KUBICKI BRONISŁAW, restaurator
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Kubicki Bronisław.JPG|thumb|Bronisław Kubicki]] | [[File: Kubicki Bronisław.JPG|thumb|Bronisław Kubicki]] | ||
| − | '''BRONISŁAW''' (Bruno) '''KUBICKI''' (4 IX 1883 Szwarcenowo koło Lubawy – 31 XII 1936 Gdańsk), restaurator. Od 1903 członek Towarzystwa Gimnastycznego (TG) „Sokół” w Lubawie, podczas I wojny światowej pracował w Niemczech (Westfalia, Nadrenia). W Gdańsku od 1918, nabył restaurację (lokal typu nocnego) Cafe International przy Am Brausenden Wasser 5 (Przy Pieniącej się Wodzie, obecna ul. Wartka), otwartą 25 I 1919 (w anonsach prasowych dodawano: „z codziennym koncertem”). W latach 1919–1920 częste miejsce | + | '''BRONISŁAW''' (Bruno) '''KUBICKI''' (4 IX 1883 Szwarcenowo koło Lubawy – 31 XII 1936 Gdańsk), restaurator. Od 1903 członek Towarzystwa Gimnastycznego (TG) „Sokół” w Lubawie, podczas I wojny światowej pracował w Niemczech (Westfalia, Nadrenia). W Gdańsku od 1918, nabył restaurację (lokal typu nocnego) Cafe International przy Am Brausenden Wasser 5 (Przy Pieniącej się Wodzie, obecna ul. Wartka), otwartą 25 I 1919 (w anonsach prasowych dodawano: „z codziennym koncertem”). W latach 1919–1920 częste miejsce zebrań gdańskiej Polonii: między innymi Towarzystwa Byłych Żołnierzy Polaków, Towarzystwa Młodzieży św. Stanisława Kostki, poszczególnych filii [[ZJEDNOCZENIE ZAWODOWE POLSKIE | Zjednoczenia Zawodowego Polskiego]], Towarzystwa Przemysłowców Polskich, Stowarzyszenia Urzędników Polaków Warsztatów Państwowych, lokal był miejscem zawiązania się pomorskiego Związku Polskich Urzędników Wojskowych (1 IX 1919). Po uzyskaniu przez polskie organizacje własnych lokali na terenie Gdańska i [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]], spotykali się tu na uroczystościach członkowie gdańskiego [[TOWARZYSTWO GIMNASTYCZNE „SOKÓŁ” | Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] i klubu [[GEDANIA, klub sportowy | Gedania]].<br/><br/> |
Członek powołanej 21 IV 1921 Naczelnej Rady Ludowej Gminy Polskiej, należał do Związku Polskich Kupców i Przemysłowców, z jego ramienia w 1936 jeden z kandydatów do [[VOLKSTAG | Volkstagu]]. W latach 1933–1936 był prezesem Okręgu I Gdańskiego TG „Sokół”. Zmarł na atak serca. Pogrzeb był wielką manifestacją polskości w II WMG. Mszę w [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościele Chrystusa Króla]] odprawił [[ROGACZEWSKI FRANCISZEK, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | ks. Franciszek Rogaczewski]], ciało złożono na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Józefa i św. Brygidy przy Wielkiej Alei]]. Syn Leonard (właściciel przedsiębiorstwa transportowego w Gdyni) zmarł w 1941 w KL Mauthausen-Gusen. <br/><br/> | Członek powołanej 21 IV 1921 Naczelnej Rady Ludowej Gminy Polskiej, należał do Związku Polskich Kupców i Przemysłowców, z jego ramienia w 1936 jeden z kandydatów do [[VOLKSTAG | Volkstagu]]. W latach 1933–1936 był prezesem Okręgu I Gdańskiego TG „Sokół”. Zmarł na atak serca. Pogrzeb był wielką manifestacją polskości w II WMG. Mszę w [[KOŚCIÓŁ CHRYSTUSA KRÓLA | kościele Chrystusa Króla]] odprawił [[ROGACZEWSKI FRANCISZEK, ksiądz, działacz gdańskiej Polonii, patron ulicy | ks. Franciszek Rogaczewski]], ciało złożono na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU (Z ANIOŁKAMI). PRZY WIELKIEJ ALEI | cmentarzu św. Józefa i św. Brygidy przy Wielkiej Alei]]. Syn Leonard (właściciel przedsiębiorstwa transportowego w Gdyni) zmarł w 1941 w KL Mauthausen-Gusen. <br/><br/> | ||
Restauracja, prowadzona do II wojny światowej przez wdowę Władysławę, skonfiskowana przez władze niemieckie, bez zniszczeń w 1945 powróciła w ręce Władysławy Kubickiej, która prowadziła ją z Romanem Groszewskim. Upaństwowiona w 1949, po 1956 wróciła w ręce rodziny. W pożarze restauracji 29 V 1999 zniszczeniu uległo stylowe wyposażenie wnętrza i wiele eksponowanych rodzinnych pamiątek. Zamknięta w 2009, w 2010 została nabyta przez małżeństwo Zaleskich, Beatę i Grzegorza (1 III 1953 – 26 X 2020), w 2011 gruntownie wyremontowana, od stycznia 2012 ponownie otwarta. W latach powojennych legenda najstarszej gdańskiej restauracji ściągała do niej różne znamienite osoby, bywali tu między innymi Mariano Rajoy, Telly Savalas, [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Günter Grass]], prof. Zbigniew Brzeziński, Jan Nowak-Jeziorański, Czesław Miłosz, Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Agnieszka Osiecka, Bohdan Łazuka, Piotr Fronczewski, Urszula Dudziak i Robert Kubica. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Restauracja, prowadzona do II wojny światowej przez wdowę Władysławę, skonfiskowana przez władze niemieckie, bez zniszczeń w 1945 powróciła w ręce Władysławy Kubickiej, która prowadziła ją z Romanem Groszewskim. Upaństwowiona w 1949, po 1956 wróciła w ręce rodziny. W pożarze restauracji 29 V 1999 zniszczeniu uległo stylowe wyposażenie wnętrza i wiele eksponowanych rodzinnych pamiątek. Zamknięta w 2009, w 2010 została nabyta przez małżeństwo Zaleskich, Beatę i Grzegorza (1 III 1953 – 26 X 2020), w 2011 gruntownie wyremontowana, od stycznia 2012 ponownie otwarta. W latach powojennych legenda najstarszej gdańskiej restauracji ściągała do niej różne znamienite osoby, bywali tu między innymi Mariano Rajoy, Telly Savalas, [[GRASS GÜNTER, prozaik, poeta, noblista, honorowy obywatel Gdańska | Günter Grass]], prof. Zbigniew Brzeziński, Jan Nowak-Jeziorański, Czesław Miłosz, Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Agnieszka Osiecka, Bohdan Łazuka, Piotr Fronczewski, Urszula Dudziak i Robert Kubica. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:42, 26 mar 2023
BRONISŁAW (Bruno) KUBICKI (4 IX 1883 Szwarcenowo koło Lubawy – 31 XII 1936 Gdańsk), restaurator. Od 1903 członek Towarzystwa Gimnastycznego (TG) „Sokół” w Lubawie, podczas I wojny światowej pracował w Niemczech (Westfalia, Nadrenia). W Gdańsku od 1918, nabył restaurację (lokal typu nocnego) Cafe International przy Am Brausenden Wasser 5 (Przy Pieniącej się Wodzie, obecna ul. Wartka), otwartą 25 I 1919 (w anonsach prasowych dodawano: „z codziennym koncertem”). W latach 1919–1920 częste miejsce zebrań gdańskiej Polonii: między innymi Towarzystwa Byłych Żołnierzy Polaków, Towarzystwa Młodzieży św. Stanisława Kostki, poszczególnych filii Zjednoczenia Zawodowego Polskiego, Towarzystwa Przemysłowców Polskich, Stowarzyszenia Urzędników Polaków Warsztatów Państwowych, lokal był miejscem zawiązania się pomorskiego Związku Polskich Urzędników Wojskowych (1 IX 1919). Po uzyskaniu przez polskie organizacje własnych lokali na terenie Gdańska i II Wolnego Miasta Gdańska, spotykali się tu na uroczystościach członkowie gdańskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” i klubu Gedania.
Członek powołanej 21 IV 1921 Naczelnej Rady Ludowej Gminy Polskiej, należał do Związku Polskich Kupców i Przemysłowców, z jego ramienia w 1936 jeden z kandydatów do Volkstagu. W latach 1933–1936 był prezesem Okręgu I Gdańskiego TG „Sokół”. Zmarł na atak serca. Pogrzeb był wielką manifestacją polskości w II WMG. Mszę w kościele Chrystusa Króla odprawił ks. Franciszek Rogaczewski, ciało złożono na cmentarzu św. Józefa i św. Brygidy przy Wielkiej Alei. Syn Leonard (właściciel przedsiębiorstwa transportowego w Gdyni) zmarł w 1941 w KL Mauthausen-Gusen.
Restauracja, prowadzona do II wojny światowej przez wdowę Władysławę, skonfiskowana przez władze niemieckie, bez zniszczeń w 1945 powróciła w ręce Władysławy Kubickiej, która prowadziła ją z Romanem Groszewskim. Upaństwowiona w 1949, po 1956 wróciła w ręce rodziny. W pożarze restauracji 29 V 1999 zniszczeniu uległo stylowe wyposażenie wnętrza i wiele eksponowanych rodzinnych pamiątek. Zamknięta w 2009, w 2010 została nabyta przez małżeństwo Zaleskich, Beatę i Grzegorza (1 III 1953 – 26 X 2020), w 2011 gruntownie wyremontowana, od stycznia 2012 ponownie otwarta. W latach powojennych legenda najstarszej gdańskiej restauracji ściągała do niej różne znamienite osoby, bywali tu między innymi Mariano Rajoy, Telly Savalas, Günter Grass, prof. Zbigniew Brzeziński, Jan Nowak-Jeziorański, Czesław Miłosz, Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Agnieszka Osiecka, Bohdan Łazuka, Piotr Fronczewski, Urszula Dudziak i Robert Kubica.
