HELD CARL SAMUEL, architekt
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Carl_Samuel_Held.jpg|thumb|Carl Samuel Held, projekt przebudowy [[RATUSZ STAREGO MIASTA| Ratusza Starego Miasta]] na Instytut Położniczy, 1802]] | [[File:Carl_Samuel_Held.jpg|thumb|Carl Samuel Held, projekt przebudowy [[RATUSZ STAREGO MIASTA| Ratusza Starego Miasta]] na Instytut Położniczy, 1802]] | ||
| − | [[File:Targ_Węglowy123.jpg|thumb|Targ Węglowy, 1823, widok od strony południowej z budynkiem [[TEATR MIEJSKI| Teatru Miejskiego]] i kolumnadą (z lewej), akwarela z 1852 wedle rysunku [[RANDT AUGUST LOBEGOTT| Augusta Lobegotta Randta]]]] | + | [[File:Targ_Węglowy123.jpg|thumb|Targ Węglowy, 1823, widok od strony południowej z budynkiem [[TEATR MIEJSKI| Teatru Miejskiego]] i kolumnadą (z lewej), akwarela z 1852 wedle rysunku [[RANDT AUGUST LOBEGOTT, kupiec, malarz–amator| Augusta Lobegotta Randta]]]] |
'''CARL SAMUEL HELD''' (14 V 1766 Wrocław – 4 X 1845 Gdańsk), architekt. Zawodu uczył się początkowo we Wrocławiu, od 1787 w Berlinie. Był uczniem architekta Carla Gottharda Langhansa. Od 1788 pracował w Królewskim Wyższym Urzędzie Budowlanym w Berlinie. W Gdańsku od 1794 miejski radca budowlany (Stadtbaurath) podległy urzędowi w Berlinie, sprawujący nadzór nad miejskimi budynkami publicznymi, odpowiadający także za stan dróg, mostów, kanalizacji, ochronę przeciwpożarową. Jego biuro nadzorowało, we współpracy z państwową policją budowlaną ([[PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU | Państwowy Urząd Policji Budowlanej]]), wszystkie prace budowlane na terenie miasta, zatwierdzało projekty nowych obiektów i remonty czy adaptacje dotychczasowych. Swoimi działaniami upowszechnił w Gdańsku formy klasycystyczne. <br/><br/> | '''CARL SAMUEL HELD''' (14 V 1766 Wrocław – 4 X 1845 Gdańsk), architekt. Zawodu uczył się początkowo we Wrocławiu, od 1787 w Berlinie. Był uczniem architekta Carla Gottharda Langhansa. Od 1788 pracował w Królewskim Wyższym Urzędzie Budowlanym w Berlinie. W Gdańsku od 1794 miejski radca budowlany (Stadtbaurath) podległy urzędowi w Berlinie, sprawujący nadzór nad miejskimi budynkami publicznymi, odpowiadający także za stan dróg, mostów, kanalizacji, ochronę przeciwpożarową. Jego biuro nadzorowało, we współpracy z państwową policją budowlaną ([[PAŃSTWOWY URZĄD POLICJI BUDOWLANEJ W GDAŃSKU | Państwowy Urząd Policji Budowlanej]]), wszystkie prace budowlane na terenie miasta, zatwierdzało projekty nowych obiektów i remonty czy adaptacje dotychczasowych. Swoimi działaniami upowszechnił w Gdańsku formy klasycystyczne. <br/><br/> | ||
Wersja z 15:21, 22 gru 2022
CARL SAMUEL HELD (14 V 1766 Wrocław – 4 X 1845 Gdańsk), architekt. Zawodu uczył się początkowo we Wrocławiu, od 1787 w Berlinie. Był uczniem architekta Carla Gottharda Langhansa. Od 1788 pracował w Królewskim Wyższym Urzędzie Budowlanym w Berlinie. W Gdańsku od 1794 miejski radca budowlany (Stadtbaurath) podległy urzędowi w Berlinie, sprawujący nadzór nad miejskimi budynkami publicznymi, odpowiadający także za stan dróg, mostów, kanalizacji, ochronę przeciwpożarową. Jego biuro nadzorowało, we współpracy z państwową policją budowlaną ( Państwowy Urząd Policji Budowlanej), wszystkie prace budowlane na terenie miasta, zatwierdzało projekty nowych obiektów i remonty czy adaptacje dotychczasowych. Swoimi działaniami upowszechnił w Gdańsku formy klasycystyczne.
W 1798 wybudował wartownię dla garnizonu pruskiego przy Targu Rybnym, opracował także niezrealizowany projekt adaptacji Ratusza Starego Miasta na Instytut Położniczy. W latach 1799–1801 zaprojektował i zbudował Teatr Miejski, wznosił także między innymi szkołę i internat dla Fundacji Conradiego w Jankowie ( Conradinum), w 1803 przebudował parter dworu bractwa św. Jerzego na odwach z pomieszczeniami dla straży, w 1808 wybudował kolumnadę i kramy przy Targu Węglowym. W latach 1800-1803 był autorem niezrealizowanego projektu pierwszego w Gdańsku kąpieliska morskiego (ze wskazaniem na Jelitkowo bądź Konradshammer). W lipcu 1807, na polecenie działającego z ramienia gdańskiego gubernatora Jeana Rappa francuskiego intendenta Emilianda Marii Chopina, został wyznaczony przez Radę Miejską w skład komisji dokonującej zajęcia w mieście mienia pruskiego (domy akcyzy i loterii, gmach poczty, pałac gubernatora, magazyny, spichrze, w tym Spichrza Królewskiego nad Motławą).
Po 1813 remontował kamienice zniszczone lub uszkodzone w czasie oblężenia miasta. W 1814 został etatowym radcą Zarządu Miasta. W 1821 prezentował swoje szkice koncepcyjne oraz rysunki o charakterze dokumentacyjno-technicznym na pierwszej w Gdańsku dużej wystawie dzieł sztuki.
W 1831 według jego projektu przebudowano Bramę Zieloną: dwuspadowy dach i szczyty zastąpione zostały przez trzecią kondygnację przykrytą płaskim dachem, z czterech stron ujętym balustradą (z wykorzystaniem elementów murarskich i kamieniarskich dawnych szczytów). W 1834, przed przejściem na emeryturę, rozpoczął budowę według własnego projektu gmachu dla Gimnazjum Miejskiego. Na prywatne zamówienia projektował również reprezentacyjne grobowce (np. kupca Wangefelda na cmentarzu Zbawiciela).
W 1808 mieszkał w swoim domu przy Frauengasse 854 (ul. Mariacka 19), w 1831 przy Heilige-Geist-Gasse 1015 (ul. św. Ducha 128, obecnie 21/23).
