cmentarz Bożego Ciała]]. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:50, 13 lis 2022
JOHANN HEINRICH MEISSNER (1701 Królewiec – 8 V 1770 Gdańsk), rzeźbiarz późnego baroku, jeden z najbardziej ówcześnie znanych artystów w tej części Europy. W Gdańsku od 1726, początkowo z pracownią przy kościele św. Katarzyny na Starym Mieście, od 1755 na Długich Ogrodach. Wykonywał prace w drewnie, kamieniu, kości słoniowej, hebanie, orzechu i w marmurze. Specjalizował się w małych formach, statuetkach wyobrażających ludzi, postacie biblijne, mitologiczne i alegoryczne, chociaż w rodzinnym mieście najbardziej był znany z posągu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma I z zamku królewieckiego, w Gdańsku zaś z rzeźby Augusta III (zaginiona), która stanęła w 1755 w Dworze Artusa.
Rzeźbił między innymi na potrzeby kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP) (ambona, statua św. Rajnolda), kościoła św. Jana (prospekt do małych organów) i kościoła św. Trójcy (rzeźby w stalli rady kościelnej),
w kościele (archikatedrze) Trójcy Świętej w Oliwie zachował się wykonany przez niego piaskowy obelisk (sarkofag, herb i biust) Georga von Hülsena (1673–1737), podkomorzego Augusta II Mocnego, ufundowany w 1760 przez jego synów. Wykonywał także ołtarze, ambony i inne wyposażenia świątyń. Na ambonie w kościele NMP, wykonanej w 1764 przez stolarza Gottlieba Lemma i ozdobionej rzeźbami i płaskorzeźbami przez Meissnera, zachował się do czasu jej zniszczenia w 1945 jeden z nielicznych w Gdańsku herbów polskich (inne w czasach hitlerowskich usuwano z miejsc publicznych). Wykonał także figury dla ołtarza głównego katedry we Fromborku. Sięgał często po tematykę mitologiczną osadzoną w klasycyzmie, w której obecne były wątki erotyczne (Wenus).
Wykonywał również prace na potrzeby patrycjatu gdańskiego, głównie zdobienia przedproży. Jedno z nich znajdowało się przy ul. Korzennej 43, w XIX wieku przeniesione koło kamienicy na Długim Targu 45 (obok Dworu Artusa), gdzie znajduje się do dziś; inne zaś zdobi Dom Schlütera przy ulicy Piwnej 1. Wykonał figury do fontanny w Dworze II w Strzyży, posiadłości gdańskiego kupca Franza Rottenburga. Zachowały się między innymi trzy kontrakty z 1742 i 1743, jakie na wykonanie do 1745 10 rzeźb ogrodowych w rezydencji przy Długich Ogrodach 9 zawarł z nim starosta bratiański Tomasz Czapski.
Od 1726 mąż Anny Marii Giesebrecht, z którą miał sześcioro dzieci. Według niektórych przekazów zmarł w ubóstwie z powodu rozrzutnego trybu życia. Pochowany na Cmentarz Bożego Ciała.
