FLISYKOWSKA-PIASECKA MARIA, przedstawicielka gdańskiej Polonii
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''MARIA FLISYKOWSKA-PIASECKA''' (16 XII 1910 Żychlin – 3 VIII 1979 Gdańsk) telegrafistka, urzędniczka, przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka Tomasza Kozaka (28 XII 1883 – 1944 Warszawa; zamordowany w czasie rzezi Woli w powstaniu warszawskim) i Henryki z domu Ostrowickiej (1885 Żychlin – 1927). Siostra Stanisława (1912 Żychlin – 2008 Francja), Zofii, po mężu Zawistowskiej (3 V 1916 – 16 IX 2008 Warszawa), Zbigniewa (25 V 1918 Warszawa – 11 III 2015 Stover, Anglia) i Wiesława (1922 – 1944 Warszawa; zginął w powstaniu warszawskim). <br/><br/> | '''MARIA FLISYKOWSKA-PIASECKA''' (16 XII 1910 Żychlin – 3 VIII 1979 Gdańsk) telegrafistka, urzędniczka, przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka Tomasza Kozaka (28 XII 1883 – 1944 Warszawa; zamordowany w czasie rzezi Woli w powstaniu warszawskim) i Henryki z domu Ostrowickiej (1885 Żychlin – 1927). Siostra Stanisława (1912 Żychlin – 2008 Francja), Zofii, po mężu Zawistowskiej (3 V 1916 – 16 IX 2008 Warszawa), Zbigniewa (25 V 1918 Warszawa – 11 III 2015 Stover, Anglia) i Wiesława (1922 – 1944 Warszawa; zginął w powstaniu warszawskim). <br/><br/> | ||
Od 1915 mieszkała w Warszawie, w 1928 ukończyła Państwowe Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Od 21 XI 1928 do 21 VIII 1929 brała udział w kursie juzistek w Obozie Szkolnym Wojsk Łączności w Zegrzu, który ukończyła z wynikiem celującym i została dopuszczona do służby przy aparatach juza, morse’a oraz stukawkach w państwowych urzędach telegraficznych oraz wojskowych stacjach juza. Od 1 X 1929 do lutego 1939 telegrafistka Poczty Polskiej w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Od 1 II 1934 asystentka w VIII grupie uposażenia, od 1 maja tego samego roku w grupie VII.<br/><br/> | Od 1915 mieszkała w Warszawie, w 1928 ukończyła Państwowe Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Od 21 XI 1928 do 21 VIII 1929 brała udział w kursie juzistek w Obozie Szkolnym Wojsk Łączności w Zegrzu, który ukończyła z wynikiem celującym i została dopuszczona do służby przy aparatach juza, morse’a oraz stukawkach w państwowych urzędach telegraficznych oraz wojskowych stacjach juza. Od 1 X 1929 do lutego 1939 telegrafistka Poczty Polskiej w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Od 1 II 1934 asystentka w VIII grupie uposażenia, od 1 maja tego samego roku w grupie VII.<br/><br/> | ||
| − | Członkini [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]], Polskiego Czerwonego Krzyża, Przysposobienia Wojskowego Kobiet, Związku Zawodowego Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów (sekretarz). W Klubie Sportowym [[GEDANIA, klub sportowy | Gedania]] grała w piłkę ręczną i uprawiała lekkoatletykę. Wzięła udział w I Igrzyskach Polaków z Zagranicy w Warszawie ( | + | Członkini [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]], [[GMINA POLSKA ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Gminy Polskiej Związku Polaków]], Polskiego Czerwonego Krzyża, Przysposobienia Wojskowego Kobiet, Związku Zawodowego Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów (sekretarz). W Klubie Sportowym [[GEDANIA, klub sportowy | Gedania]] grała w piłkę ręczną i uprawiała lekkoatletykę. Wzięła udział w I. Igrzyskach Polaków z Zagranicy w Warszawie (1–8 VIII 1934). Należała do Tajnej Organizacji Wojskowej.<br/><br/> |
| − | W 1935 poślubiła w Warszawie [[FLISYKOWSKI ALFONS, obrońca Poczty Polskiej w 1939, honorowy obywatel Gdańska | Alfonsa Flisykowskiego]]. Zamieszkała z nim w Gdańsku, w mieszkaniu służbowym w budynku Poczty Polskiej przy Heveliusplatz | + | W 1935 poślubiła w Warszawie [[FLISYKOWSKI ALFONS, obrońca Poczty Polskiej w 1939, honorowy obywatel Gdańska | Alfonsa Flisykowskiego]]. Zamieszkała z nim w Gdańsku, w mieszkaniu służbowym w budynku Poczty Polskiej przy Heveliusplatz 1–2 (pl. Heweliusza; obecnie: plac Obrońców Poczty Polskiej). Ze względu na pogarszającą się sytuację polityczną i groźbę wybuchu wojny, w lutym 1939, na polecenie władz wojskowych, zrezygnowała z pracy na poczcie i opuściła wraz z dziećmi mieszkanie służbowe, które od tej pory było wykorzystywane na potrzeby organizowanej przez [[GUDERSKI KONRAD, dowódca obrony Poczty Polskiej, honorowy obywatel Gdańska, patron gdańskiej ulicy | Konrada Guderskiego]] [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrony Poczty Polskiej]]. Do sierpnia 1939 mieszkała w Klocu koło Dziemian w powiecie kościerskim, po czym przeniosła się do ojca i siostry do Warszawy, gdzie zastał ją wybuch wojny. Uciekając przed frontem, ewakuowała się na Lubelszczyznę, skąd – zaniepokojona o los męża – wróciła na Kaszuby i dowiedziała się o jego śmierci. <br/><br/> |
| − | W okresie okupacji mieszkała w Goręczynie, Somoninie oraz Chmielnie, gdzie pracowała w sklepie. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Gdańska | + | W okresie okupacji mieszkała w Goręczynie, Somoninie oraz Chmielnie, gdzie pracowała w sklepie. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Gdańska i podjęła pracę w [[KOMISJA WERYFIKACYJNO-REHABILITACYJNA W GDAŃSKU | Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjno-Rehabilitacyjnej dla Polaków-Gdańszczan]], w oddziale z Franciszkiem Błeńskim, Antoniną Czyżewską, Pelagią Korbasiewicz, Wincentym Pacholskim, Stefanią Słupińską i Smulikowskim. Następnie, do emerytury w 1971, pracowała w Porcie Gdańskim. 30 XII 1970 była matką chrzestną statku m/s „Obrońcy Poczty”, 12 V 1971 wzięła udział w uroczystości podniesienia na nim bandery, w 1972 odbyła na nim czteromiesięczny rejs do Brazylii.<br/><br/> |
W okresie powojennym należała do Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Komitetu Pomocy Społecznej, Ligi Kobiet. Odznaczona Srebrnym (1938, 1964) i Złotym (1969) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]], [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] i „Zasłużony Pracownik Łączności”.<br/><br/> | W okresie powojennym należała do Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Komitetu Pomocy Społecznej, Ligi Kobiet. Odznaczona Srebrnym (1938, 1964) i Złotym (1969) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]], [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] i „Zasłużony Pracownik Łączności”.<br/><br/> | ||
| − | Z pierwszego małżeństwa | + | Z pierwszego małżeństwa z Alfonsem Flisykowskim matka Henryki (ur. 1936) i Andrzeja (ur. 1937). W 1950 wyszła ponownie za mąż za Władysława Piaseckiego (4 VI 1902 – 5 V 1966 Gdańsk), inżyniera, absolwenta [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]]. Pochowana 8 VIII 1979 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]] w Gdańsku. Jedna z bohaterek przygotowanej przez Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku – Oddział [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]] w 2018 wystawy „Niezwykłe Polki z Wolnego Miasta”. {{author:MAD}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Archiwum rodzinne Henryki Flisykowskiej-Kledzik. <br/> | Archiwum rodzinne Henryki Flisykowskiej-Kledzik. <br/> | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
„Głos Wybrzeża” nr 176 z 8 VIII 1979 (nekrologi).<br/> | „Głos Wybrzeża” nr 176 z 8 VIII 1979 (nekrologi).<br/> | ||
Bogacki Franciszek, ''Poczta Polska w Gdańsku'', Warszawa 1978. <br/> | Bogacki Franciszek, ''Poczta Polska w Gdańsku'', Warszawa 1978. <br/> | ||
| − | Bykowska Sylwia, ''Działalność Komisji Weryfikacyjnej w Gdańsku w latach 1945–1947 na tle sytuacji społecznej'', „Rocznik Gdański” | + | Bykowska Sylwia, ''Działalność Komisji Weryfikacyjnej w Gdańsku w latach 1945–1947 na tle sytuacji społecznej'', „Rocznik Gdański” 2015/2016. <br/> |
Danielewicz Gabriela, Koprowska Maria, Walicka Mirosława, ''Polki w Wolnym Mieście Gdańsku'', Gdańsk 1985. <br/> | Danielewicz Gabriela, Koprowska Maria, Walicka Mirosława, ''Polki w Wolnym Mieście Gdańsku'', Gdańsk 1985. <br/> | ||
Wersja z 11:52, 21 paź 2024
MARIA FLISYKOWSKA-PIASECKA (16 XII 1910 Żychlin – 3 VIII 1979 Gdańsk) telegrafistka, urzędniczka, przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka Tomasza Kozaka (28 XII 1883 – 1944 Warszawa; zamordowany w czasie rzezi Woli w powstaniu warszawskim) i Henryki z domu Ostrowickiej (1885 Żychlin – 1927). Siostra Stanisława (1912 Żychlin – 2008 Francja), Zofii, po mężu Zawistowskiej (3 V 1916 – 16 IX 2008 Warszawa), Zbigniewa (25 V 1918 Warszawa – 11 III 2015 Stover, Anglia) i Wiesława (1922 – 1944 Warszawa; zginął w powstaniu warszawskim).
Od 1915 mieszkała w Warszawie, w 1928 ukończyła Państwowe Gimnazjum im. Marii Konopnickiej. Od 21 XI 1928 do 21 VIII 1929 brała udział w kursie juzistek w Obozie Szkolnym Wojsk Łączności w Zegrzu, który ukończyła z wynikiem celującym i została dopuszczona do służby przy aparatach juza, morse’a oraz stukawkach w państwowych urzędach telegraficznych oraz wojskowych stacjach juza. Od 1 X 1929 do lutego 1939 telegrafistka Poczty Polskiej w II Wolnym Mieście Gdańsku. Od 1 II 1934 asystentka w VIII grupie uposażenia, od 1 maja tego samego roku w grupie VII.
Członkini Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Gminy Polskiej Związku Polaków, Polskiego Czerwonego Krzyża, Przysposobienia Wojskowego Kobiet, Związku Zawodowego Pracowników Poczt, Telegrafów i Telefonów (sekretarz). W Klubie Sportowym Gedania grała w piłkę ręczną i uprawiała lekkoatletykę. Wzięła udział w I. Igrzyskach Polaków z Zagranicy w Warszawie (1–8 VIII 1934). Należała do Tajnej Organizacji Wojskowej.
W 1935 poślubiła w Warszawie Alfonsa Flisykowskiego. Zamieszkała z nim w Gdańsku, w mieszkaniu służbowym w budynku Poczty Polskiej przy Heveliusplatz 1–2 (pl. Heweliusza; obecnie: plac Obrońców Poczty Polskiej). Ze względu na pogarszającą się sytuację polityczną i groźbę wybuchu wojny, w lutym 1939, na polecenie władz wojskowych, zrezygnowała z pracy na poczcie i opuściła wraz z dziećmi mieszkanie służbowe, które od tej pory było wykorzystywane na potrzeby organizowanej przez Konrada Guderskiego obrony Poczty Polskiej. Do sierpnia 1939 mieszkała w Klocu koło Dziemian w powiecie kościerskim, po czym przeniosła się do ojca i siostry do Warszawy, gdzie zastał ją wybuch wojny. Uciekając przed frontem, ewakuowała się na Lubelszczyznę, skąd – zaniepokojona o los męża – wróciła na Kaszuby i dowiedziała się o jego śmierci.
W okresie okupacji mieszkała w Goręczynie, Somoninie oraz Chmielnie, gdzie pracowała w sklepie. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Gdańska i podjęła pracę w Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjno-Rehabilitacyjnej dla Polaków-Gdańszczan, w oddziale z Franciszkiem Błeńskim, Antoniną Czyżewską, Pelagią Korbasiewicz, Wincentym Pacholskim, Stefanią Słupińską i Smulikowskim. Następnie, do emerytury w 1971, pracowała w Porcie Gdańskim. 30 XII 1970 była matką chrzestną statku m/s „Obrońcy Poczty”, 12 V 1971 wzięła udział w uroczystości podniesienia na nim bandery, w 1972 odbyła na nim czteromiesięczny rejs do Brazylii.
W okresie powojennym należała do Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Komitetu Pomocy Społecznej, Ligi Kobiet. Odznaczona Srebrnym (1938, 1964) i Złotym (1969) Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1976), odznakami „Za zasługi dla Gdańska”, „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” i „Zasłużony Pracownik Łączności”.
Z pierwszego małżeństwa z Alfonsem Flisykowskim matka Henryki (ur. 1936) i Andrzeja (ur. 1937). W 1950 wyszła ponownie za mąż za Władysława Piaseckiego (4 VI 1902 – 5 V 1966 Gdańsk), inżyniera, absolwenta Technische Hochschule Danzig. Pochowana 8 VIII 1979 na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku. Jedna z bohaterek przygotowanej przez Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku – Oddział Muzeum Gdańska w 2018 wystawy „Niezwykłe Polki z Wolnego Miasta”.
Bibliografia:
Archiwum rodzinne Henryki Flisykowskiej-Kledzik.
Archiwum Muzeum Poczty Polskiej – Oddział Muzeum Gdańska.
„Dziennik Bałtycki” nr 176 z 8 VIII 1979 (nekrolog).
„Gazeta Gdańska” nr 30 z 6 II 1939.
„Głos Wybrzeża” nr 176 z 8 VIII 1979 (nekrologi).
Bogacki Franciszek, Poczta Polska w Gdańsku, Warszawa 1978.
Bykowska Sylwia, Działalność Komisji Weryfikacyjnej w Gdańsku w latach 1945–1947 na tle sytuacji społecznej, „Rocznik Gdański” 2015/2016.
Danielewicz Gabriela, Koprowska Maria, Walicka Mirosława, Polki w Wolnym Mieście Gdańsku, Gdańsk 1985.
