MAJCHROWSKI ZBIGNIEW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę MAJCHROWSKI ZBIGNIEW na MAJCHROWSKI ZBIGNIEW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''ZBIGNIEW MAJCHROWSKI''' (ur. 5 VII 1955 Sopot), literaturoznawca, teatrolog, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn lekarza Juliusza i lekarki Ewy z domu Rosłan. W 1973 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W 1977 ukończył polonistykę na UG, od tego roku zatrudniony w Instytucie Filologii Polskiej tej uczelni. Od 1986 doktor na podstawie rozprawy ''Dramat poety w twórczości Tadeusza Różewicza'' (promotor: [[JANION MARIA | prof. Maria Janion]], od 1999 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza'', od 2002 profesor UG, w 2007 otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 2005–2007 zastępca dyrektora do spraw nauki Instytutu Filologii Polskiej UG. <br/><br/> | + | '''ZBIGNIEW MAJCHROWSKI''' (ur. 5 VII 1955 Sopot), literaturoznawca, teatrolog, profesor [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). Syn lekarza Juliusza i lekarki Ewy z domu Rosłan. W 1973 absolwent [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, I | I Liceum Ogólnokształcącego]] w Gdańsku. W 1977 ukończył polonistykę na UG, od tego roku zatrudniony w Instytucie Filologii Polskiej tej uczelni. Od 1986 doktor na podstawie rozprawy ''Dramat poety w twórczości Tadeusza Różewicza'' (promotor: [[JANION MARIA, historyczka literatury, profesor | prof. Maria Janion]], od 1999 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy ''Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza'', od 2002 profesor UG, w 2007 otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 2005–2007 zastępca dyrektora do spraw nauki Instytutu Filologii Polskiej UG. <br/><br/> |
W latach 80. XX wieku brał udział w pracach zespołu redakcyjnego serii [[TRANSGRESJE | ''Transgresje'']], jest współredaktorem tomu ''Odmieńcy''. Jego zainteresowania naukowe to historia literatury i kultury XIX oraz XX wieku, a także współczesny dramat, teatr i kultura medialna. Jako literat debiutował w 1970. Jego wiersz ''Ikar'' w 1973 został wyróżniony w konkursie XVI Łódzkiej Wiosny Poetów. Jako krytyk zadebiutował w 1975 w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]]. W latach 1976–1979 związany z [[GRUPA WSPÓLNOŚĆ | Grupą Sytuacyjną Poetów i Artystów „Wspólność”]], w okresie 1976–1977 członek redakcji czasopisma „Litteraria”.<br/><br/> | W latach 80. XX wieku brał udział w pracach zespołu redakcyjnego serii [[TRANSGRESJE | ''Transgresje'']], jest współredaktorem tomu ''Odmieńcy''. Jego zainteresowania naukowe to historia literatury i kultury XIX oraz XX wieku, a także współczesny dramat, teatr i kultura medialna. Jako literat debiutował w 1970. Jego wiersz ''Ikar'' w 1973 został wyróżniony w konkursie XVI Łódzkiej Wiosny Poetów. Jako krytyk zadebiutował w 1975 w [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dzienniku Bałtyckim”]]. W latach 1976–1979 związany z [[GRUPA WSPÓLNOŚĆ | Grupą Sytuacyjną Poetów i Artystów „Wspólność”]], w okresie 1976–1977 członek redakcji czasopisma „Litteraria”.<br/><br/> | ||
− | Opublikował między innymi książki: ''Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza'' (1998), ''Różewicz'' (2002), ''Mickiewicz i wiek dwudziesty'' (2006). Redaktor i współautor wielu prac zbiorowych, między innymi ''Od Shakespeare’a do Szekspira'' (współredaktor z [[CIECHOWICZ JAN | Janem Ciechowiczem]], 1993), dwutomowej pozycji ''Dramat polski. Interpretacje'' (z Janem Ciechowiczem, 2001), ''Księga Janion'' (ze [[ROSIEK STANISŁAW | Stanisławem Rośkiem]], 2007). Współautor podręczników licealnych do języka polskiego i do wiedzy o kulturze. Autor artykułów zamieszczonych w pracach zbiorowych. Od lat 70. XX wieku, kiedy jego teksty ukazywały się w „Poezji” (1976, 1978) oraz „Dialogu” (od 1977), publikuje też w wielu innych czasopismach, między innymi w „Teatrze”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”.<br/><br/> | + | Opublikował między innymi książki: ''Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza'' (1998), ''Różewicz'' (2002), ''Mickiewicz i wiek dwudziesty'' (2006). Redaktor i współautor wielu prac zbiorowych, między innymi ''Od Shakespeare’a do Szekspira'' (współredaktor z [[CIECHOWICZ JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Janem Ciechowiczem]], 1993), dwutomowej pozycji ''Dramat polski. Interpretacje'' (z Janem Ciechowiczem, 2001), ''Księga Janion'' (ze [[ROSIEK STANISŁAW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego, wydawca | Stanisławem Rośkiem]], 2007). Współautor podręczników licealnych do języka polskiego i do wiedzy o kulturze. Autor artykułów zamieszczonych w pracach zbiorowych. Od lat 70. XX wieku, kiedy jego teksty ukazywały się w „Poezji” (1976, 1978) oraz „Dialogu” (od 1977), publikuje też w wielu innych czasopismach, między innymi w „Teatrze”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”.<br/><br/> |
Od 2007 członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. W latach 2009–214 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]]. W 2009 odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2022 otrzymał Pomorską Nagrodę Artystyczną w kategorii kreacje artystyczne (za monografię „Krypta Gustawa”). Od 1983 żonaty z Joanną z domu Założyk, nauczycielką języka polskiego, ojciec Małgorzaty (ur. 1985) i Katarzyny (ur. 1986). {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 2007 członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. W latach 2009–214 członek [[RADA KULTURY GDAŃSKIEJ | Rady Kultury Gdańskiej]]. W 2009 odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2022 otrzymał Pomorską Nagrodę Artystyczną w kategorii kreacje artystyczne (za monografię „Krypta Gustawa”). Od 1983 żonaty z Joanną z domu Założyk, nauczycielką języka polskiego, ojciec Małgorzaty (ur. 1985) i Katarzyny (ur. 1986). {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:20, 5 gru 2022
ZBIGNIEW MAJCHROWSKI (ur. 5 VII 1955 Sopot), literaturoznawca, teatrolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Syn lekarza Juliusza i lekarki Ewy z domu Rosłan. W 1973 absolwent I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku. W 1977 ukończył polonistykę na UG, od tego roku zatrudniony w Instytucie Filologii Polskiej tej uczelni. Od 1986 doktor na podstawie rozprawy Dramat poety w twórczości Tadeusza Różewicza (promotor: prof. Maria Janion, od 1999 doktor habilitowany na podstawie dorobku i rozprawy Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza, od 2002 profesor UG, w 2007 otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 2005–2007 zastępca dyrektora do spraw nauki Instytutu Filologii Polskiej UG.
W latach 80. XX wieku brał udział w pracach zespołu redakcyjnego serii Transgresje, jest współredaktorem tomu Odmieńcy. Jego zainteresowania naukowe to historia literatury i kultury XIX oraz XX wieku, a także współczesny dramat, teatr i kultura medialna. Jako literat debiutował w 1970. Jego wiersz Ikar w 1973 został wyróżniony w konkursie XVI Łódzkiej Wiosny Poetów. Jako krytyk zadebiutował w 1975 w „Dzienniku Bałtyckim”. W latach 1976–1979 związany z Grupą Sytuacyjną Poetów i Artystów „Wspólność”, w okresie 1976–1977 członek redakcji czasopisma „Litteraria”.
Opublikował między innymi książki: Cela Konrada. Powracając do Mickiewicza (1998), Różewicz (2002), Mickiewicz i wiek dwudziesty (2006). Redaktor i współautor wielu prac zbiorowych, między innymi Od Shakespeare’a do Szekspira (współredaktor z Janem Ciechowiczem, 1993), dwutomowej pozycji Dramat polski. Interpretacje (z Janem Ciechowiczem, 2001), Księga Janion (ze Stanisławem Rośkiem, 2007). Współautor podręczników licealnych do języka polskiego i do wiedzy o kulturze. Autor artykułów zamieszczonych w pracach zbiorowych. Od lat 70. XX wieku, kiedy jego teksty ukazywały się w „Poezji” (1976, 1978) oraz „Dialogu” (od 1977), publikuje też w wielu innych czasopismach, między innymi w „Teatrze”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”.
Od 2007 członek Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej Akademii Nauk. W latach 2009–214 członek Rady Kultury Gdańskiej. W 2009 odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2022 otrzymał Pomorską Nagrodę Artystyczną w kategorii kreacje artystyczne (za monografię „Krypta Gustawa”). Od 1983 żonaty z Joanną z domu Założyk, nauczycielką języka polskiego, ojciec Małgorzaty (ur. 1985) i Katarzyny (ur. 1986).