INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO.''' Gdańsk był znaczącym ośrodkiem budownictwa instrumentów, szczególnie w XVII–XVIII wieku. Oprócz licznych organmistrzów działało tu kilkudziesięciu lutników, najmniej kilkunastu budowniczych instrumentów dętych, ludwisarzy i – począwszy od 2. połowy XVIII wieku – dziesiątki fortepianmistrzów. Gdańskie instrumenty wymieniane są w wielu inwentarzach polskich kapel dworskich. Były też eksportowane do innych krajów europejskich (zachowane do dziś tamże w zbiorach muzealnych). W Gdańsku kształcili się i praktykowali m.in. w rzemiosłach instrumentarskich uczniowie i czeladnicy z Polski i krajów ościennych. W latach 1725–1740 władze szwedzkie zabiegały o sprowadzenie z Gdańska do Sztokholmu budowniczych instrumentów klawiszowych. Gdańsk słynął ze swych monumentalnych organów i ich twórców. W 2. połowie XVI wieku działał Julius Anton Friese, autor dużych organów w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (1583–1585), a w XVII wieku m.in. Johann Hellwig, Merten Friese i Georg Nitrowski. W XVIII wieku zasłynęli [[HILDEBRANDT ANDREAS | Andreas Hildebrandt]] i [[DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH | Friedrich Dalitz]]. W XVII wieku działało w Gdańsku około 40 budowniczych fidel, wiol, lutni i skrzypiec (co może świadczyć o chałupniczym systemie produkcji: jedni wykonywali części instrumentów, inni składali je w całość), w XVIII wieku około 30, w XIX–XX wieku po kilkunastu. Do najbardziej znanych w XVII wieku należeli m.in. [[FLEMING GEORG | Georg Fleming]] i [[MEYER CHRISTOF | Christof Meyer]], w XVIII wieku [[GOLDBERG JOHANN | Johann Goldberg]] i [[GRONAU JOHANN BENJAMIN | Johann B. Gronau]], w XIX wieku [[CARÉ PAUL OTTO ROBERT | Paul O.R. Caré]], [[LEITZSCH CONSTANTIN | Constantin Leitzsch]], w XX wieku (obok Carégo) Emil Neumann i [[TUSK JÓZEF | Józef Tusk]]. Spośród kilkunastu odnotowanych w Gdańsku w ostatnich stuleciach producentów instrumentów dętych najbardziej znanymi byli [[STRITZKE JOHANN WILHELM | Johann Wilhelm Stritzke]] (XVIII wiek), Johann Högerströma (1. połowa XIX wieku, notowany i zapewne wykształcony w Gdańsku, następnie działający w Sztokholmie), Benjamin Gottfried Christmann (XVIII/XIX wieku) i jego synowie, a zarazem uczniowie: Benjamin Ferdinand i Carl Gottlieb (prowadzący następnie jedną z bardziej znanych w XIX wieku wytwórni instrumentów dętych i harmonii w Nowym Jorku). Gdańsk słynął też z instrumentów strunowych klawiszowych, najpierw klawikordów, klawesynów i szpinetów (takowy [[STEINICHT PAUL | Paula Steinichta]] z roku 1661 posiada Muzeum Instrumentów w Berlinie); spośród ich twórców w XVIII wieku najbardziej znani byli [[WOGE JOHANN WERNER | Johann Woge]] i [[KEIN HEINRICH BERNHARD sen. | Heinrich Bernhard Kein sen.]] Od 2. połowy XVIII wieku produkowano w Gdańsku fortepiany, m.in. w warsztatach [[MACHOWSKI JAKUB | Jakuba Machowskiego]], [[RASMUS GEORG WILHELM | Georga Rasmusa]] i Heinricha Keina. W XIX wieku czołowymi wytwórcami fortepianów, a następnie także pianin, byli m.in. [[JANKOWSKI AUGUST | August Jankowski]], rodziny Wiszniewskich i Schurichtów, [[LIPCZINSKY MAX JOSEPH | Max Lipczinski]], [[SIEGEL HUGO EUGEN | Hugo Siegel]], [[HEINRICHSDORFF OTTO FRANZ | Otto Heinrichsdorff]]. Począwszy od XVIII wieku, gdańscy instrumentarze konkurowali z rzemieślnikami z Królewca, a po włączeniu do Prus z niemieckim przemysłem muzycznym. Mimo to Gdańsk utrzymał hegemonię jako centrum budowy instrumentów na Pomorzu aż do początku XX wieku. {{author: BV}}<br /><br /> | + | '''INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO.''' Gdańsk był znaczącym ośrodkiem budownictwa instrumentów, szczególnie w XVII–XVIII wieku. Oprócz licznych organmistrzów działało tu kilkudziesięciu lutników, najmniej kilkunastu budowniczych instrumentów dętych, ludwisarzy i – począwszy od 2. połowy XVIII wieku – dziesiątki fortepianmistrzów. Gdańskie instrumenty wymieniane są w wielu inwentarzach polskich kapel dworskich. Były też eksportowane do innych krajów europejskich (zachowane do dziś tamże w zbiorach muzealnych). W Gdańsku kształcili się i praktykowali m.in. w rzemiosłach instrumentarskich uczniowie i czeladnicy z Polski i krajów ościennych. W latach 1725–1740 władze szwedzkie zabiegały o sprowadzenie z Gdańska do Sztokholmu budowniczych instrumentów klawiszowych. Gdańsk słynął ze swych monumentalnych organów i ich twórców. W 2. połowie XVI wieku działał Julius Anton Friese, autor dużych organów w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (1583–1585), a w XVII wieku m.in. Johann Hellwig, Merten Friese i Georg Nitrowski. W XVIII wieku zasłynęli [[HILDEBRANDT ANDREAS | Andreas Hildebrandt]] i [[DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH | Friedrich Dalitz]]. W XVII wieku działało w Gdańsku około 40 budowniczych fidel, wiol, lutni i skrzypiec (co może świadczyć o chałupniczym systemie produkcji: jedni wykonywali części instrumentów, inni składali je w całość), w XVIII wieku około 30, w XIX–XX wieku po kilkunastu. Do najbardziej znanych w XVII wieku należeli m.in. [[FLEMING GEORG | Georg Fleming]] i [[MEYER CHRISTOF | Christof Meyer]], w XVIII wieku [[GOLDBERG JOHANN | Johann Goldberg]] i [[GRONAU JOHANN BENJAMIN | Johann B. Gronau]], w XIX wieku [[CARÉ PAUL OTTO ROBERT | Paul O.R. Caré]], [[LEITZSCH CONSTANTIN | Constantin Leitzsch]], w XX wieku (obok Carégo) Emil Neumann i [[TUSK JÓZEF | Józef Tusk]]. Spośród kilkunastu odnotowanych w Gdańsku w ostatnich stuleciach producentów instrumentów dętych najbardziej znanymi byli [[STRITZKE JOHANN WILHELM | Johann Wilhelm Stritzke]] (XVIII wiek), Johann Högerströma (1. połowa XIX wieku, notowany i zapewne wykształcony w Gdańsku, następnie działający w Sztokholmie), Benjamin Gottfried Christmann (XVIII/XIX wieku) i jego synowie, a zarazem uczniowie: Benjamin Ferdinand i Carl Gottlieb (prowadzący następnie jedną z bardziej znanych w XIX wieku wytwórni instrumentów dętych i harmonii w Nowym Jorku). Gdańsk słynął też z instrumentów strunowych klawiszowych, najpierw klawikordów, klawesynów i szpinetów (takowy [[STEINICHT PAUL | Paula Steinichta]] z roku 1661 posiada Muzeum Instrumentów w Berlinie); spośród ich twórców w XVIII wieku najbardziej znani byli [[WOGE JOHANN WERNER | Johann Woge]] i [[KEIN HEINRICH BERNHARD sen. | Heinrich Bernhard Kein sen.]] Od 2. połowy XVIII wieku produkowano w Gdańsku fortepiany, m.in. w warsztatach [[MACHOWSKI JAKUB | Jakuba Machowskiego]], [[RASMUS GEORG WILHELM | Georga Rasmusa]] i Heinricha Keina. W XIX wieku czołowymi wytwórcami fortepianów, a następnie także pianin, byli m.in. [[JANKOWSKI AUGUST | August Jankowski]], rodziny Wiszniewskich i Schurichtów, [[LIPCZINSKY MAX JOSEPH | Max Lipczinski]], [[SIEGEL HUGO EUGEN | Hugo Siegel]], [[HEINRICHSDORFF OTTO FRANZ | Otto Heinrichsdorff]]. Począwszy od XVIII wieku, gdańscy instrumentarze konkurowali z rzemieślnikami z Królewca, a po włączeniu do Prus z niemieckim przemysłem muzycznym. Mimo to Gdańsk utrzymał hegemonię jako centrum budowy instrumentów na Pomorzu aż do początku XX wieku. {{author: BV}} <br/><br/> |
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
|- | |- | ||
| Linia 1617: | Linia 1617: | ||
| style="vertical-align:top" | XIX wiek | | style="vertical-align:top" | XIX wiek | ||
| style="vertical-align:top" | stroiciel, nauczyciel fortepianu | | style="vertical-align:top" | stroiciel, nauczyciel fortepianu | ||
| − | | style="vertical-align:top" | około 1889 – 1897 notowany w Gdańsku przy Seestraße 54 (ul. Pomorska), od około 1894 przy Tobiasgasse, róg Heilig-Geist-Hospital 6 (8) (ul.Tobiasza); ożeniony z Emilią Luisą (11 XII 1834 – 10 V 1904), córką fortepianmistrza [[WISZNIEWSKI FRIEDRICH BENJAMIN | Friedricha Benjamina Wiszniewskiego | + | | style="vertical-align:top" | około 1889 – 1897 notowany w Gdańsku przy Seestraße 54 (ul. Pomorska), od około 1894 przy Tobiasgasse, róg Heilig-Geist-Hospital 6 (8) (ul.Tobiasza); ożeniony z Emilią Luisą (11 XII 1834 – 10 V 1904), córką fortepianmistrza [[WISZNIEWSKI FRIEDRICH BENJAMIN | Friedricha Benjamina Wiszniewskiego juniora]] |
|- | |- | ||
| style="vertical-align:top" | 269 | | style="vertical-align:top" | 269 | ||
Wersja z 13:06, 15 lis 2016
INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO. Gdańsk był znaczącym ośrodkiem budownictwa instrumentów, szczególnie w XVII–XVIII wieku. Oprócz licznych organmistrzów działało tu kilkudziesięciu lutników, najmniej kilkunastu budowniczych instrumentów dętych, ludwisarzy i – począwszy od 2. połowy XVIII wieku – dziesiątki fortepianmistrzów. Gdańskie instrumenty wymieniane są w wielu inwentarzach polskich kapel dworskich. Były też eksportowane do innych krajów europejskich (zachowane do dziś tamże w zbiorach muzealnych). W Gdańsku kształcili się i praktykowali m.in. w rzemiosłach instrumentarskich uczniowie i czeladnicy z Polski i krajów ościennych. W latach 1725–1740 władze szwedzkie zabiegały o sprowadzenie z Gdańska do Sztokholmu budowniczych instrumentów klawiszowych. Gdańsk słynął ze swych monumentalnych organów i ich twórców. W 2. połowie XVI wieku działał Julius Anton Friese, autor dużych organów w kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (1583–1585), a w XVII wieku m.in. Johann Hellwig, Merten Friese i Georg Nitrowski. W XVIII wieku zasłynęli Andreas Hildebrandt i Friedrich Dalitz. W XVII wieku działało w Gdańsku około 40 budowniczych fidel, wiol, lutni i skrzypiec (co może świadczyć o chałupniczym systemie produkcji: jedni wykonywali części instrumentów, inni składali je w całość), w XVIII wieku około 30, w XIX–XX wieku po kilkunastu. Do najbardziej znanych w XVII wieku należeli m.in. Georg Fleming i Christof Meyer, w XVIII wieku Johann Goldberg i Johann B. Gronau, w XIX wieku Paul O.R. Caré, Constantin Leitzsch, w XX wieku (obok Carégo) Emil Neumann i Józef Tusk. Spośród kilkunastu odnotowanych w Gdańsku w ostatnich stuleciach producentów instrumentów dętych najbardziej znanymi byli Johann Wilhelm Stritzke (XVIII wiek), Johann Högerströma (1. połowa XIX wieku, notowany i zapewne wykształcony w Gdańsku, następnie działający w Sztokholmie), Benjamin Gottfried Christmann (XVIII/XIX wieku) i jego synowie, a zarazem uczniowie: Benjamin Ferdinand i Carl Gottlieb (prowadzący następnie jedną z bardziej znanych w XIX wieku wytwórni instrumentów dętych i harmonii w Nowym Jorku). Gdańsk słynął też z instrumentów strunowych klawiszowych, najpierw klawikordów, klawesynów i szpinetów (takowy Paula Steinichta z roku 1661 posiada Muzeum Instrumentów w Berlinie); spośród ich twórców w XVIII wieku najbardziej znani byli Johann Woge i Heinrich Bernhard Kein sen. Od 2. połowy XVIII wieku produkowano w Gdańsku fortepiany, m.in. w warsztatach Jakuba Machowskiego, Georga Rasmusa i Heinricha Keina. W XIX wieku czołowymi wytwórcami fortepianów, a następnie także pianin, byli m.in. August Jankowski, rodziny Wiszniewskich i Schurichtów, Max Lipczinski, Hugo Siegel, Otto Heinrichsdorff. Począwszy od XVIII wieku, gdańscy instrumentarze konkurowali z rzemieślnikami z Królewca, a po włączeniu do Prus z niemieckim przemysłem muzycznym. Mimo to Gdańsk utrzymał hegemonię jako centrum budowy instrumentów na Pomorzu aż do początku XX wieku.
| Lp. | Nazwisko i imię | Czas życia | Charakter zajęć | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Albrecht Paul | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | notowany w Gdańsku w 1706 roku jako kilkakrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia; jego 6-strunową wiolę d’amore posiadała Kapela Akademicka uniwersytetu w szwedzkim Lund (podarowana w 1832 przez ówczesnego kapelmistrza Christiana Wenstera z jego zbiorów, obecnie zaginiona) |
| 2 | Alder Otto | XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | 1940–1941 notowany w Gdańsku przy Hohe Seigen 9 (ul. Rybaki Górne) |
| 3 | Amyter J. | XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | około 1925 roku notowany w Gdańsku przy Ziegengasse 13 (ul. Kozia) |
| 4 | Arendt Christian Ephraim | 1766 – 9 XI 1830 | fortepianmistrz, organmistrz | |
| 5 | Arendt Otto Ephraim | około 1812 – po 1856 | fortepianmistrz, organmistrz | |
| 6 | Armbrust Christian Rudolf Franz | XIX wiek | instrumentarz, czeladnik | około 1886–1890 notowany w Gdańsku przy Frauengasse 52 (ul. Mariacka), 1890 przy Spendhausneugasse 5 (ul. Stare Domki); ożeniony z Ernestiną Amalią Evą z domu Reich, miał synów Arnolda Richarda (ur. 5 VII 1886) i Gustava Ericha (ur. 31 X 1890). |
| 7 | Asmus Greger | XVIII wiek | lutnik | w 1736 notowany jako obywatel Gdańska; ożeniony z Cathariną z domu Plenin (ur. około 1687). |
| 8 | Awiszus (Avisius) Rudolf | XIX/XX wiek | fortepianmistrz | |
| 9 | Backofen Max | XIX/XX wiek | fortepianmistrz | |
| 10 | Barndorff (Bernsdorff), Johann | XVII wiek | organmistrz | 1685–1690 notowany w Gdańsku; 13 II 1685 ukarany nakazem natychmiastowego nabycia praw obywatelskich, ponieważ był ożeniony z mieszczką |
| 11 | Bartholdi Tideman (Tiedeman) | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | 1686–1694 notowany jako mieszkaniec Gdańska; wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 12 | Bartsch Johann Gottlieb (Gottfried?) Robert | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 13 | Benguss | XIX wiek | instrumentarz | w 1874 notowany w Gdańsku jako członek koła śpiewaczego Liedertafel des Allgemeinen Bildungsvereins podczas festiwalu chórów |
| 14 | Behn (Bihn?) Marten | XVII wiek | lutnik | w 1689 roku zapłacił 3 floreny za wynajęcie straganu długości 6 stóp (około 185 cm) podczas Jarmarku św. Dominika w Gdańsku |
| 15 | Bergmann Otto Karl | ur. 28 VI 1876 | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 16 | Beutler | XIX wiek | instrumentarz | w 1874 notowany w Gdańsku jako członek koła śpiewaczego Liedertafel des Allgemeinen Bildungsvereins |
| 17 | Beyer Franz | około 1831 Bladaw (?) – 2 IX 1888 Gdańsk | instrumentarz | owdowiały po Pauline z domu Penke, w 1888 roku zamieszkały przy Häkergasse 43 (ul. Straganiarska) |
| 18 | Biehn (Bihn) Ernst August | około 1779 – 25 VIII 1830 | organista, stroiciel | |
| 19 | Bien (Biehn, Bihn) Ludwig | przed 1677 – po 1689 | lutnik, budowniczy wiol | syn Daniela Biehn, organisty z Gdańska; 14 IV 1689 ukarany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia, o które mógł ubiegać się po 6 tygodniach od chwili nałożenia kary |
| 20 | Bienert | XIX wiek | organmistrz | około 1876 notowany w Gdańsku przy 3. Damm 16 (ul. Grobla III). |
| 21 | Bilik Jan | 3 X 1906 – po 1950 | lutnik | uczył się na Wydziale Instrumentów Szkoły Rzemieślniczej w Warszawie, którą przerwał w 1931 roku; zbudował kilkanaście skrzypiec; reperator; po II wojnie światowej kierował pracownią instrumentów przy Domu Kultury w Gdańsku |
| 22 | Bindczeck I. A. | XX wiek | lutnik | w 1920 prowadził sklep i warsztat lutniczy w Gdańsku przy Vorstädtischer Graben 29 (ul. Podwale Przedmiejskie), oferując skrzypce szkolne i mistrzowskie, smyczki W.A. Pfretzschnera i naprawy |
| 23 | Bliski Joseph Benedict (Józef Benedykt) | XVIII wiek | organmistrz, czeladnik | z Oliwy, 1770 zatrudniony u Georga Wilhelma Rasmusa w Gdańsku |
| 24 | Bluthardt Urban | XIX wiek | instrumentarz, czeladnik | notowany w 1837 roku w Gdańsku, kiedy ożenił się z Emilią z domu Mazurkiewicz |
| 25 | Bogusch Julius | XX wiek | instrumentarz (?) | |
| 26 | Bogusz Heinz | XX wiek | instrumentarz (?) | przypuszczalnie syn Juliusa Boguscha; od 1935 roku prowadził skład instrumentów przy Große Gerbergasse 4 (ul. Garbary); mieszkał przy Portechaisengasse 7/8 (ul. Lektykarska), a od około 1938 przy Hundegasse 38 (ul. Ogarna) |
| 27 | Bormfeldt Otto | ur. około 1828 | instrumentarz | w 1867 notowany w Braniewie, od 1868 w Gdańsku przy Jopengasse 39 (ul. Piwna); miał synów: Georga (ur. 12 III 1867 Braniewo) i Paula (ur. 16 X 1868 Gdańsk), od 1877 uczniów Collegium Marianum w Pelplinie |
| 28 | Borneleit Friedrich | XIX wiek | instrumentarz | w 1869 notowany w Gdańsku przy Heilige-Geist-Gasse 105 (ul. św. Ducha). |
| 29 | Bornleit W. | XIX wiek | instrumentarz | około 1863–1865 notowany w Gdańsku |
| 30 | Bötcher | 1721 – 1790 Gdańsk (?) | organmistrz | uczeń Friedricha Rudolpha Dalitza; w 1790 zbudował organy w Ostrowitem koło Gdańska |
| 31 | Boye Peter Ludwig | XIX wiek | instrumentarz | w listopadzie 1804 roku ożenił się w Gdańsku z Friederiką Flor.[ianą?] z domu Habenicht |
| 32 | Bräutigam (Braütigam) Johann Heinrich | około kwietnia 1780 Ronneburg, Saksonia – 10 VI 1829 Gdańsk | instrumentarz, fortepianmistrz (?) | od około 1824 roku wspólnik Johanna Daniela Webera w Gdańsku; kawaler |
| 33 | Brise J. | XIX wiek | fortepianmistrz (?) | w 1882 prowadził magazyn fortepianów w Gdańsku przy Große Scharmachergasse 3 (ul. Kołodziejska) |
| 34 | Brinkmann Wilhelm Adalbert | 15 X 1861 Gdańsk – 14 VI 1902 Gdańsk | fortepianmistrz, stroiciel | syn Karla Friedricha, stolarza z Gdańska (zm. przed 1902) i Henriette Albertine z domu Spaeth (zm. po 1902); w 1889 zamieszkały w Berlinie przy Adalbertstraße 96, w latach 1899–1900 notowany w Gdańsku przy Tobiasgasse 28 (ul. Tobiasza); ożeniony 23 IV 1889 z Emmą Klarą z domu Horn (ur. 10 III 1861 Gdańsk) |
| 35 | Brodowski Adolf Wilhelm Aemilius | zm. przed 1877 Gdańsk | instrumentarz | ożeniony z Wilhelminą Driedericką (Friedericką?) z domu Heimke, miał córkę Marię Friedericke Wilhelmine (ur. 5 I 1843 Przęsławek, powiat kwidzyński), 1mo voto Johne, 2ndo voto Kelch |
| 36 | Buchholz Hermann Robert | XIX/XX wiek | trąbomistrz | |
| 37 | Buchholz Johann Gottlieb Ferdinand | 11 II 1805 – 19 IX 1871 | lutnik, instrumentarz | |
| 38 | Buckow Carl Friedrich Ferdinand | 15 IX 1801 – 16 V 1864 | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 39 | Bull Robert | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 40 | Bultke Gustaw | XIX/XX wiek | fortepianmistrz | w latach 1899–1910 prowadził w Gdańsku przy Heilige-Geist-Gasse 78 (ul. św. Ducha) filię fabryki C J. Gebauhra z Królewca |
| 41 | Buncke (Bunge, Bünge) Paul | XVII wiek | lutnik, muzykant | około 1686–1691 notowany w Gdańsku; ożeniony z Anną, miał córkę Catrinę (ochrzczoną 5 IX 1686); ożeniony powtórnie z Susanną, miał synów Epfraima (ochrzczony 24 VI 1688) i Johanna (ochrzczony 18 V 1691). |
| 42 | Burnleit W. | XIX wiek | instrumentarz | w 1864 notowany w Gdańsku |
| 43 | Bychowski Clemens von | XIX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | w 1899 notowany w Gdańsku przy Johannisgasse 35 (ul. Świętojańska) |
| 44 | Caré Paul Otto Robert | 1859–1927 | lutnik, muzyk | |
| 45 | Cawarski (Cawarsk, Cawarek, Kawarek, Gawarsky, Gavarsky) Michael (Michał?, Daniel) | XVII wiek | lutnik, skrzypek | prawdopodobnie identyczny z Dańcem (?) Kawarskim (zob. poz. 148) |
| 46 | Christmann Benjamin Ferdinand | około 1802 Gdańsk – około 1870 Gdańsk | instrumentarz, trąbomistrz, tokarz | |
| 47 | Christmann Benjamin Gottfried | około VI 1772 Gdańsk – 21 VIII 1824 Gdańsk | trąbomistrz, tokarz | |
| 48 | Christmann (Christman, Cristman) Carl (Charles) Gottlieb | 20 X 1799 Gdańsk – 29 X 1884 Nowy Jork | trąbomistrz | |
| 49 | Christmann Conrad G. | XIX wiek | instrumentarz, trąbomistrz (?) | notowany w Gdańsku w 1863 |
| 50 | Clement Isaac | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1693 notowany w Gdańsku bez prawa wykonywania zawodu |
| 51 | Colery (Colerus, Kohler? Köhler?) Casper (Casparus) | XVII wiek | instrumentarz | 5 V 1651 zmuszony nakazem sądowym do zapłacenia 10 talarów zaległego czynszu za mieszkanie wynajmowane w Gdańsku u wdowy po burmistrzu Johannie Roggem; 22 IV 1656 nałożono areszt na jego dobytek na rzecz kantora kościoła św. Piotra i Pawła |
| 52 | Conradt Arthur | XX wiek | lutnik, fortepianmistrz (?) | w okresie 1912 – około 1931 prowadził pracownię i skład instrumentów we Wrzeszczu przy Hauptstrasse 110 (100) (al. Grunwaldzka); w 1921 członek Związku Niemieckich Sprzedawców Fortepianów |
| 53 | Dalitz Friedrich Rudolph | 1721–1804 | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 54 | Dargel R. | XIX wiek | fortepianmistrz (?) | w październiku 1869 założył w Gdańsku skład fortepianów przy 2. Damm 3 (ul. Grobla II) |
| 55 | Daus & Stechern | XIX wiek | instrumentarze | zob. Albert Friedrich Daus (zob. poz. 56) oraz Stechern (zob. poz. 302) |
| 56 | Daus (Dauss) Albert Friedrich | ur. 10 II 1849 Friedland | instrumentarz | syn Carla Wilhelma Dausa, mistrza farbiarskiego, i Louise Fredericke z domu Herbst; w 1878 notowany w Gdańsku przy Schmiedegasse 23 (ul. Kowalska), gdzie wspólnie z Stechernem (zob. poz. 302) prowadzili wytwórnię instrumentów. 10 V 1878 poślubił Marię Elisabeth Woitag |
| 57 | Debroit Daniel | XIX wiek | fortepianmistrz | w listopadzie 1806 roku przyjechał z Berlina do Gdańska, oferując własne mahoniowe fortepiany stołowe. Mieszkał w Hotel de Sar przy Hundegasse (ul. Ogarna) |
| 58 | Dircksen Marten (Martin) | 24 III 1619 – po 1691 | lutnik, budowniczy wiol i muzyk (wiolista) | |
| 59 | Dombrowski E. | XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel, korektor fortepianów i fisharmonii | w latach 1926–1937 notowany w Gdańsku przy Sandgrube 20A (ul. Rogaczewskiego), następnie przy Fleischergasse 75 (ul. Rzeźnicka) |
| 60 | Doroski (Dorosky, Dorski, Dorowski) Ludvig Eduard | 29 VII 1821 – 10 XI 1871 | fortepianmistrz | |
| 61 | Drommert Michael | XVIII wiek | organmistrz (?) | notowany w Gdańsku około 1757–1784: w 1763 przy Kleinen Haseneyergasse (sic! być może chodzi o Hosennähergasse – ul. Dzianą), gdzie oferował m.in. alabastrowe lalki i norymberską czekoladę; w 1757 sprzedawał flażoletowe (tzw. ptasie) organki, a w 1770 m.in. fortepian z 3-głosowym pozytywem i tremulantem; być może jego synem był uczeń gdańskiego gimnazjum w 1780 roku Johann David Drommert |
| 62 | Dronikaw (Dronakau) Henrich | XVII wiek | trąbomistrz (?) | w 1616 kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny zapłacił mu 17 florenów 26 marek 10 groszy za mały puzon altowy (Kleyne posawningen zum Altt aufs Chor) |
| 63 | Dulski Georg (Jerzy?) August | XIX wiek | instrumentarz | W 1879 notowany w Gdańsku przy Petersiliengasse 12 (ul. Warzywnicza); ożeniony z Anną Julianną z domu Neistrowski (oboje katolicy), miał syna Alberta Hugona (ur. 18 XII 1879) |
| 64 | Dziekarzik Walter | XX wiek | instrumentarz (?) | około 1928 prowadził skład instrumentów w Gdańsku przy Junkergasse 6 (ul. Pańska) |
| 65 | Eggert Georg Friedrich | 22 I 1765 – 20 XII 1813 | pierwszy organista kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, organmistrz (?), fortepianmistrz (?) | |
| 66 | Eggert Johann Abraham | XVIII wiek | trąbomistrz (?) | 22 V 1761 odmówił wykonania dziesięciu bliżej nieokreślonych „Trompeten Troudel” |
| 67 | Eggert Johann Carl Wilhelm | 31 V 1827 – 8 XI 1895 | fortepianmistrz, organmistrz | |
| 68 | Ehrhart Gottfried | XVIII wiek | organmistrz, uczeń | urodzony w Gdańsku, syn szewca, w 1770 uczeń Friedricha Rudolpha Dalitza |
| 69 | Eichmann Johann Lorentz | około 1710 – po 1778 | organmistrz, instrumentarz | około 1753–1778 notowany w Gdańsku jako obywatel, budowniczy klawikordów, w 1776 Auf der Niederstadt (Dolne Miasto); na wniosek cechu stolarzy i snycerzy prezydujący burmistrz zakazał mu 10 II 1757 zajmowania się stolarką i ustalił cenę wykupu skonfiskowanej mu skrzyni na sumę 40 florenów; w razie złamania zakazu groziła mu kara 100 florenów |
| 70 | Eichstadt Emil | XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | 1940–1942 notowany w Gdańsku przy Fleischergasse 71 (ul. Rzeźnicka) |
| 71 | Eisenbeck Carl Wilhelm | zm. 9 VI 1880 | stolarz, czeladnik organmistrzowski | |
| 72 | Elias Artur Moritz | około 1862 – IV 1942 Gdańsk | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 73 | Ellg Friedrich Gustav | 1809 | instrumentarz (?), lutnik (?) | syn stolarza Johanna, notowany w Gdańsku w roku 1809, kiedy wobec śmierci rodziców i obu braci dziedziczył wszystko po ojcu; prawdopodobnie pracował dla Johanna Daniela Webera |
| 74 | Ellg Johann | zm. około 1787 Gdańsk | instrumentarz (?), lutnik (?), stolarz | syn Benedykta, strzałowego w kopalni rudy żelaza Dannemora koło Uppsali w Szwecji. Notowany w Gdańsku m.in. w 1774 oraz 19 X 1785, kiedy wykonał skrzynkę na srebrne przedmioty dla Bractwa Św. Jerzego. Prawdopodobnie pracował dla Johanna Daniela Webera. Miał 3 synów, m.in. Friedricha Gustava |
| 75 | Enckhausen Johann Christoph | XVIII wiek | organmistrz | w 1759 notowany w Gdańsku jako syn nieżyjącego ojca i Charlotty Lovysy von Harten |
| 76 | Engel F.A. | XIX wiek | instrumentarz (?) | nauczyciel i rzemieślnik z Gdańska, który na światowej wystawie londyńskiej w 1862 roku prezentował swój przyrząd do strojenia fortepianów oraz kamertony |
| 77 | Eschner Friedrich Wilhelm | XIX wiek | instrumentarz (?) | |
| 78 | Ewert Friedrich Wilhelm | 1791–1838 | organista, instrumentarz (?) | Organista kościoła św. Jana w Gdańsku; około 1825–1838 prowadził handel książkami, muzykaliami i instrumentami przy Breitgasse 1191 (ul. Szeroka), w 1826 przeniesiony pod nr 1204, 1824 przy Langegasse, Gerbergasse-Ecke (ul. Długa, róg ul. Podgarbary), 1838 przy Langegasse 363 |
| 79 | Ferwen Ernst | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | 17 V 1696 odnotowano w Gdańsku wdowę po nim (bez prawa wykonywania zawodu) |
| 80 | Ficker | XIX wiek | instrumentarz | około 11–13 XII 1815 wyjechał z Gdańska do Chojnice; być może identyczny z F.G., budowniczym instrumentów dętych drewnianych z Neukirchen |
| 81 | Fleming Georg | około 1612 – około 1652 | lutnik, skrzypek | |
| 82 | Fletzke (Flöcke, Flitzki) Greger | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol, muzyk | od około 1686 notowany w Gdańsku i karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia; ożeniony z Barbarą z domu von Born, miał syna Albrechta, trębacza (zm. XI 1690); wdowa poślubiła lutnika Michaela Kersta (zob. poz. 153) |
| 83 | Förstenbacher Adolf | XIX wiek | instrumentarz | w latach 1897–1898 notowany w Gdańsku przy Johannisgasse 67 (ul. Świętojańska) |
| 84 | Franz Ed. | XX wiek | instrumentarz | w 1935 notowany w Gdańsku przy Horst-Wessel-Straße 11 (ul. Gościnna) |
| 85 | Freislich Johann Balthasar Christian | XVII/XVIII wiek | muzyk, kompozytor, organmistrz (?) | swój inwentarz kapeli miejskiej w Gdańsku z 27 X 1731 podpisał „Orgellmeister” |
| 86 | Freydeck Johann Gottlieb | około 1763–1767 Ryga – po 1814 | lutnik | od listopada 1806 do około 1812 prowadził pracownię w Gdańsku przy 1. Damm 1108 (ul. Grobla I), następnie przy Fischmarkt 1827 (Targ Rybny), przeniesioną w listopadzie 1812 na Professorgasse 510 (ul. Profesorska); w 1808 oferował skrzypce cremońskie z 1600 roku; w 1814 działał w Elblągu; budował i naprawiał skrzypce, altówki, wiolonczele, harfy i gitary; w listopadzie 1814 roku ożenił się w Gdańsku z Anną z domu Albrecht |
| 87 | Freyer jr | XVIII/XIX WIEK | instrumentarz, lutnik | |
| 88 | Friese (Friesen) Julius Antoni (Anthonius) | zm. około 1584–1586 Gdańsk | organmistrz | około 1583–1586 zbudował wielkie organy kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, ojciec Mertena Friesego |
| 89 | Friese Merten | zm. po 1639 | organmistrz | syn i uczeń Juliusa Antoniego Friese; notowany w Gdańsku m.in. w okresie 1616 – po 1630 przy budowach i przebudowach organów kościołów św. Trójcy, św. Ducha, św. Bartłomieja, św. Jana, św. Józefa |
| 90 | Fuchs Anton Johann Christian | około 1813 Saksonia – 3 X 1875 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 91 | Fuhrmann Johann | XVIII/XIX wiek | mistrz stolarski, muzykant, fortepianmistrz (?) | w 1799 odkupił warsztat po zmarłym rok wcześniej Jakubie Machowskim, zlokalizowany w Gdańsku przy Töpfergasse 74 (ul. Garncarska), i prowadził go pod tym samym adresem; w tymże roku oferował ukończony duży fortepian (skrzydłowy?) po Machowskim i własny mały (stołowy?); w 1800 mieszkał u niego Johann Herrnsdorff |
| 92 | Geipel Adam Hermann | 12 XII 1864 Rohrbach bei Brambach – po 1890 | instrumentarz | |
| 93 | Geissler Julius | XIX wiek | instrumentarz | w 1870 notowany Gdańsku przy Jungferngasse 26 (ul. Panieńska); ożeniony z Louisą z domu Pichnitzki miał syna Oscara Wilhelma (ur. 10 VIII 1870) |
| 94 | Goebel Joseph | 9 VII 1893 – 23 VIII 1969 | organmistrz | |
| 95 | Goergens Ed. | XX wiek | fortepianmistrz | około 1931–1938 notowany w Gdańsku przy Bischofsberg 24B (Biskupia Górka), w 1937 Schwarzes Meer 23 (ulica obecnie nie istnieje). |
| 96 | Goetze | XIX wiek | instrumentarz | 31 VIII 1807 odnotowany jako dłużnik w gdańskim Urzędzie Sędziego; być może identyczny z Christianem Gotthilfem Götzem (około 1777 – 18 II 1853 Gdańsk), nauczycielem muzyki, zamieszkałym przy Johannisgasse (ul. Świętojańska), bratem organisty Christopha Traugotta Götza |
| 97 | Goldberg (Gollberg, Goltberg) Johann | około VII 1701 Orunia, obecny Gdańsk – pochowany 15 IV 1765 Gdańsk | lutnik | |
| 98 | Goll August | zm. 20 III 1941 Gdańsk | lutnik | od około 1910 notowany we Wrzeszczu przy Hauptstraße 41A (al. Grunwaldzka) jako pracownik Wilhelma Alberta Ferdinanda Trosserta i samodzielnie – od około 1929 roku przy Ulmenweg 14 (ul. Wiązowa), w 1937 Adolf-Hitler-Straße 94 (al. Grunwaldzka); członek NSDAP, SA-Scharführer; żonaty, miał córkę |
| 99 | Görgens Ed. | XX wiek | fortepianmistrz | w 1937 notowany w Gdańsku przy Schwarzes Meer 23 (ulica obecnie nie istnieje) |
| 100 | Gregor Rudolf | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | około 1900 notowany w Gdańsku przy Kleine Mühlengasse 5 (ul. Podmłyńska) |
| 101 | Grimm Friedrich August Louis | XIX wiek | instrumentarz, trąbomistrz | |
| 102 | Gronau Benjamin | ochrzczony 11 II 1717? Gdańsk – zm. po 1767 | lutnik | |
| 103 | Gronau Johann Benjamin | 23 V 1758 Gdańsk – 4 VI 1816 Gdańsk | lutnik | |
| 104 | Gronenberg (Grönnneberg, Grobnerg, Kronenborg, Cronenberg) Johann Christian | około 1747 Gdańsk – 16 III 1826 Kopenhaga | organmistrz i instrumentarz | |
| 105 | Grönhold Leo | XX wiek | instrumentarz, fortepianmistrz (?) | około 1928–1941 prowadził pracownię w Gdańsku przy Zapfengasse 9 (ul. Czopowa), od około 1931 przy Nonnengasse 1 (ul. Profesorska) |
| 106 | Gronwald Paul | około 1881 – II 1941 Gdańsk | fortepianmistrz | notowany w Gdańsku od 1921 roku przy Baumgartsche Gasse 22 (ul. Heweliusza), od około 1931 przy Pfefferstadt 4 (ul. Korzenna), od około 1934 pod nr 7, od 1937 Große Wollwebergasse 13 (ul. Tkacka) |
| 107 | Gross S.A. | XIX wiek | fortepianmistrz, instrumentarz | Notowany w latach 1836–1840 w Gdańsku przy Poggenpfuhl 380 (208) (ul. Żabi Kruk); w 1836 oferował dwa nowe fortepiany stołowe; być może identyczny z A.S. Grossem |
| 108 | Grosse A.S. | XIX wiek | organmistrz, instrumentarz | w latach 1854–1865 prowadził wytwórnię instrumentów i waty w Gdańsku, Poggenpfuhl 30 (ul. Żabi Kruk), we własnym domu; być może identyczny z S.A. Grossem |
| 109 | Grüss (Griess) Christoph Eugen Martin | XIX wiek | fortepianmistrz | około 1890–1893 notowany w Gdańsku przy Frauengasse 27 (ul. Mariacka), od około 1892 przy Fleischergasse 66 (ul. Rzeźnicka), w 1893 pod nr 84; oferował krzyżowe pianina z 10-letnią gwarancją; ożeniony z Antonie Bianką Emmą z domu Drogolin; miał dzieci: Gertrud Emmę Margarethę (ur. 9 V 1890), Ernę Valeskę Gertrudę (ur. 16 II 1893) |
| 110 | Hacker J. | XIX wiek | instrumentarz, fortepianmistrz (?) | pochodził ze Szwecji; notowany około 1801–1819 w Gdańsku przy Heilige-Geist-Gasse 756 (ul. św. Ducha), w 1802 przy Matzkausche Gasse 411 (ul. Ławnicza), w 1816 St. Petri großen Kirchhof 375, w 1817 Hundegasse 298 (ul. Ogarna), w 1819 Heilige-Geist-Gasse 993; w latach 1801–1802 oferował fortepiany stołowe, w 1816 inny o skali od F1 do c4, w 1819 podobne 6-oktawowe |
| 111 | Hägerström Johan | XIX wiek | trąbomistrz | |
| 112 | Hahn Heinrich | ur. około 1855 | instrumentarz | w 1883 mieszkaniec Gdańska przy Heilige-Geist-Gasse 5 (ul. św. Ducha), 1888 Wollwebergasse 18 (ul. Wełniarska lub Tkacka) |
| 113 | Hansa GmbH | XX wiek | wytwórnia fortepianów | notowana od 1924 w Gdańsku przy Englischer Damm 5 (ul. Angielska Grobla), biuro przy Breitgasse 53 (ul. Szeroka) |
| 114 | Hartmann | XIX wiek | instrumentarz | przybył z Kopenhagi do Gdańska między 24 a 28 VII 1816, być może identyczny z Michaelem Gottfriedem Hartmannem (zob. poz. 115) |
| 115 | Hartmann Michael Gottfried | XIX wiek | instrumentarz | obywatel Gdańska; w 1821 roku ożenił się z wdową Dorotheą Krawikowską; być może identyczny z Hartmannem (zob. poz. 114) |
| 116 | Hass Willy C. | około 1870 – 17 I 1917 | inżynier, fortepianmistrz (?) | pracownik wytwórni fortepianów Maxa Josepha Lipczinskiego (zob. też poz. 187), od 12 VII 1913 jej współwłaściciel wraz z wdową po Lipczinskim, następnie jedyny właściciel do 1915; w 1913 członek zarządu gdańskiego oddziału Związku Niemieckich Handlowców Fortepianów, być może identyczny z W.K. Hatzem (zob. poz. 117) |
| 117 | Hatz W.K. | XX wiek | fortepianmistrz (?) | przedstawiciel lokalnego zrzeszenia składów fortepianów w Gdańsku w 1913 roku; być może identyczny z Willy C. Hassem (zob. poz. 116) |
| 118 | Haussmann Friedrich | ur. około 1681 | instrumentarz | w 1744 notowany w Gdańsku |
| 119 | Havemann Kaspar | XVI wiek | lutnik | w latach 1549–1561 notowany w Gdańsku |
| 120 | Heidemann Johann Heinrich | XVIII wiek | organmistrz, czeladnik (?) | 19 VIII 1706 oskarżony zaocznie o wykonywanie w Gdańsku zawodu budowniczego szpinetów (Spinetmacher) bez zezwolenia; tydzień później dobrowolnie zeznał, że jest organmistrzem pracującym dla bliżej nieokreślonego mistrza |
| 121 | Heinrich Bruno | XX wiek | fortepianmistrz | od 1912 główny technolog w fabryce Maxa Josepha Lipczinskiego (zob. poz. 187) w Gdańsku |
| 122 | Karl Otto Gustav Heinrichsdorff | ur. 19 VI 1896 | fortepianmistrz, organmistrz | syn i uczeń Ottona Franza Heinrichsdorffa i Emilii Renaty z domu Schuricht, który prowadził rodzinną firmę w latach międzywojennych XX wieku |
| 123 | Heinrichsdorff Otto Franz | 3 II 1867 Elbląg – 18 III 1941 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 124 | Heinze C. | XIX wiek | trąbomistrz | notowany w Gdańsku na początku XIX wieku; jego pięcioklapowy flet, sygnowany „C. Heinze, Danzig” znajduje się w zbiorach Muzeum Instrumentów Uniwersytetu w Lipsku (nr inw. 1474) |
| 125 | Heitmann Johann | ur. około 1669 | organmistrz | w 1736 notowany jako mieszkaniec Gdańska |
| 126 | Helschemacher Nathanael | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol i lutni, skrzypek | |
| 127 | Henrichsen (Heinrichsen, Henrich, Heinrich) Hans (Johann) | 1581 – 20 XII 1651 | organmistrz, muzyk kościelny i miejski | syn muzyka Michaela; w 1602 extraordinarius (dodatkowy muzyk?), przedtem służył u Stanisława Kostki; 14 IV 1612 przyjął prawo miejskie Gdańska; w latach 1614–1636 notowany jako muzyk przy kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, w 1620 zbudował pozytyw z wybornymi piszczałkami, który wystawił w Dworze Artusa; przypuszczalnie ojciec Gerharda Henrichsena (zob. poz. 128) |
| 128 | Henrichsen Gerhard | ur. około 1614 | organmistrz, organista (?) | przypuszczalnie syn Hansa Henrichsena (zob. poz. 127); w 1676 notowany jako mieszkaniec Gdańska |
| 129 | Hermann Franz M. | XIX wiek | instrumentariusz, około 1890–1892 prowadził pracownię instrumentów dętych w Gdańsku przy Heilige-Geist-Gasse 11 (ul. św. Ducha) | |
| 130 | Herold | XIX wiek | instrumentarz | około 1870–1878 notowany w Gdańsku przy Töpfergasse 29 (ul. Garncarska), od około 1872 przy Heilige-Geist-Gasse 71 (ul. św. Ducha) z pracownią przy Seifengasse 4 (ul. Mydlarska) |
| 131 | Herrnsdorff Johann | XIX wiek | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 132 | Hildebrandt Andreas | zm. przed 29 IV 1762 Gdańsk | organmistrz | |
| 133 | Hintz Johann | XIX wiek | fortepianmistrz | czeladnik, 16 II 1861 obchodził jubileusz 25-lecia pracy w wytwórni fortepianów Friedricha Benjamina Wiszniewskiego jr, być może jego nauczyciela |
| 134 | Hoffmann Robert | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | w 1900 notowany w Gdańsku przy Tobiasgasse 33 (ul. Tobiasza) |
| 135 | Howen Michael | XVIII wiek | trąbomistrz, wytwórca szałamai („Schalmeymacher”) | 22 VIII 1713 roku odnotowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 136 | Hübner Bernhard | zm. 1838 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 137 | Ilgner Otto Heinrich (Hermann?) | XIX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | w latach 1881–1898 notowany w Gdańsku przy Hundegasse 73 (ul. Ogarna) |
| 138 | Jantzen J. | XIX wiek | organmistrz | w 1864 notowany w Gdańsku przy Casubscher Markt 3 (Kaschubischer Markt, Targ Kaszubski, obecnie nie istnieje) |
| 139 | Jankowski August | XIX wiek | fortepianmistrz | |
| 140 | Janssen Isaac | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1699 notowany w Gdańsku bez prawa wykonywania zawodu |
| 141 | Jaroczynski (Jaroczyński?), Julian Alexander von | około 1823 – 1 III 1849 Gdańsk | instrumentarz | katolik, notowany jako mieszkaniec Gdańska przy Glockenthor 1963 (obecnie część ul. św. Ducha od Targu Drzewnego do ul. Latarnianej); ożeniony z Julianną (Julią) Aurelią z domu Hoffmann; miał córkę Angelikę Mirandę Hedwig Andersen (ur. 29 [30] IV 1849 Gdańsk); wdowa po nim wyszła ponownie za mąż za konsula szwedzkiego von Segerströma |
| 142 | Jäschke Paul | XX wiek | instrumentarz | od 1903 od około 1929 prowadził wytwórnię gramofonów, skład i pracownię napraw elektrycznych fortepianów, pianol i orchestrionów w Gdańsku przy Hundegasse 112 (ul. Ogarna), od 1924 we Wrzeszczu przy Hauptstraße 2–3 (al. Grunwaldzka) |
| 143 | Jätel Heinrich | XIX/XX wiek | lutnik | notowany około 1899–1939 jako budowniczy cytr w Gdańsku przy 1. Damm 4 (Grobla I) |
| 144 | Jaworski Franciszek | ur. 1862 Gdańsk | mistrz rzeźnicki, lutnik amator | zajmował się lutnictwem od 18. roku życia; budował według modeli Nicola Amatiego, Jacoba Stainera i własnych; wszystkie części wykonywał sam; stosował drewno klonowe i jodłowe, czasem rzeźbione główki (maszkarony) |
| 145 | Jochen Wilhelm | zm. około 1898 | fortepianmistrz, stroiciel | notowany w Gdańsku przy Fleischergasse 15 (ul. Rzeźnicka); ożeniony z Theresą z domu Bellair |
| 146 | Juchonowicz Adam | zm. przed 1730 | lutnik, budowniczy wiol | obywatel Gdańska; ożeniony z Dorotheą z domu Sass miał syna Adama, notowanego w Gdańsku 25 I 1730 |
| 147 | Kamlak (Kamlack) Michael | XVII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku w 1655; jego dwie wiole z tego roku odnotowano w inwentarzu kapeli kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1731 |
| 148 | Kawarski Daniec (?) | XVII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku około 1655, prawdopodobnie identyczny z Michaelem Cawarskim (zob. poz. 46) |
| 149 | Kawinski (Kawiński, Kamiński) Marten (Marcin, Martinus) | około 1638 – około 1682 | organmistrz, instrumentarz, budowniczy klawesynów, muzyk | |
| 150 | Kein (Keyn, Kayn, Kain, Klein) Heinrich Bernhard sen. | około 1721 – po 1797 | fortepianmistrz, budowniczy klawesynów | |
| 151 | Kemner Matthias | XIX wiek | instrumentarz, stolarz | w 1843 ożenił się w Gdańsku z Wilhelminą Skibbe, z domu Hosch |
| 152 | Kerschtein (Körschtein) Michael | XVII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku w latach 1675–1676 |
| 153 | Kerst (Kersten) Michael | XVII wiek | lutnik, budowniczy lutni i wiol | notowany jako mieszkaniec Gdańska około 1663–1695; syn i uczeń obywatela Erfurtu Hansa Kersta i Cathariny; ożeniony z Barbarą z domu von Born, wdową po Gregerze Fletzkem (zob. poz. 82) |
| 154 | Kickau David | XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | notowany w Gdańsku w 1740 roku |
| 155 | Kirsch C.A. | XIX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | notowany w Gdańsku w latach 1834–1838, pierwotnie przy Zwirngasse (ul. Przędzalnicza) 1151, od około 1837 przy Johannisgasse 1372 (ul. Świętojańska); oferował strojenie fortepianów i innych instrumentów oraz granie najnowszych tańców |
| 156 | Klar Theodor Franz | XX wiek | instrumentarz | około 1909–1931 notowany w Gdańsku przy Sandgrube 49 (ul. Rogaczewskiego), od około 1927 przy Holzgasse 10 (ul. Kładki), katolik; ożeniony z Heleną Luise z domu Klause, ewangeliczką; miał syna Alberta Rudolfa (ur. 15 VIII 1909) |
| 157 | Kloose (Cloos) Gottfried | ur. Gdańsk? – 1740? | organmistrz | przypuszczalnie wykształcony w Gdańsku; notowany w Rydze, m.in. 30 IX 1729, gdzie stroił i konserwował organy katedralne i w kościele św. Piotra (tu był też jakiś czas organistą); zmarł lub przeniósł się do Zgorzelca (Görlitz |
| 158 | Kloppott (Kloppot) C.L. | około 1801 – 13 VIII 1864 Gdańsk | instrumentarz, fortepianmistrz | |
| 159 | Kloss Max | XX wiek | fortepianmistrz | w okresie 1920 – około 1928 prowadził skład i wytwórnię fortepianów pod nazwą Danziger Musikhaus w Gdańsku przy Langer Markt 8 (Długi Targ), w 1928 przy Hundegasse 43 (ul. Ogarna); w 1921 członek Niemieckiego Związku Handlowców Fortepianów; oferował też strojenie i naprawy |
| 160 | Kloss Theodor | XX wiek | lutnik | około 1920–1931 notowany w Gdańsku przy An der neuen Mottlau 6 (ul. Motławska) |
| 161 | Kloss Theophil | XX wiek | fortepiamistrz, stroiciel | około 1921 – około 1931 prowadził pracownię napraw fortepianów i fisharmonii w Gdańsku An der Neuen Mottlau 6 (ul. Motławska), róg Münchengasse (ul. Żytnia). W 1924 przy Röpergasse 4R (ul. Powroźnicza); w 1921 członek Niemieckiego Związku Handlowców Fortepianów |
| 162 | Knipffer (Kiepffer) David | XVII wiek | organmistrz, budowniczy klawesynów i szpinetów | notowany w Gdańsku około 1688–1697, w 1689 jako harfista, karany wielokrotnie za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 163 | Knop (Knopp) Georg Wilhelm | około 1830 – przed 1893 Gdańsk | instrumentarz | |
| 164 | Kohle Valentin | XVII/XVIII wiek | lutnik | notowany w 1696 w Gdańsku; jego skrzypce z tego roku wymieniono w 1731 roku w inwentarzu kapeli kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny |
| 165 | Kolbert (pierwotnie Kowalski) Albert (Alfons) | 1 X 1889 Gdańsk – po 1962 | organmistrz, fortepianmistrz, stroiciel | |
| 166 | Koy Caspar | XVII wiek | organmistrz, budowniczy klawesynów i szpinetów | |
| 167 | Krause Alfred Otto Robert | 4 V 1871 Gdańsk – przed 1929 | trąbomistrz (?) | |
| 168 | Krause Robert Wilhelm | zm. około 1926 Gdańsk? | instrumentarz, trąbomistrz, lutnik | |
| 169 | Krause Rudolf | XX wiek | stroiciel | w 1913 notowany w Gdańsku przy Promenade 21B (ul. 3 Maja) |
| 170 | Krefft Georg | zm. po 1895 | fortepianmistrz, stroiciel | około 1869–1895 notowany w okolicach Gdańska, w 1895 w Świeciu, katolik; ożeniony z Anną von Studzinską (Studzińską?); miał córkę Marię Anastasię Josefinię (sic!) Frohwerk ( ur. 25 XII 1869 Rozłazin) |
| 171 | Krigge Heinrich | XVIII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku w połowie XVIII wieku; budował skrzypce przypominające modele Magginiego, nieco szersze, z malowanymi żyłkami; zdarzało się sprzedawanie jego instrumentów z kartkami G.P. Magginiego, np. w 1927 roku egzemplarza wycenionego na 30 funtów angielskich |
| 172 | Krone Friedrich Adolf | zm. przed 1882 Gdańsk | instrumentarz | ożeniony z Johanną Amandą z domu Mischke, miał córkę Augustę Clarę Louisę Schmidt (ur. 3 VIII 1856 Gdańsk) |
| 173 | Krüger Johann | XVII wiek | organmistrz | organmistrz gdański, w 1630 naprawiał organy katedralne w Kwidzynie |
| 174 | Küfenter Johann | XVIII wiek | lutnik, budowniczy harf | 23 XI 1706 odnotowany w Gdańsku jako budujący harfy bez zezwolenia |
| 175 | Kunde Peter | XVII wiek | organmistrz, budowniczy klawesynów i szpinetów | notowany w Gdańsku w okresie około 1681 – 1699, karany wielokrotnie za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 176 | Kurnoth (Kurnat) Ernst Carl Friedrich | 12 X 1856 Wojkowice koło Wrocławia – po 1903 | instrumentarz, trąbomistrz (?) | |
| 177 | Kurnoth Eugen Ernst Wilhelm | ur. 4 VIII 1899 Gdańsk | trąbomistrz | syn i uczeń Ernsta Carla Friedricha Kurnotha i Wilhelminy Augusty Renaty z domu Schall; około 1925 – 1941 prowadził pracownię i skład instrumentów dętych blaszanych w Gdańsku przy Töpfergasse 30 (31) (ul. Garncarska), przejętą po swym ojcu |
| 178 | Kurtz Zacharias | XVII wiek | organmistrz | ur. Tucze (Braunsberg); 3 VIII 1647 przyjął prawa miejskie Gdańska jako pracownik u organmistrza; około 1670 notowany w Tuczach |
| 179 | Lasse Theodor | XIX wiek | fortepianmistrz, organmistrz, lutnik | uczył się i praktykował w Berlinie, Hamburgu i Gdańsku; około 1845 – 1860 prowadził pracownię w Gumbinnen (obecnie Gusiew, obwód kaliningradzki); w gambie basowej G. Karppa (Królewiec) z 169?, obecnie w zbiorach Muzeum Instrumentów w Norymberdze (nr inw. MIR 790), znajduje się kartka z napisem: „Reparirt von Theodor Lasse, Gumbinnen 1860” |
| 180 | Lehman Tobias | ur. około 1660, zm. przed 25 IV 1707 Gdańsk | organmistrz | |
| 181 | Lehmann Albert | ur. około 1870 | instrumentarz | w 1899 notowany w Gdańsku przy Jopengasse 31 (ul. Piwna) |
| 182 | Lehmann Carl Heinrich | ur. około 1848 | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 183 | Lehmann Ernst | XIX wiek | instrumentarz | w 1865 notowany w Gdańsku przy Altstädtischer Graben 104 (ul. Podwale Staromiejskie; ożeniony z Augustą z domu Schirmer, miał syna Ernsta Juliusa (ur. 12 V 1865) |
| 184 | Lehwald Carl | XIX/XX wiek | fortepianmistrz | w latach 1899–1939 prowadził wytwórnię, skład i pracownię napraw we Wrzeszczu przy Brunshofer Weg 6 (ul. Waryńskiego) |
| 185 | Leitzsch (Leitsch) Constantin (Konstantin) | 2 III 1835 Koszalin – 3 VI 1890 Gdańsk | tokarz, muzyk, lutnik | |
| 186 | Lenert Michel | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w latach 1685–1688 notowany w Gdańsku i karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 187 | Lipczinsky (Lipczyński) Max Joseph (Maximilian Józef) | 1862 Lębork – 11 I 1912 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 188 | Lipiński (Lipinski) Johann (Jan) Josef (Józef) von | 9 IV 1849 Trąbki Wielkie – po 1901 | stroiciel | syn nauczyciela Ignatza (zm. przed 1886) i Caroline z domu Lindner (zm. po 1886);od 1886 roku w okresie 1886–1901 notowany w Gdańsku od 1886 przy Mausegasse 5 (ul. Owsiana), od około 1892 przy Dienergasse 14 (obecnie nie istnieje, przedłużenie ul. Za Murami), od 1899 Heilige-Geist-Gasse 24 (ul. św. Ducha); ożeniony 17 XI 1886 z wdową Anną Behrendt, z domu Hohmann (Homann); miał syna (adoptowanego?) Waltera Richarda (ur. 9 I 1871 Gdańsk), tapicera |
| 189 | Lisecki Kazimir (Kazimierz) | XX wiek | stroiciel, fortepianmistrz | w latach 1925–1929 notowany w Gdańsku przy Mattenbuden 29 (ul. Szopy). |
| 190 | Ligand Ephraim | XVIII wiek | organmistrz | syn czeladnika – cieśli okrętowego; ochrzczony na Langgarten (Długie Ogrody) w Gdańsku; w 1770 czeladnik Friedricha Rudolpha Dalitza |
| 191 | Lindenburger Max | ur. około 1875 | organmistrz, czeladnik | w 1897 notowany w Gdańsku przy Baumgartsche Gasse 24 (ul. Heweliusza) |
| 192 | Litthan (Lithan) Christian | XVIII wiek | trąbomistrz | notowany w 1773 w Gdańsku przy Drehergasse (ul. Tokarska) u krawca Petterssena, kiedy oferował własnej roboty fagoty, klarnety i flety poprzeczne oraz lekcje gry na nich, a także tokarnie typu angielskiego i francuskiego oraz naukę toczenia na nich, własne prace tokarskie w złocie, srebrze, mosiądzu, stali i innych metalach, naprawy wszelkiego rodzaju tabakierek itp. |
| 193 | Lorwein Johann George | XIX wiek | instrumentarz | 3 XII 1807 i 18 II 1808 odnotowany w gdańskim Urzędzie Sędziego jako wierzyciel |
| 194 | Lowicz (Łowicz?) Stenzel | XVI wiek | lutnik, lutnista, skrzypek | notowany w okresie 1549 – około 1557 w Gdańsku |
| 195 | Ludwig Eduard | XIX wiek | instrumentarz, czeladnik | około 1842–1847 notowany w Gdańsku przy Klappengasse (?) 734; ożeniony z Susanne z domu Dobberman (około 1818 – 3 II 1847 Gdańsk, zmarła na gorączkę połogową); miał dzieci: Wilhelminę Emmę (ur. 5 IV 1842), Theresę Augustę (ur. 30 III 1844) oraz bezimienne (3–6 II 1847) |
| 196 | Lüder Caspar | XVII wiek | instrumentarz, budowniczy instrumentów perkusyjnych | w 1635 wydzierżawił od garbarza Thomasa Rossmanna działkę w Gdańsku przy Stadtgraben (Podwale Grodzkie), na prawo od Bramy Szerokiej |
| 197 | Machowski (Makowski) Jakub | XIII wiek | fortepianmistrz, lutnik, trąbomistrz | |
| 198 | Mahlke Leopold | XIX wiek | fortepianmistrz | około 1880 – 1900 prowadził wytwórnię fortepianów, w 1890 również skład w Gdańsku przy Altstädtischer Graben 71 (ul. Podwale Staromiejskie), od 1884 przy 1. Damm 2 (ul. Grobla I), od 1890 przy Holzmarkt 9 (Targ Drzewny), od 1892 przy Breitgasse 24 (ul. Szeroka), od 1893 przy Langgasse 53 (ul. Długa), od 1895 przy Frauengasse 44 (ul. Mariacka); jego instrumenty sprzedawał wspólnik Kuhrt z Berlina (Mahlke & Co.), a potem Ad. Henke przy 1. Damm 2; nagrodzony za fortepian na wystawie w Amsterdamie w 1886 roku |
| 199 | Marten | XVII wiek | organmistrz, czeladnik | odnotowany 5 II i 1 IV 1660 w Urzędzie Sędziego w Gdańskim wraz Paulem (zob. poz. 234), innym czeladnikiem (zamieszkali u Else Kopsch), kiedy procesowali się z niejakim Mikołajem Zalaboneckiem o zapłatę za zamówiony u nich pozytyw; być może identyczny z Martenem Kawinskim |
| 200 | Marzahn Wilhelm | XX wiek | instrumentarz | około 1931 roku notowany w Gdańsku przy Lauentaler Weg 41 (ul. Starowiejska) |
| 201 | Medig Robert | zm. III 1859 Gdańsk | w dniu jego śmierci sprzedawano pozostały po nim skład instrumentów | |
| 202 | Meissner Carl Ludwig August | zm. przed 1875 | instrumentarz | około 1842 roku notowany w Gdańsku przy Schulzengasse 2 (ul. Sołecka) (w 1875 notowana wdowa; ożeniony z Julianą Amalią z domu Eichendorff (zm. przed 1895) miał córki Amalię Schiemann (11 IX 1848 – 15 III 1875) i Amalie Marie Ruprecht (zm. po 1895) |
| 203 | Meissner Leopold Gustav Carl | 19 IX 1874 Gdańsk – po 1943 | instrumentarz | syn Rudolpha Leopolda robotnika i Huldy z domu Thiron, notowany około 1899–1943 w Gdańsku przy Mausegasse 18 (5) (ul. Owsiana), w 1943 przy Jungferngasse 1/2 (ul. Panieńska); ożeniony 29 IX 1899 z Marthą Valescą z domu Ruhnau (19 XII 1877 Gdańsk – 1939 Gdańsk), krawcową; miał syna Rudolfa Otto Juliusa (28 III 1900 – 1943 Gdańsk) i córkę Metę Marię Marthę (ur. 21 IX 1901); w 1940 ożeniony ponownie |
| 204 | Meistereck Valerius (Walerian) | około 1802 – po 1860 | fortepianmistrz | |
| 205 | Mentzel (Menzel) Carl Eduard | około 1833 [1839?] – 30 XI 1886 | instrumentarz, stroiciel, trąbomistrz, lutnik (?) | |
| 206 | Merten | XVI wiek | lutnik, budowniczy fidel (Fiedelmacher) | 1 IX 1585 notowany w Gdańsku przy Drehergasse (ul. Tokarska) |
| 207 | Meyer (Mener, Menner), Christof (Christoph) | około 1645 – 1697 | lutnik, budowniczy wiol | |
| 208 | Meyer Johann | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1690 karany w Gdańsku za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 209 | Meyer Wilhelm | zm. 25 VI 1791 Gdańsk | organmistrz | |
| 210 | Mirau Johann Christian | około 1750 – 1802 | organmistrz, instrumentarz | |
| 211 | Mirbach Gustaw (Gustav) Hermann von | około 1826 Kłajpeda – 21 XI 1881 Gdańsk | fortepianmistrz, stroiciel | od 1869 notowany w Gdańsku przy Schmiedegasse 26 (ul. Kowalska), od około 1876 przy Schneidemühle 7 (ul. Tartaczna) i Häkergasse 41 (ul. Straganiarska; ożeniony z Augustą z domu Gotzmann |
| 212 | Mix Franz Albert | 18 VIII 1844 Gdańsk – 18 VI 1908 Gdańsk | fortepianmistrz | syn mistrza krawieckiego Christopha Heinricha Mixa (zm. przed 1901) i Johanny Henriette z domu Igel (zm. przed 1901), bezwyznaniowy; w okresie 1878–1902 prowadził pracownię w Gdańsku przy Melzergasse 16 (ul. Słodowników); ożeniony 11 VII 1901 z wdową Aną Mettą Beck z domu Jörgensen (17 III 1854 Boyeballe [Boylestad? Boyelles?], Dania – przed 1908) |
| 213 | Möller Michael | XVII wiek | organmistrz | w 1650 notowany w Gdańsku, kiedy naprawiał organy kościoła parafialnego w Dobrym Mieście za 1021 (?) marek |
| 214 | Möller Johann | XVII wiek | instrumentarz, budowniczy bębnów | notowany w Gdańsku w 1676 roku; być może identyczny z Johannem Georgiem Möllerem (zob. poz. 215) |
| 215 | Möller Johann Georg | ur. około 1765 | instrumentarz | notowany w Gdańsku w 1697; być może identyczny z Johannem Möllerem (zob. poz. 214) |
| 216 | Monke Josef | XIX/XX wiek | instrumentarz | w 1900 pracownik Ernsta Kurnotha w Gdańsku |
| 217 | Müller Carl Ferdinand | XIX wiek | trąbomistrz | około 1853–1864 notowany w Gdańsku przy Töpfergasse 22 (ul. Garncarska); w 1858 odznaczony na Prowincjonalnej Wystawie Przemysłowej za trąbkę |
| 218 | Müller Wilhelm | XIX wiek | zegarmistrz | około 1897 budował m.in. automaty muzyczne w Gdańsku przy Hausthor 3 (ul. U Furty) |
| 219 | Netzler Hans | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1688 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 220 | Neumann | XX wiek | lutnicy, rodzina | |
| 221 | Neumann Christian | XVI/XVII wiek | organmistrz | ur. w Ornecie (Wormditt); 11 IV 1592 przyjął prawo miejskie Gdańska; w latach 1603–1604 zbudował organy w Oliwie i prawdopodobnie około 1610 w Nowym Mieście Lubawskim |
| 222 | Neumann Gerhard | XX wiek | organmistrz, fortepianmistrz, stroiciel | około 1925 – 1941 notowany w Gdańsku przy Langgarten 22 (ul. Długie Ogrody), w 1931 przy Halbe Allee („połowa al. Zwycięstwa”), Lindenstraße 14 (ul. Tuwima), od około 1936 roku przy Richard-Wagner-Weg 68 (ul. Wagnera); od I 1925 do około 1927 również właściciel wytwórni fortepianów Maxa Backofena |
| 223 | Neunaber Tiedemann | XVII wiek | organmistrz, instrumentarz i organista | notowany około 1610 – 1636 w Gdańsku jako stroiciel i konserwator organów kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny za 45 marek rocznie; w 1636 zbudował pozytyw w kościele Zbawiciela (I) za 600 florenów |
| 224 | Nitrowski | XVII/XVIII wiek | organmistrze, rodzina | |
| 225 | Nötzel Anton Robert | XIX wiek | instrumentarz | od 9 II 1835 do około1844 prowadził skład muzykaliów i instrumentów w Gdańsku przy Wollwebergasse 1986 (ul. Wełniarska); w 1836 ożenił się z panną Adelheide Wilhelmine Strahsen; być może krewny Carla Roberta Nötzla (zob. poz. 226) |
| 226 | Nötzel (Noetzel) Carl (Karl) Robert | około 1821 – 13 VI 1871 Gdańsk | fortepianmistrz | po praktyce w Berlinie, Dreźnie, Pradze i najdłużej w Wiedniu w 1846 założył pracownię w Gdańsku przy Weißmönchen-Kirchengasse 52 (ul. Bielańska), od około 1869 działał przy Jungferngasse 9 (ul. Panieńska); wykonywał głównie naprawy i strojenia; Ożeniony z Emilią W; być może krewny Antona Roberta Nötzla (zob. poz. 225) |
| 227 | Obuch Christoph Heinrich | 1713–1787 | organmistrz | syn i uczeń Mathausa, około 1733–1735 uczeń Andreasa Hildebrandta w Gdańsku, w latach 1742–1749 czeladnik u Adama Gottloba Caspariniego w Królewcu, następnie organmistrz w rodzinnym Morągu, gdzie jego czeladnikiem był Johann Friedrich Rhode |
| 228 | Oloff Michel Peter | XVII wiek | organmistrz | 15 II 1685 i 21 II 1686 notowany w Gdańsku m.in. jako budowniczy „szpinecików i innych muzykaliów” |
| 229 | Ott Ferdinand | XX wiek | stroiciel | w 1937 notowany w Gdańsku przy Hohe Seigen 1 (ul. Rybaki Górne) |
| 230 | Otto C.W.S. | XIX wiek | lutnik | z Berlina, w latach 1841–1842 notowany w Gdańsku przy Pfefferstadt 254 (ul. Korzenna); praktykował w Niemczech, Danii, Holandii i Szwecji; budował instrumenty smyczkowe i gitary, oferował struny oraz naprawy |
| 231 | Pape Nathanael | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1690 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 232 | Parchem Marten | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w latach 1699–1725 notowany w Gdańsku i wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 233 | Paschke Gottlieb | około 1726 – po V 1814 | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 234 | Paul | XVII wiek | organmistrz. czeladnik | odnotowany 5 II i 1 IV 1660 w Urzędzie Sędziego w Gdańsku wraz Martenem (zob. poz. 199), innym czeladnikiem (zamieszkali u Else Kopsch), kiedy procesowali się z niejakim Mikołajem Zalaboneckiem o zapłatę za zamówiony u nich pozytyw |
| 235 | Petersen Hans | zm. przed 1679 | organmistrz | obywatel Gdańska; ożeniony z Ephrosiną |
| 236 | Petschler Hugo | XX wiek | instrumentarz, stroiciel, pianista | około 1922–1923 notowany w Gdańsku przy Holzgasse 8B (ul. Kładki) |
| 237 | Pinkert Bernhard | XIX wiek | fortepianmistrz | w latach 1879–1881 notowany w Gdańsku przy 1. Damm 2 (ul. Grobla I). Prawdopodobnie spokrewniony z Eduardem Juliusem Robertem Pinkertem |
| 238 | Pinkert Eduard Julius Robert | 1836 Poczdam – 28 VIII 1892 Gdańsk | instrumentarz, trąbomistrz | |
| 239 | Pinkert F. | XIX wiek | trąbomistrz | |
| 240 | Plaschke Carl Julius Hermann | XIX wiek | instrumentarz | w 1849 ożenił się w Gdańsku z Berthą Johanną Berinhusen (Beringhusen?); być może identyczny z Juliusem F. Plaschkem, notowanym w Królewcu w latach 1863–1865 |
| 241 | Plett Johann Jacob | XIX wiek | instrumentarz | w 1828 ożenił się w Gdańsku z Hanną Charlottą Kernberg |
| 242 | Plutat (Pluttat) Carl Urban | XIX wiek | instrumentarz, fortepianmistrz (?) | |
| 243 | Pohle (Pohl, Poll) Valentin (Faltin) | XVII wiek | lutnik, trębacz miejski (wieżowy) | notowany w Gdańsku w latach 1641–1699, w 1641 członek cechu muzyków, 17 X 1665 przyjął prawo miejskie; w roku 1688 muzyk kościoła św. Katarzyny; w 1670 jako trębacz dostawał tygodniowo 6 marek i 15 groszy, drewno na opał, świece; ożeniony z Cordulą; być może jego synem był Ephraim Pohle, trębacz notowany w 1710 |
| 244 | Preuss (Preus) Martin (Marten) | 1597–1663 | lutnik | z Krakowa; notowany w Gdańsku w 1654 roku jako budowniczy gęśli i lutni, kiedy przeniósł się z Löbenicht (dzielnica Królewca), zyskując prawo budowania fidel (Arbeitsmann zum Fidelmachen) |
| 245 | Preuss (Preuß) Paul | XX wiek | fortepianmistrz | w latach 1911–1941 prowadził wytwórnię i skład fortepianów w Gdańsku przy Heilige-Geist-Gasse 131 (90) (ul. św. Ducha); w 1913 miał przedstawicielstwo fabryk Romhild i Irmler, w 1930 – fabryki Niendorfa |
| 246 | Prüfer Rudolf | XX wiek | stroiciel | w 1913 notowany w Gdańsku przy Breitgasse 53 (ul. Szeroka) |
| 247 | Pultke Gustaw Adolf | XIX wiek | instrumentarz | |
| 248 | Puniewski Christoph | XVI/XVII wiek | lutnik, muzyk | |
| 249 | Pyszczorski Józef | 20 II 1891 Poznań – 1948 Olsztyn | stolarz, lutnik | w okresie II Wolnego Miasta Gdańska prowadził pracownię napraw w Poznaniu, ul. Szamarzewskiego 26, od roku 1945 w Gdańsku, następnie w Olsztynie; dobry korektor |
| 250 | Rabe Georg | zm. przed 5 IX 1612 | instrumentarz, bednarz | od około 1592 notowany w Gdańsku; ożeniony z Barbarą z domu Kusch; miał dzieci: Christoffa (organistę (?) kościoła św. Bartłomieja w latach 1594–1612), Georga i Catharinę Sur |
| 251 | Rahts Jacob | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w latach 1683–1689 notowany w Gdańsku, wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 252 | Rasmus Georg Wilhelm | zm. przed 10 VIII 1795 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 253 | Rauscher Johann Friedrich | XVIII wiek | organmistrz, fortepianmistrz, trąbomistrz i lutnik | |
| 254 | Redloff Nathanael | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1688 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 255 | Reichard Salomon | XVIII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku w 1755; znana jest jego wiola z tego roku, bez żyłki i wklęsk |
| 256 | Reiss Gottfried Matthias | przed 1710 – po 1735 | organmistrz | syn i uczeń Matthiasa Reissa (zob. poz. 257) i Marii Elisabeth, pasierb Andreasa Hildebrandta, z którym w latach 1734–1735 naprawiał organy w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, a potem zbudował organy w kościele św. Elżbiety |
| 257 | Reiss Matthias | XVII/XVIII wiek | organmistrz | pochowany 1 XI 1710 pod płytą nr 79 w kościele św. Jana w Gdańsku; ożeniony z Marią Elisabeth (1mo voto Lehman (Tobias); 3tio voto Hildebrandt (Andreas)), miał syna Gottfrieda Matthiasa Reissa (zob. poz. 256) |
| 258 | Rhode Johann Friedrich | 1. ćwierć XVIII wieku Pruszcz Gdański – 27 IX 1770 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 259 | Richter Gerhard | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, organmistrz | |
| 260 | Richter Gustaw A.T.(F.?) | XX wiek | fortepianmistrz, organmistrz | wieloletni technik w fabrykach Ottona Franza Heinrichsdorffa i Maxa Josepha Lipczinskiego (zob. też poz. 188) w Gdańsku, gdzie od około 1926 do 1938 prowadził pracownię napraw i strojenia organów, fortepianów i fisharmonii przy 2. Damm 7 (ul. Grobla II), od około 1928 przy Paradiessgasse 32B (ul. Rajska), od około 1936 przy Hohe Seigen 1B (ul. Rybaki Górne) |
| 261 | Riedel Joseph Alexander | 15 IX 1810 Weis – 2 X 1866 Gdańsk | stolarz, lutnik, organmistrz | |
| 262 | Riedl Joseph | XX wiek | lutnik | od 1907 do około 1930 prowadził pracownię oraz skład instrumentów smyczkowych w Gdańsku przy Jakobsneugasse 16 (obecnie nie istnieje), w 1929 przy Töpfergasse 11 (ul. Garncarska) |
| 263 | Röseler (Rösener, Röszler) Christoff (Christoph) | około 1667 – po 1706 | trąbomistrz (?), muzyk miejski | |
| 264 | Rossman Johann | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | syn Thomasa Rossmana w latach 1700–1707 notowany w Gdańsku, wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 265 | Rossman (Rotzman) Thomas | około 1630 – 1699 | lutnik, muzyk | |
| 266 | Roth Walter | zm. 1937 Gdańsk | lutnik | pochodził z Markneukirchen (Saksonia); pracował w Sankt Petersburgu jako nadworny lutnik; po wybuchu I wojny światowej przeniósł się do Gdańska, gdzie do końca życia pracował przy Breitgasse 109 (ul. Szeroka) |
| 267 | Schäfer (Schäffer) Johann Georg (Gergen) | XVII wiek | organmistrz, budowniczy klawesynów i szpinetów | notowany w Gdańsku około 1680 – 1693; w latach 1685–1693 wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia; ożeniony z Constantiną, miał córkę Fallentinę (Walentinę, ochrzczoną 28 II 1680) |
| 268 | Schäpe Bernhard | XIX wiek | stroiciel, nauczyciel fortepianu | około 1889 – 1897 notowany w Gdańsku przy Seestraße 54 (ul. Pomorska), od około 1894 przy Tobiasgasse, róg Heilig-Geist-Hospital 6 (8) (ul.Tobiasza); ożeniony z Emilią Luisą (11 XII 1834 – 10 V 1904), córką fortepianmistrza Friedricha Benjamina Wiszniewskiego juniora |
| 269 | Scheeffer (Scheefer) Ernst Jonathan | XVIII wiek | fortepianmistrz, lutnik | |
| 270 | Schiemann P. | XX wiek | stroiciel | w 1913 notowany w Gdańsku przy Heiligenbrunnerweg 31 (ul. Do Studzienki) |
| 271 | Schirmer Karl Wilhelm Walter | 26 IX 1873 Zeitz – po 1905 | fortepianmistrz | syn dyrygenta Wilhelma Friedricha Schirmera oraz Karoline Dorothei Amalie z domu Hein, zamieszkałych w Gera, ewangelik; w 1905 roku notowany w Nowym Porcie, Olivaerstraße 16 (ul. Oliwska), kiedy to ożenił się z Marią (Friedą) Senger, katoliczką (ur. 6 XII 1883 Konradshammer bei Oliva [Gdańsk-Przymorze]), córką Franza, wagowego (?), i Josephine z domu Potrykus, zamieszkałych pod tymże adresem |
| 272 | Schlegel C.G. | XIX wiek | organmistrz, fortepianmistrz | w 1892 notowany w Orunii |
| 273 | Schmid | XVIII wiek | stroiciel | w 1795 oferował strojenie instrumentów klawiszowych w Gdańsku |
| 274 | Schmid | XIX wiek | organmistrz | notowany w Gdańsku w latach 1870–1878 |
| 275 | Schmidt Wilhelm | XIX wiek | fortepianmistrz | zob. Woycke Edward jr & Schmidt Wilhelm (zob. poz. 357) |
| 276 | Schneider Johann Jacob | ur. 27 XII 1848 Krakowiec | fortepianmistrz, stroiciel | syn rybaka Martina Schneidera i Henrietty z domu Nitsch; od około 1876 prowadził pracownię pianin w Gdańsku przy Fischmarkt 6 (Targ Rybny), od około 1877 przy Poggenpfuhl 82 (6) (ul. Żabi Kruk), od około 1879 przy Altstädtischer Graben 75 (ul. Podwale Staromiejskie), w 1884 przy Breitgasse 127 (ul. Szeroka); ożeniony 30 I 1877 z Emmą Pauliną z domu Pfau, miał dzieci: Hedwig Johannę (ur. 14 VI 1879), Oskara Johannesa (ur. 26 III 1881), Georgego Paula (ur. 20 IX 1882) |
| 277 | Schönberg (Schoenberg) F. | XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | w okresie 1913–1914 notowany w Gdańsku przy Eimermacherhof 2A (obecnie nie istnieje); 1914 oferował naprawy instrumentów i niemą klawiaturę |
| 278 | Schorning Carl Ernst | 7 I 1822 – 12 VII 1866 Gdańsk | instrumentarz | notowany w Gdańsku przy Breitgasse 12 (ul. Szeroka); ożeniony w 1853 z Fredericką Adelheid z domu Rosenbaum, miał jedno dziecko; zmarł na serce |
| 279 | Schrader Sigmundt (Sigmund) | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol i muzyk | w latach 1669–1697 notowany w Gdańsku i wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia |
| 280 | Schüller Franz & Co. | instrumentarz (?), lutnik (?) | w 1821 roku notowany w Gdańsku przy Brotbänkengasse 665 (ul. Chlebnicka); oferował m.in. wiolonczele, altówki, gitary, klarnety, flety, trąbki, skrzypcowe i gitarowe struny, lepsze i zwykłe smyczki | |
| 281 | Schultz Bartel | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1703 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia. |
| 282 | Schultz (Schulz) Johann Jacob (Jakob) | XIX wiek | organmistrz, fortepianmistrz, muzyk | |
| 283 | Schultze Friedrich | XIX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | z Berlina, w latach 1854–1855 notowany w okolicach Gdańska i samym Gdańsku przy Breitgasse 22 (ul. Szeroka), od października 1854 przy Goldschmiedegasse 23 (ul. Złotników), od listopada 1855 przy Langgasse 55 (ul. Długa); początkowo pracował dla Ernsta Theodora Woyckego, który zwolnił go w kwietniu 1854 roku |
| 284 | Schulz Johann | XVIII wiek | organmistrz | w 1770 notowany w Gdańsku przy Poggenpfuhl (Żabi Kruk). |
| 285 | Schulze (Schultze?) Otto | około 1835 – 15 II 1878 Gdańsk | instrumentarz | ożeniony z Huldą z domu Rosz, miał dzieci |
| 286 | Schumann Carl (R.?) | XIX wiek | stroiciel | w 1899 notowany w Gdańsku przy Vorstädtischer Graben 68 (ul. Podwale Przedmiejskie) |
| 287 | Schumann Carl August | około 1812 – po 1869 | instrumentarz, fortepianmistrz (?) | |
| 288 | Schuricht Carl Conrad (Konrad) jr | 27 I 1856 Gdańsk – 9 VI 1880 | organmistrz, fortepianmistrz, | |
| 289 | Schuricht Carl Friedrich | 23 I 1809 – 1864 | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 290 | Schuricht Carl Gotthilf Julius | 12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 291 | Schwaner Ernst Johann Friedrich Wilhelm | 17 VII 1866 Schöneberg (Berlin-Schöneberg) – po 1890 | instrumentarz | syn Ernsta Johanna Friedricha Schwanera, palacza lokomotywy z Berlina, i Emilie Johanne Auguste z domu Johannisl; w 1890 notowany w Gdańsku przy Hundegasse 23 (ul. Ogarna), kiedy 16 kwietnia poślubił Annę Halman (Halmann), służącą (ur. 14 III 1859 Ramkau), z którą miał córkę Gertrudę Emilię (ur. 14 IX 1890) |
| 292 | Schwarz A. | XIX/XX wiek | stroiciel | w okresie od około 1893 do 1944 (?) notowany w Gdańsku |
| 293 | Schwarz Elisabeth | XVIII wiek | lutniczka (?), wdowa po lutniku (?), kramarka (?) | |
| 294 | Seifert Oscar Alwin | 21 I 1862 Plauen – po 1889 | trąbomistrz, lutnik | syn Friedricha Gustawa Seiferta, handlarza delikatesam,i i Caroliny Wilhelminy z domu Schneider; w okresie od około 1883 do 1889 prowadził wytwórnię instrumentów dętych i lutniczych w Gdańsku przy Tobiasgasse 4 (ul. Tobiasza), od około 1885 przy Karrenwall 1 (ul. Okopowa), w 1889 przy Mirchauer Weg 5 (ul. Partyzantów); 23 X 1883 roku poślubił Marię Dorotheę z domu Müller, z którą miał synów: Hermanna Artura (ur. 28 VI 1885) i Alfreda Oskara (około 1884 – 12 III 1889) |
| 295 | Siegel Eduard Rudolph | 2 VII 1819 Gdańsk – 10 III 1901 Stade koło Hamburga | fortepianmistrz | syn gdańskiego oboisty, kapelmistrza wojskowego i miejskiego Johanna Friedricha Siegla (1794–1872), brat fortepianmistrza Hugona Eugena Siegla, właściciel fabryki fortepianów w Stade koło Hamburga, która działała w latach 1849–1939 |
| 296 | Siegel Hugo Eugen | 13 XI 1827 Gdańsk – 5 IV 1902 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 297 | Siegeleith Johann Gottlieb Albrecht | XVIII wiek | lutnik, korektor i reperator | |
| 298 | Siegler | XIX wiek | organmistrz | notowany w Gdańsku w 1864 roku |
| 299 | Skibbe F. | XIX wiek | lutnik | w latach 1884–1900 prowadził w Gdańsku warsztat budowy „drewnianych harf” i ksylofonów |
| 300 | Sonnenberg Kurt | 21 VIII 1908 Gdańsk – po 1950 | lutnik, snycerz | pracował w Gdańsku jako snycerz i reparator instrumentów lutniczych; od 1 IV 1950 prowadził pracownię lutniczą w Gotha (Niemcy) przy Cosmarstraße 12; stosował kartki drukowane: „Kurt Sonnenberg / Geigenbauer / Gotha/Thur. 19”, „Repariert von / Kurt Sonnenberg / Gotha, Cosmarstr. 12” |
| 301 | Spetter Heinrich | zm. przed 1675 | organmistrz | obywatel Gdańska |
| 302 | Stechern | XIX wiek | instrumentarz | wraz z Albertem Friedrichem Dausem (zob. poz. 56) prowadził w 1878 roku wytwórnię instrumentów w Gdańsku przy Schmiedegasse 23 (ul. Kowalska) |
| 303 | Steck (Staeck) David | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | syn Jacoba, szynkarza w Lublewie pod Gdańskiem i Bąkowie, i Heleny z domu Axmann, w latach 1752–1764 notowany w Gdańsku, od około 1759 jako obywatel |
| 304 | Steinicht (Steinicke) Paul | XVII wiek | budowniczy klawesynów, lutnik | |
| 305 | Steiniger Paul | zm. przed 1682 | organmistrz | mieszkaniec Gdańsk; ożeniony z Jancke z domu Schröder (zm. przed 1682), miał syna Andresa |
| 306 | Storch Georg | XVIII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku na początku XVIII wieku; stosował kartki drukowane: „Georgen Storch zu Dantzigt [Dantzigk (?)]” |
| 307 | Strehlke Ernst | XIX wiek | stroiciel, muzyk, pedagog | w latach 1898–1899 notowany w Gdańsku przy Karthäuser Straße 46 (62?) (ul. Kartuska); niewidomy |
| 308 | Streiber Eduard Carl | około 1843 Gdańsk – 20 VII 1890 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 309 | Stresewski Ernst | XX wiek | stroiciel | w 1937 notowany Gdańsku przy St. Barbara Hospital 4 (ul. Długie Ogrody (?)) |
| 310 | Stritzke Johann Wilhelm | XVIII wiek | trąbomistrz | |
| 311 | Strube Heinrich Christoph | około 1778 – 20 VII 1846 Gdańsk | instrumentarz, fortepianmistrz | notowany od około 1809 w Gdańsku przy Neugarten (ul. Nowe Ogrody), w 1838 przy Lastadie 439 (ul. Lastadia); żonaty; miał też nieślubne dziecko (zm. 29 V 1809) z Anną Pobius |
| 312 | Stürtzwagen Valentini | XVII wiek | instrumentarz, budowniczy bębnów | w 1602 przybył do Gdańska z Torunia |
| 313 | Tängel Johann | około 22 VI 1668 Gdańsk – 22 XI 1757 Markneukirchen | lutnik | |
| 314 | Tängel Johannes | XVIII wiek | lutnik | być może syn Johanna Tängla; notowany w Gdańsku około 1763 roku; dobre wiolonczele sygnowane takim nazwiskiem były budowane w tym samym okresie w Bawarii |
| 315 | Tettelbacher Anders | XVI/XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol, muzyk | 22 I 1605 przyjął prawo miejskie Gdańska |
| 316 | Thal Alex | XIX/XX wiek | fortepianmistrz, stroiciel | w latach 1896–1913 notowany w Gdańsku przy Thornscherweg 4 (ul. Toruńska), w 1913 przy Baumgartsche Gasse 49 (ul. Heweliusza) |
| 317 | Tinschmann Ferdinand | XIX wiek | organmistrz | w 1867 notowany w Gdańsku przy Poggenpfuhl 82 (ul. Żabi Kruk) |
| 318 | Tirschmann (Tinschmann?) J.R.L. | XIX wiek | organmistrz | w 1864 notowany w Gdańsku przy Hintergasse 20 (ul. Za Murami) |
| 319 | Trąbka Piotr | 19 VI 1903 Kościan – po 1991 | lutnik, skrzypek amator, urzędnik | |
| 320 | Triede August jr | XIX wiek | stroiciel | notowany w Gdańsku około 1830 – 1837; być może syn Augusta von Triedego, organisty kaplicy anglikańskiej w Gdańsku, i Catharine z domu Frosch (około 1751 – 8 V 1832, zamężna po raz drugi z C.A. Reichlem, muzykiem, wydawcą i handlarzem muzykaliów) |
| 321 | Trossert August | 9 VI 1841 Groß Potauern – przed 1900 Berlin | lutnik, trąbomistrz, oboista wojskowy | |
| 322 | Trossert Wilhelm Albert Ferdinand | 20 III 1875 Gdańsk – około 1945 Bergisch Born | lutnik | |
| 323 | Tusk Józef | 23 III 1907 Gdańsk – 12 VI 1987 Sopot | lutnik | |
| 324 | Volckmann Christian | zm. 28 VIII 1775 Gdańsk | organmistrz (?), pierwszy organista kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny | |
| 325 | Volckmar Theophil Andreas | 1684 (1686?) Szczecin – 1768 Szczecin | organista, instrumentarz (?) | |
| 326 | Wagner Kristian | XVII wiek | lutnik | notowany w Gdańsku w 1659 roku |
| 327 | Wancke Ernst Friedrich | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | około 1694–1706 notowany w Gdańsku i wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia; krewny Michela Wanckego (zob. poz. 328) |
| 328 | Wancke Michel | około 1663 – po 1706 | lutnik, budowniczy wiol | syn Andreasa, stolarza i mieszkańca Gdańska, oraz Cathariny z domu Minnich; od około 1689 do 1706 notowany jako mieszkaniec Gdańska, wielokrotnie karany za wykonywanie zawodu bez zezwolenia; w 1693 roku sprzedawał swoje wyroby na miejscowym targu dominikańskim, płacąc za wynajęcie kramu 6 florenów; krewny Ernsta Friedricha Wanckego (zob. poz. 327) |
| 329 | Weber Christoff (Christoph) | XVII wiek | lutnik, budowniczy wiol | w 1694 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 330 | Weber Johann Daniel | około 1763 Gdańsk – 12 III 1837 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz, lutnik | |
| 331 | Wegner Jacob Heinrich | około 1816 Gdańsk – 30 III 1897 Gdańsk) | organmistrz, fortepianmistrz, stroiciel | |
| 332 | Wegner Heinrich | około 1785 – przed 1849 | organmistrz, instrumentarz | |
| 333 | Weinert Gottfried | XVIII wiek | organmistrz | z Gdańska, około 1750 roku wykonał organy przenośne w Swornegaciach |
| 334 | Weise Adolf | XIX wiek | fortepianmistrz | wiele lat praktykował w fabryce Theodora Stöckera w Berlinie, następnie w wytwórni Friedricha Benjamina Wiszniewskiego w Gdańsku, którą prowadził na rzecz wdowy po pryncypale w okresie od 20 VIII 1856 – do około 1868 |
| 335 | Wemcker Michel | XVII wiek | lutnik | w 1688 notowany w Gdańsku jako wykonujący zawód bez zezwolenia |
| 336 | Wenglowski Franz | około 1789 – 24 X 1868 Gdańsk | stolarz | od około 1838 pracownik fabryki fortepianów Jacoba Bernharda Wiszniewskiego |
| 337 | Wermuth Gotfriedt (Gottfried) | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy wiol | |
| 338 | Weykopf Carl Heinrich Ludwig Wilhelm | około 1819 Peine k. Brunszwiku – 9 I 1889 Gdańsk | instrumentarz, fortepianmistrz, mistrz cechowy | |
| 339 | Weykopf Louis Franz Carl | 16 VIII 1853 Gdańsk – 23 X 1899 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 340 | Widtmann Johann Georg (George) Friedrich | 22 IV 1830 Gdańsk – po 1888 | fortepianmistrz, stroiciel | |
| 341 | Wiede Gottlieb | około 1820 Zimmerbude – 11 X 1914 Sopot | fortepianmistrz | |
| 342 | Wiede Gottlieb Johann Friedrich | XIX wiek | fortepianmistrz | |
| 343 | Winkelhöfer Friedrich | XX wiek | instrumentarz, trąbomistrz (dęte blaszane) | w 1901 notowany w Gdańsku przy Abegg-Gasse 5A (ul. Dobra), katolik; ożeniony z Emmą Johanną Amalie z domu Radde, ewangeliczką, miał dzieci: Willy’ego Friedricha (ur. 3 II 1892), Brunona Hermanna (ur. 20 II 1896), Lucię Emmę (ur. 21 VIII 1901), Annę Elisabeth (ur. 25 I 1907), dwukrotnie zamężną w 1929 i 1935 |
| 344 | Wiszniewski (Wiśniewski) Eugen Adalbert | 28 IV 1826 Gdańsk – 27 V 1888 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 345 | Wiszniewski (Wiśniewski) Felix Theodor jr | 10 X 1829 Gdańsk – po 1873 | fortepianmistrz | |
| 346 | Wiszniewski Friedrich Wilhelm | 1849 | instrumentarz | |
| 347 | Wiszniewski (Wiśniewski) Friedrich Benjamin jr | około 1800 Gąbin – 25 I 1854 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 348 | Wiszniewski (Wiśniewski) Jacob Bernhard | 13 VIII 1799 Wystruć – 22 VII 1867 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 349 | Wiszniewski (Wiśniewski) Philibert Friedrich | 23 XI 1836 Gdańsk – około 1890 | fortepianmistrz | |
| 350 | Witt August Adolf | 5 II 1861 Pobethen – po 1918 | organmistrz, fortepianmistrz (?), stroiciel | |
| 351 | Witt Julius (Julian) Adolf | VII 1856 Pobethen – po 1924 | organmistrz, fortepianmistrz (?), stroiciel | |
| 352 | Witt Michael Emil Martin | 16 X 1858 Pobethen – po 1909 | organmistrz | |
| 353 | Wittwerk Emanuel | XVIII wiek | ludwisarz | notowany w Gdańsku w 1752 roku |
| 354 | Woge (Wooge, Woga) Johann Werner | III/IV 1696 Gittelde – III/IV 1772 Gdańsk | organmistrz, fortepiamistrz | |
| 355 | Woiczikowski | XX wiek | instrumentarz (?) | syn Franza i Augusty z domu Seidel (?); w latach 1926–1929 prowadził skład i pracownię napraw instrumentów w Gdańsku przy Pfefferstadt 5 (ul. Korzenna), wraz z lutnikiem Theodorem Zelsem |
| 356 | Woiczikowski Franz | około 1821 Świecie – 21 XII 1897 Gdańsk | organmistrz (?) | ożeniony z Augustą z domu Seidel; prawdopodobnie pracownik Michaela Emila Martina Witta |
| 357 | Woycke Edward jr & Schmidt Wilhelm | XIX wiek | fortepianmistrze | w maju 1852 roku założyli wytwórnię fortepianów w Gdańsku przy Pfefferstadt 131 (ul. Korzenna), oferując fortepiany stołowe i skrzydłowe, strojenie i naprawy |
| 358 | Woycke Ernst Theodor | XIX wiek | fortepianmistrz | |
| 359 | Wroblewski (Wróblewski?) Otto | 21 VII 1876 – 10 II 1939 Gdańsk | organmistrz, fortepianmistrz | od 1911 roku prowadził pracownię organów oraz skład fortepianów i fisharmonii w Gdańsku przy Bastion Roggen (Kaserne Roggen, Reduta Miś) 1, w 1913 przy Kolkowgasse 19 (ul. Królikarnia), w 1929 przy Langgarter Hintergasse 8 (ul. Tylna Długoogrodowa ), od 1937 przy Hundegasse 1 (ul. Ogarna), a także około 1925–1930 pracownię organów w Lęborku przy Moltkestraße 19 (al. Wolności) |
| 360 | Wulff Johann (Jan) Wilhelm (Michael) | ochrzczony 2 III 1735 Orneta – 11 III 1807 Oliwa | organmistrz | |
| 361 | Zels Theodor | XX wiek | lutnik (?) | |
| 362 | Ziegler Gustav | XIX/XX wiek | organmistrz, fortepianmistrz | |
| 363 | Ziekermann Daniel | około 1584 – po 1634 | organmistrz | notowany w Gdańsku w 1634 roku |
| 364 | Ziems Johann Julius | 22 II 1823 – 27 I 1872 Gdańsk | fortepianmistrz | |
| 365 | Ziemssen Constantin Friedrich Wilhelm | około 1831 – po 1904 | fortepianmistrz (?) | od około 1861 roku prowadził skład fortepianów, księgarnię i wypożyczalnię muzyczną w Gdańsku przy Langgasse 55 (ul. Długa); ożeniony z Rosą Marią Friederiką z domu Faltin; w 1913 firmę pod dawną nazwą prowadziła Paulina Julich, wdowa po Hermannie Julichu przy Hundegasse 38 (ul. Ogarna) |
| 366 | Zornig Abel | XVII/XVIII wiek | lutnik, budowniczy skrzypiec | w 1709 notowany jako obywatel Gdańska |
| 367 | Żebrowski (Zebrowski) Ignatz | XIX wiek | organmistrz, fortepianmistrz | około 1878–1881 notowany w Gdańsku przy Junkergasse 7 (ul. Pańska), w 1881 przy Weißmönchen-Kirchengasse 1 (ul. Bielańska); w 1878 oferował czworo starych skrzypiec, a także naprawy i strojenie fortepianów |
