BRAMA ORUŃSKA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
 
Linia 4: Linia 4:
 
[[File:Brama_Orunska.jpg|thumb|Brama Oruńska, widok od strony zewnętrznej, południowej, widoczny hełm  [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku, około 1918]]
 
[[File:Brama_Orunska.jpg|thumb|Brama Oruńska, widok od strony zewnętrznej, południowej, widoczny hełm  [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku, około 1918]]
 
[[File:Szpital św. Gertrudy.JPG|thumb|Widok z [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]]: na pierwszym planie zabudowania [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]], po prawej resztki Bramy Oruńskiej, za nią resztki bramy kolejowej, po lewej baraki i budynek koszar przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), od 1922 siedziba [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], około 1898]]
 
[[File:Szpital św. Gertrudy.JPG|thumb|Widok z [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]]: na pierwszym planie zabudowania [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]], po prawej resztki Bramy Oruńskiej, za nią resztki bramy kolejowej, po lewej baraki i budynek koszar przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), od 1922 siedziba [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]], około 1898]]
[[File:1_Brama_Oruńska.jpg|thumb|Kolejowa Brama Oruńska (nieco na południowy-wschód od bramy drogowej), za nią [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościół Zbawiciela]] i po lewej fragment zabudowy [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]]]
+
[[File: Rozbiórka_Bramy_Oruńskiej_1919.jpg |thumb| Rozbórka Bramy Oruńskiej, 1919]]
  
'''BRAMA ORUŃSKA''' (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]] z bastionem św. Gertrudy na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Rozebrana w 1927.<br/><br/>
+
'''BRAMA ORUŃSKA''' (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty [[BISKUPIA GÓRKA | Biskupiej Górki]] z bastionem św. Gertrudy na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Znajdowała się w południowej części tzw. [[ZAROŚLAK | Zaroślaka]] Zewnętrznego, w ciągu obecnego [[TRAKT ŚW. WOJCIECHA | Traktu św. Wojciecha]] (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony [[ORUNIA | Oruni]] i Tczewa. <br/><br/>
Znajdowała się w południowej części tzw. [[ZAROŚLAK | Zaroślaka]] Zewnętrznego, w ciągu obecnego [[TRAKT ŚW. WOJCIECHA | Traktu św. Wojciecha]] (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego [[SZPITAL ŚW. GERTRUDY | szpitala św. Gertrudy]]), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony [[ORUNIA | Oruni]] i Tczewa. <br/><br/>
+
W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ([[TRAMWAJE | tramwaje]]). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku, bramę rozebrano poczynając od 1919. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ([[TRAMWAJE | tramwaje]]). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]]
+

Aktualna wersja na dzień 14:52, 5 sie 2024

Brama Oruńska (Petershager Thor) – między Starymi Szkotami (Schottland), Biskupią Górką (Bischofsberg), linią bastionów z Bramą Nizinną (Leeger Thor) – na rekonstruowanym planie miasta z 1734
Od góry: Kanał Raduni, wał przy Kanale, droga (Chaussee) – obecny Trakt św. Wojciecha – i plan pomieszczeń bramy (wartowni) po obu stronach drogi, 1890
Brama Oruńska, widok od strony zewnętrznej, południowej, widoczny hełm kościoła Zbawiciela na Zaroślaku, około 1918
Widok z Biskupiej Górki: na pierwszym planie zabudowania szpitala św. Gertrudy, po prawej resztki Bramy Oruńskiej, za nią resztki bramy kolejowej, po lewej baraki i budynek koszar przy Am Weißen Turm 1 (obecnie ul. Augustyńskiego 1), od 1922 siedziba Gimnazjum Polskiego, około 1898
Rozbórka Bramy Oruńskiej, 1919

BRAMA ORUŃSKA (Petershager Thor), zwana też Bramą Peterszawską lub Zaroślakiem. Zbudowana w latach 1655–1656 w pasie zewnętrznych południowych umocnień miejskich, łączących forty Biskupiej Górki z bastionem św. Gertrudy na Starym Przedmieściu, z mostem nad zasypaną w XIX wieku fosą. Znajdowała się w południowej części tzw. Zaroślaka Zewnętrznego, w ciągu obecnego Traktu św. Wojciecha (na wysokości obecnej ul. Kaznodziejskiej i dawnego szpitala św. Gertrudy), blokując od strony południowej dostęp do miasta. Na przełomie XIX i XX wieku w formie czterech kwadratowych baszt w kształcie słupów o wysokości 7 m, flankujących sąsiadujące z nią murowano-ziemne bastiony przybramne, między którymi znajdowały się dwuskrzydłowa brama dla pojazdów i dwa przejścia dla pieszych po jej obu stronach. Pełniła także funkcję rogatki miejskiej dla ruchu od strony Oruni i Tczewa.

W 2. połowie XIX wieku przebudowana w celu poszerzenia drogi dla pojazdów i tramwaju na Orunię, najpierw w 1878 konnego, w 1897 linii zelektryfikowanej ( tramwaje). Baszty otrzymały w XIX wieku okładzinę z żółtej cegły i kamienne płaskie zwieńczenia. Zbędne wrota bramne usunięto na przełomie XIX i XX wieku, bramę rozebrano poczynając od 1919. MrGl

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania