BERNOLAK ZBIGNIEW, muzyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BERNOLAK ZBIGNIEW na BERNOLAK ZBIGNIEW, muzyk) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''ZBIGNIEW BERNOLAK''' (21 XII 1939 Kiwerce koło Łucka, obecnie Ukraina – 17 X 2021 Chicago, USA), muzyk, gitarzysta basowy. W 1953 | + | '''ZBIGNIEW BERNOLAK''' (21 XII 1939 Kiwerce koło Łucka, obecnie Ukraina – 17 X 2021 Chicago, USA), muzyk, gitarzysta basowy. Brat [[BERNOLAK DANUTA LUCYNA, śpiewaczka operowa | Danuty Bernolak]] (tam bliżej o rodzinie). W 1953 rozpoczął naukę w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, V | V Liceum Ogólnokształcącym]] w Gdańsku-Oliwie. Po roku przeniósł się do nowo powstałego Technikum Wychowania Fizycznego (zob. [[AKADEMIA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU IM. JĘDRZEJA ŚNIADECKIEGO | Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu]]), które ukończył w 1958.<br/><br/> |
| − | Po odbyciu w 1961 służby wojskowej pracował jako kierowca wywrotki, grając jednocześnie amatorsko na kontrabasie w klubach [[RUDY KOT | Rudy Kot]], [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Żak]] i innych. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn u boku między innymi Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego. Kilka miesięcy później [[NIEBIESKO-CZARNI | Niebiesko-Czarni]] zaproponowali mu grę na gitarze basowej w ich składzie. W 1963 | + | Po odbyciu w 1961 służby wojskowej pracował jako kierowca wywrotki, grając jednocześnie amatorsko na kontrabasie w klubach [[RUDY KOT, klub muzyczno-rozrywkowy | Rudy Kot]], [[KLUB STUDENTÓW WYBRZEŻA ŻAK | Żak]] i innych. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn u boku między innymi Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego. Kilka miesięcy później [[NIEBIESKO-CZARNI | Niebiesko-Czarni]] zaproponowali mu grę na gitarze basowej w ich składzie. W 1963 wyjechał wraz z zespołem do paryskiej Olimpii, gdzie uczestniczył w koncertach w ramach programu „Idole młodzieży” (z udziałem takich późniejszych sław jak Dionne Warwick i Stevie Wonder).<br/><br/> |
| − | W 1965 wszedł w skład grupy Polanie; jesienią tego roku zespół zagrał na wspólnych koncertach z brytyjską grupą Animals. Po rozwiązaniu Polan (1968) w następnych latach grał w zespole akompaniującym znanej wówczas piosenkarce Reginie Pisarek, z którą ożenił się w 1969. W tym samym roku był też krótko basistą w ABC i Quorum. W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA, gdzie rozstali się trzy lata później. Grywał w Chicago między innymi w zespole z [[KLENCZON KRZYSZTOF | Krzysztofem Klenczonem]] i Włodzimierzem Wanderem. Aby utrzymać założoną w USA rodzinę, pracował w fabryce.<br/><br/> | + | W 1965 wszedł w skład grupy Polanie; jesienią tego roku zespół zagrał na wspólnych koncertach z brytyjską grupą Animals. Po rozwiązaniu Polan (1968) w następnych latach grał w zespole akompaniującym znanej wówczas piosenkarce Reginie Pisarek, z którą ożenił się w 1969. W tym samym roku był też krótko basistą w ABC i Quorum. W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA, gdzie rozstali się trzy lata później. Grywał w Chicago między innymi w zespole z [[KLENCZON KRZYSZTOF, gitarzysta, wokalista, kompozytor | Krzysztofem Klenczonem]] i Włodzimierzem Wanderem. Aby utrzymać założoną w USA rodzinę, pracował w fabryce.<br/><br/> |
| − | W 1978 powrócił do Polski, gdzie po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] został w Gdańsku taksówkarzem. W 1986 | + | W 1978 powrócił do Polski, gdzie po wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] został w Gdańsku taksówkarzem. W 1986 wziął udział w koncercie Dinozaurów Polskiego Rocka w sopockiej Operze Leśnej; wystąpił tam wówczas z Niebiesko-Czarnymi. W 1988 wraz z dziećmi wyjechał do RFN, a następnie do USA. Podjął tam pracę w fabryce, w której pracował poprzednio. Grywał też w zespołach polonijnych i współpracował z kabaretem Bocian, dla którego pisał piosenki oraz wiersze. W 2011 otrzymał Medal za Zasługi dla Miasta Sopotu i [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE| Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury]] za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej „Non – Stop”. {{author: JAK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 17:28, 18 kwi 2023
ZBIGNIEW BERNOLAK (21 XII 1939 Kiwerce koło Łucka, obecnie Ukraina – 17 X 2021 Chicago, USA), muzyk, gitarzysta basowy. Brat Danuty Bernolak (tam bliżej o rodzinie). W 1953 rozpoczął naukę w V Liceum Ogólnokształcącym w Gdańsku-Oliwie. Po roku przeniósł się do nowo powstałego Technikum Wychowania Fizycznego (zob. Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu), które ukończył w 1958.
Po odbyciu w 1961 służby wojskowej pracował jako kierowca wywrotki, grając jednocześnie amatorsko na kontrabasie w klubach Rudy Kot, Żak i innych. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn u boku między innymi Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego. Kilka miesięcy później Niebiesko-Czarni zaproponowali mu grę na gitarze basowej w ich składzie. W 1963 wyjechał wraz z zespołem do paryskiej Olimpii, gdzie uczestniczył w koncertach w ramach programu „Idole młodzieży” (z udziałem takich późniejszych sław jak Dionne Warwick i Stevie Wonder).
W 1965 wszedł w skład grupy Polanie; jesienią tego roku zespół zagrał na wspólnych koncertach z brytyjską grupą Animals. Po rozwiązaniu Polan (1968) w następnych latach grał w zespole akompaniującym znanej wówczas piosenkarce Reginie Pisarek, z którą ożenił się w 1969. W tym samym roku był też krótko basistą w ABC i Quorum. W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA, gdzie rozstali się trzy lata później. Grywał w Chicago między innymi w zespole z Krzysztofem Klenczonem i Włodzimierzem Wanderem. Aby utrzymać założoną w USA rodzinę, pracował w fabryce.
W 1978 powrócił do Polski, gdzie po wprowadzeniu stanu wojennego został w Gdańsku taksówkarzem. W 1986 wziął udział w koncercie Dinozaurów Polskiego Rocka w sopockiej Operze Leśnej; wystąpił tam wówczas z Niebiesko-Czarnymi. W 1988 wraz z dziećmi wyjechał do RFN, a następnie do USA. Podjął tam pracę w fabryce, w której pracował poprzednio. Grywał też w zespołach polonijnych i współpracował z kabaretem Bocian, dla którego pisał piosenki oraz wiersze. W 2011 otrzymał Medal za Zasługi dla Miasta Sopotu i Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej „Non – Stop”.
