ALEBEKE TESMARUS, rektor gdańskich szkół

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 3: Linia 3:
 
'''TESMARUS ALEBEKE''' (Thesamerus, Teßmar; Halebeke, Van Alebeek), rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły św. Jana]] i [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Pochodził z Pomorza, jego rodzinę wywodzi z Allersheim am Albach w Dolnej Saksonii (w XII wieku Alebruk) lub z Aelbeeck (Alebeeck, Aarle-Beek) w Brabancji. Miał tytuł magistra.<br/><br/>
 
'''TESMARUS ALEBEKE''' (Thesamerus, Teßmar; Halebeke, Van Alebeek), rektor [[SZKOŁA ŚW. JANA| szkoły św. Jana]] i [[SZKOŁA MARIACKA | szkoły mariackiej]]. Pochodził z Pomorza, jego rodzinę wywodzi z Allersheim am Albach w Dolnej Saksonii (w XII wieku Alebruk) lub z Aelbeeck (Alebeeck, Aarle-Beek) w Brabancji. Miał tytuł magistra.<br/><br/>
 
Jeden z przywódców anabaptystów, Melchior Hoffmann (1490–1543), wymienia go jako luterańskiego kaznodzieję i swego przeciwnika w dyspucie teologicznej odbytej 8 IV 1529 we Flensburgu pod egidą króla Danii i Norwegii Fryderyka I (1471–1533), z udziałem m.in. Johanna Benekendapfa/Benekendorfa z Kilonii, Johanna Bugenhagena i [[HEGGE JACOB, kaznodzieja reformacyjny | Jacoba Hegge]]. Jako „Thesmarus Alebeke Pomeranus” był wydawcą śpiewnika ''De dudesche Vigilie'' (1539). Przebywał na dworze księcia Johanna von Holstein (prawdopodobnie Johanna Starszego (1521–1580), księcia von Schleswig-Holstein-Hadersleben, który pod wpływem swego przyrodniego brata, późniejszego króla Danii Chrystiana III (1503–1559), stał się stronnikiem reformacji).<br/><br/>
 
Jeden z przywódców anabaptystów, Melchior Hoffmann (1490–1543), wymienia go jako luterańskiego kaznodzieję i swego przeciwnika w dyspucie teologicznej odbytej 8 IV 1529 we Flensburgu pod egidą króla Danii i Norwegii Fryderyka I (1471–1533), z udziałem m.in. Johanna Benekendapfa/Benekendorfa z Kilonii, Johanna Bugenhagena i [[HEGGE JACOB, kaznodzieja reformacyjny | Jacoba Hegge]]. Jako „Thesmarus Alebeke Pomeranus” był wydawcą śpiewnika ''De dudesche Vigilie'' (1539). Przebywał na dworze księcia Johanna von Holstein (prawdopodobnie Johanna Starszego (1521–1580), księcia von Schleswig-Holstein-Hadersleben, który pod wpływem swego przyrodniego brata, późniejszego króla Danii Chrystiana III (1503–1559), stał się stronnikiem reformacji).<br/><br/>
W Gdańsku był nauczycielem dzieci burmistrza [[WERDEN JOHANN von, burmistrz Gdańska | Johann von Werden]], w 1545 rektorem szkoły św. Jana. Jeszcze w tym samym roku zastąpił Andreasa Meniusa na stanowisku rektora szkoły mariackiej. Objął to stanowisko mimo konfliktu z wikariuszem, dzwonnikiem, organistą i kantorem z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] (prawdopodobnie chodzi o Jacobusa Thomsona), który pomówi go przed gdańską Radą Miejską m.in. o kłótliwość i nadmierną skłonność do piwa. Rada dała jednak wiarę przedstawionej jej rekomendacji księcia Johanna von Holstein. Był bibliofilem, jego zbiory są wymieniane w katalogach, m.in. [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | PAN Biblioteki Gdańskiej]] i Staatsbibliothek zu Berlin (Biblioteka Państwowa w Berlinie).<br/><br/>
+
W Gdańsku był nauczycielem dzieci burmistrza [[WERDEN JOHANN von, burmistrz Gdańska | Johann von Werden]], w 1545 rektorem szkoły św. Jana. Jeszcze w tym samym roku delegowany został na stanowisko rektora szkoły mariackiej. Objął ten urząd mimo konfliktu z wikariuszem, dzwonnikiem, organistą i kantorem z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]] (prawdopodobnie chodzi o Jacobusa Thomsona), który pomówił go przed gdańską [[RADA MIEJSKA |Radą Miejską]] m.in. o kłótliwość i nadmierną skłonność do piwa. Rada dała jednak wiarę przedstawionej jej rekomendacji księcia Johanna von Holstein. Był bibliofilem, jego zbiory są wymieniane w katalogach, m.in. [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | PAN Biblioteki Gdańskiej]] i Staatsbibliothek zu Berlin (Biblioteka Państwowa w Berlinie).<br/><br/>
 
Powrócił do katolicyzmu, przyjął święcenia kapłańskie i został proboszczem w Cedrach Wielkich. 22 II 1553 burmistrz Johann von Werden prosił biskupa warmińskiego Stanisława Hozjusza o konsekrowanie go na tym urzędzie. {{author: JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
 
Powrócił do katolicyzmu, przyjął święcenia kapłańskie i został proboszczem w Cedrach Wielkich. 22 II 1553 burmistrz Johann von Werden prosił biskupa warmińskiego Stanisława Hozjusza o konsekrowanie go na tym urzędzie. {{author: JANSZ}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/>
  

Wersja z 08:13, 17 maj 2023

TESMARUS ALEBEKE (Thesamerus, Teßmar; Halebeke, Van Alebeek), rektor szkoły św. Jana i szkoły mariackiej. Pochodził z Pomorza, jego rodzinę wywodzi z Allersheim am Albach w Dolnej Saksonii (w XII wieku Alebruk) lub z Aelbeeck (Alebeeck, Aarle-Beek) w Brabancji. Miał tytuł magistra.

Jeden z przywódców anabaptystów, Melchior Hoffmann (1490–1543), wymienia go jako luterańskiego kaznodzieję i swego przeciwnika w dyspucie teologicznej odbytej 8 IV 1529 we Flensburgu pod egidą króla Danii i Norwegii Fryderyka I (1471–1533), z udziałem m.in. Johanna Benekendapfa/Benekendorfa z Kilonii, Johanna Bugenhagena i Jacoba Hegge. Jako „Thesmarus Alebeke Pomeranus” był wydawcą śpiewnika De dudesche Vigilie (1539). Przebywał na dworze księcia Johanna von Holstein (prawdopodobnie Johanna Starszego (1521–1580), księcia von Schleswig-Holstein-Hadersleben, który pod wpływem swego przyrodniego brata, późniejszego króla Danii Chrystiana III (1503–1559), stał się stronnikiem reformacji).

W Gdańsku był nauczycielem dzieci burmistrza Johann von Werden, w 1545 rektorem szkoły św. Jana. Jeszcze w tym samym roku delegowany został na stanowisko rektora szkoły mariackiej. Objął ten urząd mimo konfliktu z wikariuszem, dzwonnikiem, organistą i kantorem z kościoła św. Jana (prawdopodobnie chodzi o Jacobusa Thomsona), który pomówił go przed gdańską Radą Miejską m.in. o kłótliwość i nadmierną skłonność do piwa. Rada dała jednak wiarę przedstawionej jej rekomendacji księcia Johanna von Holstein. Był bibliofilem, jego zbiory są wymieniane w katalogach, m.in. PAN Biblioteki Gdańskiej i Staatsbibliothek zu Berlin (Biblioteka Państwowa w Berlinie).

Powrócił do katolicyzmu, przyjął święcenia kapłańskie i został proboszczem w Cedrach Wielkich. 22 II 1553 burmistrz Johann von Werden prosił biskupa warmińskiego Stanisława Hozjusza o konsekrowanie go na tym urzędzie. JANSZ












Bibliografia:
Deppermann Klaus, Melchior Hoffman. Soziale Unruhen und apokalyptische Visionen im Zeitalter der Reformation, Göttingen 1979.
Faber Walther, Die Johannisschule in Danzig vom Mittelalter bis zum Jahre 1824, Danzig 1925, s. 32-33.
Jędrzejowska Helena, Pelczarowa Maria, Katalog inkunabułów Biblioteki Miejskiej w Gdańsku, Gdańsk 1954, s. 257.
Lau Georg Johann Theodor, Geschichte der Einführung und Verbreitung der Reformation in den Herzogthümern Schleswig-Holstein bis zum Ende des 16. Jahrhunderts, Hamburg 1867, s. 173.
Weimarisches jahrbuch für deutsche sprache, litteratur und kunst, ed. Hoffmann von Fallersleben, August Heinrich, Hannover 1854.
Zentralblatt für Bibliothekswesen, ed. Georg Leyh i Walther Schultze, Jg. 52, H. 1-2, 1935, s. 195.

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania