KÖHNE-JASKI ISRAEL, burgrabia gdański
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ISRAEL KÖHNE-JASKI''' (Jaschke; 1 XI 1573 Gdańsk – 10 XII 1641 Gdańsk), kupiec | + | '''ISRAEL KÖHNE-JASKI''' (Jaschke; 1 XI 1573 Gdańsk – 10 XII 1641 Gdańsk), kupiec wyznania kalwińskiego. Wnuk [[KÖHNE-JASKI PAUL | Paula Köhne-Jaskiego]] (1492–1564), siódmy syn Paula II (1535 – 1585), młodszy brat [[KÖHNE-JASKI ANDREAS | Andreasa]]. Od 1585 roku uczeń [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]]. Od roku 1612 [[ŁAWA MIEJSKA | ławnik]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]], od 1617 [[RADA MIEJSKA | rajca]], w 1621 [[SĘDZIA | sędzia]], w 1633 i 1638 [[BURGRABIOWIE | burgrabia]] królewski w Gdańsku, od 1636 [[KAMLARIA | kamlarz]].<br/><br/> |
| + | Wraz z bratem Andreasem kierował rodzinną firmą handlu bursztynem, ale w konsekwencji jego działalności politycznej w zasadzie prowadził ją samodzielnie. Oprócz handlu bursztynem zajmował się także handlem miedzią. 29 IV 1630 w Warszawie został przyjęty do polskiego herbu Półkozic i otrzymał polskie szlachectwo. <br/><br/> | ||
| + | W październiku 1637, w okresie sporu Gdańska z królem polskim Władysławem IV, między innymi w kwestii [[KOMISJA OKRĘTÓW KRÓLEWSKICH | Komisji Okrętów Królewskich]] i wysokości [[CŁO PALOWE | cła palowego]], z polecenia [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] sprawdzał zapasy żywności w Gdańsku na wypadek ewentualnego oblężenia miasta, śledził też poczynania strony polskiej w sprawie planów skierowania głównego koryta Wisły przez Elbląg.<br/><br/> | ||
| + | Na jego zlecenie [[BLOCK ABRAHAM van den | Abraham van den Block]] w 1628 wykonał w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP) epitafium ojca, Paula II. Od 5 II 1602 żonaty był z Anna (zm. 22 X 1639), córką Gabriela Schumanna, ojciec sześciorga dzieci. Jego syn, Israel (1614–1675), był starostą berwaldzkim i prabuckim. <br/><br/> | ||
| + | Pochowany w kościele NMP. Po jego śmierci elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm skasował przywilej na monopol bursztynowy, co zakończyło wielką karierę rodziny, rozpoczętą za czasów dziada Paula. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:16, 4 wrz 2019
ISRAEL KÖHNE-JASKI (Jaschke; 1 XI 1573 Gdańsk – 10 XII 1641 Gdańsk), kupiec wyznania kalwińskiego. Wnuk Paula Köhne-Jaskiego (1492–1564), siódmy syn Paula II (1535 – 1585), młodszy brat Andreasa. Od 1585 roku uczeń Gimnazjum Akademickiego. Od roku 1612 ławnik Głównego Miasta, od 1617 rajca, w 1621 sędzia, w 1633 i 1638 burgrabia królewski w Gdańsku, od 1636 kamlarz.
Wraz z bratem Andreasem kierował rodzinną firmą handlu bursztynem, ale w konsekwencji jego działalności politycznej w zasadzie prowadził ją samodzielnie. Oprócz handlu bursztynem zajmował się także handlem miedzią. 29 IV 1630 w Warszawie został przyjęty do polskiego herbu Półkozic i otrzymał polskie szlachectwo.
W październiku 1637, w okresie sporu Gdańska z królem polskim Władysławem IV, między innymi w kwestii Komisji Okrętów Królewskich i wysokości cła palowego, z polecenia Rady Miejskiej sprawdzał zapasy żywności w Gdańsku na wypadek ewentualnego oblężenia miasta, śledził też poczynania strony polskiej w sprawie planów skierowania głównego koryta Wisły przez Elbląg.
Na jego zlecenie Abraham van den Block w 1628 wykonał w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP) epitafium ojca, Paula II. Od 5 II 1602 żonaty był z Anna (zm. 22 X 1639), córką Gabriela Schumanna, ojciec sześciorga dzieci. Jego syn, Israel (1614–1675), był starostą berwaldzkim i prabuckim.
Pochowany w kościele NMP. Po jego śmierci elektor brandenburski Fryderyk Wilhelm skasował przywilej na monopol bursztynowy, co zakończyło wielką karierę rodziny, rozpoczętą za czasów dziada Paula.
