WITTE KLAUS, burmistrz Starego Miasta Gdańska
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WITTE KLAUS na WITTE KLAUS, burmistrz Starego Miasta Gdańska) |
|||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''KLAUS WITTE''' (około 1380 – 1434?), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Być może syn Heinricha Wittego (zm. po 1 XI 1396), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Gdańska. Po raz pierwszy był wzmiankowany w 1416 (w spisie sztosu płaconego z Głównego Miasta). W nieznanych okolicznościach przeniósł się na Stare Miasto, prawdopodobnie część rodziny (Johann i Heinrich Witte) pozostała na Głównym Mieście, gdzie mieszkali do lat 40. XV wieku. <br/><br/> | '''KLAUS WITTE''' (około 1380 – 1434?), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] [[STARE MIASTO | Starego Miasta]] Gdańska. Być może syn Heinricha Wittego (zm. po 1 XI 1396), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] Gdańska. Po raz pierwszy był wzmiankowany w 1416 (w spisie sztosu płaconego z Głównego Miasta). W nieznanych okolicznościach przeniósł się na Stare Miasto, prawdopodobnie część rodziny (Johann i Heinrich Witte) pozostała na Głównym Mieście, gdzie mieszkali do lat 40. XV wieku. <br/><br/> | ||
Nie znamy początków jego kariery we władzach Starego Miasta. W latach 1430–1434 sprawował urząd pierwszego burmistrza Starego Miasta, między innymi 30 IV 1430 był świadkiem dokumentu [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtura gdańskiego]] Waltera von Kirskorfa w sprawie sporu pomiędzy [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitalem św. Elżbiety]] i Głównym Miastem o 17 mórg należących niegdyś do [[ZAKONICZYN | Zakoniczyna]]. W okresie jego urzędowania Gdańsk doświadczył najazdu husytów, przed którym latem 1433 Krzyżacy wznieśli tymczasowe fortyfikacje Starego Miasta, naruszając przy okazji w rejonie [[TARG DRZEWNY | Targu Drzewnego]] patrymonium Głównego Miasta. <br/><br/> | Nie znamy początków jego kariery we władzach Starego Miasta. W latach 1430–1434 sprawował urząd pierwszego burmistrza Starego Miasta, między innymi 30 IV 1430 był świadkiem dokumentu [[KOMTURSTWO GDAŃSKIE | komtura gdańskiego]] Waltera von Kirskorfa w sprawie sporu pomiędzy [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | szpitalem św. Elżbiety]] i Głównym Miastem o 17 mórg należących niegdyś do [[ZAKONICZYN | Zakoniczyna]]. W okresie jego urzędowania Gdańsk doświadczył najazdu husytów, przed którym latem 1433 Krzyżacy wznieśli tymczasowe fortyfikacje Starego Miasta, naruszając przy okazji w rejonie [[TARG DRZEWNY | Targu Drzewnego]] patrymonium Głównego Miasta. <br/><br/> | ||
| − | Być może miał dwie córki: Gertrud, żonę Nicolausa Steina, oraz Margarete Witteschen ( | + | Być może miał dwie córki: Gertrud, żonę Nicolausa Steina, oraz Margarete Witteschen (Wittówny), wzmiankowane na Starym Mieście w 1443 w związku z podziałem majątku po śmierci tej pierwszej. {{author: PS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Aktualna wersja na dzień 15:44, 23 paź 2022
KLAUS WITTE (około 1380 – 1434?), burmistrz Starego Miasta Gdańska. Być może syn Heinricha Wittego (zm. po 1 XI 1396), ławnika Głównego Miasta Gdańska. Po raz pierwszy był wzmiankowany w 1416 (w spisie sztosu płaconego z Głównego Miasta). W nieznanych okolicznościach przeniósł się na Stare Miasto, prawdopodobnie część rodziny (Johann i Heinrich Witte) pozostała na Głównym Mieście, gdzie mieszkali do lat 40. XV wieku.
Nie znamy początków jego kariery we władzach Starego Miasta. W latach 1430–1434 sprawował urząd pierwszego burmistrza Starego Miasta, między innymi 30 IV 1430 był świadkiem dokumentu komtura gdańskiego Waltera von Kirskorfa w sprawie sporu pomiędzy szpitalem św. Elżbiety i Głównym Miastem o 17 mórg należących niegdyś do Zakoniczyna. W okresie jego urzędowania Gdańsk doświadczył najazdu husytów, przed którym latem 1433 Krzyżacy wznieśli tymczasowe fortyfikacje Starego Miasta, naruszając przy okazji w rejonie Targu Drzewnego patrymonium Głównego Miasta.
Być może miał dwie córki: Gertrud, żonę Nicolausa Steina, oraz Margarete Witteschen (Wittówny), wzmiankowane na Starym Mieście w 1443 w związku z podziałem majątku po śmierci tej pierwszej.
