STAROŚCIAK JACEK, prezydent Gdańska

'''JACEK STAROŚCIAK''' (ur. 10 IX 1947 Gdańsk), inżynier, pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Gdańska. Syn Tadeusza (zm. 1965 Gdańsk), absolwenta Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie, doktora nauk medycznych, chirurga II Kliniki Chirurgicznej Akademii Medycznej w Gdańsku i Krystyny z domu Czekałło (zm. 1989 Gdańsk), farmaceutki apteki Szpitala Klinicznego nr 1 przy Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1961 ukończył Szkołę Podstawową nr 15. W 1965 roku absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w latach 1965–1971 studiował na Wydziale Elektroniki [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (elektronik, ze specjalnością nawigacja). W 1971–1973 na Wydziale Nawigacyjnym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni asystent i starszy asystent, od 1973 adiunkt w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] w Gdańsku. W okresie 1978–1979, w ramach stypendium British Council, na rocznym stażu w City of London Polytechnic, ukończył podyplomowy kurs „Science & technology of navigation”. Od listopada 1980 roku przewodniczący Komisji Zakładowej [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] Instytutu Morskiego. W czasie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] działał w diecezjalnej komisji charytatywnej, w tym w komisji przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościele św. Brygidy]]. W 1983–1984 w Ośrodku do spraw IMO (Międzynarodowa Organizacja Morska) przy Polskim Rejestrze Statków w Gdańsku, ekspert Podkomitetu do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi IMO w Londynie. W latach 1983–1989 kierownik Redakcji Literatury Naukowej i Fachowej w Wydawnictwie Morskim, od 1988 przewodniczący Rady Pracowniczej. Od roku 1985 współtworzył Klub Inteligencji Katolickiej w Gdańsku; po jego rejestracji w sierpniu 1988 sekretarz. Od 2 XI 1989 do 5 VI 1990 dyrektor Wojewódzkiego Biura Poselsko-Senatorskiego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego w Gdańsku. Od 1990 z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” Wrzeszcz-Północ radny, 10 VII 1990 Rada Miasta Gdańska wybrała go prezydentem miasta Gdańska. Funkcję prezydenta sprawował do końca czerwca 1991 roku. W trakcie kadencji m.in. zainicjował powołanie [[ZWIĄZEK MIAST BAŁTYCKICH | Związku Miast Bałtyckich]] z siedzibą w Gdańsku. W sierpniu 1991 został dyrektorem Biura Międzynarodowego, a następnie dyrektorem gabinetu szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej (RP) [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsy]]. Od roku 1995 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, obejmując w styczniu 1996 stanowisko konsula generalnego RP w Londynie, 1998-2002 oddelegowany do Sztokholmu na stanowisko szefa Stałego Międzynarodowego Sekretariatu Rady Państw Morza Bałtyckiego. Po powrocie do MSZ-u w Departamencie Unii Europejskiej i Obsługi Negocjacji Akcesyjnych na stanowisku starszego radcy ministra. W 2003 roku przewodniczący Komitetu Krajowych Koordynatorów w ramach rocznej polskiej prezydencji w regionalnej organizacji Inicjatywa Środkowoeuropejska. Od grudnia 2003 dyrektor gabinetu prezesa Banku Pekao S.A., od 2008 do 2013 dyrektor Biura Zarządzania Ryzykiem Braku Zgodności tego banku. Sekretarz i prezes charytatywnej Fundacji Bankowej im. dr. Mariana Kantona. Członek Zarządu Sopockiego Klubu Morsów, brał udział w mistrzostwach świata w zimowym pływaniu w Rovaniemi (Finlandia 2016), Tallinie (Estonia 2018), w zawodach w Chinach, Argentynie, Londynie, Mińsku. Od 2018 przewodniczący Sopockiej Rady Seniorów. Autor Wspomnienia gdańszczanina (Gdańsk 2013). W roku 2001 odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | medalem Księcia Mściwoja II]]. Od 1971 żonaty z Dorotą, córką Franciszka Bara, nauczycielem akademickim Wydziału Budownictwa Lądowego PG, ojciec Katarzyny (ur. 1973) i Magdaleny (ur. 1980). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]