MICHALSKI STANISŁAW, aktor
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File: Teatralne_nagrody_woj._gdańskiego_1986.jpeg |thumb| Stanisław Michalski (drugi z lewej) podczas wręczania Teatralnej Nagrody Województwa Gdańskiego 1986]] | [[File: Teatralne_nagrody_woj._gdańskiego_1986.jpeg |thumb| Stanisław Michalski (drugi z lewej) podczas wręczania Teatralnej Nagrody Województwa Gdańskiego 1986]] | ||
'''STANISŁAW MICHALSKI''' (3 IX 1932 Wilno – 1 II 2011 Gdańsk), aktor, dyrektor [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]]. W młodości uprawiał sport. W 1953 z drużyną ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo Polski w koszykówce. W 1955 po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie został oddelegowany do pracy w Gdańsku i odtąd był związany z Teatrem Wybrzeże. Od debiutu w 1955 w ''Maturzystach'' Zdzisława Skowrońskiego i ''Huzarach'' Pierre’a Aristide’a Breala aż po ostatnią rolę Majordomusa w ''Balu manekinów'' (2010) zagrał na gdańskiej scenie około 200 ról. W 2005 obchodził jubileusz 50-lecia pracy scenicznej.<br/><br/> | '''STANISŁAW MICHALSKI''' (3 IX 1932 Wilno – 1 II 2011 Gdańsk), aktor, dyrektor [[TEATR WYBRZEŻE | Teatru Wybrzeże]]. W młodości uprawiał sport. W 1953 z drużyną ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo Polski w koszykówce. W 1955 po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie został oddelegowany do pracy w Gdańsku i odtąd był związany z Teatrem Wybrzeże. Od debiutu w 1955 w ''Maturzystach'' Zdzisława Skowrońskiego i ''Huzarach'' Pierre’a Aristide’a Breala aż po ostatnią rolę Majordomusa w ''Balu manekinów'' (2010) zagrał na gdańskiej scenie około 200 ról. W 2005 obchodził jubileusz 50-lecia pracy scenicznej.<br/><br/> | ||
| − | Wysoko ceniony za role między innymi Agenta w ''Jonaszu i Błaźnie'' (reżyseria [[CYBULSKI ZBIGNIEW | Zbigniew Cybulski]], [[KOBIELA BOGUMIŁ | Bogumił Kobiela]]), Jamesa w ''Ladacznicy z zasadami'' (reżyseria [[HÜBNER ZYGMUNT | Zygmunt Hübner]]), Severina w ''Historii o miłosiernej'' (reżyseria Konrad Swinarski), tytułowego Otella (reżyseria [[OKOPIŃSKI MAREK | Marek Okopiński]]), Ojca w ''Białym małżeństwie'' (reżyseria [[MAJOR RYSZARD, reżyser, teatrolog, aktor | Ryszard Major]]), Czepca w ''Weselu'' i Cześnika w ''Zemście'' (reżyseria [[HEBANOWSKI-DOBROGOYSKI STANISŁAW, reżyser, pisarz, patron gdańskiej ulicy | Stanisław Hebanowski]]), Dantona w ''Sprawie Dantona'' (reżyseria [[WAJDA ANDRZEJ | Andrzej Wajda]], Maciej Karpiński), Moneya w ''Opowieściach Hollywoodu'' oraz Iwana Timofiejewicza w ''Bałałajkinie i spółce'' (reżyseria Kazimierz Kutz).<br/><br/> | + | Wysoko ceniony za role między innymi Agenta w ''Jonaszu i Błaźnie'' (reżyseria [[CYBULSKI ZBIGNIEW | Zbigniew Cybulski]], [[KOBIELA BOGUMIŁ, aktor, patron gdańskiej ulicy | Bogumił Kobiela]]), Jamesa w ''Ladacznicy z zasadami'' (reżyseria [[HÜBNER ZYGMUNT | Zygmunt Hübner]]), Severina w ''Historii o miłosiernej'' (reżyseria Konrad Swinarski), tytułowego Otella (reżyseria [[OKOPIŃSKI MAREK | Marek Okopiński]]), Ojca w ''Białym małżeństwie'' (reżyseria [[MAJOR RYSZARD, reżyser, teatrolog, aktor | Ryszard Major]]), Czepca w ''Weselu'' i Cześnika w ''Zemście'' (reżyseria [[HEBANOWSKI-DOBROGOYSKI STANISŁAW, reżyser, pisarz, patron gdańskiej ulicy | Stanisław Hebanowski]]), Dantona w ''Sprawie Dantona'' (reżyseria [[WAJDA ANDRZEJ | Andrzej Wajda]], Maciej Karpiński), Moneya w ''Opowieściach Hollywoodu'' oraz Iwana Timofiejewicza w ''Bałałajkinie i spółce'' (reżyseria Kazimierz Kutz).<br/><br/> |
Wystąpił także w ponad 90 filmach i produkcjach telewizyjnych, między innymi ''Dwaj ludzie z szafą'' (1958), ''Westerplatte'' (1967), ''Krajobraz po bitwie'' (1970), ''Potop'' (1974), ''Blaszany bębenek'' (1978), ''Człowiek z żelaza'' (1981), ''Na kłopoty Bednarski'' (1988), serial ''Rodzina zastępcza'' (2004–2009). W latach 50. XX wieku występował w gdańskim kabarecie Rudy Kot.<br/><br/> | Wystąpił także w ponad 90 filmach i produkcjach telewizyjnych, między innymi ''Dwaj ludzie z szafą'' (1958), ''Westerplatte'' (1967), ''Krajobraz po bitwie'' (1970), ''Potop'' (1974), ''Blaszany bębenek'' (1978), ''Człowiek z żelaza'' (1981), ''Na kłopoty Bednarski'' (1988), serial ''Rodzina zastępcza'' (2004–2009). W latach 50. XX wieku występował w gdańskim kabarecie Rudy Kot.<br/><br/> | ||
W okresie 1982–1991 dyrektor artystyczny, 1987–1993 dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże. Członek Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), też [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]. W sierpniu 1980 roku w sali BHP Stoczni Gdańskiej wraz z grupą artystów poparł strajkujących robotników. W 1988 radny gdańskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Członek prezydium Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatralnych i Filmowych – Związku Artystów Scen Polskich (SPATiF-ZASP), następnie Zarządu Głównego ZASP.<br/><br/> | W okresie 1982–1991 dyrektor artystyczny, 1987–1993 dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże. Członek Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), też [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]]. W sierpniu 1980 roku w sali BHP Stoczni Gdańskiej wraz z grupą artystów poparł strajkujących robotników. W 1988 radny gdańskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Członek prezydium Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatralnych i Filmowych – Związku Artystów Scen Polskich (SPATiF-ZASP), następnie Zarządu Głównego ZASP.<br/><br/> | ||
W 1985 otrzymał tytuł członka zasłużonego ZASP, w 1973 Gdańszczanina Roku, laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] za role w sztukach ''Pułapka'' Tadeusza Różewicza, ''Irydion'' Zygmunta Krasińskiego i ''Wiśniowy sad'' Antona Czechowa (1986) i w 1993 za rolę w ''Zimorodku'', [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] w 2003 i w 2005 z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej, w 2006 [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]], a w 2007 uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. <br/><br/> | W 1985 otrzymał tytuł członka zasłużonego ZASP, w 1973 Gdańszczanina Roku, laureat Nagrody Artystycznej [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] za role w sztukach ''Pułapka'' Tadeusza Różewicza, ''Irydion'' Zygmunta Krasińskiego i ''Wiśniowy sad'' Antona Czechowa (1986) i w 1993 za rolę w ''Zimorodku'', [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] w 2003 i w 2005 z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej, w 2006 [[MEDAL KSIĘCIA MŚCIWOJA II | Medal Księcia Mściwoja II]], a w 2007 uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. <br/><br/> | ||
Ze związku z Sabiną z domu Mielczarek ojciec [[MICHALSKI IGOR | Igora Michalskiego]], żonaty z Dorotą z domu Baduszek (28 XII 1944 – 16 X 2013 Gdynia), córką Danuty Baduszkowej, z którą miał Dorotę (ur. 1964), żonę aktora [[MIKOŁAJCZAK JACEK | Jacka Mikołajczaka]], i Jerzego (ur. 7 VIII 1974 Gdańsk), aktora musicalowego, solisty Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. {{author: MAJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Ze związku z Sabiną z domu Mielczarek ojciec [[MICHALSKI IGOR | Igora Michalskiego]], żonaty z Dorotą z domu Baduszek (28 XII 1944 – 16 X 2013 Gdynia), córką Danuty Baduszkowej, z którą miał Dorotę (ur. 1964), żonę aktora [[MIKOŁAJCZAK JACEK | Jacka Mikołajczaka]], i Jerzego (ur. 7 VIII 1974 Gdańsk), aktora musicalowego, solisty Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. {{author: MAJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:03, 4 gru 2022
STANISŁAW MICHALSKI (3 IX 1932 Wilno – 1 II 2011 Gdańsk), aktor, dyrektor Teatru Wybrzeże. W młodości uprawiał sport. W 1953 z drużyną ŁKS Łódź zdobył mistrzostwo Polski w koszykówce. W 1955 po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie został oddelegowany do pracy w Gdańsku i odtąd był związany z Teatrem Wybrzeże. Od debiutu w 1955 w Maturzystach Zdzisława Skowrońskiego i Huzarach Pierre’a Aristide’a Breala aż po ostatnią rolę Majordomusa w Balu manekinów (2010) zagrał na gdańskiej scenie około 200 ról. W 2005 obchodził jubileusz 50-lecia pracy scenicznej.
Wysoko ceniony za role między innymi Agenta w Jonaszu i Błaźnie (reżyseria Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela), Jamesa w Ladacznicy z zasadami (reżyseria Zygmunt Hübner), Severina w Historii o miłosiernej (reżyseria Konrad Swinarski), tytułowego Otella (reżyseria Marek Okopiński), Ojca w Białym małżeństwie (reżyseria Ryszard Major), Czepca w Weselu i Cześnika w Zemście (reżyseria Stanisław Hebanowski), Dantona w Sprawie Dantona (reżyseria Andrzej Wajda, Maciej Karpiński), Moneya w Opowieściach Hollywoodu oraz Iwana Timofiejewicza w Bałałajkinie i spółce (reżyseria Kazimierz Kutz).
Wystąpił także w ponad 90 filmach i produkcjach telewizyjnych, między innymi Dwaj ludzie z szafą (1958), Westerplatte (1967), Krajobraz po bitwie (1970), Potop (1974), Blaszany bębenek (1978), Człowiek z żelaza (1981), Na kłopoty Bednarski (1988), serial Rodzina zastępcza (2004–2009). W latach 50. XX wieku występował w gdańskim kabarecie Rudy Kot.
W okresie 1982–1991 dyrektor artystyczny, 1987–1993 dyrektor naczelny Teatru Wybrzeże. Członek Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), też Solidarności. W sierpniu 1980 roku w sali BHP Stoczni Gdańskiej wraz z grupą artystów poparł strajkujących robotników. W 1988 radny gdańskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. Członek prezydium Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatralnych i Filmowych – Związku Artystów Scen Polskich (SPATiF-ZASP), następnie Zarządu Głównego ZASP.
W 1985 otrzymał tytuł członka zasłużonego ZASP, w 1973 Gdańszczanina Roku, laureat Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki za role w sztukach Pułapka Tadeusza Różewicza, Irydion Zygmunta Krasińskiego i Wiśniowy sad Antona Czechowa (1986) i w 1993 za rolę w Zimorodku, Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2003 i w 2005 z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej, w 2006 Medal Księcia Mściwoja II, a w 2007 uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis.
Ze związku z Sabiną z domu Mielczarek ojciec Igora Michalskiego, żonaty z Dorotą z domu Baduszek (28 XII 1944 – 16 X 2013 Gdynia), córką Danuty Baduszkowej, z którą miał Dorotę (ur. 1964), żonę aktora Jacka Mikołajczaka, i Jerzego (ur. 7 VIII 1974 Gdańsk), aktora musicalowego, solisty Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni.
