KOPERKIEWICZ ADAM, dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Koperkiewicz_Adam.png|thumb|Adam Koperkiewicz]] | [[File:Koperkiewicz_Adam.png|thumb|Adam Koperkiewicz]] | ||
| − | '''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w gdańskiej [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 25 | Szkole Podstawowej nr 25]] na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w [[CENTRALNE MUZEUM MORSKIE | Centralnym Muzeum Morskim]]. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]. Od lipca 2017 doradca dyrektora [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych. <br/><br/> | + | '''ADAM KOPERKIEWICZ''' (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 studiował historię w [[WYŻSZA SZKOŁA PEDAGOGICZNA | Wyższej Szkole Pedagogicznej]] (następnie [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytet Gdański]]). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w gdańskiej [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 25 | Szkole Podstawowej nr 25]] na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w [[CENTRALNE MUZEUM MORSKIE | Centralnym Muzeum Morskim]]. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]]. W 1990 z listy Sojuszu Na Rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do [[RADA MIEJSKA | Rady Miasta Gdańska]] (w wyborach otrzymał 143 głosy). Od lipca 2017 doradca dyrektora [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych. <br/><br/> |
Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedyne w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (z koncertowym [[CARILLONY | carillonem]]). Doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. <br/><br/> | Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedyne w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] (z koncertowym [[CARILLONY | carillonem]]). Doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. <br/><br/> | ||
Laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] w 1999 (za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej”), w 2009 (z okazji jubileuszu 20-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska) i w 2010 (z okazji jubileuszu 40-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska). W 2004 otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”. Odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (Ordre national du merite) (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] w 1999 (za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej”), w 2009 (z okazji jubileuszu 20-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska) i w 2010 (z okazji jubileuszu 40-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska). W 2004 otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”. Odznaczony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (Ordre national du merite) (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:29, 19 maj 2024
ADAM KOPERKIEWICZ (ur. 3 VI 1946 Legionowo), historyk, muzealnik. Od 1967 studiował historię w Wyższej Szkole Pedagogicznej (następnie Uniwersytet Gdański). Pracował jako nauczyciel w Szkole Podstawowej (SP) nr 6 w Szczecinku (25 VIII 1966 – 30 VI 1967), w gdańskiej Szkole Podstawowej nr 25 na Przymorzu (20 IX 1972 – 15 XII 1972) i SP nr 22 w Gdańsku-Letnicy (3 XI 1975 – 5 VI 1976). Jednocześnie od 1 XII 1973 do 31 X 1975 asystent w Centralnym Muzeum Morskim. W okresie od 2 IX 1976 do 14 V 1977 organizator aktywizacji ubezpieczeń Państwowego Zakładu Ubezpieczeń. Od 16 V 1977 do 28 II 1989 kolejno starszy asystent, adiunkt, kustosz, kustosz-kierownik Działu Historii Żeglugi Handlu Morskiego, kustosz-kurator ds. oddziałów Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku. Od 1 III 1989 do 30 IX 2015 dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. W 1990 z listy Sojuszu Na Rzecz Gdańska bezskutecznie kandydował do Rady Miasta Gdańska (w wyborach otrzymał 143 głosy). Od lipca 2017 doradca dyrektora Muzeum II Wojny Światowej do spraw ewaluacji wystawy głównej i międzynarodowych kontaktów muzealnych.
Jako dyrektor Muzeum Historycznego Miasta Gdańska podejmował inicjatywy, które w znaczący sposób pomogły rozwinąć się placówce, finansowanej od 1991 bezpośrednio z budżetu miasta, w wielooddziałową instytucję oraz reprezentacyjną instytucję kulturalną Gdańska. Po 1995 roku zostały udostępnione kolejne oddziały, w tym: Zespół Dworu Artusa, Muzeum Wnętrz Mieszczańskich w Domu Uphagena, jedyne w Polsce Muzeum Zegarów Wieżowych w wieży kościoła św. Katarzyny (z koncertowym carillonem). Doprowadził do otwarcia Muzeum Bursztynu w Zespole Przedbramia ul. Długiej. Zorganizował z zespołem wiele wystaw (również zagranicznych), nawiązał kontakty zagraniczne i stałe porozumienia o współpracy, rozwinął ofertę edukacyjną, dzięki czemu Muzeum Historyczne Miasta Gdańska stało się zauważalną placówką w miejskiej edukacji pozaszkolnej. Wydanych zostało wiele katalogów wystaw i materiałów posesyjnych. Przyczynił się do pozyskania środków finansowych na kontynuację prac badawczo-remontowo-konserwatorskich w twierdzy w Wisłoujściu.
Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 1999 (za organizację wystawy „Gdańsk dla Rzeczypospolitej”), w 2009 (z okazji jubileuszu 20-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska) i w 2010 (z okazji jubileuszu 40-lecia Muzeum Historycznego Miasta Gdańska). W 2004 otrzymał Nagrodę Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis”. Odznaczony Medalem św. Wojciecha (2009), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (Ordre national du merite) (2012), estońskim Orderem „Pro Terra Marianum” (2015), a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką „Za Opiekę nad Zabytkami”, brązowym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych.
