EHWALD JOHANN GOTTFRIED, rektor szkół, kaznodzieja w Wisłoujściu
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JOHANN GOTTFRIED EHWALD''' (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościoła garnizonowego św. Olafa]] w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Początkowo uczył się w gimnazjum w Elblągu, 7 I 1735 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku, od 1738 studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]], od 1755 kaznodzieja w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku.<br/><br/> | + | '''JOHANN GOTTFRIED EHWALD''' (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, kaznodzieja [[KOŚCIÓŁ GARNIZONOWY ŚW. OLAFA | kościoła garnizonowego św. Olafa]] w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. Początkowo uczył się w gimnazjum w Elblągu, 7 I 1735 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]] w Gdańsku, od 1738 studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA | szkoły św. Jana]] i bibliotekarz w [[ZAPPIO ZACHARIAS, kupiec, filantrop | Bibliotece Zappia]] w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]], od 1755 kaznodzieja w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościoła Zbawiciela]] na Zaroślaku.<br/><br/> |
| − | Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. Publikował teksty naukowe, m.in. w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]]. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], weszła w życie tylko częściowo. <br/><br/> | + | Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. W 1749 wydał podręcznik ''Quaestiones logicae intitutioni iuvenitius scholasticae accomodatae'' (''Pytania logiczne dostosowane do młodszej instytucji edukacyjnej''). Publikował teksty naukowe, m.in. w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]] Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie [[KOLEGIUM SZKOLNE | Kolegium Szkolne]]. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]], weszła w życie tylko częściowo. <br/><br/> |
20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu, oraz pastora [[EHWALD JACOB GOTTLIEB, pastor kościoła św. Trójcy | Jacoba Gottlieba]]. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | 20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu, oraz pastora [[EHWALD JACOB GOTTLIEB, pastor kościoła św. Trójcy | Jacoba Gottlieba]]. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 17:10, 12 wrz 2024
JOHANN GOTTFRIED EHWALD (Ewald, Ehwalt) (1 I 1717 Elbląg – 22 XI 1786 Gdańsk), orientalista, kaznodzieja kościoła garnizonowego św. Olafa w Wisłoujściu. Początkowo uczył się w gimnazjum w Elblągu, 7 I 1735 zapisany został do przedostatniej klasy (secundy) Gimnazjum Akademickiego w Gdańsku, od 1738 studiował teologię w Jenie, od 1740 w Erlangen. Od 1742 uczył w Gdańsku prywatnie języków orientalnych. Od 1743 profesor orientalistyki i poezji w gimnazjum w Elblągu. Od 1745 w Gdańsku rektor szkoły św. Jana i bibliotekarz w Bibliotece Zappia w kościele św. Jana, od 1755 kaznodzieja w kościele św. Olafa, od 1761 do śmierci diakon kościoła Zbawiciela na Zaroślaku.
Poza orientalistyką zajmował się naukowo greką i historią religii. W 1749 wydał podręcznik Quaestiones logicae intitutioni iuvenitius scholasticae accomodatae (Pytania logiczne dostosowane do młodszej instytucji edukacyjnej). Publikował teksty naukowe, m.in. w „Theologische Bibliothek” i w gdańskim tygodniku „Der Teutsche Diogenes”. Wspólnie z rektorem szkoły mariackiej Bernhardem Ludolphem Kemną pracował nad reformą gdańskiego szkolnictwa, którą chciało wprowadzić miejskie Kolegium Szkolne. Przygotowali wytyczne programu nauczania i nową organizację szkolnictwa, według której gdańskie szkoły parafialne miały mieć jednolity program nauczania, taką samą metodę dydaktyczną i siatkę przedmiotów lekcyjnych. Reforma, za sprawą Rady Miejskiej, weszła w życie tylko częściowo.
20 VII 1747 ożenił się z panną Reginą Elisabethą, córką Johanna Ottmersona. Ojciec Jonatana Ernsta Gottfrieda (lipiec 1762 Gdańsk – 27 XII 1828 Hel), od 1809 pastora w Helu, oraz pastora Jacoba Gottlieba. 10 XII 1787 wystawiono na licytację jego księgozbiór.
Bibliografia:
Księga wpisów uczniów Gimnazjum Gdańskiego 1580–1814, wyd. Zbigniew Nowak i Przemysław Szafran, Warszawa–Poznań 1974, s. 321.
Rhesa Ludwig, Kurzgefaßte Nachrichten von allen seit der Reformation..., Königsberg 1834, s. 72, 77.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, 2, 207.
