CONNERT HANS, rajca, mecenas sztuki
(wstawienie ilustracji (e-mail z 30.09.2019)) |
|||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Od 1555 do 1560 roku trwała zlecona przez niego przebudowa kamienicy przy ul. Długiej 45 (róg z ul. Ławniczą, na wprost [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), której był właścicielem. Jej odnowienie według wzorów renesansowych zapoczątkowało nowy proces w architekturze miasta. W latach 1554–1556 ufundował w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) epitafium obrazowe (tryptyk) swojej rodziny, ujawniające jej konfesję [[LUTERANIE | luterańską]] (na rok przed królewskim zezwoleniem na wyznanie tej wiary w Gdańsku). W 1540 roku wykupił od Johanna Tresslera dzierżawioną przez niego od [[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwa oliwskiego]] posiadłość z młynem, położoną przy obecnej ul. Pomorskiej 68. Dzięki jego staraniom urządzono w niej kuźnię miedzi, folusz garbarski i letnią rezydencję rodzinną, od jego nazwiska dzierżawę zaczęto nazywać [[KONRADSHAMMER | Konradshammer]]. <br/><br/> | Od 1555 do 1560 roku trwała zlecona przez niego przebudowa kamienicy przy ul. Długiej 45 (róg z ul. Ławniczą, na wprost [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]), której był właścicielem. Jej odnowienie według wzorów renesansowych zapoczątkowało nowy proces w architekturze miasta. W latach 1554–1556 ufundował w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) epitafium obrazowe (tryptyk) swojej rodziny, ujawniające jej konfesję [[LUTERANIE | luterańską]] (na rok przed królewskim zezwoleniem na wyznanie tej wiary w Gdańsku). W 1540 roku wykupił od Johanna Tresslera dzierżawioną przez niego od [[OPACTWO CYSTERSÓW W OLIWIE | opactwa oliwskiego]] posiadłość z młynem, położoną przy obecnej ul. Pomorskiej 68. Dzięki jego staraniom urządzono w niej kuźnię miedzi, folusz garbarski i letnią rezydencję rodzinną, od jego nazwiska dzierżawę zaczęto nazywać [[KONRADSHAMMER | Konradshammer]]. <br/><br/> | ||
Od około 1525 roku był żonaty z Gertrudą, córką rajcy Ulryka Huxera. W latach 1556–1557 polecił wybić przynajmniej trzy okolicznościowe medale w srebrze z własnym wizerunkiem. Został pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. <br/><br/> | Od około 1525 roku był żonaty z Gertrudą, córką rajcy Ulryka Huxera. W latach 1556–1557 polecił wybić przynajmniej trzy okolicznościowe medale w srebrze z własnym wizerunkiem. Został pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. <br/><br/> | ||
| − | Miał trzy córki i siedmiu synów, z których czterech zmarło w dzieciństwie. Syn Johann II (1532 Gdańsk – 9 VII 1578 Gdańsk) był ławnikiem Głównego Miasta (1562), rajcą (1571) i sędzią (1571), w 1559 ożenił się z Anną (1534 – 9 IX 1563), córką Michaela Loitza, a około 1565 zawarł w Szczecinie związek małżeński z Elisabeth, córką szczecińskiego burmistrza Gregora Bruckmanna. Kariera członków rodziny zakończyła się na synu Johanna II, Jacobie (12 VIII 1575 Gdańsk – 27 X 1634 Gdańsk), ławniku Głównego Miasta (1618), rajcy (1619) i sędzim (1625). Był on między innymi twórcą funduszu | + | Miał trzy córki i siedmiu synów, z których czterech zmarło w dzieciństwie. Syn Johann II (1532 Gdańsk – 9 VII 1578 Gdańsk) był ławnikiem Głównego Miasta (1562), rajcą (1571) i sędzią (1571), w 1559 ożenił się z Anną (1534 – 9 IX 1563), córką Michaela Loitza, a około 1565 zawarł w Szczecinie związek małżeński z Elisabeth, córką szczecińskiego burmistrza Gregora Bruckmanna. Kariera członków rodziny zakończyła się na synu Johanna II, Jacobie (12 VIII 1575 Gdańsk – 27 X 1634 Gdańsk), ławniku Głównego Miasta (1618), rajcy (1619) i sędzim (1625). Był on między innymi twórcą funduszu posagowego dla dziewcząt z Domu Dziecka. Z żony Elisabeth, córki burmistrza Elbląga Georga Wiedera doczekał się córki Agathy (zm. 10 VII 1650), która w 1638 roku wniosła posiadłość Konradshammer w posagu ławnikowi Głównego Miasta Constantinowi Giesemu (25 I 1605 Gdańsk – 17 XI 1657 Gdańsk), synowi burmistrza [[GIESE CONSTANTIN | Constantina Giesego]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:05, 7 paź 2019
_Connert.jpg)
HANS (Johann) CONNERT (Konnert, Kohnert, Conradt, Konradt; około 1495 Gdańsk – 9 III 1560 Gdańsk), kupiec i rajca, uznawany za pierwszego mecenasa sztuki w nowożytnym Gdańsku. Syn przybyłego z Marchii Brandenburskiej Johanna, osiadłego na Starym Mieście, i Margarethe z domu Pirch (Pirck).
Zajmował się handlem morskim. W 1531 roku został wybrany do ławy Głównego Miasta, w której w 1536 był conseniorem, w 1539 seniorem, od 1540 rajcą, a w 1544 sędzią. Z ramienia Rady Miejskiej pełnił funkcję kuratora Domu Dziecka i Sierot przy szpitalu św. Elżbiety. Głównie z jego funduszy w latach 1548–1549 odbudowano spalony w 1547 roku budynek domu dziecka (nad portalem budynku polecił umieścić własny portret, którego autorstwo przypisywane jest działającemu w Królewcu rzeźbiarzowi Gabrielowi z Akwizgranu). W 1552 wystarał się u króla polskiego Zygmunta Augusta o przywilej zrównujący prawnie przebywających w domach dziecka wychowanków poczętych w związkach legalnych i pozamałżeńskich.
Od 1555 do 1560 roku trwała zlecona przez niego przebudowa kamienicy przy ul. Długiej 45 (róg z ul. Ławniczą, na wprost Ratusza Głównego Miasta), której był właścicielem. Jej odnowienie według wzorów renesansowych zapoczątkowało nowy proces w architekturze miasta. W latach 1554–1556 ufundował w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) epitafium obrazowe (tryptyk) swojej rodziny, ujawniające jej konfesję luterańską (na rok przed królewskim zezwoleniem na wyznanie tej wiary w Gdańsku). W 1540 roku wykupił od Johanna Tresslera dzierżawioną przez niego od opactwa oliwskiego posiadłość z młynem, położoną przy obecnej ul. Pomorskiej 68. Dzięki jego staraniom urządzono w niej kuźnię miedzi, folusz garbarski i letnią rezydencję rodzinną, od jego nazwiska dzierżawę zaczęto nazywać Konradshammer.
Od około 1525 roku był żonaty z Gertrudą, córką rajcy Ulryka Huxera. W latach 1556–1557 polecił wybić przynajmniej trzy okolicznościowe medale w srebrze z własnym wizerunkiem. Został pochowany w kościele św. Trójcy.
Miał trzy córki i siedmiu synów, z których czterech zmarło w dzieciństwie. Syn Johann II (1532 Gdańsk – 9 VII 1578 Gdańsk) był ławnikiem Głównego Miasta (1562), rajcą (1571) i sędzią (1571), w 1559 ożenił się z Anną (1534 – 9 IX 1563), córką Michaela Loitza, a około 1565 zawarł w Szczecinie związek małżeński z Elisabeth, córką szczecińskiego burmistrza Gregora Bruckmanna. Kariera członków rodziny zakończyła się na synu Johanna II, Jacobie (12 VIII 1575 Gdańsk – 27 X 1634 Gdańsk), ławniku Głównego Miasta (1618), rajcy (1619) i sędzim (1625). Był on między innymi twórcą funduszu posagowego dla dziewcząt z Domu Dziecka. Z żony Elisabeth, córki burmistrza Elbląga Georga Wiedera doczekał się córki Agathy (zm. 10 VII 1650), która w 1638 roku wniosła posiadłość Konradshammer w posagu ławnikowi Głównego Miasta Constantinowi Giesemu (25 I 1605 Gdańsk – 17 XI 1657 Gdańsk), synowi burmistrza Constantina Giesego.
