TAYLOR KAROL (II), rektor Uniwersytetu Gdańskiego
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | + | [[File:Karol_Taylor.jpg|thumb|Karol Taylor]] | |
| − | '''KAROL TAYLOR''' (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk) | + | '''KAROL TAYLOR''' (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk), biochemik, mikrobiolog, rektor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI| Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn Edwarda (1884–1964), ekonomisty, profesora uniwersytetu w Poznaniu. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i podjął studia chemiczne w Poznaniu. Kontynuował je do 1950 roku na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]] (Wydział Chemiczny; technologia leków), gdzie od 1949 do 1953 był zatrudniony w Katedrze Chemii Organicznej. Specjalizując się w biochemii drobnoustrojów, w 1953 podjął pracę w Pracowni Wirusologii [[MIĘDZYWYDZIAŁOWY INSTYTUT MEDYCYNY MORSKIEJ I TROPIKALNEJ | Międzywydziałowego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej]], gdzie pracował do 1969, początkowo jako adiunkt, następnie kierownik Pracowni Biochemii. Od 1958 doktor (obrona w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu), od 1966 doktor habilitowany (na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego).<br/><br/> |
| + | Od 1969 związany z [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższą Szkołą Pedagogiczną]] (zorganizował Zakład Biochemii). W latach 1969–1970 członek Komitetu do spraw Organizacji Uniwersytetu Gdańskiego (UG), 1970–1975 dyrektor Instytutu Biologii, 1970–1994 kierownik Zakładu Biochemii (następnie Katedry Biologii Molekularnej). Od 1978 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1988 profesor zwyczajny. Wybrany 31 V 1984 na rektora UG (kadencja 1984–1987), odwołany przez władze państwowe 27 XI 1985 z powodów politycznych (wziął udział w pogrzebie studenta UG, Marcina Antonowicza, ofiary działań sił bezpieczeństwa), pozbawiony paszportu.<br/><br/> | ||
| + | Zajmował się genetyką molekularną bakteriofagów, był pierwszym naukowcem, który wykazał zjawisko transkrypcji obu nici DNA; twórca gdańskiej szkoły biologii molekularnej (którą zainteresował się podczas pobytu w latach 1966–1967 w Laboratorium Rakowym McArdle Uniwersytetu Wisconsin, Madison). Od 1986 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Genetycznego. W 1995 roku laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska]]). Jego imię nosi jedna z sal wykładowych Wydziału Biologii przy ul. Kładki 24. Pochowany na cmentarzu Katolickim w Sopocie. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:52, 5 sty 2020
KAROL TAYLOR (9 II 1928 Poznań – 30 VIII 1997 Gdańsk), biochemik, mikrobiolog, rektor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn Edwarda (1884–1964), ekonomisty, profesora uniwersytetu w Poznaniu. W 1946 roku ukończył szkołę średnią i podjął studia chemiczne w Poznaniu. Kontynuował je do 1950 roku na Politechnice Gdańskiej (Wydział Chemiczny; technologia leków), gdzie od 1949 do 1953 był zatrudniony w Katedrze Chemii Organicznej. Specjalizując się w biochemii drobnoustrojów, w 1953 podjął pracę w Pracowni Wirusologii Międzywydziałowego Instytutu Medycyny Morskiej i Tropikalnej, gdzie pracował do 1969, początkowo jako adiunkt, następnie kierownik Pracowni Biochemii. Od 1958 doktor (obrona w Instytucie Immunologii i Terapii Doświadczalnej Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu), od 1966 doktor habilitowany (na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego).
Od 1969 związany z Wyższą Szkołą Pedagogiczną (zorganizował Zakład Biochemii). W latach 1969–1970 członek Komitetu do spraw Organizacji Uniwersytetu Gdańskiego (UG), 1970–1975 dyrektor Instytutu Biologii, 1970–1994 kierownik Zakładu Biochemii (następnie Katedry Biologii Molekularnej). Od 1978 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1988 profesor zwyczajny. Wybrany 31 V 1984 na rektora UG (kadencja 1984–1987), odwołany przez władze państwowe 27 XI 1985 z powodów politycznych (wziął udział w pogrzebie studenta UG, Marcina Antonowicza, ofiary działań sił bezpieczeństwa), pozbawiony paszportu.
Zajmował się genetyką molekularną bakteriofagów, był pierwszym naukowcem, który wykazał zjawisko transkrypcji obu nici DNA; twórca gdańskiej szkoły biologii molekularnej (którą zainteresował się podczas pobytu w latach 1966–1967 w Laboratorium Rakowym McArdle Uniwersytetu Wisconsin, Madison). Od 1986 roku członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Genetycznego. W 1995 roku laureat Nagrody Naukowej Miasta Gdańska im. Jana Heweliusza ( nagrody miasta Gdańska). Jego imię nosi jedna z sal wykładowych Wydziału Biologii przy ul. Kładki 24. Pochowany na cmentarzu Katolickim w Sopocie.
