KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File: 4_Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg |thumb| Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | [[File: 4_Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg |thumb| Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | ||
[[File: 1_Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg |thumb| Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | [[File: 1_Kościół_św._Jadwigi_Śląskiej.jpg |thumb| Kościół św. Jadwigi Śląskiej]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ''', Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w [[OLIWA | Oliwie]], wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807 | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ''', Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w [[OLIWA | Oliwie]], wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807, katolicy po kasacie opactwa rozpoczęli starania o własną kaplicę. Wystawiono ją 1854 przy Sasper Straße 40 (ul. Na Zaspę, róg Seemannsstraße (Wilków Morskich)). Właściwy kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowano u zbiegu ulic Olivaer Straße (ul. Oliwskiej) i Hedwigskirchstraße.<br/><br/> |
| − | Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w | + | Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w 1945. W nastawie ołtarza głównego figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zasłaniana obrazem patronki kościoła św. Jadwigi. Ołtarz boczny po stronie wschodniej z figurą Pana Jezusa i obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ołtarz po stronie zachodniej z figurą św. Józefa z Dzieciątkiem i charakterystycznym dla kultu z przełomu XX i XXI wieku obrazem Jezusa Miłosiernego. Zachowała się część figur 12 apostołów (w tym rzeźby obu Jakubów). Charakterystyczna bogata ornamentyka nastaw i mens.<br/><br/> |
W 1866 utworzono osobną parafię, obejmującą poza Nowym Portem [[BRZEŹNO | Brzeźno]] i [[LETNICA | Letnicę]]. Dom parafialny zbudowany w 1925, na południe od kościoła, w stylu secesyjnym. Po 1987 na terenie przykościelnym stanął dom katechetyczny z ośrodkiem duszpasterstwa Stella Maris dla marynarzy. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] z parafią związany był jako wikary ks. [[GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy | Marian Górecki]]. Prowadził on między innymi polskie duszpasterstwo w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, urządzonej w 1932 w dawnej stajni artyleryjskiej w budynkach po [[KOSZARY | koszarach]] przy ul. Oliwskiej. Obraz Czarnej Madonny z tej kaplicy przechowywany jest obecnie w przyległym do kościoła św. Jadwigi oratorium pod tym samym wezwaniem. <br/><br/> | W 1866 utworzono osobną parafię, obejmującą poza Nowym Portem [[BRZEŹNO | Brzeźno]] i [[LETNICA | Letnicę]]. Dom parafialny zbudowany w 1925, na południe od kościoła, w stylu secesyjnym. Po 1987 na terenie przykościelnym stanął dom katechetyczny z ośrodkiem duszpasterstwa Stella Maris dla marynarzy. W okresie [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] z parafią związany był jako wikary ks. [[GÓRECKI MARIAN, ksiądz, patron gdańskiej ulicy | Marian Górecki]]. Prowadził on między innymi polskie duszpasterstwo w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, urządzonej w 1932 w dawnej stajni artyleryjskiej w budynkach po [[KOSZARY | koszarach]] przy ul. Oliwskiej. Obraz Czarnej Madonny z tej kaplicy przechowywany jest obecnie w przyległym do kościoła św. Jadwigi oratorium pod tym samym wezwaniem. <br/><br/> | ||
Po II wojnie światowej krótko działali na terenie parafii św. Jadwigi [[ZMARTWYCHWSTAŃCY | zmartwychwstańcy]], natomiast stałe klasztory otworzyli [[FRANCISZKANIE | franciszkanie]] ([[REFORMACI | reformaci]]), siostry [[FRANCISZKANKI RODZINY MARYI | Franciszkanki Rodziny Maryi]] i [[SIOSTRY CÓRKI MARYI NIEPOKALANEJ | Siostry Córki Maryi Niepokalanej]] (niepokalanki). Zasłużony dla parafii i Nowego Portu był proboszcz od 1948 [[GUSTKOWICZ JAN, proboszcz kościoła św. Jadwigi Śląskiej, patron placu | Jan Gustkowicz]]. {{author: SK}} <br/><br/> | Po II wojnie światowej krótko działali na terenie parafii św. Jadwigi [[ZMARTWYCHWSTAŃCY | zmartwychwstańcy]], natomiast stałe klasztory otworzyli [[FRANCISZKANIE | franciszkanie]] ([[REFORMACI | reformaci]]), siostry [[FRANCISZKANKI RODZINY MARYI | Franciszkanki Rodziny Maryi]] i [[SIOSTRY CÓRKI MARYI NIEPOKALANEJ | Siostry Córki Maryi Niepokalanej]] (niepokalanki). Zasłużony dla parafii i Nowego Portu był proboszcz od 1948 [[GUSTKOWICZ JAN, proboszcz kościoła św. Jadwigi Śląskiej, patron placu | Jan Gustkowicz]]. {{author: SK}} <br/><br/> | ||
Wersja z 15:58, 20 kwi 2023
KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ, Nowy Port, ul. ks. Góreckiego 18 (do 1945 Hedwigskirchstraße). Pierwotnie Nowy Port należał do odległej parafii katolickiej w Oliwie, wierni byli obsługiwani przez cystersów z tamtejszego opactwa. Wraz z rozwojem Nowego Portu, zwłaszcza po I rozbiorze Polski i po włączeniu Nowego Portu do Gdańska, powstała konieczność zorganizowania osobnej posługi duszpasterskiej. Ewangelicy uzyskali dom modlitwy już po 1807, katolicy po kasacie opactwa rozpoczęli starania o własną kaplicę. Wystawiono ją 1854 przy Sasper Straße 40 (ul. Na Zaspę, róg Seemannsstraße (Wilków Morskich)). Właściwy kościół św. Jadwigi Śląskiej zbudowano u zbiegu ulic Olivaer Straße (ul. Oliwskiej) i Hedwigskirchstraße.
Był to pierwszy od rozbiorów nowy kościół katolicki w Gdańsku. Świątynia jest murowana, jednonawowa, z wieżą nakrytą neobarokowym hełmem z sygnaturką u szczytu. Nawa zorientowana na osi północ-południe tworzy klasyczny prostopadłościan nakryty dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachował się oryginalny, neobarokowy wystrój, częściowo zniszczony w 1945. W nastawie ołtarza głównego figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, zasłaniana obrazem patronki kościoła św. Jadwigi. Ołtarz boczny po stronie wschodniej z figurą Pana Jezusa i obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, ołtarz po stronie zachodniej z figurą św. Józefa z Dzieciątkiem i charakterystycznym dla kultu z przełomu XX i XXI wieku obrazem Jezusa Miłosiernego. Zachowała się część figur 12 apostołów (w tym rzeźby obu Jakubów). Charakterystyczna bogata ornamentyka nastaw i mens.
W 1866 utworzono osobną parafię, obejmującą poza Nowym Portem Brzeźno i Letnicę. Dom parafialny zbudowany w 1925, na południe od kościoła, w stylu secesyjnym. Po 1987 na terenie przykościelnym stanął dom katechetyczny z ośrodkiem duszpasterstwa Stella Maris dla marynarzy. W okresie II Wolnego Miasta Gdańska z parafią związany był jako wikary ks. Marian Górecki. Prowadził on między innymi polskie duszpasterstwo w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej, urządzonej w 1932 w dawnej stajni artyleryjskiej w budynkach po koszarach przy ul. Oliwskiej. Obraz Czarnej Madonny z tej kaplicy przechowywany jest obecnie w przyległym do kościoła św. Jadwigi oratorium pod tym samym wezwaniem.
Po II wojnie światowej krótko działali na terenie parafii św. Jadwigi zmartwychwstańcy, natomiast stałe klasztory otworzyli franciszkanie ( reformaci), siostry Franciszkanki Rodziny Maryi i Siostry Córki Maryi Niepokalanej (niepokalanki). Zasłużony dla parafii i Nowego Portu był proboszcz od 1948 Jan Gustkowicz.
| 1854–1857 | ks. Karl Kniffke |
| 1857–1865 | ks. Johann Schwalm |
| 1866–1868 | ks. Anton Mühl |
| 1868–1872 | ks. Teofil Mey |
| 1872–1904 | ks. Franz Reimann |
| 1905–1939 | ks. Franz Freude (3 X 1869 Opin pow. Braniewo – 12 IX 1945 Gdańsk), w 1893 absolwent gdańskiego Gimnazjum Miejskiego |
| 1939–1945 | ks. Johannes (Jan) Maier |
| 1945–1948 | ks. Leopold Pilipowski, administrator |
| 1948–1984 | ks. Jan Gustkowicz, administrator, od 1951 proboszcz |
| 15 VII 1984 – 15 IV 1992 | ks. Antoni Misiaszek |
| 15 IV 1992 – 1 VII 2001 | ks. Ryszard Preuss |
| 1 VII 2001 – 1 X 2006 | ks. Jeremiasz Andrzejewski |
| 1 X 2006 – 1 II 2013 | ks. Wiesław Philipp |
| 1 II 2013 – | ks. Paweł Górny |
