STAROŚCIAK JACEK, prezydent Gdańska

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
'''JACEK STAROŚCIAK''' (ur. 10 IX 1947 Gdańsk), inżynier, pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Gdańska. W 1965 roku absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w latach 1965–1971 studiował na Wydziale Elektroniki [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (elektronik, ze specjalnością nawigacja). W 1971–1973 na Wydziale Nawigacyjnym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni asystent i starszy asystent, od 1973 adiunkt w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] w Gdańsku. W okresie 1978–1979, w ramach stypendium British Council, na rocznym stażu w City of London Polytechnic. Od listopada 1980 roku przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Instytutu Morskiego. W czasie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] działał w diecezjalnej komisji charytatywnej, w tym w komisji przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościele św. Brygidy]]. W 1983–1984 w Ośrodku do spraw IMO (Międzynarodowa Organizacja Morska) przy Polskim Rejestrze Statków w Gdańsku, ekspert Podkomitetu do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi IMO w Londynie. W latach 1984–1989 kierownik Redakcji Literatury Naukowej i Fachowej w Wydawnictwie Morskim. Od roku 1985 współtworzył Klub Inteligencji Katolickiej w Gdańsku; po jego rejestracji w sierpniu 1988 sekretarz. W 1989 powołany na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Biura Poselsko-Senatorskiego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego w Gdańsku. Od 1990 radny, 10 VII 1990 Rada Miasta Gdańska wybrała go prezydentem miasta Gdańska. Funkcję prezydenta sprawował do końca czerwca 1991 roku. W trakcie kadencji m.in. zainicjował powołanie [[ZWIĄZEK MIAST BAŁTYCKICH | Związku Miast Bałtyckich]] z siedzibą w Gdańsku. W sierpniu 1991 został dyrektorem Biura Międzynarodowego, a następnie dyrektorem gabinetu szefa Kancelarii Prezydenta RP [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsy]]. Od roku 1995 w MSZ, obejmując w styczniu 1996 stanowisko konsula generalnego RP w Londynie, 1998-2002 oddelegowany do Sztokholmu na stanowisko szefa Stałego Międzynarodowego Sekretariatu Rady Państw Morza Bałtyckiego. Po powrocie do MSZ-u w Departamencie UE i Obsługi Negocjacji Akcesyjnych na stanowisku starszego radcy ministra. W 2003 roku przewodniczący Komitetu Krajowych Koordynatorów w ramach rocznej polskiej prezydencji w regionalnej organizacji Inicjatywa Środkowoeuropejska. Od grudnia 2003 dyrektor gabinetu prezesa Banku Pekao S.A., w 2008 dyrektor Biura Zarządzania Ryzykiem Braku Zgodności tego banku. W roku 2001 odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | medalem Księcia Mściwoja II]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]]
+
'''JACEK STAROŚCIAK''' (ur. 10 IX 1947 Gdańsk), inżynier, pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Gdańska. W 1965 roku absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku, w latach 1965–1971 studiował na Wydziale Elektroniki [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (elektronik, ze specjalnością nawigacja). W 1971–1973 na Wydziale Nawigacyjnym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni asystent i starszy asystent, od 1973 adiunkt w [[INSTYTUT MORSKI | Instytucie Morskim]] w Gdańsku. W okresie 1978–1979, w ramach stypendium British Council, na rocznym stażu w City of London Polytechnic. Od listopada 1980 roku przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Instytutu Morskiego. W czasie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] działał w diecezjalnej komisji charytatywnej, w tym w komisji przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. BRYGIDY | kościele św. Brygidy]]. W 1983–1984 w Ośrodku do spraw IMO (Międzynarodowa Organizacja Morska) przy Polskim Rejestrze Statków w Gdańsku, ekspert Podkomitetu do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi IMO w Londynie. W latach 1984–1989 kierownik Redakcji Literatury Naukowej i Fachowej w Wydawnictwie Morskim. Od roku 1985 współtworzył Klub Inteligencji Katolickiej w Gdańsku; po jego rejestracji w sierpniu 1988 sekretarz. W 1989 powołany na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Biura Poselsko-Senatorskiego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego w Gdańsku. Od 1990 radny, 10 VII 1990 Rada Miasta Gdańska wybrała go prezydentem miasta Gdańska. Funkcję prezydenta sprawował do końca czerwca 1991 roku. W trakcie kadencji m.in. zainicjował powołanie [[ZWIĄZEK MIAST BAŁTYCKICH | Związku Miast Bałtyckich]] z siedzibą w Gdańsku. W sierpniu 1991 został dyrektorem Biura Międzynarodowego, a następnie dyrektorem gabinetu szefa Kancelarii Prezydenta RP [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsy]]. Od roku 1995 w MSZ, obejmując w styczniu 1996 stanowisko konsula generalnego RP w Londynie, 1998-2002 oddelegowany do Sztokholmu na stanowisko szefa Stałego Międzynarodowego Sekretariatu Rady Państw Morza Bałtyckiego. Po powrocie do MSZ-u w Departamencie UE i Obsługi Negocjacji Akcesyjnych na stanowisku starszego radcy ministra. W 2003 roku przewodniczący Komitetu Krajowych Koordynatorów w ramach rocznej polskiej prezydencji w regionalnej organizacji Inicjatywa Środkowoeuropejska. Od grudnia 2003 dyrektor gabinetu prezesa Banku Pekao S.A., w 2008 dyrektor Biura Zarządzania Ryzykiem Braku Zgodności tego banku. W roku 2001 odznaczony [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | medalem Księcia Mściwoja II]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 07:11, 26 maj 2014

JACEK STAROŚCIAK (ur. 10 IX 1947 Gdańsk), inżynier, pierwszy demokratycznie wybrany prezydent Gdańska. W 1965 roku absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, w latach 1965–1971 studiował na Wydziale Elektroniki Politechniki Gdańskiej (elektronik, ze specjalnością nawigacja). W 1971–1973 na Wydziale Nawigacyjnym Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni asystent i starszy asystent, od 1973 adiunkt w Instytucie Morskim w Gdańsku. W okresie 1978–1979, w ramach stypendium British Council, na rocznym stażu w City of London Polytechnic. Od listopada 1980 roku przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Instytutu Morskiego. W czasie stanu wojennego działał w diecezjalnej komisji charytatywnej, w tym w komisji przy kościele św. Brygidy. W 1983–1984 w Ośrodku do spraw IMO (Międzynarodowa Organizacja Morska) przy Polskim Rejestrze Statków w Gdańsku, ekspert Podkomitetu do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi IMO w Londynie. W latach 1984–1989 kierownik Redakcji Literatury Naukowej i Fachowej w Wydawnictwie Morskim. Od roku 1985 współtworzył Klub Inteligencji Katolickiej w Gdańsku; po jego rejestracji w sierpniu 1988 sekretarz. W 1989 powołany na stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Biura Poselsko-Senatorskiego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego w Gdańsku. Od 1990 radny, 10 VII 1990 Rada Miasta Gdańska wybrała go prezydentem miasta Gdańska. Funkcję prezydenta sprawował do końca czerwca 1991 roku. W trakcie kadencji m.in. zainicjował powołanie Związku Miast Bałtyckich z siedzibą w Gdańsku. W sierpniu 1991 został dyrektorem Biura Międzynarodowego, a następnie dyrektorem gabinetu szefa Kancelarii Prezydenta RP Lecha Wałęsy. Od roku 1995 w MSZ, obejmując w styczniu 1996 stanowisko konsula generalnego RP w Londynie, 1998-2002 oddelegowany do Sztokholmu na stanowisko szefa Stałego Międzynarodowego Sekretariatu Rady Państw Morza Bałtyckiego. Po powrocie do MSZ-u w Departamencie UE i Obsługi Negocjacji Akcesyjnych na stanowisku starszego radcy ministra. W 2003 roku przewodniczący Komitetu Krajowych Koordynatorów w ramach rocznej polskiej prezydencji w regionalnej organizacji Inicjatywa Środkowoeuropejska. Od grudnia 2003 dyrektor gabinetu prezesa Banku Pekao S.A., w 2008 dyrektor Biura Zarządzania Ryzykiem Braku Zgodności tego banku. W roku 2001 odznaczony medalem Księcia Mściwoja II.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania