BREST GOTTFRIED, kupiec
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Płyta_nagrobna_Gottfrieda_Bresta.jpg |thumb| Fragment płyty nagrobnej Gottfrieda Bresta w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]]] | [[File: Płyta_nagrobna_Gottfrieda_Bresta.jpg |thumb| Fragment płyty nagrobnej Gottfrieda Bresta w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]]] | ||
| − | '''GOTTFRIED BREST''' ( | + | '''GOTTFRIED BREST''' (Stadtgebiet ([[ORUŃSKIE PRZEDMIEŚCIE | Oruńskie Przedmieście]]) – 1765/1767 Gdańsk), kupiec, witryk, osoba świecka zarządzająca majątkiem [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. 21 IV 1714 Gottfried Brest otrzymał kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], zapewne jego ojciec. W 1747 odnotowany – jako budowniczy (Bauverwalter, osoba zarządzająca pracami budowlanymi na rzecz kościoła) – na odkupionym dla kościoła św. Jana przez jego witryków (obok Balthasara Elerta, Michaela Langwaldta, Christiana Thiemego) od siostry zmarłego 2 lutego tego roku organisty tego kościoła, [[GRONAU DANIEL MAGNUS, organista, kompozytor | Daniela Magnusa Gronaua]], cyklu jego wariacji chorałowych. <br/><br/> |
Jego nazwisko umieszczono także na pomalowanej na szaro tylnej ścianie obudowy [[ORGANY KOŚCIOŁA ŚW. JANA | małych organów]] kościoła św. Jana, zbudowanych w latach 1760–1761, w inskrypcji z okresu ich budowy, napisanej złotą frakturą (tu w tłumaczeniu na język polski): „Gottfried Brest / George Thomas Osterroth / Erdmann Haβe / Daniel Gottlieb Voigt / witrycy w owym czasie / dn. 30. Lipca 1761 roku: / organy te zostały przekazane przez doświadczonego artystę / Johanna Friedricha Rhode”. W 1762 kapitan Trzeciej Chorągwi [[KWARTAŁY | Kwartału Szerokiego]] (Błękitny Regiment).<br/><br/> | Jego nazwisko umieszczono także na pomalowanej na szaro tylnej ścianie obudowy [[ORGANY KOŚCIOŁA ŚW. JANA | małych organów]] kościoła św. Jana, zbudowanych w latach 1760–1761, w inskrypcji z okresu ich budowy, napisanej złotą frakturą (tu w tłumaczeniu na język polski): „Gottfried Brest / George Thomas Osterroth / Erdmann Haβe / Daniel Gottlieb Voigt / witrycy w owym czasie / dn. 30. Lipca 1761 roku: / organy te zostały przekazane przez doświadczonego artystę / Johanna Friedricha Rhode”. W 1762 kapitan Trzeciej Chorągwi [[KWARTAŁY | Kwartału Szerokiego]] (Błękitny Regiment).<br/><br/> | ||
Od 1735 żonaty z Anną Dorotheą Mielentz (Milenz; pochowana 13 XI 1787 w wieku 73 lat w grobie ojca), córką Jakoba (pochowany 26 XI 1754 w wieku 70 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w grobie nr 206). Jako wdowa 24 IX 1767 powtórnie wyszła za mąż w kościele NMP za wdowca Johanna Jakoba Salomona (14 I 1733 –22 VII 1799, pochowany wraz z nią), sekretarza miasta Gdańska (1763), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (1774), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1780 do emerytury w 1792), z którym miała co najmniej dwóch synów: Martina Gottlieba i Johanna Gottfrieda. Z 21 VI 1768 zachował się testament jej i męża.<br/><br/> | Od 1735 żonaty z Anną Dorotheą Mielentz (Milenz; pochowana 13 XI 1787 w wieku 73 lat w grobie ojca), córką Jakoba (pochowany 26 XI 1754 w wieku 70 lat w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]] (NMP) w grobie nr 206). Jako wdowa 24 IX 1767 powtórnie wyszła za mąż w kościele NMP za wdowca Johanna Jakoba Salomona (14 I 1733 –22 VII 1799, pochowany wraz z nią), sekretarza miasta Gdańska (1763), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] (1774), [[RADA MIEJSKA | rajcy]] (od 1780 do emerytury w 1792), z którym miała co najmniej dwóch synów: Martina Gottlieba i Johanna Gottfrieda. Z 21 VI 1768 zachował się testament jej i męża.<br/><br/> | ||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 380.<br/> | ||
Drost Willi, ''Kunstdenkmäler der Stadt Danzig'', Bd. 1: ''Sankt Johann'', Stuttgart, 1957, s. 73.<br/> | Drost Willi, ''Kunstdenkmäler der Stadt Danzig'', Bd. 1: ''Sankt Johann'', Stuttgart, 1957, s. 73.<br/> | ||
Rost Martin, ''Daniel Magnus Gronau und seine Choralvariationen für Orgel'', Beeskow und Berlin, 2015.<br/> | Rost Martin, ''Daniel Magnus Gronau und seine Choralvariationen für Orgel'', Beeskow und Berlin, 2015.<br/> | ||
Wersja z 14:45, 21 paź 2023
GOTTFRIED BREST (Stadtgebiet ( Oruńskie Przedmieście) – 1765/1767 Gdańsk), kupiec, witryk, osoba świecka zarządzająca majątkiem kościoła św. Jana. 21 IV 1714 Gottfried Brest otrzymał kupieckie obywatelstwo Gdańska, zapewne jego ojciec. W 1747 odnotowany – jako budowniczy (Bauverwalter, osoba zarządzająca pracami budowlanymi na rzecz kościoła) – na odkupionym dla kościoła św. Jana przez jego witryków (obok Balthasara Elerta, Michaela Langwaldta, Christiana Thiemego) od siostry zmarłego 2 lutego tego roku organisty tego kościoła, Daniela Magnusa Gronaua, cyklu jego wariacji chorałowych.
Jego nazwisko umieszczono także na pomalowanej na szaro tylnej ścianie obudowy małych organów kościoła św. Jana, zbudowanych w latach 1760–1761, w inskrypcji z okresu ich budowy, napisanej złotą frakturą (tu w tłumaczeniu na język polski): „Gottfried Brest / George Thomas Osterroth / Erdmann Haβe / Daniel Gottlieb Voigt / witrycy w owym czasie / dn. 30. Lipca 1761 roku: / organy te zostały przekazane przez doświadczonego artystę / Johanna Friedricha Rhode”. W 1762 kapitan Trzeciej Chorągwi Kwartału Szerokiego (Błękitny Regiment).
Od 1735 żonaty z Anną Dorotheą Mielentz (Milenz; pochowana 13 XI 1787 w wieku 73 lat w grobie ojca), córką Jakoba (pochowany 26 XI 1754 w wieku 70 lat w kościele Najświętszej Marii Panny (NMP) w grobie nr 206). Jako wdowa 24 IX 1767 powtórnie wyszła za mąż w kościele NMP za wdowca Johanna Jakoba Salomona (14 I 1733 –22 VII 1799, pochowany wraz z nią), sekretarza miasta Gdańska (1763), ławnika (1774), rajcy (od 1780 do emerytury w 1792), z którym miała co najmniej dwóch synów: Martina Gottlieba i Johanna Gottfrieda. Z 21 VI 1768 zachował się testament jej i męża.
Pochowany w kościele św. Jana pod płytą nagrobną zakupioną w 1720.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. II, s. 380.
Drost Willi, Kunstdenkmäler der Stadt Danzig, Bd. 1: Sankt Johann, Stuttgart, 1957, s. 73.
Rost Martin, Daniel Magnus Gronau und seine Choralvariationen für Orgel, Beeskow und Berlin, 2015.
Seyler Georg Daniel, Alt- und Neue Polnisch-Preußische Chronica, oder Kriegs- und Friedens-Geschichte der Polnisch-Preußischen Lande und Städte ..., Bd.2, Frankfurt und Leipzig 1762, s. 462.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 2, 123; 3, 323.
Zdrenka Joachim, Urzędnicy miejscy Gdańska w latach 1342–1792 i 1807–1814, t. II, Gdańsk 2008, s. 267–269.
